เรื่องสั้นจากชีวิตจริง

สวัสดีครับทุกคน!!!ผมว่าทุกคนต้องมีเรื่องจริงยิ่งกว่าระครกันมากมายแน่ๆแต่วันนี้ผมมีเรื่องสั้นๆที่หลายคนคงเคยผ่านกันมาบ้างแต่มันกลับอยู่ในความทรงจำอันล้ำค่าของเรา^ ^เรื่องของผมเริ่มเมื่อหลายเดือนที่ผ่านมาผมต้องไปวัดเพื่อที่จะพาแม่ไปรักษาโรคที่วัดชื่อดังสายปฏิบัติแห่งหนึ่งแต่แม่เขาไม่อยากไปคนเดียวเลยต้องมาชวนผมไปด้วยในความคิดของคนหนุ่มสาวหลายคนคงคิดว่าวัดมีแต่คนแก่ไม่กี่คนผมก็คิดนะตอนแรกแต่พอรองไปจริงๆกลับต่างกันมากที่วัดมีคนเยอะมากส่วนใหญ่มีแต่คนมารักษาโรคกันที่วักนั่นแหละมาปฏิบัติธรรมจริงๆไม่กี่คนหลอกแต่ตอนที่ผมไปถึงเขาทำพิธีปล่อยโคกันอยู่ผมเลยต้องนั่งรอเจ้าหน้าที่ลงทะเบียนอยู่หน้าห้องกับลุงๆป้าอีก 2-3 คนและในขณะนั้นเองมีรถคันนึงผมก็จำไม่ได้แล้วว่ารถอะไรแต่ผมจำได้อย่างหนึ่งผมเห็นผู้หญิงคนหนึ่งน่าตาน่ารักแถมอายุประมาณ15-16เธอแต่งตัวคล้ายกับผู้หญิงห้าวๆคือแต่งตัวแบบไม่หวานแบบผู้หญิงอะ เธอลงมาจากรถกับแม่ของเธอซึ่งก้แน่นอนเธอก้ต้องมานั่งรอลงทะเบียนเหมือนกัน555แต่ตอนั้นผมไม่ได้รู้สึกอะไรหลอกแค่รู้สึกว่าน่ารักดีนะจนประมาณเที่ยงๆเจ้าหน้าที่ลงทะเบียนก้มาพอดีในตอนลงทะเบียนมันจะมีลง3วัน7วันและ9วันแน่นอนผมต้องลง9วันอยู่แล้วหละ แต่ที่คาดไม่ถึงคือเธอก็ลง9วันด้วยหลังจากลงทะเบียนเสจก้ต้องไปหาที่นอนกันแล้วเป็นห้องแอร์ที่นอนแยกชาย-หญิงซึ่งนั่นหมายถึงผมต้องนอนแยกกับแม่ผมและก้เห็นเธอจองที่นอนไกล้กับที่แม่ผมเลยคือแอบดีใจ555พอหาที่นอนเสจทีนี้หละต้องไปปฐมนิเทศบอกถึงระเบียลบผู้ที่จะอยู่ในวัดเพราะฉะนั้นผู้ที่มาใหม่คือผมกับแม่และเธอกับแม่ของเธอกับอีกหลายๆคนที่มาลงทะเบียนวันนี้ต้องไปห้องปฐมนิเทศผมนี่เข้าไปจับจองที่นั่งเรียบร้อยอนิจาเธอมานั่งข้างๆผมเลยผมนี่เขิลเลยๆแอบใช้หางตามองพอเขามองกลับมาก้แอบมองไปที่อื่น555ผมรู้หลายคนใช้มุกนี้บ่อยผมกับเะอก็นั่งฟังแม่ชีปฐมนิเทศไปเรื่อยๆผมก้แอบมองเธอไปเรื่อยๆไม่ฟังหรอกปฐมนิเทสอะพอเขาถามว่ามาทำอะไรเขาจะแยกระหว่างผู้มาปฏิบัติะรรมกับผู้มารักษาโรคแน่นอนอยู่แล้วคนอย่างผมต้องมาปฏิบัติธรรมอยู่แล้วพอเขาให้ยกมือผมรีบยกเลยและก้ต้องเป้นจุดสนใจเพราะว่าดันมาปฏิบัติธรรมคนเดียวในห้องสะนิคนอื่นเขาไปรักษาโรคกันหมดผมเลยไปแอบเผือกมาว่าเธอเป็นโรคอะไรสุดท้ายก้ได้คำตอบครัชเธอเป็นโรคหอบหื่นเอ้ยหืดอิอิรู้ข้อมูลแล้วหนึ่งอย่าง จนเวลาล่วงเลยไปเขาให้ผู้ที่มารักษาโรคไปซักประวัติสัพเพเหระกับแม่ชีส่วนผมก็ต้องรอทำวัตรเย็นเลยส่วนคนที่ซักประวัติค่อยตามไปทำวัตรถึงตอนทำวัตรเย็นผมก็นั่งรอแม่แต่ก็แอบดูว่าเธอมาเมื่อไหร่จนแม่ผมมาผมก็ยังไม่เห็นผมก็สงสัยไปไหนผมก็มองๆไม่เจอจนทำวันวัตรเย็นเสร็จพอลุกขึ้นไปเกบอาสะนะเท่านั้นแหละนู่นเะอไปนั่งอยู่ด้านหลังนู่นก้ถึงว่าทำไม่เห็น- -แถมมาตอนไหนยังไม่รู้เลยและแล้วก้ต้องเข้านอนผมก็เดินไปที่ห้องนอนแต่เดินตามหลังเธอพร้อมกับมองเธอไปด้วย(โรคจิตแน่เลยตู)พอถึงที่ห้องนอนรวมเธอถึงที่นอนก่อนผมนู่นได้ที่นอนซะไกลเลยแต่ผมยังไม่ได้แปรงฟันเลยผมเลยต้องไปแปรงฟันก่อนนอนผมจะต้องเดินผ่านที่นอนเธอเพื่อไปห้องน้ำตอนเดินผ่านแอบดูว่าเะอทำอะไรใช้หางตามองมองตรงๆเด๋วเขารุ้ว่าเรามองเขาอยู่พอแปรงฟันเสร้จตอนเดินกลับที่นอนก็มองอีก555จิตแล้วแน่ๆผมนี่และแล้ววันแรกของการมาปฏิบัติธรรมก็ล่วงเลยไป
แต่ตอนนี้ผมเริ่มง่วงจริงๆแล้วเนี่ยขอไปนอนก่อนเดะมาเล่าใหม่นะยังเหลืออีก8วัน555