ชีวิตมันเศร้า ขอเหล้าเข้มๆค้าาา ความรักของเราเริ่มต้นแบบนี้ เราเจอเขาจากappเดทชื่อดัง T... เราแชทกันค่อนข้างเยอะ ประมาณเกือบเดือน อาจเป็นเพราะเรากำลังจะไปเรียนต่อ แล้วบังเอิญว่าเขามาจากเมืองนั้นพอดี เราเลยรู้สึกโอเคทีจะคุยกับเขา (แชท) คือเขาเป็นคนตลกดี คุยด้วยแล้วอยากคุยต่อ ก็คุยกันเกือบเดือน ส่งรูปกันไป ส่งรูปกันมา
แล้วก็ถึงช่วงที่เขามาเมืองไทย เขาขอเราเดทนะคร้า โอเค ยังไงกรุงเทพก็เป็นบ้านเกิดเรา ไม่มีใครทำอะไรเราได้อยู่แล้ว ก็เลยลองไปเจอเขาดู เขาบอกให้เราไปรับเค้าที่โรงแรมแล้วไปทานอาหารกับเขา ชื่อร้านก็แปลกๆ มีคำว่า condom ต่อท้าย แต่เราทำการบ้านหาข้อมูลมาอย่างดี เป็นร้านอาหารแน่นอนไม่มีอย่างอื่นเคลือบแฝง ด้วยความที่เป็นผู้หญิงไทยออกแนวหัวโบราณหน่อยๆ จะให้ไปร้บผู้ชายที่โรงแรมมันจะดูไม่งาม เราก็เลยให้เค้ามาเจอเราที่Bts อโศก เขาก็โอเคนะ แต่บอกเราว่ากลัวหลงหน่อยๆ ปล. เค้านัดเราล่วงหน้าประมาณ3วันคะ แต่วันก่อนวันเดทเค้าไม่ได้lineคอนเฟริมเรา เป็นเราที่เป็นฝ่ายlineไป คือวันนั้นเค้าหายไปทั้งวัน มาตอบเราตอนดึกๆ บอกว่าไปเจอเพื่อนเก่ามา
โอเค เราแต่งตัวแต่งหน้าจัดเต็มดูพิเศษกว่าทุกวันนะค้า (คิดว่าสวยนะ ) เราไปสายประมาณ10นาที (นัดคนไทยก็งี้แหละ55) เจอเขาหน้าTerminal21 เขาใส่เสื้อกล้า กางเกงขาสั้น สไตร์นักท่องเที่ยวโคตรๆ 555 พอเราเดินไปใกล้เขาทำท่าจะกอดเราค้าาาา Shock แป๊ป เราก็เลยหลบ เหมือนเค้าก็ทำหน้าเอ๋อๆ งง เราก็งง เพราะนึกว่าคนเมกันจะแค่เช็คแฮนเฉยยๆ เราเลยแก้ความเขินด้วยการรีบพาเขาไปร้านอาหาร ที่ชื่อcondomอะไรซักอย่าง แต่ปรากฎว่ามันปิด โอเค เขาถามเราว่าชอบกินอะไร เราเลยบอกไปว่าอาหารญี่ปุ่นคะ
ก็เลยพาเขาไป Paragon แต่ให้เค้าเลือกร้าน เขาก็เลือกอาหารญี่ปุ่นจริงๆ อิๆ ตอนจ่ายเงินเค้าเป็นคนเลี้ยงคะ แต่เราไม่ได้สั่งแพงมาก แค่2ร้อยกว่าบาท
ทีนี้เราก็พาเขาไปร้านขนม ตรงSiam One กินไปคุยไป แต่ครั้งนี้เราจะเลี้ยงเขา ไม่แพงมากและตอบแทนที่เขาเลี้ยงเรา แต่เขาไม่ยอมคะ พอเขาส่งบัตรเครดิตไปให้พนักงาน เราก็แอบดูชื่อเต็มของเขาอยู่ ( จะเอาไปSearch Google)
พอเสร็จแล้วเราก็ไปเรียน เขาจะไปส่งเราแต่เราก็กลัวเขาหลง เลยไปส่งเขาแทนดีกว่า ตรงBTS สยาม จบไป
วันถัดมาเขาก็lineมาขอโทษเรานะคะ บอกว่าเขาไม่รู้ว่าคนไทยไม่ทักทายกันด้วยการกอด 555+ แลดูเป็นผู้หญิงเรื่องมาก
เราก็ยิ่งรู้สึกดีกับเขามากขึ้น ที่เขาใส่ใจเรา หลังจากนั้นเขาก็ไปพัทยา เชียงใหม่ หลังจากนั้นเขาก็เงียบหายไปเลย มีตอนที่ระเบิดที่เอราวัณที่เราlineไปถามเขาด้วยความเป็นห่วง เขาก็ตอบกลับมาว่าโอเคอยุ่ โชคดีเพราะเกือบจะไปที่นั้นเหมือนกัน !
