สวัสดีค่าา นี่เป็นกระทู้แรกของเราน้า ถ้าเขียนงงยังไงก็ขอโทษด้วย🙏🏻
คือจะไม่เล่าตอนคบกันมากละกัน เอาเป็นว่าเราคบกันได้7เดือนกว่าๆตั้งแต่มกราคม 2558 ถึงสิงหาคม 2558 แต่ผูกพันกันมากๆๆๆๆๆ เพราะเรียนคณะเดียวกัน ปีเดียวกัน นอนหออีก แต่คนละหอนะ เลยตัวติดกันตลอด ช่วงสอบนี่อ่านหนังสือโต้รุ่งด้วยกันตลอด กินข้าวด้วยกันแทบทุกมื้อ ไปดูหนังด้วยกันบ่อยมากจนคนขายป็อปคอร์นจำได้55555555 คือรักกันมากๆเอางี้ดีกว่า แบบกะจะคบไปจนแต่งงานแล้วแก่ไปด้วยกันเลย
เรื่องมันเริ่มตอนช่วงหลังจากเปิดเทอมปี2 คือเราเริ่มคบกันตอนปี1เทอม2 ตอนเปิดเทอมปี2แรกๆก็ปกติดี แต่มันแปลกๆอ่ะ คือเขาไม่สนใจเราเลย อย่าหาว่าเรางี่เง่าตามประสาแฟนนะ แต่เข้าใจไหมว่ามันไม่มีใครชอบหรอกที่แฟนเปลี่ยนไปจริงไหม เขาเริ่มติดเพื่อนมากขึ้น เราไม่เคยห้ามนะถ้าเขาจะไปกับเพื่อน แต่ถ้าไปกับเพื่อนแล้วมาไม่เหมือนเดิมกับเรานี่ไม่โอเคมากๆ เป็นแบบนี้ประมาน2อาทิตย์ เรากับเขาต้องไปรับน้อง ตจว. วันเดียวกันเลย 3วัน2คืน แต่ไปคนละที่กัน ช่วงนั้นคือคุยแค่ไลน์ ละเป็นเราที่ทักเขาไปตลอด เราก็เข้าใจแหละว่าเขาอาจจะยุ่ง อันนี้โอเค เพราะเราก็ยุ่งเหมือนกัน จนพอกลับจากรับน้องได้วันนึง เราตัดสินใจคุยกับเขาเรื่องที่เขาเปลี่ยนไป โดยเราถามเขาว่า เปลี่ยนไปนะ รู้ตัวบ้างไหม อยากลองเลิกกันไหม เราถามเขาไปแบบนั้นเพราะอยากให้เขาเห็นถึงปัญหา แล้วแก้ไข แต่เขากลับตอบเรากลับมาว่า โอเคใช่ไหม? อ่าา เผื่อใครงงนะ คือเขาพูดแบบนี้ เพราะเขาอยากเลิกอยู่แล้ว แล้วเราไปยื่นขอเสนอที่เขาต้องการพอดี เราช็อคมากๆ ไม่นึกว่าเขาจะพูดแบบนี้ เราเลยเดินกลับหอเราไป เดินไปร้องไห้ไป เขาไม่ตามเรามาด้วย เราก็กลับห้องไปร้องไห้ ละก็นอน วันต่อมาเราก็ไปเรียนแต่ก็ไม่มีความสุขเลย เรียนเสร็จเราก็ไปซ้อมลีดให้ปี1ต่อ พยายามไม่นึกถึง พอเรากลับถึงห้องตอนดึกเขาก็มาหา เขาเมามาก แล้วเขาก็หลับที่ห้องเราเลย ตื่นมาเราก็เลยมาคุยกัน ตอนแรกเราคิดว่าเรามีหวัง เพราะเขามาหาเรา แต่มันไม่ใช่เลย เขาอยากเลิก เราไปขอร้องให้เขากลับมาคบกันเหมือนเดิม แต่เขาก็กลับมาเพราะแค่สงสารเรา เราอุตส่าตั้งใจว่าเขาให้โอกาสเราแล้ว เราจะทำให้เขากลับมาเหมือนเดิมให้ได้ แต่ก็ทำไม่ได้ เราเลยตัดเขาออกจากชีวิต เราบล็อคเขาทุกอย่าง โชคดีที่ช่วงนั้นเราต้องซ้อมลีดให้น้องแบบหนักมากๆเพราะมันใกล้งานแล้ว เราเลยไม่มีเวลาคิดเรื่องเขามาก
