เบื่อแม่ อยากจะหนีไปให้พ้นๆ

แม่เราเป็นคนชอบด่าค่ะ แล้วก็โมโหร้าย เราเคยโดนแม่ตบจนเลือดกำเดาไหล เราคิดมาตลอดว่าเมื่อไหร่จะไปพ้นๆจากบ้านหลังนี้ ที่บ้านเราไม่ค่อยมีเงิน เงินค่าขนมเราแม่ก็ไม่ได้จ่าย แล้วก็ชอบมายืมเงินเก็บเราไปแล้วก็ไม่คืน พอถามแม่ก็ด่า คือเราถามเพราะจะเอาไปจ่าย
ค่าเทอม เราคิดว่าถ้าจบม.6แล้ว คงจะสอบทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ แล้งคงไม่กลับมาจนกว่าจะอยากกลับ ดูเห็นแก่ตัวไปไหมคะ เราไม่ใช่ลูกคนเดียวด้วยจะเหมือนโยนภาระให้คนอื่นไหม เพราะแม่บอกว่าถ้าเรียนจบแล้วให้ส่งน้องเรียนต่อ และน้องมันก็เห็นแก่ตัวด้วย
บอกแต่ถ้าเราเรียนจบแล้วต้องส่งมันเรียนต่อ เราบอกจะส่งแต่ค่าเทอมมันก็บอกจะเอาค่าขนมด้วย คือมันเรียนเรียนป.ตรี เราก็พึงจบ จะเอาที่ไหนมาส่งมัน เราบอกให้มันสอบทุนไม่ก็กู้มันไม่เอาสักอย่าง เรามีพี่อีกคนแต่เขาก็แต่งงานมีลูกไปแล้ว คงช่วยอะไรไม่ได้ เราเคยมานั่งคิดว่าทำไมพ่อกับแม่รับผิดชอบอะไรไม่ได้สักอย่าง แล้วเรายังต้องตอบแทนบุญคุณแบบไม่มีวันจบสิ้นอีก มันสมเหตุสมผลแล้วหรอ เลี้ยงดูเราก็ไม่ได้ดีทั้งด่าทั้งตี แต่เราต้องเลี้ยงดูเขาอย่างดี คนอื่นที่มีพ่อแม่ดีๆก็พูดได้ว่าพระคุณมันล้นฟ้า แต่พ่อแม่ไม่ได้เหมือนกันทุกคนนะคะ พ่อแม่ที่ไม่ดีก็มี