หลังจากนั้นก็เหมือนเขาจะเงียบๆไปเลย เราก็เลยคิดว่าเขาต้องไม่ชอบเราแน่ๆ เพราะเงียบมาก แต่ก่อนกลับซานฟรานเขาก็ถ่ายรูปเขาที่สนามบินส่งมาให้เราดู 55555 ตลกมาก(หน้าเขาอะ)
ถัดไป4วัน เราก็ไปซานฟรานคะ(ไปเรียนต่อ) แต่ก็ไม่ได้ถ่ายรูปส่งไปให้เขาดูนะ 5555 เอ๋อมาก คือนั่งChina Airlineไปลงอู่ฮั่น ซึ่งแบบชีวิตบัดซบมาก อยากจะเรียนภาษาจีนก็เพราะอย่างนี้แหละ พอเราไปถึงบ้านโฮส ชีวิตก็บัดซบกว่าเดิม โฮสที่บอกว่าอยุ่กับลูกสาวดันอยู่กะลูกชายแทน แล้วลูกชายนางก็เป็นคนดำบึกๆ ดูน่ากลัวนิดหน่อย หลังจากเราหายไป3วันไม่ได้lineหาเขา เขาก็ไลท์มาคะ ถามว่าถึงรึยัง เป็นยังไงบ้าง ชวนเราไปกินข้าวเย็น แต่ช่วงนั้นเราอยู่ในสภาพเครียด คือกลัว แล้วก็จะหาบ้านใหม่ ก็เลยปฎิเสธเขาไป
เรามีเพื่อนคนไทยอยู่ที่นี่2คนคะ ตอนที่เราน้อยใจเพื่อน(ไม่ยอมไปดูบ้านเป็นเพื่อน) เราก็ไลท์ไปหาเขา นามสมมุติ A แล้วกัน ;P
ไปดูอพาร์เม้นเป็นเพื่อนหน่อยยยย คือเรากลัวว่าจะหาบ้านไม่ได้ Aบอกว่าโอเค จะให้ไปเป็นเพื่อนเมื่อไหร่ก็บอกนะ แล้วก็ชวนเราไปกินข้าว เราก็เครียดเรื่องบ้านอยู่เลยยังไม่ไป (ป่าวเล่นตัวนะ)
มีอยู่วันนึง เกิดเหตุการแย่ๆในบ้านโฮส จนเราอยู่ไม่ได้ เราไลท์หาเขาตอนกลางคืนเลย เขาก็ใจดีถามว่าจะให้ไปหาไหม แต่เราเกรงใจเลยบอกว่าอยู่ได้ แต่ว่าพรุ้งนี้คงย้ายออก หลังจากติดต่อเอเจนซี่ ได้โฮสใหม่ (ไกลกว่าเดิมโคดดดดๆ) เราก็ไลท์บอกเขา เขาถามว่าจะให้ช่วยอะไรไหม เราก็ตอบว่าอยากให้ช่วยน้าาา แต่คุณต้องทำงานนิ เขาตอบกลับมาว่ารอหน่อยได้ไหม เดี๋ยวจะขอออกก่อนเวลา ประมาณ4โมง คือดีมากกอะ เราดีใจมาาก เพื่อนเรามันยังไม่มาช่วยย้ายของเลย แต่เขาเคยไปเจอกันที่ไทยแค่ครั้งเดียว เป็นคนดีมีน้ำใจจัง
พอเขามาถึง เราก็ขนของมาไว้หน้าบ้านเรียบร้อยแล้ว เขามาช่วยเรายกขึ้นรถคะ อิๆ น่ารัก พอไปถึงบ้านโฮสคนใหม่ เป็นบ้านคนรวยคะ แต่โอสอายุ70 อยู่คนเดียว เราก็ช่วยเรายกกระเป๋าไปเก็บในห้อง แล้วก็มานั่งคุยกับโฮสเรา มิสคุมจา นางก็ซักว่ารู้จักกันนานยัง ทำงานอะไรอยุ่ที่ไหน ถามเขานะ เราก็ไม่รู้จะตอบไง เหอะๆ เคยเจอกันแค่ครั้งเดียวที่ไทย รู้จักกันประมาณ2อาทิตย์คะ 5555555+ แต่เราค้นประวัติเขาทางกูเกิ้ลแล้ว เราเลยไว้ใจให้เขามาส่ง Aเป้นนักบัญชี บริษัทอสังหาคะ แต่เค้าไม่เคยบอกชื่อเรา เราค้นเจอเอง แต่ไม่ได้บอกเค้าว่าเรารู้หมดแบ้ว 5555+ ถามกูเกิ้ลก็ได้
