เรื่องราวที่เราจะเล่าต่อไปนี้เกิดขึ้นเมื่อช่วงเดือนตุลาคมของปี 2557 แล้วยาวมาจนถึงปัจจุบันเลยค่ะ
เป็นเรื่องเกี่ยวกับรุ่นพี่คนนึงที่เราชอบเขา เราขอใช้ชื่อแทนพี่เขาว่าพี่ที แล้วกันนะคะ
ตอนนั้นเราอยู่ม.ต้นค่ะ สนิทกับครูท่านนึง ชื่อครูนัท แล้วครูนัทเขาก็มาชวนให้เรากับเพื่อนอีก 4คนไปทำโครงงานคุณธรรมเพื่อไปแข่ง ซึ่งต้องมาซ้อม มาทำชิ้นงานช่วงปิดภาคเรียนเดือน ตุลาคม
โดยครูนัทก็เป็นน้องรหัสของครูโบว์ ตอนนั้นครูโบว์เป็นครูประจำชั้นพี่ที แล้วครูโบว์ก็ส่งโครงงานคุณธรรมของม.ปลายเเข่ง แล้วก็ส่งมารยาทแข่งด้วยค่ะ ซึ่งทำให้ช่วงนั้นเวลาเรามาทำโครงงานที่โรงเรียนเราจะเจอพี่ทีแล้วก็เพื่อนเขาเป็นประจำ
พอเวลาเจอพวกพี่เขาเราก็มองค่ะ เพราะกลุ่มพี่เขาดูเฮฮาเป็นผู้ชายที่ดูร่าเริง มีความสุขตลอดเวลา ไอเราก็ไม่มีที่พักสายตาก็เลยมองพวกพี่เขาเวลาเล่นเวลาคุยกันไป ก็เพลินดีค่ะ จนเราไปสะดุดตากับพี่คนนึง แทนพี่เขาว่าพี่เจนะคะ พี่เจคนนี้เขาเป็นผู้ชายตัวเล็กๆ เล่นกีฬาค่ะ เเข่งมารยาท เราก็มองพี่เขาบ่อยมาก เพราะส่วนตัวเเล้วเราชอบผู้ชายที่ไม่สูงกว่าเรามาก ( ตัวเราเตี้ยนั่นเอง ) แล้วเราก็ชอบผู้ชายเล่นกีฬาด้วย ก็ปลื้มๆพี่เขา คอยมอง คอยอะไร จนเราเริ่มรู้สึกได้ว่าเวลาที่เรามองไปที่พี่เจ จะมีเพื่อนพี่เขาคนนึงมองเรากลับมา ซึ่งพี่คนนั้นก็คือพี่ทีค่ะ ตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้คิดอะไร ก็ไม่ได้ใส่ใจ อารมณ์ประมาณว่า หนูมองเพื่อนพี่ ไม่ได้มองพี่ค่ะ อย่าเข้าใจผิด ประมาณนี้ 5555555555555 แล้วเราก็มองพี่เขาไปเรื่อยๆ ตลอดระยะเวลาเดือนตุลาที่ทำโครงงานนั่นล่ะ
จนมาช่วงนึง เราคิดว่าพี่เขามองเรามากขึ้น เราก็เริ่มเล่าให้เพื่อนสนิทคนนึงเราฟังว่าเออ พี่คนนั้นอ่ะ เขามองกูเวลากูมองพี่เจว่ะ อะไรประมาณนี้ ตอนแรกเพื่อนก็เหมือนแบบ เฮ้ยจริงหรอ ไรงี้ จนมาพักหลังๆ เพื่อนก็เริ่มสังเกตได้ค่ะว่าพี่เขามองเราจริงๆ
พอมาถึงวันที่ไปเเข่งโครงงาน เราต้องนั่งรถคันเดียวกับพี่เจ วันนั้นฟินมาก พอเดินขึ้นรถปุ้บ มองเลยค่ะ หา ว่าพี่เขานั่งตรงไหน มองไปเจอพี่เขานั่งอยู่ท้ายรถ ไอเราก็ป๊อด ไม่กล้านั่งท้ายรถ ก็พยายามหาที่นั่งข้างหน้า แต่ก็ไม่มีค่ะ มาช้า พี่คนอื่นนั่งเต็มหมดเลย ครูนัทเขาเลยพาไปนั่งหลังรถ ซึ่งเราได้นั่งเยื้องกับพี่เจค่ะ แล้วเบาะเรามีคนนั่งสามคนทำให้นั่งหันหน้าตรงๆไม่ได้ เราเลยต้องนั่งแล้วหันหน้าเข้าทางเบาะตรงข้างๆแทน แล้วเราก็มองไปหาพี่เจคือมองไปแล้วองศาได้มาก คือเห็นชัดเจน แต่ก็เจอสายตาคู่นึงมองมาค่ะ พี่ทีอีกนั่นล่ะ พี่ทีเขานั่งหน้าพี่เจ ไอเราก็พยายามสะกิดเพื่อนสนิทที่นั่งข้างๆว่าเฮ้ย พี่เขามองกูอีกแล้ว สะกิดตลอดเลยเวลาพี่ทีเขามองมา แต่ก็พยายามไม่คิดอะไร คิดส้ะว่าพี่เขาคงมองเพราะเราไปมองเพื่อนเขาหรือเปล่าอะไรประมาณนี้
พอได้เวลาเเข่งเราก็แยกตึกแข่งกัน มาเจอกันช่วงตอนพักรอประกาศผลแข่ง เรากับเพื่อนก็ไปดูการแข่งขันวงดนตรีที่เขาจัดขึ้น เพื่อนก็เจอกลุ่มพี่ทีนั่งดูอยู่เหมือนกัน ในนั้นก็มีพี่เจนั่งอยู่ เพื่อนก็รู้ว่าเราเเอบปลื้มพี่เขาก็แกล้งว่าเออ ไปนั่งตรงนั้นกันอะไรแบบนี้ ไอเราจะไม่นั่งก็ยังไงเพราะเพื่อนไปนั่งหมดแล้ว ก็เจอพี่ทีมองมาอีก .... สักพักเราเลยชวนเพื่อนลุกไปหาอะไรกิน ก็ไม่ได้เจอกัน
พอประกาศผลเสร็จ ครูเขาก็หาไปเดินห้าง ไปเที่ยวเล่นรอเวลากลับโรงเรียน เขาก็พาไปกินเคเอฟซี ก็ได้เจอพวกพี่เขาอีก ก็กินด้วยกัน พอกินเสร็จก็ไปซื้อไอศกรีม ไปซื้อโดนัทกินกัน ก็ขึ้นรถ พอขึ้นรถเราก็พยายามสังเกตว่าเออ พี่ทีเขายังมองเราอยู่มั้ย ปรากฏว่าเขาไม่มองแล้วค่
ถ้ารักก็อย่าเก็บไว้ ก่อนที่มันจะกลายเป็นแค่ครั้งหนึ่งในความทรงจำ !
เป็นเรื่องเกี่ยวกับรุ่นพี่คนนึงที่เราชอบเขา เราขอใช้ชื่อแทนพี่เขาว่าพี่ที แล้วกันนะคะ
ตอนนั้นเราอยู่ม.ต้นค่ะ สนิทกับครูท่านนึง ชื่อครูนัท แล้วครูนัทเขาก็มาชวนให้เรากับเพื่อนอีก 4คนไปทำโครงงานคุณธรรมเพื่อไปแข่ง ซึ่งต้องมาซ้อม มาทำชิ้นงานช่วงปิดภาคเรียนเดือน ตุลาคม
โดยครูนัทก็เป็นน้องรหัสของครูโบว์ ตอนนั้นครูโบว์เป็นครูประจำชั้นพี่ที แล้วครูโบว์ก็ส่งโครงงานคุณธรรมของม.ปลายเเข่ง แล้วก็ส่งมารยาทแข่งด้วยค่ะ ซึ่งทำให้ช่วงนั้นเวลาเรามาทำโครงงานที่โรงเรียนเราจะเจอพี่ทีแล้วก็เพื่อนเขาเป็นประจำ
พอเวลาเจอพวกพี่เขาเราก็มองค่ะ เพราะกลุ่มพี่เขาดูเฮฮาเป็นผู้ชายที่ดูร่าเริง มีความสุขตลอดเวลา ไอเราก็ไม่มีที่พักสายตาก็เลยมองพวกพี่เขาเวลาเล่นเวลาคุยกันไป ก็เพลินดีค่ะ จนเราไปสะดุดตากับพี่คนนึง แทนพี่เขาว่าพี่เจนะคะ พี่เจคนนี้เขาเป็นผู้ชายตัวเล็กๆ เล่นกีฬาค่ะ เเข่งมารยาท เราก็มองพี่เขาบ่อยมาก เพราะส่วนตัวเเล้วเราชอบผู้ชายที่ไม่สูงกว่าเรามาก ( ตัวเราเตี้ยนั่นเอง ) แล้วเราก็ชอบผู้ชายเล่นกีฬาด้วย