ผ่านมา2อาทิตย์ งานลีดจบแล้ว เราก็ว่างมากๆๆๆๆ จนเราคิดถึงเขา ตลอด2อาทิตย์ที่ผ่านมาเราไม่ร้องไห้ แต่เราก็ไม่มีความสุขเลยเหมือนกัน มันเหมือนมีอะไรจุกอยู่ตลอดเวลา สุดท้ายอีก5วันต่อมา เราเลยอันบล็อคไลน์เขา ละเห็นท้ายไลน์เขาตั้งว่าคิดถึงมากๆ เราก็คิดเข้าข้างตัวเอง เลยทักไป แต่ก็เหมือนเดิมเลย คือเขาตั้งท้ายไลน์ถึงเราจริง แต่ไม่ได้อยากกลับมาเหมือนเดิม อุตส่าคิดว่ามีหวัง เราเสียใจมากๆ หลังจากวันนั้นเราก็พยายามทักเขาไป คุยแบบเพื่อน พยายามไม่ขอกลับเป็นเหมือนเดิม เขาก็ตอบไลน์เราช้าตลอด เราพิมไป3บรรทัด เขาตอบเรากลับมาคำเดียว เราก็เริ่มท้อ สุดท้ายก็ไม่ไหว เราโทรไปหาเขา ร้องไห้ ขอร้องให้เขากลับมา อยากคุยกับเขาอยากไปหา เขาก้บอกเขายุ่ง แล้วก็ตะคอกเราหลังจากนั้นเราไม่กล้าทักเขาไปเลย จนอีก5วันต่อมาเราตัดสินใจทักไปขอโทษที่เราไปเซ้าซี้เขา เขาก็โอเค เราขอเขาเป็นเพื่อน เขาก็โอเค เราชวนเขาคุยแบบเพื่อน อยากให้เขาคุยกับเราได้ปกติเร็วๆ ชวนไปชวนมาเขาก็บอกว่าเขาทำไม่ได้ เขายังคุยแบบปกติกับเราไม่ได้ เราก็โมโหมากๆ ขนาดแค่คุยแบบเพื่อนยังทำไม่ได้เลย แล้วที่ผ่านมาที่คุยกันได้ทุกเรื่องล่ะ เราเสียใจมากๆที่เขาเปลี่ยนไปขนาดนี้ เราเลยถามเขาว่าที่ผ่านมาที่พูดว่ารักนี่รู้สึกแบบนั้นจริงๆหรอ เขาก็บอกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารักต้องรู้สึกยังไง เราก็ถามเขาว่าแล้วที่ผ่านมาที่พูดว่ารักนี่
หรอ แล้วเขาก็พูดว่า"น่าจะเข้าใจผิดไปมากกว่า"....เจอประโยคนี้ไปคือเราพอเลย เราหยุด เราด่าเขาแบบรัวๆ เราโมโหมากจริงๆ คือมัน
มากๆอ่ะเข้าใจอารมไหม เราก็เลยไม่คุยกับเขาเลย
จนผ่านมาประมานเกือบอาทิตย์ เราเห็นเขาโพสเพลง อารมแบบเลิกแล้วแต่ยังรักอยู่ เราเลยโง่อีกแล้ว//อยากตบตัวเองแรงๆ เราโทรไป ขอไปอ่านหนังสือด้วย แต่เขาบอกว่าเขายังไม่พร้อม เราก็ไม่เข้าใจเลยถามเขาว่าแล้วเมื่อไหร่ล่ะถึงจะพร้อม เราไม่เข้าใจมากๆ เขาบอกเขาอยู่กับเพื่อน จะวางสายแล้ว จะอ่านหนังสือ เขาก็โวยวาย