นี้เป็นกระทู้ปัญหาความรักของเรากระทู้แรก...
ข้อตั้งเป็นกระทู้คำถามน่ะค่ะ
.....ย้อนกลับไปเมื่อ 3ปี ที่แล้ว!!
เราคบผู้ชายคนนึง เค้าเป็นคนมีเสน่ห์ เราทำงานที่เดียวกัน (จึงได้คบกัน)
เราขอท้าวความก่อนหน้าที่เค้าจะคบกับเรา....
เค้ามี ครอบครัว คือ มีลูกแฝด แล้วก็มีเมีย แบบไม่ได้แต่งงาน...คือพลาดท้อง! (อันนี้มารู้ทีหลังจากคนใกล้ตัวของพวกเค้าทั้ง2ฝ่ายว่า เค้าไม่เคยคบกันเพียงแต่เมา แล้วพลาดในคืนเดียว จึงต้องรับผิดชอบ)
เค้า 2คน แยกกันอยู่คนละที่ ง่ายๆ คืออยู่เพื่อลูก ...คนนึงอยู่กับเค้า อีกคนอยู่กับผู้หญิงคนนั่น....
เป็นแบบนี้มาตลอด...ผู้หญิงคนนั้นไปมาหาสู่บ้างเพื่อมาเจอลูกคนที่อยู่กับพี่เค้า....เค้าเคยคบผู้หญิงคนอื่น แต่ก็โดนผู้หญิงคนนี้ตามรังควาน ตามด่าว่าเป็นเมียน้อย จนผู้หญิงคนอื่นต้องเลิกหมด...
จนมาคบกับเรา เรารู้ว่าเค้ามีลูกแล้ว และเลิกกับผู้หญิงคนนั่นแล้ว เพราะตอนก่อนจะคบกับเราเค้าบอกเราทุกอย่าง เรื่องลูก เรื่องผู้หญิงคนนั่น...
เรารับได้น่ะ เรื่องมีลูก...
เพราะเราเองก็ชอบเด็ก...เค้าคบเราแบบเปิดเผยไม่แอบคบ พาเราไปไหว้พ่อกับแม่เค้า พาไปรู้จักญาติผู้ใหญ่ที่เค้าเคารพ...เราเข้ากับทุกคนที่บ้านเค้าได้หมด...ลูกเค้าก็เข้ากับเราได้ และเราก็เหมือนผู้หญิงที่ผ่าน คือโดนผู้หญิงคนนั่นตามด่า ว่าเป็นเมียน้อย โพสเฟสประจานเรา...เราเลยขอให้ผู้หญิงคนนั้นมาเจอเรา มาคุยกัน 3คน ถ้ายังไม่เลิกกัน เราพร้อมจะขอโทษและออกจากชีวิตคนทั้งคู่...แต่ผู้หญิงคนนั่นไม่มา อ้างนู้นอ้างนี้ เพื่อจะไม่เจอเรา......
พี่ที่คบกับเราเค้าก็โทตาม บอกมีอะไรออกมาคุยกันจะได้จบๆ เพราะเค้าก็อยากเริ่มต้นกับคนที่เค้ารู้สึกดี ไม่ใช่ว่าเริ่มใหม่กับใครไม่ได้...เพราะเรื่องในอดีต
.....เค้ารับผิดชอบและทำหน้าที่ ที่เค้าควรทำ! (เค้าดูแลเอาใจใส่ลูกเค้าทั้ง2คนดีน่ะค่ะ) แต่ผู้หญิงคนนั่นก็บ่ายเบี่ยง และก็ไปบอกญาติผู้ใหญ่ของพี่เค้าว่า เราไปด่า ไปว่าเค้า และที่หนักสุดคือว่าเราเป็นเด็กส่งยา...(จี๊ดเลยค่ะ)
จนผู้ใหญ่เค้ามาถามเรา เรานี่อึ้งเรย....แต่ไม่ได้ตอบโต้
ให้ผู้ใหญ่เค้าดูเองว่าจิงหรือไม่จิง......
.....สุดท้ายเรากับเค้าก็ยังคบกัน ใครจะว่าเราไม่มีศีลธรรมก็ได้ แต่ทุกอย่างมันมีเหตุผล
(ญาติๆ เค้าขอให้เราอดทน..