ก็ปลื้มๆพี่เขา คอยมอง คอยอะไร จนเราเริ่มรู้สึกได้ว่าเวลาที่เรามองไปที่พี่เจ จะมีเพื่อนพี่เขาคนนึงมองเรากลับมา ซึ่งพี่คนนั้นก็คือพี่ทีค่ะ ตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้คิดอะไร ก็ไม่ได้ใส่ใจ อารมณ์ประมาณว่า หนูมองเพื่อนพี่ ไม่ได้มองพี่ค่ะ อย่าเข้าใจผิด ประมาณนี้ 5555555555555 แล้วเราก็มองพี่เขาไปเรื่อยๆ ตลอดระยะเวลาเดือนตุลาที่ทำโครงงานนั่นล่ะ
จนมาช่วงนึง เราคิดว่าพี่เขามองเรามากขึ้น เราก็เริ่มเล่าให้เพื่อนสนิทคนนึงเราฟังว่าเออ พี่คนนั้นอ่ะ เขามองกูเวลากูมองพี่เจว่ะ อะไรประมาณนี้ ตอนแรกเพื่อนก็เหมือนแบบ เฮ้ยจริงหรอ ไรงี้ จนมาพักหลังๆ เพื่อนก็เริ่มสังเกตได้ค่ะว่าพี่เขามองเราจริงๆ
พอมาถึงวันที่ไปเเข่งโครงงาน เราต้องนั่งรถคันเดียวกับพี่เจ วันนั้นฟินมาก พอเดินขึ้นรถปุ้บ มองเลยค่ะ หา ว่าพี่เขานั่งตรงไหน มองไปเจอพี่เขานั่งอยู่ท้ายรถ ไอเราก็ป๊อด ไม่กล้านั่งท้ายรถ ก็พยายามหาที่นั่งข้างหน้า แต่ก็ไม่มีค่ะ มาช้า พี่คนอื่นนั่งเต็มหมดเลย ครูนัทเขาเลยพาไปนั่งหลังรถ ซึ่งเราได้นั่งเยื้องกับพี่เจค่ะ แล้วเบาะเรามีคนนั่งสามคนทำให้นั่งหันหน้าตรงๆไม่ได้ เราเลยต้องนั่งแล้วหันหน้าเข้าทางเบาะตรงข้างๆแทน แล้วเราก็มองไปหาพี่เจคือมองไปแล้วองศาได้มาก คือเห็นชัดเจน แต่ก็เจอสายตาคู่นึงมองมาค่ะ พี่ทีอีกนั่นล่ะ พี่ทีเขานั่งหน้าพี่เจ ไอเราก็พยายามสะกิดเพื่อนสนิทที่นั่งข้างๆว่าเฮ้ย พี่เขามองกูอีกแล้ว สะกิดตลอดเลยเวลาพี่ทีเขามองมา แต่ก็พยายามไม่คิดอะไร คิดส้ะว่าพี่เขาคงมองเพราะเราไปมองเพื่อนเขาหรือเปล่าอะไรประมาณนี้
พอได้เวลาเเข่งเราก็แยกตึกแข่งกัน มาเจอกันช่วงตอนพักรอประกาศผลแข่ง เรากับเพื่อนก็ไปดูการแข่งขันวงดนตรีที่เขาจัดขึ้น เพื่อนก็เจอกลุ่มพี่ทีนั่งดูอยู่เหมือนกัน ในนั้นก็มีพี่เจนั่งอยู่ เพื่อนก็รู้ว่าเราเเอบปลื้มพี่เขาก็แกล้งว่าเออ ไปนั่งตรงนั้นกันอะไรแบบนี้ ไอเราจะไม่นั่งก็ยังไงเพราะเพื่อนไปนั่งหมดแล้ว ก็เจอพี่ทีมองมาอีก .... สักพักเราเลยชวนเพื่อนลุกไปหาอะไรกิน ก็ไม่ได้เจอกัน
พอประกาศผลเสร็จ ครูเขาก็หาไปเดินห้าง ไปเที่ยวเล่นรอเวลากลับโรงเรียน เขาก็พาไปกินเคเอฟซี ก็ได้เจอพวกพี่เขาอีก ก็กินด้วยกัน พอกินเสร็จก็ไปซื้อไอศกรีม ไปซื้อโดนัทกินกัน ก็ขึ้นรถ พอขึ้นรถเราก็พยายามสังเกตว่าเออ พี่ทีเขายังมองเราอยู่มั้ย ปรากฏว่าเขาไม่มองแล้วค่