"อาชีพเสริม" หลายคนคงคิดถึงการขายของเป็นอันดับต้น ๆ เหมือนฉัน ยิ่ง "ทำงานประจำ" ขายของออนไลน์น่าจะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดเท่าที่คิดได้
มีหนังสือออกมามากมาย บ่งบอกถึงการชวนให้เชื่อว่าขายของออนไลน์นั้น "ง่าย" หรอ?????? อ่าน แล้วก็อ่าน ทั้งอ่านฟรี ซื้ออ่าน ลงทุนศึกษาอากู๋ ถามเพื่อน แล้วก็ลงมือทำ.....
เริ่มต้นด้วยการมองหาสินค้าที่จะขาย ทุกตำราบอกว่าให้ขายอะไรก็ได้ที่เราชอบ ใช่!!!!! ฉันชอบเสื้อผ้าเด็ก ของแต่งตัว และของเล่น อะไรต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับเด็ก ส่วนหนึ่งซื้อมาให้ลูก และด้วยอารมณ์ของความเป็นแม่ เราต้องคัดสรรเลือกสิ่งที่ดีที่สุด ถูกและคุณภาพดี หลังจากคิดและวางแผนเปรียบเทียบสินค้าก็คิดว่าน่าจะใช้วิธีการนำเข้าจากจีน
จากนั้นก็นั่งท่องเว็บตาแฉะ หาสินค้าเปรียบเทียบราคาเพื่อให้ได้ต้นทุนที่ต่ำ คำนวณชิปปิ้งที่เหมาะสม ลองสั่งเข้ามาแต่ละชิปปิ้งเพื่อดูการบริการ และการคำนวณราคาค่าขนส่ง เริ่มแรกก็ไม่เข้าใจ สั่งน้อย ๆ ต้นทุนก็แพง ลองสั่งครั้งที่ 2, 3 ก็เริ่มเข้าที่เข้าทาง แต่ละเว็บก็มีพื้นฐานการสั่งคล้าย ๆ กัน แต่คุณภาพสินค้าที่ขึ้นชื่อว่า "Made in Chaina" มันก็ไม่ได้แย่เสมอไป แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะดีเลิศทุกตัว ไอ้ที่ดี ถ้าเทียบกับเสื้อผ้าแบรนด์ของไทย เนื้อผ้าดีกว่าเสียอีก แต่ของที่เสียมันก็ชวนให้เสียอารมณ์กันไป
ถึงนำเข้าสินค้ามาได้ มันก็มีสินค้าบางชนิดที่เอามาทำตลาดในบ้านไม่ได้เพราะราคาแพงเกินไป จากนั้นก็เริ่มคิดที่จะสั่งผลิตเองขึ้นมาส่วนหนึ่ง ลองหาเจ้าที่สั่งตัด สั่งไป Lot แรกก็แจ๊คพ็อตซะแล้ว สั่งไซส์เด็ก ได้ไซส์แม่มาซะงั้น ทำไงได้ ก็ต้องพับเก็บไปก่อน ประสบการณ์มันยังไม่มากพอ เลยกลับมานั่งตาแฉะหาสินค้ากันต่อไป
เมื่อสั่งของเข้ามาได้ "พร้อมส่ง" ไอ้ที่ยากกว่าคือ "การตลาด" จะทำยังไง เริ่มจากการเปิดเพจ ตกแต่งซะสวยงามแต่ไม่มีใครชมมันก็เท่านั้น เริ่มมองหาวิธีการนำเสนอเพจออกสู่สายตาผู้คน ถามเพื่อน ๆ ท่านอากู๋ผู้ชำนาญการก็บอกว่า ต้องโพสต์บ่อย ๆ ขยัน ๆ โพสต์มันทุกวัน ทั้งในเพจ ในกลุ่ม ขยันดันโพสต์ตัวเอง ได้มาแค่ไลค์ 2 ไลค์ น้ำตาแทบเล็ด แชร์ข้อมูลที่มีประโยชน์ แปะ ๆ ๆ มันเข้าไป สุดท้าย เงียบเสียงเข็มหล่นยังดังกว่า
ตามกลุ่มที่เปิดขายฟรีในเฟสนั้น ก็มีแต่คนกดราคา ต้องลด ลด ลด ทั้งลดทั้ง Sale กำไรแทบจะไม่เหลือ ยังขายกันยาก ... เงียบ แต่ไอ้ที่ไม่เข้าใจเลยจริง ๆ คือคนที่โกงเนี่ย ทำม๊ายยยยทำไม ขายดิบขายดีซะเหลือเกิน ไอ้ "มือใหม่" อย่างเราน่ะหรอ ยุ่งกับการปัดฝุ่น ดันโพสต์อยู่ทุกวันทุกวี่ บางทีกว่าจะขายได้หืดขึ้นนิ้ว พิมพ์อธิบายกันจนนิ้วล็อค สุดท้ายไม่โอน โดนเบี้ยวโอนเงินให้ไม่ครบ
ตัดสินใจลงประกาศโฆษณาเฟจซะหน่อย ได้ยอดไลค์กระฉูดตามเป้า แต่ขอโทษ ดูรูปโปรไฟล์ที่ได้มาซิคะ!!!! ฉันขายเสื้อผ้าเด็ก แต่หน้าตาคนที่กดไลค์มาเนี่ย ... เอิ่ม ... หน้าตาโซนเดียวกับเด็กที่นั่งอยู่ตามร้านเกมส์ทั่วไปเลยค่ะคู้ณณณณ เฮ่อ......
