คือเมื่อก่อนเรากับแม่ถึงจะทะเลาะกัน แต่แม่ไม่เคยพูดคำหยาบกับเราเลย
แต่มาช่วง ป.6 เวลาแม่โกรธหรือพ่อด้วยบางทีจะมีคำว่า E ขึ้นชื่อ แล้วก็มี -ก ู
ช่วง ม.3 แม่ด่าเราด้วยถ้อยคำที่หยาบคายมาก หยาบจริงๆค่ะด่าทุกคำที่คิดออก พอเราบอกว่าอย่าพูดคำหยาบได้มั้ย ไม่ชอบ แม่ก็บอก อย่ามาทำเป็นกระแดะ ขนาดคุยกับเพื่อนยังคุยกันหยาบๆเลย มันก็จริงค่ะ แต่เราคุยเฉพาะกับคนสนิท แล้วก็ไม่ได้คุยออกสื่อ เวลาเจอผู้ใหญ่ ก็แทนตัวเองกันว่า เค้า ว่า แก
ม.4 แม่ยกทุกคำมาค่ะ จนเรารู้สึกว่าทนฟังไม่ได้ ต้องเอามือปิดหูไว้ สภาพเหมือนเด็กๆเลยค่ะ
เราว่าเวลาโกรธใครก็แก้เค้าไม่ได้หรอกค่ะ แต่เราไม่ชอบเลย ถึงจะบอกไปแล้วกี่ครัง้เค้าก็ไม่ฟัง เค้ายังคงพูดคำหยาบต่อไป โดยที่เราก็ไม่เห็นพ่อห้ามปรามอะไรเลย มันสมควรแล้วหรอคะ?
คิดยังไงกับการที่แม่พูดคำหยาบคายใส่ลูกคะ
แต่มาช่วง ป.6 เวลาแม่โกรธหรือพ่อด้วยบางทีจะมีคำว่า E ขึ้นชื่อ แล้วก็มี -ก ู
ช่วง ม.3 แม่ด่าเราด้วยถ้อยคำที่หยาบคายมาก หยาบจริงๆค่ะด่าทุกคำที่คิดออก พอเราบอกว่าอย่าพูดคำหยาบได้มั้ย ไม่ชอบ แม่ก็บอก อย่ามาทำเป็นกระแดะ ขนาดคุยกับเพื่อนยังคุยกันหยาบๆเลย มันก็จริงค่ะ แต่เราคุยเฉพาะกับคนสนิท แล้วก็ไม่ได้คุยออกสื่อ เวลาเจอผู้ใหญ่ ก็แทนตัวเองกันว่า เค้า ว่า แก
ม.4 แม่ยกทุกคำมาค่ะ จนเรารู้สึกว่าทนฟังไม่ได้ ต้องเอามือปิดหูไว้ สภาพเหมือนเด็กๆเลยค่ะ
เราว่าเวลาโกรธใครก็แก้เค้าไม่ได้หรอกค่ะ แต่เราไม่ชอบเลย ถึงจะบอกไปแล้วกี่ครัง้เค้าก็ไม่ฟัง เค้ายังคงพูดคำหยาบต่อไป โดยที่เราก็ไม่เห็นพ่อห้ามปรามอะไรเลย มันสมควรแล้วหรอคะ?