เรารู้แล้วว่าหลายคนเลือกความถูกต้อง เราเคยตั้งกระทู้ถามว่าระหว่างความรักกับความถูกต้องคุณจะเลือกอะไร.
หลายคนก็ตอบมาว่าเลือกความถูกต้องไว้ก่อนแต่ว่าเราเป็น 1 ในความไม่ถูกต้อง
คือเราเลือกความรัก ความรักนี้มันก็ผิดคือ เกือบ 2 ปีก่อนเราได้รู้จักกับผู้หญิงคนนั้นผู้หญิงคนนั้นเป็นครูฝึกสอนเค้ามาฝึกสอนรำ ที่สนิทกัน ช่วงนั้นเป็นช่วงรำบวงสรวงของจังหวัดแล้วเราก็เป็น 1 ในนั้นที่ไปรำ ตอนแรกก็ไม่รู้จัก. แต่ต่อมาเรากับเขารู้จักเพราะเพื่อนอีกทีนึง
ก็เริ่มสนิทกัน เริ่มพูดเริ่มคุยกัน เราก็เริ่มชอบ จนวันนึง เราทำพวงกุญแจไม้ไปไห้คือที่จริงมันไม่ใช่ข้ออ้างความฝันที่เราพูดอะไรที่เราเคยบอกเขาหรอก แต่ที่จริงเรารู้สึกดีเราก็เลยเขียนชื่อเค้าลงไปในแผ่นไม้ แล้วก็เอาไปให้ แต่วันที่จะเอาไปให้อ่ะเค้าไม่มาโรงเรียน เราก็ถามเพื่อนว่าเขาไปไหนเพื่อนบอกว่าน่าจะไปทำธุระแต่เค้าก็จะไปซ้อมรำตอนเย็นอยู่ ทุกเย็นของช่วงนั้นคนในชมรมจะไปซ้อมที่สนามกีฬาจังหวัด พอเราเจอเขาเราก็เลยเอาให้เค้าก็ทำหน้างงแหละควคิดว่าให้ทำไม แต่ว่าคือมันก็ยังไม่แสดงออกมากพออ่ะพอมันเริ่มจากตรงนี้แล้วมันก็ยังมีอะไรอีกมากมาย อย่างเค้กแล้วก็โน๊ตสีเขียวที่เราเขียนให้มันก็คงทำให้เค้ารู้ว่า เราเริ่มชอบเขาแล้วแต่เค้าก็ไม่ได้สนใจหรอกมั้งช่วงนั้นจนกระทั่งเขาอ่ะเห็นโน้ตสีเขียวของเรา ที่เราเผลอหยิบขึ้นมาแล้วเขาก็ไม่พูดอะไรนะเค้าก็แค่มอแต่เราว่าคิดในใจแล้วแหละเรานี่โง่ โง่มากเลยดันเผลอหยิบขึ้นมาจนได้ แต่ก็ดีที่จะได้รู้ๆเลย ที่คิดนะ จนวันเกิดเรามันก็ตรงกับช่วงที่ซ้อมลำพอดีเพื่อนก็ชวนกันไปกินนมสดที่หนอง
เราก็เลยให้เพื่อนชวนเค้าไปด้วย ตอนแรกเค้าก็ไม่ตอบตกลงแต่เค้าก็น่าจะรู้แหละว่าเราอยากให้ไปพอตอนเย็นก็เลยไป พอไปถึงเค้าก็ยังไม่มาแต่ว่าเพื่อนเราคน 1 ยืนกล่องสแตนเลสเล็กๆรูปหมีมาให้
บอกว่าครูเอ็นทีฝากมาให้😊 เราก็ดีใจ เราเลยเอาเบอร์โทรศัพท์เขาจากเพื่อนน่ะโทรไปแต่เขาก็ไม่รับสาย เรากับแก๊งเพื่อนสาวกินจนใกล้จะเสร็จแล้วเค้าก็มากับรุ่นพี่ผู้หญิงคนนึงแล้วก็เพื่อนผู้หญิงคน 1 แต่เพื่อนเรากับเราที่ไปด้วยกันน่ะกำลังจะกลับบ้านแล้ว แล้วอีกอย่างมันก็ดึกแล้ว แถมบ้านเราก็ไกลจากอำเภอเมือง20โล ..พอถึงบ้านเราก็เห็นแมสเสจของเขาที่ส่งมาประมาณว่า. "หนาวมาก" หรืออะไรซักอย่าง แล้วก็บอกว่าให้เราขับรถดีดีประมาณนี้
หลังจากนั้นก็เมสเสจคุยกัน โทรหากันมากขึ้น
วันนึงเราขับรถถึงบ้านแล้วเขาก็โทรมาเหมือนกับเค้าอยากรู้อะไรซักอย่างเลยอ่ะ แล้วเค้าก็อยากรู้จริงๆเค้าอยากรู้ว่าเราคิดยังไงกับเขา คืนนั้นก็คุยกันเป็นครึ่งชั่วโมงจำได้~
ก็คุยกันเรื่องนี้แหละว่าเราอ่ะทำแบบนี้ทำไมเพราะอะไร..คือถามจี้มากคือเหมือนเค้าอยากได้ยินอยากรู้อยากให้เราพูดว่า เราว่าชอบเขา
