ผมควรทำยังไงครับ เมื่อ......มันเดินทางมาถึงจุดนี้(เพราะเราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเราในอนาคต)

คือ .... จะเล่ายังไงดี
  เรื่องที่ผมเจอ ก็แล้วแต่มุม มองนะครับ ซึ่งผมอึดอัด และไม่รู้จะคุยกับใคร เลย อยากเล่านิดนึง
*
*
*
*
*
    คือ...
    ผมเรียนวิศวะ มหาลัยแห่งหนึ่งแถวหัวตะเข้ นะคับ
    แฟนผม....ยังไงดี แฟนเก่าก็ได้ครับ(ไม่อยากใช้คำนี้55)
    เธอเปน นศพ.แถววังหลัง
    บางทีนะผมว่า...มันอาจจะเป็นเพราะเราไกลกันด้วย และอะไรหลายๆอย่าง(ว่าไป)....
    คือ เราคบกันมา ตั้งแต่อยู่ ม.3 ครับ เราอยู่ รร.เดียวกัน ต้องบอกว่า เธอค่อนข้างฮอทอยู่ ใน รร. การคบมานานมาก(สำหรับผม) มันอาจทำให้สิ่งต่างๆเลือนบางก็ได้
    ประเด็นคือ พอมา ขึ้นปี1 ผมเริ่มที่จะมีความคิดฮะว่า "เอะ!..คนอื่นเค้าไม่มีแฟน เค้าไปนู่น นี่ ไม่มีข้อผูกมัด มีอิสระ มันช่างดีจริง นี่สิ. ชีวิตของคนอ่ะ"
    พอผมคิดแบบนั้นไป..(มันผิดพลาดจริงๆ ที่ติดตลกร้ายแบบนั้น)
    ผมก็ริ่มฮะ...แผนของผมคือ
    1.เอาว่ะ เริ่มจากไม่ค่อยสน
    2.ก็คุยกับ ผญ. คนอื่นบ้างโดยให้ รหัสเฟสผมไป(เลวจาดดดด) ให้เทอด้วย
    3.พอผมคุยกะใครได้ซักพัก เรื่องเริ่มแดงถึงเธอ ผมก็จะหยุดฮะ แล้วก้รอดูว่าเธอจะทนไหวอีกไหม(ในใจอยากให้เทอเลิกกะผม) นั่นแน่ .... เอาดิ เอากะมัน
     .
     .
     .
     .
     .
     .
     .
ถึงไหนแล้ว...
  อ่อครับ
   และเมื่อประมานเดือนที่แล้วครับ แผนผมสำเร็จ(ปจบ.เราอยุ่ปี2 ทั้งคู่)
   เธอก็บอกผมว่า "เรายอมแล้ว" .....นั่นละครับ ผมก็เคสิ ทำงานเสจ......(เลวมากเล่นกับความรู้สึกเธอ)


ทุกคนเลยฮะ....
   เพื่อน
   พี่ น้อง
   แม่
ถามผมว่า "ไปทำเค้าทำไม"....ผมก็น่าระลื่นสิครับ(Y_Y)
และหลังจากนั้น มันก็จบฮะ ความรักเราตั้งแต่ ม.3-ปี2
.
.
.
.
.
.
.
หลังจากเหตุการณ์นั้น
   เธอ ง้อผมตลอด (เปนไง ผมนี่สิคิดไม่ได้อ่ะ ยังระลื่นเหมือนเดิม)
   เพราะอะไรไหม เทอบอกผมตลอด เทอจะรอๆ รอผม ไม่ไปไหน
   ผมจึงคิดว่าอือ เรามีเวลามากมาย
     แต่แล้ว เมื่อประมาน อาทิตย์ที่ผ่านมาครับ ผมเข้าไปดูใน อินสตราแกรมเทอ แล้ว เริ่มเหนเทอลงรูปยิ้มแย้มบ้าง(ผมดีใจที่เห็นเพราะตอนแรก เทอลงแต่รูป เศร้าๆ อัพ ตัส ดราม่าๆ)
   แต่กันไปสดุด ตากับ คอมเม้นของเพื่อนเธอ "อิจ ... คนมีความรัก" ผมก็เริ่ม ตึงดิครับ
เอ้ะ! ใครอ่ะ ...หลังจากนั้น อีกสองสามรูปก็ แนวนี้เลยฮะ เม้นจากเพื่อนเธอ
  ความรู้สึกผม........
  1.เห้ย...ไหนบอกไม่ไปไหน นี่เดือนเดวนะ มิงไป สปาร์ก กันตอนไหน
   2. ความชาเลยฮะ มันเข้ามาถามผมว่า เห้ยยย แฟนไปแล้วเว้ยยยย (อ่าว เออว่ะ)
   3. จากนั้นผมรู้ทันทีเลย ว่า "ผมจะเปนยังไง ถ้ามีไม่เทอ" ทำไงดี หรือว่านี่คือ ที่เทอเคยบอกผมมาตลอด ว่าความรักของเทอ ไม่มีทางที่จะจากผมไป
   4.รู้เลยคับ ว่า "ผมรักเทอมาก"
จากนั้น.......ยังไงต่อ!!!
  