เพราะเค้ารู้ว่าอะไรเป็นอะไร)
....ก่อนหน้านี้ผู้หญิงคนนั้นจะชอบหาเรื่องชวนทะเลาะ แล้วเอาเรื่องในบ้านไปบอกคนข้างนอกบ้าน
(ผู้ใหญ่แถวบ้านเล่าให้ฟังหลังจากที่คบกันแล้วค่ะ)
....ญาติผู้ใหญ่ของพี่ที่เราคบเค้าไม่ค่อยชอบ..แต่ไม่ใช่เพราะท้องน่ะค่ะ...เป็นเพราะพฤติกรรมต่างๆที่ผู้หญิงคนนั่นทำและแสดงออกมาค่ะ (เราไม่ได้ว่าน่ะค่ะ...แต่เป็นแบบนี้จิงๆ ค่ะ)
.......ตอนนี้ผ่านมา3ปี ทุกอย่างโอเคหมด ผู้หญิงคนนั่นก็ยังแวะมารับลูกที่อยู่กับพี่เค้าไปบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะไปส่งหรือเวลาเป็นวันเกิดเด็กๆก็พามา ( เราเข้าใจน่ะเด็กเป็นแฝดกัน..ไม่ซีเรียสที่เค้าจะมาหาลูกเค้า เพราะทุกครั้งที่มา เค้าก็จะอยู่กับลูก ไม่ค่อยได้คุยกับผู้ใหญ่ที่บ้านสักเท่าไหร่)
.....นอกจากเวลาที่ผู้ใหญ่คุยกับเรา ผู้หญิงคนนั่นก็จะพูดแทรกคุยกับผู้ใหญ่ค่ะ
....และเรากับพี่เค้ากำลังจะสร้างครอบครัว เราเข้าใจกัน...แทบจะไม่เคยทะเลาะกันเลยมีปัญหาก็ช่วยกันตลอด...เค้าพูดเรื่องแต่งงานขึ้นมา เราดีใจน่ะแต่แอบคิดว่า....คนอื่นจะมองยังไงแบบ ก็มองเราว่าเราคือเมียน้อยรึป่าว...(เราเป็นคนคิดมาก)
.....ตอนนี้เราสับสน เราควรทำไง? แล้วที่ผ่านมาเราผิดมั้ย? ตอนนี้คำว่าเมียน้อยวนเวียนอยู่ในหัวเรา...
ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
เมื่อคำว่า "เมียน้อย" วนเวียนในสมอง
ข้อตั้งเป็นกระทู้คำถามน่ะค่ะ
.....ย้อนกลับไปเมื่อ 3ปี ที่แล้ว!!
เราคบผู้ชายคนนึง เค้าเป็นคนมีเสน่ห์ เราทำงานที่เดียวกัน (จึงได้คบกัน)
เราขอท้าวความก่อนหน้าที่เค้าจะคบกับเรา....
เค้ามี ครอบครัว คือ มีลูกแฝด แล้วก็มีเมีย แบบไม่ได้แต่งงาน...คือพลาดท้อง! (อันนี้มารู้ทีหลังจากคนใกล้ตัวของพวกเค้าทั้ง2ฝ่ายว่า เค้าไม่เคยคบกันเพียงแต่เมา แล้วพลาดในคืนเดียว จึงต้องรับผิดชอบ)
เค้า 2คน แยกกันอยู่คนละที่ ง่ายๆ คืออยู่เพื่อลูก ...คนนึงอยู่กับเค้า อีกคนอยู่กับผู้หญิงคนนั่น....
เป็นแบบนี้มาตลอด...ผู้หญิงคนนั้นไปมาหาสู่บ้างเพื่อมาเจอลูกคนที่อยู่กับพี่เค้า....เค้าเคยคบผู้หญิงคนอื่น แต่ก็โดนผู้หญิงคนนี้ตามรังควาน ตามด่าว่าเป็นเมียน้อย จนผู้หญิงคนอื่นต้องเลิกหมด...
จนมาคบกับเรา เรารู้ว่าเค้ามีลูกแล้ว และเลิกกับผู้หญิงคนนั่นแล้ว เพราะตอนก่อนจะคบกับเราเค้าบอกเราทุกอย่าง เรื่องลูก เรื่องผู้หญิงคนนั่น...
เรารับได้น่ะ เรื่องมีลูก...