แต่เราก็พูด เหมือนกับเค้าก็คิดอะไรด้วยแหละถ้างั้นเค้าคงไปเล่นด้วย. เราก็ดีใจนะพอหลังจากวันนั้นเราก็สนิทกันมากขึ้นคุยกัน หยอกกัน โทรหากัน แมสเสจหากัน แทบจะออกนอกหน้า
เพื่อนในแซวข้างไรบ้าง ตามประสาตุ๊ดๆ😒👍🏻
555
หลังจากรำเสร็จมันก็มีงานเข้ามาอีกแล้วเราก็เข้าไปช่วยที่ห้องนาฏอยู่เหมือนเดิม หลังจากนั้นก็สนิทกันมากขึ้น ตัวก็ติดกันมากขึ้นเราก็เลยไปนอนหอเพื่อนเค้าเพื่อที่จะช่วยทำงาน. ประมาณวัน 2 วัน. ในตอนที่ไปทำงานช่วยกันมันก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้เรารู้สึกว่า
"มันมากเกินความรู้สึกดี" เราสองคนตัวติดกัน. ได้ช่วยงานกันทำนู่นทำนี่ด้วยกัน. แล้วช่วงนั้นเค้าก็ไม่สบายเราเองก็เป็นห่วง
เราเลยอาสาไปช่วยงานนี่แหละ. ก็กะจะไปดูแลแล้วก็จะไปอยู่เป็นเพื่อนด้วย อันที่จริงเราหาเรื่องอยากอยู่ใกล้เขาด้วยเองแหละ
หลังจากนั้น... เมื่องานเสร็จ ตอนเย็นเค้าก็ชวนไปกินงานสังสรรค์ที่บ้านมันเป็นเหมือนงานบุญแล้วมันก็มีหมอลำคณะใหญ่ แต่เราเป็นคนที่ไม่เคยชอบดูหมอลำ. แล้วอีกอย่างเราก็ไม่เคยนั่งดูด้วย
แต่ด้วยความที่อยากอยู่ด้วยไง..อย่าอยู่ใกล้เขาๆ เราก็เลยไปดูอีกอย่างเพื่อนสาวเราที่เป็นตุ๊ดเข้าไปดูกันด้วย. แต่เราไม่ได้ดูกับเพื่อน. เรานั่งดูกับเอ็นที... ดูเสร็จมันก็ดึก เราหาเพื่อนไม่เจอกะว่าจะเอากุญแจห้องแล้วไปนอน ตอนแรกจะนอนหอเพื่อนไปก่อน ทีนี้เลยตัดสินใจให้เค้าพาไปเปิดห้อง. เขาก็ไม่ได้บอกใครไว้หายไปทั้งวัน
กลายเป็นเรื่องวุ่นวายกันทั้งหมดเลย แม่เค้าตามหา. แฟนเค้าก็มา. รวมทั้งเพื่อน น้อง ตามหาให้วุ่นเลย
แต่ทุกคนวุ่นวายเพราะว่าเราคนเดียว. ถ้าเราไม่งอแง. เขาก็คงจะไม่โดนแม่ด่าแล้วก็ไม่ทะเลาะกันกับแฟน. เราก็รู้สึกผิดนะ😓 คิดว่าครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้คุยกัน แต่มันไม่ใช่เลยเพราะ
ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ....ยิ่งไม่พูดมันก็ยิ่งอยากพูด......ยิ่งปิดกั้นมันก็ยิ่งรู้สึก
เค้าเองก็พยายามจะลืมคืนนั้นที่เกิดขึ้น เราเองก็พยายามจะทำแบบนั้น แต่มันทำไม่ได้
มันยิ่งทำให้เรารู้สึก หลงผิดแล้วก็คิดถึงกันมากกว่าเดิม ยิ่งกว่านั้นก็คือเรานัดเจอกันข้างนอกเลยหล่ะ ไปไหนมาไหนด้วยกันก็มากขึ้น ต่างจากแต่ก่อน
อีกเรื่องเป็นที่ประเด็นคือ พอฝึกสอนเสร็จก็ยังมีงานต้องมาช่วยที่โรงเรียนเราก็ยังเจอกัน
มันก็เลยทำให้เราคลุกคลีกัน เราก็ขับรถยนต์มารับเพราะจะได้ไม่ให้ใครเห็นเวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน. เราก็พาเค้าไปที่บ้านไปอยู่ด้วยกันตอนเย็นแล้วก็ค่อยขับมาส่งในเมือง หรือไม่ก็นัดเจอกันตอนเย็น ทำอย่างนี้ซักพักนึง
แล้วไม่นาน..เราก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่ในเมือง
มันเลยทำให้เราได้เจอกันบ่อยขึ้นแล้วก็มากกว่าเมื่อก่อน ตอนแรกก็เหมือนจะเข้าใจกันซะทุกอย่าง รักกันดี มีความสุข แต่หลังๆ เคยทะเลาะกัน เพราะเรื่องไม่เข้าใจกัน เหมือนกับเราเองเริ่มรู้สึกมากเกิน เราก็ลืมสัญญาที่ตกลงกันไว้ตั้งแต่ตอนเริ่มเกมส์
แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่โต ปรับความเข้าใจกันก็ดีขึ้น เรานอยแปปเดียว แค่โทรหาเรา มาหาเรา เราก็หายนอยละ แบบงอนเก่งแต่ง้อง่าย
เขาจะชอบพูดว่า "ไม่เอานะเตงอย่างง้องแง้ง" แค่นี่เราก็หายอะ แล้วเขาพูดตลอดว่า เราอยู่ด้วยกันจะพูดถึงคนอื่นทำไมต้องให้คนอื่นมาทำลายความสุขของเรา ตอนที่เราอยู่ด้วยกัน มันก็เลยทำให้เรารู้สึกรักมากขึ้น
แล้วก็หลายอย่างที่เขาพูดมา ไม่รู้สิ เราหัวอ่อนมั้ง ยอมมมมมมม!!!!!!!! ยอมตลอด มันเป็นความรู้สึกที่พูดเป็นคำพูดไม่ได้
ช่วงนึงเขาก็ต้องไปสอบบรรจุหรือไปหาทำงาน. ทำให้เราไม่ค่อยได้เจอกันก็ห่างๆกันไป. แล้วช่วงนี้แหละมันทำให้เราแล้วก็เขา ห่างจากกันเค้าเคยบอกให้เราลองหาคนคุย
เราก็พยายามทำแล้ว. แต่มันก็ทำไม่ได้ มันไม่รู้สึก..ตอนนั้นเราพูดได้เลยว่า ความรู้สึกมันไม่คิดจะเริ่มต้นใหม่กับใครเลยเพราะว่าเค้าอ่ะเหมือนแฟนเก่าเรามาก เค้าก็เคยนอยๆเราอยู่เหมือนกันเมื่อก่อน. ตอนที่เราบอกว่าเขาเหมือนแฟนเก่า แต่ช่างเหอะ. แต่ชั่งเหอะมันไม่ได้ทำให้ความสัมพันธ์ของเราสองคนสั่นเลย
พอเค้าไปสมัครงานเค้าบอกว่าวันเสาร์จะโทรหา
เราก็รอ
รอ
แล้วก็รอออออออออออ
นั่งมองโทสับ มองแล้วมองอีก หลอนเสียงโทสับ สะดุ้งตื่นเวลาเดิมๆที่เขาเคยโทมา. กะจะดูว่ามีมิสคอลรึป่าว.
สุดท้ายมันก็ไม่มีอะไรเลย
ผ่านไปหลายวันเขาโทรมา
เรานี่ดีใจอะ จากที่นอยๆ เราก็หายเลยหล่ะ
เค้าบอก เขาต้องอ่านหนังสือสอบ ไม่ศุกร์ก็เสาร์เดี๋ยวเค้าโทรหา
เราก็รอเหมือนเดิม
รอแล้ว........
รออีก......
เสาร์แล้ว.....
เสาร์อีก.......
เค้าก็ไม่โทรมา
ไลน์ที่เคยคุยกัน เราทักไป เขาก็ไม่อ่าน พอไม่นานเค้าก็เปลี่ยนเบอร์ก็เปลี่ยน
เปลี่ยนไลน์ เปลี่ยนโทรสับแล้วเขาก็ไม่โทรมาอีกเลย
"ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนเขามานั่งเรื่องไปเที่ยวทะเล ไปไกลมาก ลึกมาก แล้วเขาก็ลอยลพเรือของเราทิ้งกลางทะเล"
เราไม่มีสิทธิ์ แม้แต่จะไปหาเขาที่บ้านเพราะเรื่องวันนั้นมันทำให้แม่เขาไม่ชอบหน้าเราเลย
เราท้อ เราทำทุกวิถีทางเพื่อจะได้คุย เคยยืมเฟสเพื่อนทักไป คุยทั้งน้ำตา เขาก็รู้นะ ว่าเป็นเรา
แต่คำพูดของเขานั้นก็เป็นคำพูดที่เหมือนกับคุยกับเพื่อนเรา ง่ายๆก็คือแกล้งไม่รู้นั่นแหละ. เราไม่มีสิ่งไหน ที่จะติดต่อเขาได้เลยเคยมีเฟสบุ๊คแต่เหมือนแฟนเค้าจับได้เค้าก็บล็อกเฟสเรา เคยทะเลาะกันหนักหนักในเฟสบุ๊ก
แต่เราก็โทคุยกันก็เคลียกันได้ พักหลังๆก็เป็นอบบนี้บ่อย เขาก็คงเหนื่อย...เขาก็เลยเลือกคนของเขา อีกอย่างเราเป็นผู้หญิงอายุห่างกันตั้ง 6 7 ปีเขาต้องการมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบซึ่งเราให้เหลือตรงนั้นไม่ได้เราไม่สามารถเป็นผู้ชายให้เขาได้อันนี้เราต้องขอโทษด้วยนะวันนี้...
