เริ่มยังไงดี......เอางี้ละกัน
เมื่อวานที่ผ่านมาผมได้ไปโครงการติวของมาม่าและสหพัฒน์ในวันที่ 2 ตอนแรกผมก็นั่งติวอยู่กับเพื่อนๆ แต่ก็มีเล่นกันบ้างนะ 55
แล้วทันใดนั้นเองเค้าก็เดินเข้ามานั่งที่เก้าอี้ตรงหน้าผม ตอนแรกผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรหรอกครับ
แต่สักพักเค้าก็หันไปคุยกับเพื่อน และพอดีกับเวลาที่ผมเงยหน้าขึ้นมาพอดี
ทันใดนั้นเอง หัวใจของผมก็ละลายลงไปกับสายตาของเค้า บอกเลยว่าเค้าน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆ (ขนาดเพื่อนผู้หญิงยังบอกว่าน่ารักมากๆเลย)
ผมนี่ไปไม่ถูกเลยครับ ทำไรไม่ถูกเลย แต่แล้วอีกซักพักเค้าก็หันมามองทางด้านหลังของผม(ผมนั่งอยู่แถวสุดท้ายครับ และไม่ทราบว่าเค้ามองอะไร)
ผมจึงเผลอไปสบตาเข้า และเค้ามองมา แล้ว.............
"ยิ้มให้หวานๆ"
โอ้ยยยยยยยยยยยยย ผมนี้แทบจะบ้าตาย แค่เสี้ยววินาทีนั้นก็ทำให้ผมเคลิ้มได้ทั้งวันเลยหละ
ผมนี้อยากจะควักหัวใจแล้วมอบให้เค้ามากเลย 55
หลังจากนั้น ผมเรียนอะไรไม่เข้าหัวเลยครับ สมาธิหรอ? โหยยยย ล่องลอยไปกับใจหมดละ 55
สักพักเค้าก็เดินออกไปกับเพื่อนเค้า ผมก็หวังว่าเดี๋ยวเค้าจะต้องกลับมา (หวังว่าจะขอรู้ชื่อ และพวก Face, Line อะไรแบบนี้หละ)
แต่สุดท้ายเค้าก็ไม่กลับมาเลย จนในที่สุด ผมก็คิดว่า "แค่เค้ายิ้มให้ก็พอละ" เก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดีของเราต่อไปละกัน
แล้วเดินไปที่จอดรถเพื่อจะกลับบ้านกับเพื่อนครับ
พอผมเดินไปถึงนี่ "แจ๊คพอต" เลย
ผมเจอเค้านั่งอยู่ที่ ที่จอดรถที่ผมและเพื่อนจอดรถไว้ ผมดีใจมากที่ได้เจอเค้าอีกครั้ง ใจผมเต้นแรงเอามากๆ หน้าก็แดง แต่ก็พยายามเก็บอาการไว้ นิ่งๆไว้
แต่จู่ๆเพื่อนก็เดินมาบอกผมว่า "เห้ยยย ไปขอเฟสขอไลน์ ไม่ก็ขอเบอร์เค้าดิ ชอบเค้าไม่ใช่หรอ 55" (ขออภัยที่ใช้คำไม่สุภาพนะครับ)
คือ ผมก็อยากไปขอนะแต่ตอนนั้นผมอายเอามากๆไม่รู้จะทำตัวยังไงเลยประหม่ามากครับ แค่มองหน้าผมยังทำไม่ได้เลย 55
แต่พอผมเริ่มมีกำลังใจจะเดินไปคุยให้รู้แล้วรุ้รอด เค้าก็ขี่รถออกไปกับเพื่อนแล้ว.....
ผมเสียดายมากครับที่ปล่อยโอกาสดีๆแบบนี้ไปต่อหน้าต่อตา สิ่งที่ผมทำได้ในตอนนั้นมีเพียง "มอง"
จนถึงตอนนี้ผมก็ยังตามหาเค้าอยู่ครับ
วันนั้นเค้าใส่ชุดนักเรียน แต่สวมเสื้อกันหนาวมีฮู้ดสีแดงอยู่ กระโปรงสีกรม ทรงผมหางม้าผูกโบว์สีดำ ผมเค้าสีออกน้ำตาลๆหน่อยๆ
วันนั้นผมเห็นเค้าใช้กระเป๋าสะพายบ่าสีชมพู
ส่วนโรงเรียนผมไม่ทราบแน่ชัด แต่เห็นรางๆว่า "ว.อ." หรือเปล่าไม่แน่ใจ? มากับเพื่อนผู้ชายที่ท่าทางเหมือนผู้หญิงหน่อยๆ (อย่างที่รู้กันครับ 55)
โรงเรียนของผช. น่าจะ ม.ว. ครับ
อ๋อผมลืมบอกไปอย่างหนึ่ง โครงการติวที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ครับ
ถ้าหากเป็นไปได้ผมอยากขอโอกาสอีกครั้งที่จะทำความรู้จักอีกครั้งครับ
ขอบคุณที่รับฟังเรื่องน้ำเน่าของผมนะครับ -/\- นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเขียนกระทู้ในพันทิปเลยทีเดียว
หากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ปล. อยากเจอจริงๆครับ ถ้าเจอแล้วจะมาอัพเดทอีกครั้งครับ ขอบคุณทุกท่าน
ผมตามหาคนๆหนึ่งครับ....