หลังจากนั้นเขาพาเราไปกินร้านอาหารจีน แต่เราขอเลี้ยงเขาคะะะะ ขอเลี้ยงเถอะนะ แค่ขับรถมาส่งก็เกรงใจละ หลังจากนั้นก็เหมือนเราจะแชทคุยกันทุกวัน อัพเดรตทุกวัน ประมาณวันพฤ เขาก็ชวนเราไปดูหนัง ตอนกลางคืน เราก็โอเค แต่อย่ากลับดึกมาก ไปดูหนังกัน โรงหนังที่นี่ไม่หรูหราเหมือนเมืองไทย พอดูหนังเสร็จก็รีบกลับคะ มันดึกแล้วเที่ยงคืนกว่า เราก็บอกเขาว่าถ้าอยู่เมืองไทยโดนแม่ด่าแล้วนะรู้ป่าว เขาก็บอกว่าขอโทษ กะเวลาผิดไปหน่อย
หลังจากนั้น พอเราได้คอนโดที่จะย้ายหอไป บอกเขาคะ เขาก็ถามว่าให้ช่วยอะไรไหม เราก็เกรงใจแต่ก็ดีนะ 5555 แล้วเขาก็มาคะ ช่วยขนของ 9โมง ระหว่างนั้นคืนต้องไปซื้อMoney Order แต่มันต้องใช้เงินสดซื้อ แล้วธนาคารก็ปิด เรากดเงินออกมาได้แค่1000 ขาดอีก1400 เค้าก็พาเราไปตะเวนหาที่ไหนรับบัตรเดบิตบ้าง สุดท้ายยยย หาไม่ได้จริงๆ เราก็เลยโทรไปยืมเพื่อน ยืมได้900 เขาเห็นเราทำหน้าคิดๆอะไรอยู่ ขาด400คะ เขาเลยบอกว่ายืมเขาก่อนก้ได้ เขาก็เดินไปกดดดดดด แบบจังหวะนั้นคือโคดดดด เกรงใจ
แต่คือคิดว่าซักวันต้องหาทางตอบแทนบุญคุณเขาให้ได้ ปรากฎว่าเพื่อนเรา ขยายวงเงินบัตรATM แล้วเราก็ออกมาได้เยอะ เลยคืนเงินเขาไปวันนั้นเลย เขาพาเรามาส่งที่คอนโด แต่เราติดปัญหาเรื่องเอกสารอีก เราเลยบอกเขาให้เขาไปทำธุระก่อน เดี๋ยวขอฝากกระเป๋าไว้ในรถก่อนนะ ทำธุระเสร็จแล้วค่อยกลับมา กว่าเราจะเครียเรื่องเอกสารเสร็จก็6โมงเย็น แต่ตอน5โมงงเขาไลท์มา เราบอกว่าให้เขาเอากระเป้ามากองไว้ที่นี่เลย เดี๋ยวเราหาทางกลับบ้านเอง ปรากฎว่าเขามาถึง ก็รอรับเรากลับไปส่งที่บ้านโฮส คือดีงามมากกก จนตอนนี้เราเริ่มชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากนั้น วัน ศ. ส. อ. เราไปเที่ยวตจว กับเพื่อน ก็ยังส่งรูป คุย อัพเดตรกับเขาตลอด ปรากฎว่าวันอาทิตย์มือถือเราพังจ้า