แต่เราก็พยายามที่สุดแล้วที่จะทำให้เขามีความสุข มีช่วงนึงเค้าก็เล่นไอจีนะ เราดีใจมาก แต่ตอนนั้นเลิกคุยกันแล้ว แต่ด้วยความที่เราก็ยังพยายามหาทางติดต่อกับเขาอยู่ เราก็ไปฟอลแล้วก็ไปกกถูกใจ
และคอมเมนรูปภาพของเขา แล้วซักพักมันมีช่วงนึงเราคุยกับเด็กผู้หญิงคนนึง
แล้วเขาก็รู้เหมือนกับเขาพยายามจะยัดเยียดให้เราคุยกับคนคนนั้นเพื่อที่เขาจะได้สบายใจ เราก็ทำแหละ ในเชิงประชด อีกอย่างที่ทำเราอยากให้เขาสบายใจ เรารู้อยู่แล้วว่าสัญญาณแบบนี้หมายถึง เค้าพยายามจะหาทางบอกลาให้ดีที่สุด เค้าจะได้ไม่ต้องคิดหนักเรื่องที่เค้าจะบอกลา
เราก็รู้อยู่ว่ามันก็คงยากที่จะบอกลา..เพราะสถานการณ์มันมาถึงขนาดนี้แล้ว แล้วอีกทางคือการหายไปเฉยๆ อย่างที่เขาพยายามทำ
แต่เราก็ไม่โทษเค้าหรอก. เราโทษเรานี่แหละรู้ตั้งแต่แรกแล้วก็ยังจะฝืนรู้ว่ามันไม่ใช่ก็ยังทำ
.....ที่ตั้งกระทู้ขึ้นมาเราไม่ได้ต้องการอะไรหรอก บางทีมันก็พูดออกไปไม่ได้พูดให้เพื่อนฟังไม่ได้
พูดให้ใครฟังไม่ได้เก็บไว้คนเดียวมัน อึดอัดแล้วก็ทรมานมากๆ เราอยากระบาย ที่เราเคยบอกว่าเราเกลียดเราไม่ชอบเราโน้นนี่นั่น
เราเคยโพสในไอจีบอกว่าเกลียด....
ที่จริงเราไม่ได้เกลียดเลยแม้แต่นิดเดียวนะ...
เราแค่คิดถึง และก็คืดถึงมาก เค้าเองก็ใจแข็งมากเหมือนกัน ไม่ติดต่อเรากลับมาเลย อีกอย่างเขาก็ดูมีความสุขกับสิ่งที่เขามีตั้งแต่เริ่มต้นเป็นเพราะเราเองที่ไปเพิ่มความทุกข์ให้เขาเรานี่ดูแย่มาก.
"แต่ความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นไปแล้วอ่ะมันห้ามไม่ได้"
ทำไม่ได้เลยยิ่งห้ามก็เหมือนกับยิ่งยุ. ยิ่งไม่ใส่ใจมันก็ยิ่งสนใจ.....ไม่ใช่ว่าเราไม่เคยเลิกทำแบบนี้เราลองทุกวิธี แต่เราก็ทำไม่ได้
จนถึงทุกวันนี้เราก็ยังคิดถึง...เราก็ยังแอบส่องแอบติดตาม แต่เราคงทักไปไม่ได้ เราเคยทักไปแล้วมันมีปัญหาทำให้เค้าก็ทะเลาะกัน
เราก็ไปสร้างความร้าวฉานให้กับความรักของเขาสองคนอีก ซึ่งเราไม่ได้ตั้งใจหรอกแค่คิดถึงคนที่เราเคยรักเฉยๆ โคตรคิดถึงเฉยๆ ขอแค่นี้ได้ไหมแค่คิดถึง วันนี้ถ้าเลือกได้เราอยากจะย้อนกลับไปแก้ไขอะไรอะไรอ่ะแต่มันก็ทำไม่ได้เพราะว่ามันก็เป็นได้แค่ความคิด เราขอโทษนะแต่เราอยากบอกว่าเราอ่ะคิดถึงเธอ จนถึงทุกวันนี้เราก็ยังคิดถึง ทุกวันนี้เราก็ยังภาวนาให้เราได้เจอเขาในที่ๆเราสองคนเคยไปด้วยกัน เราไปในทุกๆที่ ที่เรากับเขาไปด้วยกัน เพราะหวังว่าจะเจอ ซักวัน แต่จนถึงทุกวันนี้ เราก็ยังรอที่จะเจอ ถึงเป็นไปไม่ได้.. ฝากให้NT นะ
http://youtu.be/p3IQqqzBA2Q 
ความรักมันหวานเหมือนน้ำตาล แล้วน้ำตาลที่ว่ามันหวานจริงๆหรอ?