เราก็ไม่ยอมเหมือนกัน เราบอกว่าเป็นคนทิ้งไป ทำไมไม่คิดจะรับผิดชอบเลย ขอแค่เป็นเพื่อนยังให้กันไม่ได้ เขาก็บอกเราว่าให้ไปถามพี่สาวเราสิว่าเขาทำยังไง เพราะพี่สาวเราเพิ่งเลิกกับแฟนไปก่อนเรา2อาทิตย์ ละตอนนี้ดูโอเคแล้ว มีแต่เราที่ยังรอเขาไม่ไปไหนอยู่ เราก็ทั้งโมโหทั้งเสียใจ ร้องไห้เยอะมากๆ สุดท้ายก็ไปขอร้องให้เขากลับมาอยู่ดี เขาก็บอกจะวางแล้ว แล้วก็บอกว่าวางแล้วนะ สวัสดีครับ แล้วก็วางไปเลย เขาพูดแบบไม่นึกถึงเราเลยสักนิด เหมือนพูดเพื่อรักษาหน้าเพราะเขาอยู่กับเพื่อน เราเกลียดมากๆ เพิ่งเคยเจอคนแบบนี้ ไม่นึกว่าจะมาเจอคนแบบนี้จริงๆ เราถือว่าเราได้รับกรรมที่ทำไว้กับแฟนเก่าละ ปกติเราไม่เชื่อเรื่องพวกนี้หรอก แต่มันเพิ่งมาเจอกับตัวอ่ะ เขาเองก่อนมาคบเรา ที่เลิกกับแฟนเก่าไปก็เพราะเขาไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว เหมือนที่เราโดนเลย ตอนนีเราเข้าใจแฟนเก่าเขามากๆ อยากจะแท็กทีมแต่เขาคงไม่ค่อยชอบเราหรอกก็พอเลิกกับเขาสักพักไอแฟนบ้านี่ก็มาจีบเราเลยอ่ะ ตอนนี้เราก้ถูกทิ้งไปแบบเดียวกันกับที่เขาทำกับแฟนเก่า แต่เขายังไม่ได้รับกรรม หวังว่ามันจะเจ็บมากกว่าเราหลายเท่า ปกติเราเป็นคนใจดี แต่บางคนก็ไม่เหมาะที่จะได้รับความใจดีของเราไป
เล่ามาซะเยอะ55555555555 จริงๆก็แค่อยากรู้เนี่ยแหละค่ะว่าที่เขาพูดว่า "ที่พูดว่ารักเขาน่าจะเข้าใจผิดไปมากกว่า" นี่เขารู้สึกแบบนั้นจริงๆหรอคะ เพราะตอนเราคบกัน เขาเคยร้องไห้เพราะคิดถึงเราด้วย หลายๆอย่างอ่ะ มันทำให้เราคิดว่าเขาไม่ได้หมายความแบบนั้น
ปล.คือตอนวันเกิดเราอ่ะ เขาซื้อตุ๊กตามาให้ เราชอบมากๆๆๆๆๆ เราตั้งชื่อให้มันด้วย เรารักมันมากๆ รักเหมือนลูก ตอนช่วงเลิกกันวันแรกๆเรากอดตุ๊กตาตัวนี้ อารมแบบคิดถึงพ่อไหมลูก แม่คิดถึงนะอะไรแบบนี้ จนพอเลิกกันแบบเด็ดขาด ที่เราบล็อคทุกอย่างของเขา เราคืนตุ๊กตาให้เขาไปด้วย ตอนนี้เราคิดถึงตุ๊กตาตัวนั้นมากๆ อยากได้กลับคืนมาจัง แต่ก็ไม่ได้หรอก ก็คืนเขาไปแล้ว อาจจะช่วยให้เราลืมเขาก็ได้ ที่เล่ามานี่ไม่เกี่ยวกับที่ถามหรอก อยากบอกเฉยๆ55555555
เลิกกับแฟน แล้วเขาพูดว่าที่พูดว่ารักตอนคบกัน เขาน่าจะเข้าใจผิดไปมากกว่า... เขาคิดแบบนั้นจริงหรอ?