สุดท้ายทุกวันนี้เริ่มจะท้อ รอมานาน ยอดขายไม่กระเตื้อง ต้นทุนก็จม งานขายมันอาจจะ"ง่าย" แต่มันก็ไม่ได้ "ง่าย" สำหรับทุกคน ถึงแม้จะมีความ "ขยัน" + "พยายาม" แค่นี้มันยังไม่เพียงพอต่อตลาดในปัจจุบัน ถึงสินค้าจะ "ราคาถูก" คุณภาพ "ดี" บริการ "เยี่ยม" มันก็ต้องใช้เวลา และการประชาสัมพันธ์ แต่กว่าจะถึงจุดนั้น ต้องพยายามอีกเท่าไหร่กันหนอ.........?????
สุดท้ายนี้ขอบคุณพื้นที่ที่ให้ระบาย และผู้อ่านที่รับฟังค่ะ
แท็กห้องชานเรือน เพราะคุณแม่เยอะ เผื่อจะช่วยแชร์ไอเดียในการเลือกร้านค้า, ซื้อสินค้า
แท็กห้องโต๊ะเครื่องแป้ง เพราะสาว ๆ เยอะ แฟชั่นนิสต้าน่าจะเพียบ
แท็กห้องสีลม เผื่อมีใครจะช่วยเหลือแชร์เรื่องการตลาดได้บ้าง
แชร์ประสบการณ์ ขายของออนไลน์ใครว่าง่าย
มีหนังสือออกมามากมาย บ่งบอกถึงการชวนให้เชื่อว่าขายของออนไลน์นั้น "ง่าย" หรอ?????? อ่าน แล้วก็อ่าน ทั้งอ่านฟรี ซื้ออ่าน ลงทุนศึกษาอากู๋ ถามเพื่อน แล้วก็ลงมือทำ.....
เริ่มต้นด้วยการมองหาสินค้าที่จะขาย ทุกตำราบอกว่าให้ขายอะไรก็ได้ที่เราชอบ ใช่!!!!! ฉันชอบเสื้อผ้าเด็ก ของแต่งตัว และของเล่น อะไรต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับเด็ก ส่วนหนึ่งซื้อมาให้ลูก และด้วยอารมณ์ของความเป็นแม่ เราต้องคัดสรรเลือกสิ่งที่ดีที่สุด ถูกและคุณภาพดี หลังจากคิดและวางแผนเปรียบเทียบสินค้าก็คิดว่าน่าจะใช้วิธีการนำเข้าจากจีน
จากนั้นก็นั่งท่องเว็บตาแฉะ หาสินค้าเปรียบเทียบราคาเพื่อให้ได้ต้นทุนที่ต่ำ คำนวณชิปปิ้งที่เหมาะสม ลองสั่งเข้ามาแต่ละชิปปิ้งเพื่อดูการบริการ และการคำนวณราคาค่าขนส่ง เริ่มแรกก็ไม่เข้าใจ สั่งน้อย ๆ ต้นทุนก็แพง ลองสั่งครั้งที่ 2, 3 ก็เริ่มเข้าที่เข้าทาง แต่ละเว็บก็มีพื้นฐานการสั่งคล้าย ๆ กัน แต่คุณภาพสินค้าที่ขึ้นชื่อว่า "Made in Chaina" มันก็ไม่ได้แย่เสมอไป แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะดีเลิศทุกตัว ไอ้ที่ดี ถ้าเทียบกับเสื้อผ้าแบรนด์ของไทย เนื้อผ้าดีกว่าเสียอีก แต่ของที่เสียมันก็ชวนให้เสียอารมณ์กันไป