หลายคนก็ตอบมาว่าเลือกความถูกต้องไว้ก่อนแต่ว่าเราเป็น 1 ในความไม่ถูกต้อง
คือเราเลือกความรัก ความรักนี้มันก็ผิดคือ เกือบ 2 ปีก่อนเราได้รู้จักกับผู้หญิงคนนั้นผู้หญิงคนนั้นเป็นครูฝึกสอนเค้ามาฝึกสอนรำ ที่สนิทกัน ช่วงนั้นเป็นช่วงรำบวงสรวงของจังหวัดแล้วเราก็เป็น 1 ในนั้นที่ไปรำ ตอนแรกก็ไม่รู้จัก. แต่ต่อมาเรากับเขารู้จักเพราะเพื่อนอีกทีนึง
ก็เริ่มสนิทกัน เริ่มพูดเริ่มคุยกัน เราก็เริ่มชอบ จนวันนึง เราทำพวงกุญแจไม้ไปไห้คือที่จริงมันไม่ใช่ข้ออ้างความฝันที่เราพูดอะไรที่เราเคยบอกเขาหรอก แต่ที่จริงเรารู้สึกดีเราก็เลยเขียนชื่อเค้าลงไปในแผ่นไม้ แล้วก็เอาไปให้ แต่วันที่จะเอาไปให้อ่ะเค้าไม่มาโรงเรียน เราก็ถามเพื่อนว่าเขาไปไหนเพื่อนบอกว่าน่าจะไปทำธุระแต่เค้าก็จะไปซ้อมรำตอนเย็นอยู่ ทุกเย็นของช่วงนั้นคนในชมรมจะไปซ้อมที่สนามกีฬาจังหวัด พอเราเจอเขาเราก็เลยเอาให้เค้าก็ทำหน้างงแหละควคิดว่าให้ทำไม แต่ว่าคือมันก็ยังไม่แสดงออกมากพออ่ะพอมันเริ่มจากตรงนี้แล้วมันก็ยังมีอะไรอีกมากมาย อย่างเค้กแล้วก็โน๊ตสีเขียวที่เราเขียนให้มันก็คงทำให้เค้ารู้ว่า เราเริ่มชอบเขาแล้วแต่เค้าก็ไม่ได้สนใจหรอกมั้งช่วงนั้นจนกระทั่งเขาอ่ะเห็นโน้ตสีเขียวของเรา ที่เราเผลอหยิบขึ้นมาแล้วเขาก็ไม่พูดอะไรนะเค้าก็แค่มอแต่เราว่าคิดในใจแล้วแหละเรานี่โง่ โง่มากเลยดันเผลอหยิบขึ้นมาจนได้ แต่ก็ดีที่จะได้รู้ๆเลย ที่คิดนะ จนวันเกิดเรามันก็ตรงกับช่วงที่ซ้อมลำพอดีเพื่อนก็ชวนกันไปกินนมสดที่หนอง
เราก็เลยให้เพื่อนชวนเค้าไปด้วย ตอนแรกเค้าก็ไม่ตอบตกลงแต่เค้าก็น่าจะรู้แหละว่าเราอยากให้ไปพอตอนเย็นก็เลยไป พอไปถึงเค้าก็ยังไม่มาแต่ว่าเพื่อนเราคน 1 ยืนกล่องสแตนเลสเล็กๆรูปหมีมาให้
บอกว่าครูเอ็นทีฝากมาให้😊 เราก็ดีใจ เราเลยเอาเบอร์โทรศัพท์เขาจากเพื่อนน่ะโทรไปแต่เขาก็ไม่รับสาย เรากับแก๊งเพื่อนสาวกินจนใกล้จะเสร็จแล้วเค้าก็มากับรุ่นพี่ผู้หญิงคนนึงแล้วก็เพื่อนผู้หญิงคน 1 แต่เพื่อนเรากับเราที่ไปด้วยกันน่ะกำลังจะกลับบ้านแล้ว แล้วอีกอย่างมันก็ดึกแล้ว แถมบ้านเราก็ไกลจากอำเภอเมือง20โล ..พอถึงบ้านเราก็เห็นแมสเสจของเขาที่ส่งมาประมาณว่า. "หนาวมาก" หรืออะไรซักอย่าง แล้วก็บอกว่าให้เราขับรถดีดีประมาณนี้
หลังจากนั้นก็เมสเสจคุยกัน โทรหากันมากขึ้น
วันนึงเราขับรถถึงบ้านแล้วเขาก็โทรมาเหมือนกับเค้าอยากรู้อะไรซักอย่างเลยอ่ะ แล้วเค้าก็อยากรู้จริงๆเค้าอยากรู้ว่าเราคิดยังไงกับเขา คืนนั้นก็คุยกันเป็นครึ่งชั่วโมงจำได้~
ก็คุยกันเรื่องนี้แหละว่าเราอ่ะทำแบบนี้ทำไมเพราะอะไร..คือถามจี้มากคือเหมือนเค้าอยากได้ยินอยากรู้อยากให้เราพูดว่า เราว่าชอบเขา
แต่เราก็พูด เหมือนกับเค้าก็คิดอะไรด้วยแหละถ้างั้นเค้าคงไปเล่นด้วย. เราก็ดีใจนะพอหลังจากวันนั้นเราก็สนิทกันมากขึ้นคุยกัน หยอกกัน โทรหากัน แมสเสจหากัน แทบจะออกนอกหน้า
