คุณเคยมีเพื่อนสนิท ผมควรที่จะไปหาเขาไหมครับ

กระทู้คำถาม
สวัสดีครับ ผมชื่อกี้ เพื่อนผมชื่อ B (นามสมมุติ)
เรื่องราวทั้งหมดกับเพื่อนคนนี้เริ่มตอนที่ผมกำลังหาคนทำภารกิจในเกม แล้วเขาก็ได้เข้ามาร่วมช่วยครับ เขาให้เฟสผมมาผมก็แอดแล้วทักป ตลอดระยะเวลาที่คุยกันมา Bมันมีคนคุยอยู่คนหนึ่งซึ่งตอนนั้นน่าจะอกหักด้วยแหละมั้งนะ มันเลยมาให้ผมปลอบให้ ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว แต่มันให้ผมปลอบแทบจะทุกวัน คุยกันปกติเลยก็คือเพื่อนคุยกันปกติ เคยมีครั้งหนึ่งที่เขางอนผม เพราะผมน่าจะทำให้เขาหัวร้อน ผมก็ง้อจนได้คุยอีกครับ ซึ่งนิสัยของผมเป็นคนชอบแกล้ง ผมก็แกล้งปกติเลย แซวๆเล่น จนมีครั้งหนึ่งผมแกล้งว่าผมงอน เขาก็ง้อ ซึ่งตอนนั้นเป็นโมเมนต์ที่ดีมากครับ ซึ่งมีอีกช่วงที่แต่ละคนพากันอกหัก พากันปลอบใจกันดูน่ารักดีมาก ก็พอ ม.ต้นก็ไมามีอะไร คุยกันทุกวันแทบจะเป็นเพื่อนในชีวิตจริง แต่เริ่มมาตอนม.4 ต่างคนต่างไปเรียนโรงเรียนมัธยม ส่วนB มันไปเรียนเทคนิค ช่างไฟ
ช่วงนั้นคุยกีนน้อยมากๆ เพราะเรียนทีใหม่แล้วยังจะต้องปรับตัวอีกเยอะ มีวันหนึ่งผมจะไปคัดตัวรด. ผมโม้บอกเขาไว้เยอะมาก เขาก็ให้กำลังใจสู้ๆ วันนั้นผมได้กลับมาจากคัดตัวเหนื่อยมากๆ อยู่ๆมีข้อความหนึ่งดังขึ้น เป็นข้อความของB Bบอกว่าเป็นยังไงบ้างรด. ซึ่งทุกคนก็น่าจะรู้ทำไรมาเหนื่อยๆแล้วมีเจอข้อความแบบนี้มันน่าดีใจถูกไหม ตอนไดีชุดใหม่ๆเขาก็โม้ใหญ่เลยว่าเพื่อนเขาก็เรียนรด.แตะหมารองเท้าคอมแบท จนหมาปลิว
อีกอย่างผมเป็นคนชอบรถแข่งมาก แต่ไม่เคยบอกเขาเลยว่าผมโคตรชอบรถแข่ง เขาทักมาว่า รถแข่งโคตรเยอะไปดูกับกูไหม ซึ่งถ้าเป็นเพื่อนที่อยู่ใกล้ๆกันคงจะไปแหละ แล้วเขาเวลาทำไรจะชอบรายงานตลอด วันนี้มาตกปลานะ วันนี้ทำนั่นนะ วันนี้ฝนบ้านกูตกมาจับอึ่งไหมเยอะนะ แล้วเริ่มๆมา เขาเริ่มชวนผมไปเที่ยว เชาบอกกับผมว่า สักวันถ้าเขามีทุนสักหน่อยเขาจะมาหาผมที่สุรินทร์ เขาจะจัดทริปหาเพื่อนออนไลน์ ซึ่งเขาสัญญาไว้ว่า สักวันหนึ่งเราจะต้องมาเจอกัน เขาบอกไว้ว่าจะรักษามิตรภาพแบบนี้ไว้ตลอดไป พอมาม.5 ผมกับเขาก็ไม่ได้คุยกันเลย น้อยมากๆ เพราะต่างคนต่างมีหน้าที่ที่ต่องทำ วันหนึ่งครูที่รร.ผมเขาให้ทำว่าว ซึ่งผมลืมบอกว่า Bมันทำว่าวเก่งมากๆ ผมเคยทักให้เขาช่วย ผมจำไม่ได้ว่านั่นเป็นเรื่องที่คุยกันเรื่องสุดท้ายหรือไม่ หรือวันปีใหม่ผมได้ทักไปหาเขาหรือไม่ผมก็จำไม่ได้ พอจบม.5 แล้ว ทุกคนจำเรื่องเหตุการณ์เมื่อวันที่ 28 มีนาคม 2568 ได้ไหม วันนั้นเกิดแผ่นดินไหวที่รุ่นแรงมากๆ ทุกคนคงรู้ใช่ไหมครับว่าเกิดอะไรขึ้น ใช่ครับเพื่อนผมมันไปฝึกงานอยู่ที่ตึกสตง. เพื่อนผมมันออกมาไม่ได้ ตามหาไม่เจอ สรุปแล้วเป็นตามที่ทุกคนคิด เพื่อนผม นอนไม่มีลมหายใจอยู่ใต้ซากตึก สตง. ซึ่งข่าวก็ได้ออกแต่เหมือนว่ามันจะเป็นห่วงผมหรือปล่าวทำให้ผมไม่เห็นข่าวการจากไป แล้วมาเดือนกันยาก่อนวันสามของคนไทยเชื้อสายเขมร วันนั้นเป็นวันศุกร์ ซึ่งผมไม่เคยเห็นว่าวจะขึ้นฟีดในตต.ผม ซึ่งทุกคนก็อาจจะรู้ว่า เพื่อนมันชอบอะไรพอเจอแล้วนึกถึงเพื่อนใช่ไหมครับ ใช่ครับผมนึกถึงมันเลยเข้าไปส่องเฟส แล้วอะไรมันดลบันดาล ให้ผมเลื่อนไปดูด้านล่างที่โฟตส์ ​ผมเห็นแล้วตกใจสุดๆเลยครับ ผมไม่คิดว่าเพื่อนผมจะเสียเลย วันนั้นเสียใจหนักมากว่านั่นเป็นเพื่อนเราเลยทำไมถึงไม่ได้ใส่ใจกับมัน
จนตอนนี้ผมไม่รู้ว่าเขารอให้ผมทำตามสัญญาหรือปล่าว ผมเลยสัญญาผ่านธูปว่า สักวันที่ผมมีรถ ผมขะเอาเขามาเที่ยวตามที่เขาเคยบอกกับผมว่าอยากจะชอนผมไป

สุดท้ายแล้วเรื่องราวที่ผมนำมาเล่าวันนี้ ผมไม่ได้จะโทษเรื่องการสร้างตึก หรือข้อความเตือนภัย แต่ผมแค่อยากออกมาเป็นเพื่อนที่ดีให้คนอื่นได้รับรู้เรื่องราวอันน่ารักของพวกเรา ผมได้ทำให้ทุกคนรู้แล้วว่า คนที่Bเคยบอกว่าเป็นคนน่ารักเป็นมิตร มันเป็นแบบไหน ผมมาสานต่อคำสัญญาให้เพื่อนได้รับรู้ ถึงเพื่อนจะไม่ได้เห็นก็ตาม ผมคงจะได้เจอเขาอีกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
🙂🙂 แต่ถ้าเรายังรับรู้ได้อยู่จะบอกว่ามาเข้าฝันหน่อย คิดถึงเหมือนกัน🥺
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่