ถึงนำเข้าสินค้ามาได้ มันก็มีสินค้าบางชนิดที่เอามาทำตลาดในบ้านไม่ได้เพราะราคาแพงเกินไป จากนั้นก็เริ่มคิดที่จะสั่งผลิตเองขึ้นมาส่วนหนึ่ง ลองหาเจ้าที่สั่งตัด สั่งไป Lot แรกก็แจ๊คพ็อตซะแล้ว สั่งไซส์เด็ก ได้ไซส์แม่มาซะงั้น ทำไงได้ ก็ต้องพับเก็บไปก่อน ประสบการณ์มันยังไม่มากพอ เลยกลับมานั่งตาแฉะหาสินค้ากันต่อไป
เมื่อสั่งของเข้ามาได้ "พร้อมส่ง" ไอ้ที่ยากกว่าคือ "การตลาด" จะทำยังไง เริ่มจากการเปิดเพจ ตกแต่งซะสวยงามแต่ไม่มีใครชมมันก็เท่านั้น เริ่มมองหาวิธีการนำเสนอเพจออกสู่สายตาผู้คน ถามเพื่อน ๆ ท่านอากู๋ผู้ชำนาญการก็บอกว่า ต้องโพสต์บ่อย ๆ ขยัน ๆ โพสต์มันทุกวัน ทั้งในเพจ ในกลุ่ม ขยันดันโพสต์ตัวเอง ได้มาแค่ไลค์ 2 ไลค์ น้ำตาแทบเล็ด แชร์ข้อมูลที่มีประโยชน์ แปะ ๆ ๆ มันเข้าไป สุดท้าย เงียบเสียงเข็มหล่นยังดังกว่า
ตามกลุ่มที่เปิดขายฟรีในเฟสนั้น ก็มีแต่คนกดราคา ต้องลด ลด ลด ทั้งลดทั้ง Sale กำไรแทบจะไม่เหลือ ยังขายกันยาก ... เงียบ แต่ไอ้ที่ไม่เข้าใจเลยจริง ๆ คือคนที่โกงเนี่ย ทำม๊ายยยยทำไม ขายดิบขายดีซะเหลือเกิน ไอ้ "มือใหม่" อย่างเราน่ะหรอ ยุ่งกับการปัดฝุ่น ดันโพสต์อยู่ทุกวันทุกวี่ บางทีกว่าจะขายได้หืดขึ้นนิ้ว พิมพ์อธิบายกันจนนิ้วล็อค สุดท้ายไม่โอน โดนเบี้ยวโอนเงินให้ไม่ครบ
ตัดสินใจลงประกาศโฆษณาเฟจซะหน่อย ได้ยอดไลค์กระฉูดตามเป้า แต่ขอโทษ ดูรูปโปรไฟล์ที่ได้มาซิคะ!!!! ฉันขายเสื้อผ้าเด็ก แต่หน้าตาคนที่กดไลค์มาเนี่ย ... เอิ่ม ... หน้าตาโซนเดียวกับเด็กที่นั่งอยู่ตามร้านเกมส์ทั่วไปเลยค่ะคู้ณณณณ เฮ่อ......
สุดท้ายทุกวันนี้เริ่มจะท้อ รอมานาน ยอดขายไม่กระเตื้อง ต้นทุนก็จม งานขายมันอาจจะ"ง่าย" แต่มันก็ไม่ได้ "ง่าย" สำหรับทุกคน ถึงแม้จะมีความ "ขยัน" + "พยายาม" แค่นี้มันยังไม่เพียงพอต่อตลาดในปัจจุบัน ถึงสินค้าจะ "ราคาถูก" คุณภาพ "ดี" บริการ "เยี่ยม" มันก็ต้องใช้เวลา และการประชาสัมพันธ์ แต่กว่าจะถึงจุดนั้น ต้องพยายามอีกเท่าไหร่กันหนอ.........?????
สุดท้ายนี้ขอบคุณพื้นที่ที่ให้ระบาย และผู้อ่านที่รับฟังค่ะ
แท็กห้องชานเรือน เพราะคุณแม่เยอะ เผื่อจะช่วยแชร์ไอเดียในการเลือกร้านค้า, ซื้อสินค้า
แท็กห้องโต๊ะเครื่องแป้ง เพราะสาว ๆ เยอะ แฟชั่นนิสต้าน่าจะเพียบ
แท็กห้องสีลม เผื่อมีใครจะช่วยเหลือแชร์เรื่องการตลาดได้บ้าง