เมื่อวานที่ผ่านมาผมได้ไปโครงการติวของมาม่าและสหพัฒน์ในวันที่ 2 ตอนแรกผมก็นั่งติวอยู่กับเพื่อนๆ แต่ก็มีเล่นกันบ้างนะ 55
แล้วทันใดนั้นเองเค้าก็เดินเข้ามานั่งที่เก้าอี้ตรงหน้าผม ตอนแรกผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรหรอกครับ
แต่สักพักเค้าก็หันไปคุยกับเพื่อน และพอดีกับเวลาที่ผมเงยหน้าขึ้นมาพอดี
ทันใดนั้นเอง หัวใจของผมก็ละลายลงไปกับสายตาของเค้า บอกเลยว่าเค้าน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆ (ขนาดเพื่อนผู้หญิงยังบอกว่าน่ารักมากๆเลย)
ผมนี่ไปไม่ถูกเลยครับ ทำไรไม่ถูกเลย แต่แล้วอีกซักพักเค้าก็หันมามองทางด้านหลังของผม(ผมนั่งอยู่แถวสุดท้ายครับ และไม่ทราบว่าเค้ามองอะไร)
ผมจึงเผลอไปสบตาเข้า และเค้ามองมา แล้ว.............
"ยิ้มให้หวานๆ"
โอ้ยยยยยยยยยยยยย ผมนี้แทบจะบ้าตาย แค่เสี้ยววินาทีนั้นก็ทำให้ผมเคลิ้มได้ทั้งวันเลยหละ
ผมนี้อยากจะควักหัวใจแล้วมอบให้เค้ามากเลย 55
หลังจากนั้น ผมเรียนอะไรไม่เข้าหัวเลยครับ สมาธิหรอ? โหยยยย ล่องลอยไปกับใจหมดละ 55
สักพักเค้าก็เดินออกไปกับเพื่อนเค้า ผมก็หวังว่าเดี๋ยวเค้าจะต้องกลับมา (หวังว่าจะขอรู้ชื่อ และพวก Face, Line อะไรแบบนี้หละ)
แต่สุดท้ายเค้าก็ไม่กลับมาเลย จนในที่สุด ผมก็คิดว่า "แค่เค้ายิ้มให้ก็พอละ" เก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดีของเราต่อไปละกัน
แล้วเดินไปที่จอดรถเพื่อจะกลับบ้านกับเพื่อนครับ
พอผมเดินไปถึงนี่ "แจ๊คพอต" เลย
ผมเจอเค้านั่งอยู่ที่ ที่จอดรถที่ผมและเพื่อนจอดรถไว้ ผมดีใจมากที่ได้เจอเค้าอีกครั้ง ใจผมเต้นแรงเอามากๆ หน้าก็แดง แต่ก็พยายามเก็บอาการไว้ นิ่งๆไว้
แต่จู่ๆเพื่อนก็เดินมาบอกผมว่า "เห้ยยย ไปขอเฟสขอไลน์ ไม่ก็ขอเบอร์เค้าดิ ชอบเค้าไม่ใช่หรอ 55" (ขออภัยที่ใช้คำไม่สุภาพนะครับ)
คือ ผมก็อยากไปขอนะแต่ตอนนั้นผมอายเอามากๆไม่รู้จะทำตัวยังไงเลยประหม่ามากครับ แค่มองหน้าผมยังทำไม่ได้เลย 55
แต่พอผมเริ่มมีกำลังใจจะเดินไปคุยให้รู้แล้วรุ้รอด เค้าก็ขี่รถออกไปกับเพื่อนแล้ว.....
ผมเสียดายมากครับที่ปล่อยโอกาสดีๆแบบนี้ไปต่อหน้าต่อตา สิ่งที่ผมทำได้ในตอนนั้นมีเพียง "มอง"
จนถึงตอนนี้ผมก็ยังตามหาเค้าอยู่ครับ
วันนั้นเค้าใส่ชุดนักเรียน แต่สวมเสื้อกันหนาวมีฮู้ดสีแดงอยู่ กระโปรงสีกรม ทรงผมหางม้าผูกโบว์สีดำ ผมเค้าสีออกน้ำตาลๆหน่อยๆ
วันนั้นผมเห็นเค้าใช้กระเป๋าสะพายบ่าสีชมพู
ส่วนโรงเรียนผมไม่ทราบแน่ชัด แต่เห็นรางๆว่า "ว.อ." หรือเปล่าไม่แน่ใจ? มากับเพื่อนผู้ชายที่ท่าทางเหมือนผู้หญิงหน่อยๆ (อย่างที่รู้กันครับ 55)
โรงเรียนของผช. น่าจะ ม.ว. ครับ
อ๋อผมลืมบอกไปอย่างหนึ่ง โครงการติวที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ครับ
ถ้าหากเป็นไปได้ผมอยากขอโอกาสอีกครั้งที่จะทำความรู้จักอีกครั้งครับ
ขอบคุณที่รับฟังเรื่องน้ำเน่าของผมนะครับ -/\- นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเขียนกระทู้ในพันทิปเลยทีเดียว
หากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ปล. อยากเจอจริงๆครับ ถ้าเจอแล้วจะมาอัพเดทอีกครั้งครับ ขอบคุณทุกท่าน