สวัสดีค่ะ นี่กระทู้แรกของเราเลย ตอนนี้เราเครียดมากๆค่ะกลัวจริงๆ
เราเพิ่งอยู่ ม.2 ค่ะ เรานอนดึกมาตั้งแต่ ป.5 แล้วจากตอนแรกแค่เที่ยงคืน พอขึ้น ม.1 มาเป็นตีสองตีสาม จนเราติดนิสัยนอนดึกเวลาแบบนี้ทุกวัน จนนอนเร็วสุดได้แค่เที่ยงคืน ยิ่งเวลาเปิดเทอมเรานอนตี 2 ตื่นตี 5 ไปเรียน
เราติดคอมมากๆ เราติดเฟส ติดวาดรูป ติดการ์ตูน จนเราเล่นทั้งวันทั้งคืน จนตอนนี้สายตาเราเสียถึง 500 แล้ว ไม่รู้จะ 600 หรือยัง เราสั้นเพิ่มขึ้นแต่เราไม่ได้บอกพ่อแม่เรากลัว เรากลัวค่าสายตาเราจริง แถมเรายังสงสัยด้วยว่าเป็นวุ้นตาเสื่อมรึเปล่า เพราะเวลาเรามองไปไหนจะเห็นจุดดำๆสองสามจุด เรื่องนี้เราก็ไม่กล้าบอกใคร เรากลัวจริงๆ ในเว็บจะมีพวกข้อมูลเกี่ยวกับตาให้เราก็ไม่กล้าอ่าน ใจไม่ถึงจริงๆ ทุกวันก่อนตื่นมาเรากลัววมากว่าตื่นมาแล้วจะมองไม่เห็น
เราเป็นคนเลือดน้อยเหนื่อยง่ายตั้งแต่เกิดเดินไปไหนมาไหนหน้ามืดตลอด ยิ่งปิดเทอมเราเป็นบ่อยมากๆวันละหลายๆครั้งเลย แต่บางทีก็แอบคิดว่ามันหน้ามืดหรือตาจะดับกันแน่
เรื่องอาหารกับออกกำลัง เรากินอาหารวันละแค่ 2 มื้อ ข้าวเช้าเราไม่กินค่ะ ตื่นมาไม่ทันเพราะนอนดึกไปโรงเรียนก็ไม่ชอบลงไปกินข้าวคนเดียวเพราะติดเพื่อน ออกกำลังกายนอกจากคาบพละอาทิตย์ละครั้งเราก็ไม่เคยออกกำลังกายเลยค่ะ ผักผลไม้ก็ไม่ค่อยจะกิน
จุดๆนี้เครียดมากๆค่ะ โดยเฉพาะเรื่องตา กับการนอนของเรา เรากลัว กลัวจริงๆ เรารู้ตัวว่าเราพยายามปิดกั้นไม่รับรู้เพราะเรากลัว เราหนีความจริง อยากได้คำแนะนำให้ไม่ติดคอม ให้นอนได้เร็วๆ บริหารดวงตาน่ะค่ะ เราพยายามทำหลายครั้งมากแต่ไม่เคยสำเร็จสักที อยากได้เทคนิคหน่อยค่ะ เรากลัว เราเครียด เรากลัวตายจริงๆ มันน่ากลัวนะคะถ้าเวลารู้ตัวเองจะเป็นโรค
ปล.ไม่รู้ว่าแท็กถูกห้องรึเปล่า ผิดถูกยังไงบอกได้ค่ะ
กลัวมากนอนดึกเล่นคอมทั้งวันเราจะตายไวไหม จะตาบอดหรือเปล่า
เราเพิ่งอยู่ ม.2 ค่ะ เรานอนดึกมาตั้งแต่ ป.5 แล้วจากตอนแรกแค่เที่ยงคืน พอขึ้น ม.1 มาเป็นตีสองตีสาม จนเราติดนิสัยนอนดึกเวลาแบบนี้ทุกวัน จนนอนเร็วสุดได้แค่เที่ยงคืน ยิ่งเวลาเปิดเทอมเรานอนตี 2 ตื่นตี 5 ไปเรียน
เราติดคอมมากๆ เราติดเฟส ติดวาดรูป ติดการ์ตูน จนเราเล่นทั้งวันทั้งคืน จนตอนนี้สายตาเราเสียถึง 500 แล้ว ไม่รู้จะ 600 หรือยัง เราสั้นเพิ่มขึ้นแต่เราไม่ได้บอกพ่อแม่เรากลัว เรากลัวค่าสายตาเราจริง แถมเรายังสงสัยด้วยว่าเป็นวุ้นตาเสื่อมรึเปล่า เพราะเวลาเรามองไปไหนจะเห็นจุดดำๆสองสามจุด เรื่องนี้เราก็ไม่กล้าบอกใคร เรากลัวจริงๆ ในเว็บจะมีพวกข้อมูลเกี่ยวกับตาให้เราก็ไม่กล้าอ่าน ใจไม่ถึงจริงๆ ทุกวันก่อนตื่นมาเรากลัววมากว่าตื่นมาแล้วจะมองไม่เห็น
เราเป็นคนเลือดน้อยเหนื่อยง่ายตั้งแต่เกิดเดินไปไหนมาไหนหน้ามืดตลอด ยิ่งปิดเทอมเราเป็นบ่อยมากๆวันละหลายๆครั้งเลย แต่บางทีก็แอบคิดว่ามันหน้ามืดหรือตาจะดับกันแน่
เรื่องอาหารกับออกกำลัง เรากินอาหารวันละแค่ 2 มื้อ ข้าวเช้าเราไม่กินค่ะ ตื่นมาไม่ทันเพราะนอนดึกไปโรงเรียนก็ไม่ชอบลงไปกินข้าวคนเดียวเพราะติดเพื่อน ออกกำลังกายนอกจากคาบพละอาทิตย์ละครั้งเราก็ไม่เคยออกกำลังกายเลยค่ะ ผักผลไม้ก็ไม่ค่อยจะกิน
จุดๆนี้เครียดมากๆค่ะ โดยเฉพาะเรื่องตา กับการนอนของเรา เรากลัว กลัวจริงๆ เรารู้ตัวว่าเราพยายามปิดกั้นไม่รับรู้เพราะเรากลัว เราหนีความจริง อยากได้คำแนะนำให้ไม่ติดคอม ให้นอนได้เร็วๆ บริหารดวงตาน่ะค่ะ เราพยายามทำหลายครั้งมากแต่ไม่เคยสำเร็จสักที อยากได้เทคนิคหน่อยค่ะ เรากลัว เราเครียด เรากลัวตายจริงๆ มันน่ากลัวนะคะถ้าเวลารู้ตัวเองจะเป็นโรค
ปล.ไม่รู้ว่าแท็กถูกห้องรึเปล่า ผิดถูกยังไงบอกได้ค่ะ