วันจันทร์เราติดต่อเขาได้ตอนบ่ายๆ ก็เลยบอกเขาไปว่าเรามือถือพังนะ เขาก็เป็นห่วงเรานะ หาวิธีซ่อมมือถือส่งมาให้ เราก็ลองทำตามดู ก็ซ่อมได้จริงๆด้วย มิน่าเชื่อ หลังจากนั้นเราก็ติดต่อกันทางไลท์ ไม่ได้เจอกันเลย เราไม่ว่างบ้าง อีกอาทิตย์ที่เราอยากเจอเขา เขาไม่สบาย แล้วเราก็ติดนัดกับเพื่อน แต่สุดท้าย วันศุกร์ เราเลยลองไลท์ไป ชวนเขากินข้าวเย็น อยากเลี้ยงขอบคุณเขาที่มาส่งเรา เขาก็โอเคคะ สภาพเขาก็เหมือนยังไม่ค่อยหายดี ก่อนกลับเขาก็บอกว่าจริงๆเราน่าจะเจอกันวันธรรมดา เพราะที่ทำงานเขาอยู่ใกล้คอนโดเรา เราก็ดีใจนะที่เขายังอยากเจอเราอยู่ รู้สึกช่วงหลังๆค่อนข้างห่างๆกันยังไงไม่รู้ แล้วเราก็สงสัยว่าทำไมเขาไม่ขอAdd เฟส เราทั้งๆที่เขาก็มีเฟสอยู่ วันถัดมาเขาก็ไลท์มาขอบคุณเราสำหรับแพนเค้ก เราก็ไลท์ส่งวีดีโอ เครื่องบินสวนสนามไปให้เขาดู 555เหมือนเด็ก เขาก็ตอบมาแบบตื่นเต้นๆ แล้วถามเรื่องที่เราไปผับวันก่อนเป็นไงบ้างดื่มไปกี่แก้ว เราก็บอกว่าเราไม่ได้ดื่ม 5555 จบแค่นั้น วันถัดมาเราส่งวีดีโอโชว์เครื่องบินสวนสนามจากดาดฟ้าไปให้เขาดู จากวันนั้นถึงวันนี้3วันแล้วเขายังไม่ตอบเราเบย คืออ่านแล้วไม่ตอบ ... คือเราคงอกหักแล้วละ ใช่ไหม ... เศร้าแป๊ป
ฉันโดนหนุ่มเมกันหักอกใช่ไหม 18+-
แล้วก็ถึงช่วงที่เขามาเมืองไทย เขาขอเราเดทนะคร้า โอเค ยังไงกรุงเทพก็เป็นบ้านเกิดเรา ไม่มีใครทำอะไรเราได้อยู่แล้ว ก็เลยลองไปเจอเขาดู เขาบอกให้เราไปรับเค้าที่โรงแรมแล้วไปทานอาหารกับเขา ชื่อร้านก็แปลกๆ มีคำว่า condom ต่อท้าย แต่เราทำการบ้านหาข้อมูลมาอย่างดี เป็นร้านอาหารแน่นอนไม่มีอย่างอื่นเคลือบแฝง ด้วยความที่เป็นผู้หญิงไทยออกแนวหัวโบราณหน่อยๆ จะให้ไปร้บผู้ชายที่โรงแรมมันจะดูไม่งาม เราก็เลยให้เค้ามาเจอเราที่Bts อโศก เขาก็โอเคนะ แต่บอกเราว่ากลัวหลงหน่อยๆ ปล. เค้านัดเราล่วงหน้าประมาณ3วันคะ แต่วันก่อนวันเดทเค้าไม่ได้lineคอนเฟริมเรา เป็นเราที่เป็นฝ่ายlineไป คือวันนั้นเค้าหายไปทั้งวัน มาตอบเราตอนดึกๆ บอกว่าไปเจอเพื่อนเก่ามา
โอเค เราแต่งตัวแต่งหน้าจัดเต็มดูพิเศษกว่าทุกวันนะค้า (คิดว่าสวยนะ ) เราไปสายประมาณ10นาที (นัดคนไทยก็งี้แหละ55) เจอเขาหน้าTerminal21 เขาใส่เสื้อกล้า กางเกงขาสั้น สไตร์นักท่องเที่ยวโคตรๆ 555 พอเราเดินไปใกล้เขาทำท่าจะกอดเราค้าาาา Shock แป๊ป เราก็เลยหลบ เหมือนเค้าก็ทำหน้าเอ๋อๆ งง เราก็งง เพราะนึกว่าคนเมกันจะแค่เช็คแฮนเฉยยๆ เราเลยแก้ความเขินด้วยการรีบพาเขาไปร้านอาหาร ที่ชื่อcondomอะไรซักอย่าง แต่ปรากฎว่ามันปิด โอเค เขาถามเราว่าชอบกินอะไร เราเลยบอกไปว่าอาหารญี่ปุ่นคะ