คือจะไม่เล่าตอนคบกันมากละกัน เอาเป็นว่าเราคบกันได้7เดือนกว่าๆตั้งแต่มกราคม 2558 ถึงสิงหาคม 2558 แต่ผูกพันกันมากๆๆๆๆๆ เพราะเรียนคณะเดียวกัน ปีเดียวกัน นอนหออีก แต่คนละหอนะ เลยตัวติดกันตลอด ช่วงสอบนี่อ่านหนังสือโต้รุ่งด้วยกันตลอด กินข้าวด้วยกันแทบทุกมื้อ ไปดูหนังด้วยกันบ่อยมากจนคนขายป็อปคอร์นจำได้55555555 คือรักกันมากๆเอางี้ดีกว่า แบบกะจะคบไปจนแต่งงานแล้วแก่ไปด้วยกันเลย
เรื่องมันเริ่มตอนช่วงหลังจากเปิดเทอมปี2 คือเราเริ่มคบกันตอนปี1เทอม2 ตอนเปิดเทอมปี2แรกๆก็ปกติดี แต่มันแปลกๆอ่ะ คือเขาไม่สนใจเราเลย อย่าหาว่าเรางี่เง่าตามประสาแฟนนะ แต่เข้าใจไหมว่ามันไม่มีใครชอบหรอกที่แฟนเปลี่ยนไปจริงไหม เขาเริ่มติดเพื่อนมากขึ้น เราไม่เคยห้ามนะถ้าเขาจะไปกับเพื่อน แต่ถ้าไปกับเพื่อนแล้วมาไม่เหมือนเดิมกับเรานี่ไม่โอเคมากๆ เป็นแบบนี้ประมาน2อาทิตย์ เรากับเขาต้องไปรับน้อง ตจว. วันเดียวกันเลย 3วัน2คืน แต่ไปคนละที่กัน ช่วงนั้นคือคุยแค่ไลน์ ละเป็นเราที่ทักเขาไปตลอด เราก็เข้าใจแหละว่าเขาอาจจะยุ่ง อันนี้โอเค เพราะเราก็ยุ่งเหมือนกัน จนพอกลับจากรับน้องได้วันนึง เราตัดสินใจคุยกับเขาเรื่องที่เขาเปลี่ยนไป โดยเราถามเขาว่า เปลี่ยนไปนะ รู้ตัวบ้างไหม อยากลองเลิกกันไหม เราถามเขาไปแบบนั้นเพราะอยากให้เขาเห็นถึงปัญหา แล้วแก้ไข แต่เขากลับตอบเรากลับมาว่า โอเคใช่ไหม? อ่าา เผื่อใครงงนะ คือเขาพูดแบบนี้ เพราะเขาอยากเลิกอยู่แล้ว แล้วเราไปยื่นขอเสนอที่เขาต้องการพอดี เราช็อคมากๆ ไม่นึกว่าเขาจะพูดแบบนี้ เราเลยเดินกลับหอเราไป เดินไปร้องไห้ไป เขาไม่ตามเรามาด้วย เราก็กลับห้องไปร้องไห้ ละก็นอน วันต่อมาเราก็ไปเรียนแต่ก็ไม่มีความสุขเลย เรียนเสร็จเราก็ไปซ้อมลีดให้ปี1ต่อ พยายามไม่นึกถึง พอเรากลับถึงห้องตอนดึกเขาก็มาหา เขาเมามาก แล้วเขาก็หลับที่ห้องเราเลย ตื่นมาเราก็เลยมาคุยกัน ตอนแรกเราคิดว่าเรามีหวัง เพราะเขามาหาเรา แต่มันไม่ใช่เลย เขาอยากเลิก เราไปขอร้องให้เขากลับมาคบกันเหมือนเดิม แต่เขาก็กลับมาเพราะแค่สงสารเรา เราอุตส่าตั้งใจว่าเขาให้โอกาสเราแล้ว เราจะทำให้เขากลับมาเหมือนเดิมให้ได้ แต่ก็ทำไม่ได้ เราเลยตัดเขาออกจากชีวิต เราบล็อคเขาทุกอย่าง โชคดีที่ช่วงนั้นเราต้องซ้อมลีดให้น้องแบบหนักมากๆเพราะมันใกล้งานแล้ว เราเลยไม่มีเวลาคิดเรื่องเขามาก