    ผมทักเทอไปฮะ
ผม:  ว่า เค้าเปนใคร ?
เทอ: จะรู้ไปทำไม
ผม : ....สตั้นเลย ... ทำอะไรไม่ถูก


หลังจากวันนั้น ผมเลย ทักเทอทุกวันฮะ ว่า เราขอโทษ .... กลับมาเถอะ... ซึ่งปกติ ผมไม่ใช่คนประเภทนี้เลย แต่ทำเพราะอยากให้เรากลับมาเหมือนเดิมครับ
  


ผมทักเทอ แทบทุก ชม. คำตอบคือ
  

ไม่
  หมดแล้ว
  เราตัดใจแล้วอ่ะ
  นี่ไง อิสระที่แกตามหา
.....................................
  ซึ่งที่เทอพูดมา ถูกหมดเลย....แต่ผมยังไม่เชื่อฮะ ...
  แม้จะรู้นะ   ว่าความจริง เทอคงไม่กลับ มา แต่คือ ผมไม่ยอมรับ
ไม่อยากรู้ ว่านี่คือ เรื่องจริง
  
มีคำนึง ผมเลยบอกเทอว่า
ผม : ช่วยแกล้งว่าเราเหมือนเดิม วันนึงได้ไหม
เทอ : (คือเทอก้พูดสำเนียงเดิม ที่เราเคยคุย เคยเล่นกัน 2-3 คำ ครับ)
  


หลังจากนั้น ผม ก็ทักไปอีก ทักตลอด
   ผมพึ่งรู้จริงๆ ว่าเทอ มีค่า กับผมแค่ไหน (อาจจะสายไปแล้วมั้ง)
ครับ คำตอบก็เหมือนเดิม ตลอดครับ


คือ .... มันยังมีหลายอย่างเลยนะ ที่เราไม่เคยทำ หลายที่เลยล่ะ ที่เราไม่เคยไปด้วยกัน ... ผมอยากจะทำสิ่งดีๆให้เทอ อยากให้เทออยู่ข้างผม เหมือนตลอด 4-5 ปี ที่ผ่านมา

เพื่อนๆที่เข้ามาอ่าน
  -  ก้อย่าด่าผม เยอะนะครับ....
  - ช่วยคิดหน่อย ว่าผม ควร ทำยังไง

...
..
.
.
.
.
สุดท้าย...ถ้า เทอเค้ามาอ่านนะ
  "เราขอโทษ....กลับมาเถอะ....เรารู้แล้ว ... นะ"

ปล. 1. มีบางวัน ผมนั่งเรียนอยุ่ เทอตอบมา ผมก็นั่ง น้ำตา กระแทก ชีท เลยฮะ 555
         2.บางทีอ่านหนังสืออยู่หอสมุด ต้องเดินไปร้องไห้ในห้องน้ำ ... (จริงๆนะ)



ขอบคุณสำหรับ พื้นที่ ระบายครับ
  "เพราะคนเราไม่รู้ ว่าจะเกิดอะไรกับเราในอนาคต"