ก็เลยพาเขาไป Paragon แต่ให้เค้าเลือกร้าน เขาก็เลือกอาหารญี่ปุ่นจริงๆ อิๆ ตอนจ่ายเงินเค้าเป็นคนเลี้ยงคะ แต่เราไม่ได้สั่งแพงมาก แค่2ร้อยกว่าบาท
ทีนี้เราก็พาเขาไปร้านขนม ตรงSiam One กินไปคุยไป แต่ครั้งนี้เราจะเลี้ยงเขา ไม่แพงมากและตอบแทนที่เขาเลี้ยงเรา แต่เขาไม่ยอมคะ พอเขาส่งบัตรเครดิตไปให้พนักงาน เราก็แอบดูชื่อเต็มของเขาอยู่ ( จะเอาไปSearch Google)
พอเสร็จแล้วเราก็ไปเรียน เขาจะไปส่งเราแต่เราก็กลัวเขาหลง เลยไปส่งเขาแทนดีกว่า ตรงBTS สยาม จบไป
วันถัดมาเขาก็lineมาขอโทษเรานะคะ บอกว่าเขาไม่รู้ว่าคนไทยไม่ทักทายกันด้วยการกอด 555+ แลดูเป็นผู้หญิงเรื่องมาก
เราก็ยิ่งรู้สึกดีกับเขามากขึ้น ที่เขาใส่ใจเรา หลังจากนั้นเขาก็ไปพัทยา เชียงใหม่ หลังจากนั้นเขาก็เงียบหายไปเลย มีตอนที่ระเบิดที่เอราวัณที่เราlineไปถามเขาด้วยความเป็นห่วง เขาก็ตอบกลับมาว่าโอเคอยุ่ โชคดีเพราะเกือบจะไปที่นั้นเหมือนกัน !
หลังจากนั้นก็เหมือนเขาจะเงียบๆไปเลย เราก็เลยคิดว่าเขาต้องไม่ชอบเราแน่ๆ เพราะเงียบมาก แต่ก่อนกลับซานฟรานเขาก็ถ่ายรูปเขาที่สนามบินส่งมาให้เราดู 55555 ตลกมาก(หน้าเขาอะ)
ถัดไป4วัน เราก็ไปซานฟรานคะ(ไปเรียนต่อ) แต่ก็ไม่ได้ถ่ายรูปส่งไปให้เขาดูนะ 5555 เอ๋อมาก คือนั่งChina Airlineไปลงอู่ฮั่น ซึ่งแบบชีวิตบัดซบมาก อยากจะเรียนภาษาจีนก็เพราะอย่างนี้แหละ พอเราไปถึงบ้านโฮส ชีวิตก็บัดซบกว่าเดิม โฮสที่บอกว่าอยุ่กับลูกสาวดันอยู่กะลูกชายแทน แล้วลูกชายนางก็เป็นคนดำบึกๆ ดูน่ากลัวนิดหน่อย หลังจากเราหายไป3วันไม่ได้lineหาเขา เขาก็ไลท์มาคะ ถามว่าถึงรึยัง เป็นยังไงบ้าง ชวนเราไปกินข้าวเย็น แต่ช่วงนั้นเราอยู่ในสภาพเครียด คือกลัว แล้วก็จะหาบ้านใหม่ ก็เลยปฎิเสธเขาไป
เรามีเพื่อนคนไทยอยู่ที่นี่2คนคะ ตอนที่เราน้อยใจเพื่อน(ไม่ยอมไปดูบ้านเป็นเพื่อน) เราก็ไลท์ไปหาเขา นามสมมุติ A แล้วกัน ;P
ไปดูอพาร์เม้นเป็นเพื่อนหน่อยยยย คือเรากลัวว่าจะหาบ้านไม่ได้ Aบอกว่าโอเค จะให้ไปเป็นเพื่อนเมื่อไหร่ก็บอกนะ แล้วก็ชวนเราไปกินข้าว เราก็เครียดเรื่องบ้านอยู่เลยยังไม่ไป (ป่าวเล่นตัวนะ)