ผ่านมา2อาทิตย์ งานลีดจบแล้ว เราก็ว่างมากๆๆๆๆ จนเราคิดถึงเขา ตลอด2อาทิตย์ที่ผ่านมาเราไม่ร้องไห้ แต่เราก็ไม่มีความสุขเลยเหมือนกัน มันเหมือนมีอะไรจุกอยู่ตลอดเวลา สุดท้ายอีก5วันต่อมา เราเลยอันบล็อคไลน์เขา ละเห็นท้ายไลน์เขาตั้งว่าคิดถึงมากๆ เราก็คิดเข้าข้างตัวเอง เลยทักไป แต่ก็เหมือนเดิมเลย คือเขาตั้งท้ายไลน์ถึงเราจริง แต่ไม่ได้อยากกลับมาเหมือนเดิม อุตส่าคิดว่ามีหวัง เราเสียใจมากๆ หลังจากวันนั้นเราก็พยายามทักเขาไป คุยแบบเพื่อน พยายามไม่ขอกลับเป็นเหมือนเดิม เขาก็ตอบไลน์เราช้าตลอด เราพิมไป3บรรทัด เขาตอบเรากลับมาคำเดียว เราก็เริ่มท้อ สุดท้ายก็ไม่ไหว เราโทรไปหาเขา ร้องไห้ ขอร้องให้เขากลับมา อยากคุยกับเขาอยากไปหา เขาก้บอกเขายุ่ง แล้วก็ตะคอกเราหลังจากนั้นเราไม่กล้าทักเขาไปเลย จนอีก5วันต่อมาเราตัดสินใจทักไปขอโทษที่เราไปเซ้าซี้เขา เขาก็โอเค เราขอเขาเป็นเพื่อน เขาก็โอเค เราชวนเขาคุยแบบเพื่อน อยากให้เขาคุยกับเราได้ปกติเร็วๆ ชวนไปชวนมาเขาก็บอกว่าเขาทำไม่ได้ เขายังคุยแบบปกติกับเราไม่ได้ เราก็โมโหมากๆ ขนาดแค่คุยแบบเพื่อนยังทำไม่ได้เลย แล้วที่ผ่านมาที่คุยกันได้ทุกเรื่องล่ะ เราเสียใจมากๆที่เขาเปลี่ยนไปขนาดนี้ เราเลยถามเขาว่าที่ผ่านมาที่พูดว่ารักนี่รู้สึกแบบนั้นจริงๆหรอ เขาก็บอกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารักต้องรู้สึกยังไง เราก็ถามเขาว่าแล้วที่ผ่านมาที่พูดว่ารักนี่
จนผ่านมาประมานเกือบอาทิตย์ เราเห็นเขาโพสเพลง อารมแบบเลิกแล้วแต่ยังรักอยู่ เราเลยโง่อีกแล้ว//อยากตบตัวเองแรงๆ เราโทรไป ขอไปอ่านหนังสือด้วย แต่เขาบอกว่าเขายังไม่พร้อม เราก็ไม่เข้าใจเลยถามเขาว่าแล้วเมื่อไหร่ล่ะถึงจะพร้อม เราไม่เข้าใจมากๆ เขาบอกเขาอยู่กับเพื่อน จะวางสายแล้ว จะอ่านหนังสือ เขาก็โวยวาย