เพื่อนในแซวข้างไรบ้าง ตามประสาตุ๊ดๆ😒👍🏻
555
หลังจากรำเสร็จมันก็มีงานเข้ามาอีกแล้วเราก็เข้าไปช่วยที่ห้องนาฏอยู่เหมือนเดิม หลังจากนั้นก็สนิทกันมากขึ้น ตัวก็ติดกันมากขึ้นเราก็เลยไปนอนหอเพื่อนเค้าเพื่อที่จะช่วยทำงาน. ประมาณวัน 2 วัน. ในตอนที่ไปทำงานช่วยกันมันก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้เรารู้สึกว่า
"มันมากเกินความรู้สึกดี" เราสองคนตัวติดกัน. ได้ช่วยงานกันทำนู่นทำนี่ด้วยกัน. แล้วช่วงนั้นเค้าก็ไม่สบายเราเองก็เป็นห่วง
เราเลยอาสาไปช่วยงานนี่แหละ. ก็กะจะไปดูแลแล้วก็จะไปอยู่เป็นเพื่อนด้วย อันที่จริงเราหาเรื่องอยากอยู่ใกล้เขาด้วยเองแหละ
หลังจากนั้น... เมื่องานเสร็จ ตอนเย็นเค้าก็ชวนไปกินงานสังสรรค์ที่บ้านมันเป็นเหมือนงานบุญแล้วมันก็มีหมอลำคณะใหญ่ แต่เราเป็นคนที่ไม่เคยชอบดูหมอลำ. แล้วอีกอย่างเราก็ไม่เคยนั่งดูด้วย
แต่ด้วยความที่อยากอยู่ด้วยไง..อย่าอยู่ใกล้เขาๆ เราก็เลยไปดูอีกอย่างเพื่อนสาวเราที่เป็นตุ๊ดเข้าไปดูกันด้วย. แต่เราไม่ได้ดูกับเพื่อน. เรานั่งดูกับเอ็นที... ดูเสร็จมันก็ดึก เราหาเพื่อนไม่เจอกะว่าจะเอากุญแจห้องแล้วไปนอน ตอนแรกจะนอนหอเพื่อนไปก่อน ทีนี้เลยตัดสินใจให้เค้าพาไปเปิดห้อง. เขาก็ไม่ได้บอกใครไว้หายไปทั้งวัน
กลายเป็นเรื่องวุ่นวายกันทั้งหมดเลย แม่เค้าตามหา. แฟนเค้าก็มา. รวมทั้งเพื่อน น้อง ตามหาให้วุ่นเลย
แต่ทุกคนวุ่นวายเพราะว่าเราคนเดียว. ถ้าเราไม่งอแง. เขาก็คงจะไม่โดนแม่ด่าแล้วก็ไม่ทะเลาะกันกับแฟน. เราก็รู้สึกผิดนะ😓 คิดว่าครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้คุยกัน แต่มันไม่ใช่เลยเพราะ
ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ....ยิ่งไม่พูดมันก็ยิ่งอยากพูด......ยิ่งปิดกั้นมันก็ยิ่งรู้สึก
เค้าเองก็พยายามจะลืมคืนนั้นที่เกิดขึ้น เราเองก็พยายามจะทำแบบนั้น แต่มันทำไม่ได้
มันยิ่งทำให้เรารู้สึก หลงผิดแล้วก็คิดถึงกันมากกว่าเดิม ยิ่งกว่านั้นก็คือเรานัดเจอกันข้างนอกเลยหล่ะ ไปไหนมาไหนด้วยกันก็มากขึ้น ต่างจากแต่ก่อน
อีกเรื่องเป็นที่ประเด็นคือ พอฝึกสอนเสร็จก็ยังมีงานต้องมาช่วยที่โรงเรียนเราก็ยังเจอกัน
มันก็เลยทำให้เราคลุกคลีกัน เราก็ขับรถยนต์มารับเพราะจะได้ไม่ให้ใครเห็นเวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน. เราก็พาเค้าไปที่บ้านไปอยู่ด้วยกันตอนเย็นแล้วก็ค่อยขับมาส่งในเมือง หรือไม่ก็นัดเจอกันตอนเย็น ทำอย่างนี้ซักพักนึง
แล้วไม่นาน..เราก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่ในเมือง
มันเลยทำให้เราได้เจอกันบ่อยขึ้นแล้วก็มากกว่าเมื่อก่อน ตอนแรกก็เหมือนจะเข้าใจกันซะทุกอย่าง รักกันดี มีความสุข แต่หลังๆ เคยทะเลาะกัน เพราะเรื่องไม่เข้าใจกัน เหมือนกับเราเองเริ่มรู้สึกมากเกิน เราก็ลืมสัญญาที่ตกลงกันไว้ตั้งแต่ตอนเริ่มเกมส์
แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่โต ปรับความเข้าใจกันก็ดีขึ้น เรานอยแปปเดียว แค่โทรหาเรา มาหาเรา เราก็หายนอยละ แบบงอนเก่งแต่ง้อง่าย
เขาจะชอบพูดว่า "ไม่เอานะเตงอย่างง้องแง้ง" แค่นี่เราก็หายอะ แล้วเขาพูดตลอดว่า เราอยู่ด้วยกันจะพูดถึงคนอื่นทำไมต้องให้คนอื่นมาทำลายความสุขของเรา ตอนที่เราอยู่ด้วยกัน มันก็เลยทำให้เรารู้สึกรักมากขึ้น
แล้วก็หลายอย่างที่เขาพูดมา ไม่รู้สิ เราหัวอ่อนมั้ง ยอมมมมมมม!!!!!!!! ยอมตลอด มันเป็นความรู้สึกที่พูดเป็นคำพูดไม่ได้
ช่วงนึงเขาก็ต้องไปสอบบรรจุหรือไปหาทำงาน. ทำให้เราไม่ค่อยได้เจอกันก็ห่างๆกันไป. แล้วช่วงนี้แหละมันทำให้เราแล้วก็เขา ห่างจากกันเค้าเคยบอกให้เราลองหาคนคุย
เราก็พยายามทำแล้ว. แต่มันก็ทำไม่ได้ มันไม่รู้สึก..ตอนนั้นเราพูดได้เลยว่า ความรู้สึกมันไม่คิดจะเริ่มต้นใหม่กับใครเลยเพราะว่าเค้าอ่ะเหมือนแฟนเก่าเรามาก เค้าก็เคยนอยๆเราอยู่เหมือนกันเมื่อก่อน. ตอนที่เราบอกว่าเขาเหมือนแฟนเก่า แต่ช่างเหอะ. แต่ชั่งเหอะมันไม่ได้ทำให้ความสัมพันธ์ของเราสองคนสั่นเลย
พอเค้าไปสมัครงานเค้าบอกว่าวันเสาร์จะโทรหา
เราก็รอ
รอ
แล้วก็รอออออออออออ
นั่งมองโทสับ มองแล้วมองอีก หลอนเสียงโทสับ สะดุ้งตื่นเวลาเดิมๆที่เขาเคยโทมา. กะจะดูว่ามีมิสคอลรึป่าว.
สุดท้ายมันก็ไม่มีอะไรเลย
ผ่านไปหลายวันเขาโทรมา
เรานี่ดีใจอะ จากที่นอยๆ เราก็หายเลยหล่ะ
เค้าบอก เขาต้องอ่านหนังสือสอบ ไม่ศุกร์ก็เสาร์เดี๋ยวเค้าโทรหา
เราก็รอเหมือนเดิม
รอแล้ว........
รออีก......
เสาร์แล้ว.....
เสาร์อีก.......
เค้าก็ไม่โทรมา
ไลน์ที่เคยคุยกัน เราทักไป เขาก็ไม่อ่าน พอไม่นานเค้าก็เปลี่ยนเบอร์ก็เปลี่ยน
เปลี่ยนไลน์ เปลี่ยนโทรสับแล้วเขาก็ไม่โทรมาอีกเลย
"ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนเขามานั่งเรื่องไปเที่ยวทะเล ไปไกลมาก ลึกมาก แล้วเขาก็ลอยลพเรือของเราทิ้งกลางทะเล"
เราไม่มีสิทธิ์ แม้แต่จะไปหาเขาที่บ้านเพราะเรื่องวันนั้นมันทำให้แม่เขาไม่ชอบหน้าเราเลย
เราท้อ เราทำทุกวิถีทางเพื่อจะได้คุย เคยยืมเฟสเพื่อนทักไป คุยทั้งน้ำตา เขาก็รู้นะ ว่าเป็นเรา
แต่คำพูดของเขานั้นก็เป็นคำพูดที่เหมือนกับคุยกับเพื่อนเรา ง่ายๆก็คือแกล้งไม่รู้นั่นแหละ. เราไม่มีสิ่งไหน ที่จะติดต่อเขาได้เลยเคยมีเฟสบุ๊คแต่เหมือนแฟนเค้าจับได้เค้าก็บล็อกเฟสเรา เคยทะเลาะกันหนักหนักในเฟสบุ๊ก
แต่เราก็โทคุยกันก็เคลียกันได้ พักหลังๆก็เป็นอบบนี้บ่อย เขาก็คงเหนื่อย...เขาก็เลยเลือกคนของเขา อีกอย่างเราเป็นผู้หญิงอายุห่างกันตั้ง 6 7 ปีเขาต้องการมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบซึ่งเราให้เหลือตรงนั้นไม่ได้เราไม่สามารถเป็นผู้ชายให้เขาได้อันนี้เราต้องขอโทษด้วยนะวันนี้...