มีอยู่วันนึง เกิดเหตุการแย่ๆในบ้านโฮส จนเราอยู่ไม่ได้ เราไลท์หาเขาตอนกลางคืนเลย เขาก็ใจดีถามว่าจะให้ไปหาไหม แต่เราเกรงใจเลยบอกว่าอยู่ได้ แต่ว่าพรุ้งนี้คงย้ายออก หลังจากติดต่อเอเจนซี่ ได้โฮสใหม่ (ไกลกว่าเดิมโคดดดดๆ) เราก็ไลท์บอกเขา เขาถามว่าจะให้ช่วยอะไรไหม เราก็ตอบว่าอยากให้ช่วยน้าาา แต่คุณต้องทำงานนิ เขาตอบกลับมาว่ารอหน่อยได้ไหม เดี๋ยวจะขอออกก่อนเวลา ประมาณ4โมง คือดีมากกอะ เราดีใจมาาก เพื่อนเรามันยังไม่มาช่วยย้ายของเลย แต่เขาเคยไปเจอกันที่ไทยแค่ครั้งเดียว เป็นคนดีมีน้ำใจจัง
พอเขามาถึง เราก็ขนของมาไว้หน้าบ้านเรียบร้อยแล้ว เขามาช่วยเรายกขึ้นรถคะ อิๆ น่ารัก พอไปถึงบ้านโฮสคนใหม่ เป็นบ้านคนรวยคะ แต่โอสอายุ70 อยู่คนเดียว เราก็ช่วยเรายกกระเป๋าไปเก็บในห้อง แล้วก็มานั่งคุยกับโฮสเรา มิสคุมจา นางก็ซักว่ารู้จักกันนานยัง ทำงานอะไรอยุ่ที่ไหน ถามเขานะ เราก็ไม่รู้จะตอบไง เหอะๆ เคยเจอกันแค่ครั้งเดียวที่ไทย รู้จักกันประมาณ2อาทิตย์คะ 5555555+ แต่เราค้นประวัติเขาทางกูเกิ้ลแล้ว เราเลยไว้ใจให้เขามาส่ง Aเป้นนักบัญชี บริษัทอสังหาคะ แต่เค้าไม่เคยบอกชื่อเรา เราค้นเจอเอง แต่ไม่ได้บอกเค้าว่าเรารู้หมดแบ้ว 5555+ ถามกูเกิ้ลก็ได้
หลังจากนั้นเขาพาเราไปกินร้านอาหารจีน แต่เราขอเลี้ยงเขาคะะะะ ขอเลี้ยงเถอะนะ แค่ขับรถมาส่งก็เกรงใจละ หลังจากนั้นก็เหมือนเราจะแชทคุยกันทุกวัน อัพเดรตทุกวัน ประมาณวันพฤ เขาก็ชวนเราไปดูหนัง ตอนกลางคืน เราก็โอเค แต่อย่ากลับดึกมาก ไปดูหนังกัน โรงหนังที่นี่ไม่หรูหราเหมือนเมืองไทย พอดูหนังเสร็จก็รีบกลับคะ มันดึกแล้วเที่ยงคืนกว่า เราก็บอกเขาว่าถ้าอยู่เมืองไทยโดนแม่ด่าแล้วนะรู้ป่าว เขาก็บอกว่าขอโทษ กะเวลาผิดไปหน่อย
หลังจากนั้น พอเราได้คอนโดที่จะย้ายหอไป บอกเขาคะ เขาก็ถามว่าให้ช่วยอะไรไหม เราก็เกรงใจแต่ก็ดีนะ 5555 แล้วเขาก็มาคะ ช่วยขนของ 9โมง ระหว่างนั้นคืนต้องไปซื้อMoney Order แต่มันต้องใช้เงินสดซื้อ แล้วธนาคารก็ปิด เรากดเงินออกมาได้แค่1000 ขาดอีก1400 เค้าก็พาเราไปตะเวนหาที่ไหนรับบัตรเดบิตบ้าง สุดท้ายยยย หาไม่ได้จริงๆ เราก็เลยโทรไปยืมเพื่อน ยืมได้900 เขาเห็นเราทำหน้าคิดๆอะไรอยู่ ขาด400คะ เขาเลยบอกว่ายืมเขาก่อนก้ได้ เขาก็เดินไปกดดดดดด แบบจังหวะนั้นคือโคดดดด เกรงใจ
