แบบนี้เค้าเรียกอะไร

คือเรามีเพื่อนผชอยู่คนนึง เมื่อก่อนประมาณเกือบสองปีที่แล้วเราสนิทกันมาก คุยไลน์ มีคอลไลน์หากันบ้าง ทำงานกลุ่มเราก็จะอยู่กลุ่มเดียวกันจนเพื่อนๆเราแซว หาว่าเราแอบคบกัน ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรเลย สาบานว่าไม่ได้คิดเลยจริงๆ ลืมบอกไปเลยตอนที่เราสนิทกันเราอยู่ม.5 แล้วตอนม.6 เราก็ยิ่งสนิทกันเรื่อยๆ มีอยู่ช่วงนึงที่เค้ามีปัญหากับเพื่อน ผช ในกลุ่มทำให้เราต้องคอยให้กำลังใจเค้าตลอด แล้วยิ่งช่วงม.6 ทุกคนคงจะเข้าใจว่ามันจะว่างมากกก เราก็มีไปเล่นบ้านเค้าบ้าง แต่มีเพื่อนไปด้วยนะ ไปกันกลุ่มใหญ่ๆ แต่จะมีเค้าเป็น ผช คนเดียวในกลุ่ม ทุกคนยิ่งคิดไปกันใหญ่ว่าเราคบกัน แล้วช่วงปิดเทอมตอนม. 6(ปิดเทอมใหญ่) เค้าได้มหาลัยทางภาคเหนือติดตั้งแต่รับตรงเลยต้องไปเรียนปรับพื้นฐานเล็กน้อย ส่วนเรารอแอดนอนอ่านหนังสืออยู่บ้าน ในช่วงนั้นก็ยังคุยกันอยู่เค้าก็เล่าให้เราฟังทุกอย่างว่ามีใครเข้ามาจีบบ้าง มีคนเข้ามาคุย ให้เราสแกนให้อะไรพวกนี้ ช่วงนั้นเราสับสนมากแบบเราไม่ชอบให้เข้าพูดถึง ผญ คนอื่นแต่ตอนนั้นเราก็ยังบอกตัวเองอยู่นะ ว่าเราไม่ได้ชอบเค้า เราเลยพยายามตีตัวออกห่างโดยอ้างว่าต้องอ่านหนังสือเพื่อสอบแอดมิชชั่น ตอนนั้นก็ยังคุยกันบ้างแต่มันเริ่มน้อยลง จนตอนนี้เราไม่ได้คุยกันแล้ว ทุกวันนี้เราก็ยังแอบไปส่องเฟซบุ๊คเค้า ปกติเค้าจะเป็นไม่ค่อยโพสหรือถ่ายรูปอะไรลงเฟซเท่าไหร่ แต่เมื่อวานเค้าลงรูปเป็นรูปหมู่ น่าจะเป็นเพื่อนใหม่ของเค้า เราเห็นรูปนั้นแล้วมันทำให้เราคิดถึงเค้า น้ำตามันไหลออกมา เรื่องราวที่เราเคยคุยกันมากจนทำให้เราคิดว่าเราคงไม่เลิกคุยกันมันย้อนกลับมาทำร้ายเรา ตอนนั้นที่เราเคยคุยกันเราสัญญากันไว้ว่าจะไม่หายไปจากกันใครหายไปก่อนเป็นหมา ตอนนี้เราคงเป็นหมาแล้วแหละ เพราะเราเองที่พยายามออกห่างเค้ามา เราอยากกลับไปนะ แต่เราไม่รู้ว่าจะกลับไปในสถานะอะไร แล้วถ้าไปคุยมันจะเหมือนเดิมหรอ เมื่อก่อนเราคิดมาตลอดว่าระยะทางมันไม่มีผลหรอก ตอนนี้เรารู้แล้วว่ามันมีผลมากกกก เราก็แค่อยากระบาย อยากบอกเค้าด้วยว่าเราคิดถึงเค้า