แต่เราก็พยายามที่สุดแล้วที่จะทำให้เขามีความสุข มีช่วงนึงเค้าก็เล่นไอจีนะ เราดีใจมาก แต่ตอนนั้นเลิกคุยกันแล้ว แต่ด้วยความที่เราก็ยังพยายามหาทางติดต่อกับเขาอยู่ เราก็ไปฟอลแล้วก็ไปกกถูกใจ
และคอมเมนรูปภาพของเขา แล้วซักพักมันมีช่วงนึงเราคุยกับเด็กผู้หญิงคนนึง
แล้วเขาก็รู้เหมือนกับเขาพยายามจะยัดเยียดให้เราคุยกับคนคนนั้นเพื่อที่เขาจะได้สบายใจ เราก็ทำแหละ ในเชิงประชด อีกอย่างที่ทำเราอยากให้เขาสบายใจ เรารู้อยู่แล้วว่าสัญญาณแบบนี้หมายถึง เค้าพยายามจะหาทางบอกลาให้ดีที่สุด เค้าจะได้ไม่ต้องคิดหนักเรื่องที่เค้าจะบอกลา
เราก็รู้อยู่ว่ามันก็คงยากที่จะบอกลา..เพราะสถานการณ์มันมาถึงขนาดนี้แล้ว แล้วอีกทางคือการหายไปเฉยๆ อย่างที่เขาพยายามทำ
แต่เราก็ไม่โทษเค้าหรอก. เราโทษเรานี่แหละรู้ตั้งแต่แรกแล้วก็ยังจะฝืนรู้ว่ามันไม่ใช่ก็ยังทำ
.....ที่ตั้งกระทู้ขึ้นมาเราไม่ได้ต้องการอะไรหรอก บางทีมันก็พูดออกไปไม่ได้พูดให้เพื่อนฟังไม่ได้
พูดให้ใครฟังไม่ได้เก็บไว้คนเดียวมัน อึดอัดแล้วก็ทรมานมากๆ เราอยากระบาย ที่เราเคยบอกว่าเราเกลียดเราไม่ชอบเราโน้นนี่นั่น
เราเคยโพสในไอจีบอกว่าเกลียด....
ที่จริงเราไม่ได้เกลียดเลยแม้แต่นิดเดียวนะ...
เราแค่คิดถึง และก็คืดถึงมาก เค้าเองก็ใจแข็งมากเหมือนกัน ไม่ติดต่อเรากลับมาเลย อีกอย่างเขาก็ดูมีความสุขกับสิ่งที่เขามีตั้งแต่เริ่มต้นเป็นเพราะเราเองที่ไปเพิ่มความทุกข์ให้เขาเรานี่ดูแย่มาก.
"แต่ความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นไปแล้วอ่ะมันห้ามไม่ได้"
ทำไม่ได้เลยยิ่งห้ามก็เหมือนกับยิ่งยุ. ยิ่งไม่ใส่ใจมันก็ยิ่งสนใจ.....ไม่ใช่ว่าเราไม่เคยเลิกทำแบบนี้เราลองทุกวิธี แต่เราก็ทำไม่ได้
จนถึงทุกวันนี้เราก็ยังคิดถึง...เราก็ยังแอบส่องแอบติดตาม แต่เราคงทักไปไม่ได้ เราเคยทักไปแล้วมันมีปัญหาทำให้เค้าก็ทะเลาะกัน
เราก็ไปสร้างความร้าวฉานให้กับความรักของเขาสองคนอีก ซึ่งเราไม่ได้ตั้งใจหรอกแค่คิดถึงคนที่เราเคยรักเฉยๆ โคตรคิดถึงเฉยๆ ขอแค่นี้ได้ไหมแค่คิดถึง วันนี้ถ้าเลือกได้เราอยากจะย้อนกลับไปแก้ไขอะไรอะไรอ่ะแต่มันก็ทำไม่ได้เพราะว่ามันก็เป็นได้แค่ความคิด เราขอโทษนะแต่เราอยากบอกว่าเราอ่ะคิดถึงเธอ จนถึงทุกวันนี้เราก็ยังคิดถึง ทุกวันนี้เราก็ยังภาวนาให้เราได้เจอเขาในที่ๆเราสองคนเคยไปด้วยกัน เราไปในทุกๆที่ ที่เรากับเขาไปด้วยกัน เพราะหวังว่าจะเจอ ซักวัน แต่จนถึงทุกวันนี้ เราก็ยังรอที่จะเจอ ถึงเป็นไปไม่ได้.. ฝากให้NT นะ
http://youtu.be/p3IQqqzBA2Q