แต่คือคิดว่าซักวันต้องหาทางตอบแทนบุญคุณเขาให้ได้ ปรากฎว่าเพื่อนเรา ขยายวงเงินบัตรATM แล้วเราก็ออกมาได้เยอะ เลยคืนเงินเขาไปวันนั้นเลย เขาพาเรามาส่งที่คอนโด แต่เราติดปัญหาเรื่องเอกสารอีก เราเลยบอกเขาให้เขาไปทำธุระก่อน เดี๋ยวขอฝากกระเป๋าไว้ในรถก่อนนะ ทำธุระเสร็จแล้วค่อยกลับมา กว่าเราจะเครียเรื่องเอกสารเสร็จก็6โมงเย็น แต่ตอน5โมงงเขาไลท์มา เราบอกว่าให้เขาเอากระเป้ามากองไว้ที่นี่เลย เดี๋ยวเราหาทางกลับบ้านเอง ปรากฎว่าเขามาถึง ก็รอรับเรากลับไปส่งที่บ้านโฮส คือดีงามมากกก จนตอนนี้เราเริ่มชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากนั้น วัน ศ. ส. อ. เราไปเที่ยวตจว กับเพื่อน ก็ยังส่งรูป คุย อัพเดตรกับเขาตลอด ปรากฎว่าวันอาทิตย์มือถือเราพังจ้า
วันจันทร์เราติดต่อเขาได้ตอนบ่ายๆ ก็เลยบอกเขาไปว่าเรามือถือพังนะ เขาก็เป็นห่วงเรานะ หาวิธีซ่อมมือถือส่งมาให้ เราก็ลองทำตามดู ก็ซ่อมได้จริงๆด้วย มิน่าเชื่อ หลังจากนั้นเราก็ติดต่อกันทางไลท์ ไม่ได้เจอกันเลย เราไม่ว่างบ้าง อีกอาทิตย์ที่เราอยากเจอเขา เขาไม่สบาย แล้วเราก็ติดนัดกับเพื่อน แต่สุดท้าย วันศุกร์ เราเลยลองไลท์ไป ชวนเขากินข้าวเย็น อยากเลี้ยงขอบคุณเขาที่มาส่งเรา เขาก็โอเคคะ สภาพเขาก็เหมือนยังไม่ค่อยหายดี ก่อนกลับเขาก็บอกว่าจริงๆเราน่าจะเจอกันวันธรรมดา เพราะที่ทำงานเขาอยู่ใกล้คอนโดเรา เราก็ดีใจนะที่เขายังอยากเจอเราอยู่ รู้สึกช่วงหลังๆค่อนข้างห่างๆกันยังไงไม่รู้ แล้วเราก็สงสัยว่าทำไมเขาไม่ขอAdd เฟส เราทั้งๆที่เขาก็มีเฟสอยู่ วันถัดมาเขาก็ไลท์มาขอบคุณเราสำหรับแพนเค้ก เราก็ไลท์ส่งวีดีโอ เครื่องบินสวนสนามไปให้เขาดู 555เหมือนเด็ก เขาก็ตอบมาแบบตื่นเต้นๆ แล้วถามเรื่องที่เราไปผับวันก่อนเป็นไงบ้างดื่มไปกี่แก้ว เราก็บอกว่าเราไม่ได้ดื่ม 5555 จบแค่นั้น วันถัดมาเราส่งวีดีโอโชว์เครื่องบินสวนสนามจากดาดฟ้าไปให้เขาดู จากวันนั้นถึงวันนี้3วันแล้วเขายังไม่ตอบเราเบย คืออ่านแล้วไม่ตอบ ... คือเราคงอกหักแล้วละ ใช่ไหม ... เศร้าแป๊ป