เราก็ไม่ยอมเหมือนกัน เราบอกว่าเป็นคนทิ้งไป ทำไมไม่คิดจะรับผิดชอบเลย ขอแค่เป็นเพื่อนยังให้กันไม่ได้ เขาก็บอกเราว่าให้ไปถามพี่สาวเราสิว่าเขาทำยังไง เพราะพี่สาวเราเพิ่งเลิกกับแฟนไปก่อนเรา2อาทิตย์ ละตอนนี้ดูโอเคแล้ว มีแต่เราที่ยังรอเขาไม่ไปไหนอยู่ เราก็ทั้งโมโหทั้งเสียใจ ร้องไห้เยอะมากๆ สุดท้ายก็ไปขอร้องให้เขากลับมาอยู่ดี เขาก็บอกจะวางแล้ว แล้วก็บอกว่าวางแล้วนะ สวัสดีครับ แล้วก็วางไปเลย เขาพูดแบบไม่นึกถึงเราเลยสักนิด เหมือนพูดเพื่อรักษาหน้าเพราะเขาอยู่กับเพื่อน เราเกลียดมากๆ เพิ่งเคยเจอคนแบบนี้ ไม่นึกว่าจะมาเจอคนแบบนี้จริงๆ เราถือว่าเราได้รับกรรมที่ทำไว้กับแฟนเก่าละ ปกติเราไม่เชื่อเรื่องพวกนี้หรอก แต่มันเพิ่งมาเจอกับตัวอ่ะ เขาเองก่อนมาคบเรา ที่เลิกกับแฟนเก่าไปก็เพราะเขาไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว เหมือนที่เราโดนเลย ตอนนีเราเข้าใจแฟนเก่าเขามากๆ อยากจะแท็กทีมแต่เขาคงไม่ค่อยชอบเราหรอกก็พอเลิกกับเขาสักพักไอแฟนบ้านี่ก็มาจีบเราเลยอ่ะ ตอนนี้เราก้ถูกทิ้งไปแบบเดียวกันกับที่เขาทำกับแฟนเก่า แต่เขายังไม่ได้รับกรรม หวังว่ามันจะเจ็บมากกว่าเราหลายเท่า ปกติเราเป็นคนใจดี แต่บางคนก็ไม่เหมาะที่จะได้รับความใจดีของเราไป
เล่ามาซะเยอะ55555555555 จริงๆก็แค่อยากรู้เนี่ยแหละค่ะว่าที่เขาพูดว่า "ที่พูดว่ารักเขาน่าจะเข้าใจผิดไปมากกว่า" นี่เขารู้สึกแบบนั้นจริงๆหรอคะ เพราะตอนเราคบกัน เขาเคยร้องไห้เพราะคิดถึงเราด้วย หลายๆอย่างอ่ะ มันทำให้เราคิดว่าเขาไม่ได้หมายความแบบนั้น
ปล.คือตอนวันเกิดเราอ่ะ เขาซื้อตุ๊กตามาให้ เราชอบมากๆๆๆๆๆ เราตั้งชื่อให้มันด้วย เรารักมันมากๆ รักเหมือนลูก ตอนช่วงเลิกกันวันแรกๆเรากอดตุ๊กตาตัวนี้ อารมแบบคิดถึงพ่อไหมลูก แม่คิดถึงนะอะไรแบบนี้ จนพอเลิกกันแบบเด็ดขาด ที่เราบล็อคทุกอย่างของเขา เราคืนตุ๊กตาให้เขาไปด้วย ตอนนี้เราคิดถึงตุ๊กตาตัวนั้นมากๆ อยากได้กลับคืนมาจัง แต่ก็ไม่ได้หรอก ก็คืนเขาไปแล้ว อาจจะช่วยให้เราลืมเขาก็ได้ ที่เล่ามานี่ไม่เกี่ยวกับที่ถามหรอก อยากบอกเฉยๆ55555555