เพราะเราเองก็ชอบเด็ก...เค้าคบเราแบบเปิดเผยไม่แอบคบ พาเราไปไหว้พ่อกับแม่เค้า พาไปรู้จักญาติผู้ใหญ่ที่เค้าเคารพ...เราเข้ากับทุกคนที่บ้านเค้าได้หมด...ลูกเค้าก็เข้ากับเราได้ และเราก็เหมือนผู้หญิงที่ผ่าน คือโดนผู้หญิงคนนั่นตามด่า ว่าเป็นเมียน้อย โพสเฟสประจานเรา...เราเลยขอให้ผู้หญิงคนนั้นมาเจอเรา มาคุยกัน 3คน ถ้ายังไม่เลิกกัน เราพร้อมจะขอโทษและออกจากชีวิตคนทั้งคู่...แต่ผู้หญิงคนนั่นไม่มา อ้างนู้นอ้างนี้ เพื่อจะไม่เจอเรา......
พี่ที่คบกับเราเค้าก็โทตาม บอกมีอะไรออกมาคุยกันจะได้จบๆ เพราะเค้าก็อยากเริ่มต้นกับคนที่เค้ารู้สึกดี ไม่ใช่ว่าเริ่มใหม่กับใครไม่ได้...เพราะเรื่องในอดีต
.....เค้ารับผิดชอบและทำหน้าที่ ที่เค้าควรทำ! (เค้าดูแลเอาใจใส่ลูกเค้าทั้ง2คนดีน่ะค่ะ) แต่ผู้หญิงคนนั่นก็บ่ายเบี่ยง และก็ไปบอกญาติผู้ใหญ่ของพี่เค้าว่า เราไปด่า ไปว่าเค้า และที่หนักสุดคือว่าเราเป็นเด็กส่งยา...(จี๊ดเลยค่ะ)
จนผู้ใหญ่เค้ามาถามเรา เรานี่อึ้งเรย....แต่ไม่ได้ตอบโต้
ให้ผู้ใหญ่เค้าดูเองว่าจิงหรือไม่จิง......
.....สุดท้ายเรากับเค้าก็ยังคบกัน ใครจะว่าเราไม่มีศีลธรรมก็ได้ แต่ทุกอย่างมันมีเหตุผล
(ญาติๆ เค้าขอให้เราอดทน..
เพราะเค้ารู้ว่าอะไรเป็นอะไร)
....ก่อนหน้านี้ผู้หญิงคนนั้นจะชอบหาเรื่องชวนทะเลาะ แล้วเอาเรื่องในบ้านไปบอกคนข้างนอกบ้าน
(ผู้ใหญ่แถวบ้านเล่าให้ฟังหลังจากที่คบกันแล้วค่ะ)
....ญาติผู้ใหญ่ของพี่ที่เราคบเค้าไม่ค่อยชอบ..แต่ไม่ใช่เพราะท้องน่ะค่ะ...เป็นเพราะพฤติกรรมต่างๆที่ผู้หญิงคนนั่นทำและแสดงออกมาค่ะ (เราไม่ได้ว่าน่ะค่ะ...แต่เป็นแบบนี้จิงๆ ค่ะ)
.......ตอนนี้ผ่านมา3ปี ทุกอย่างโอเคหมด ผู้หญิงคนนั่นก็ยังแวะมารับลูกที่อยู่กับพี่เค้าไปบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะไปส่งหรือเวลาเป็นวันเกิดเด็กๆก็พามา ( เราเข้าใจน่ะเด็กเป็นแฝดกัน..ไม่ซีเรียสที่เค้าจะมาหาลูกเค้า เพราะทุกครั้งที่มา เค้าก็จะอยู่กับลูก ไม่ค่อยได้คุยกับผู้ใหญ่ที่บ้านสักเท่าไหร่)
.....นอกจากเวลาที่ผู้ใหญ่คุยกับเรา ผู้หญิงคนนั่นก็จะพูดแทรกคุยกับผู้ใหญ่ค่ะ
....และเรากับพี่เค้ากำลังจะสร้างครอบครัว เราเข้าใจกัน...แทบจะไม่เคยทะเลาะกันเลยมีปัญหาก็ช่วยกันตลอด...เค้าพูดเรื่องแต่งงานขึ้นมา เราดีใจน่ะแต่แอบคิดว่า....คนอื่นจะมองยังไงแบบ ก็มองเราว่าเราคือเมียน้อยรึป่าว...(เราเป็นคนคิดมาก)
.....ตอนนี้เราสับสน เราควรทำไง? แล้วที่ผ่านมาเราผิดมั้ย? ตอนนี้คำว่าเมียน้อยวนเวียนอยู่ในหัวเรา...
ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