ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า เหตุผลที่เขียนบทความนี้ขึ้นมาก็เพื่อจะบอกเป็นนัยว่า หากเมื่อแก่ตัวหรืออายุเพิ่มมากขึ้นนั้น บางอย่างพยายามนึกถึงกลับนึกไม่ออกลืมเสียดื้อๆ แต่บางสิ่งกลับจำได้ขึ้นใจ
ความทรงจำ คืออะไร
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คำๆหนึ่งที่มีสามพยางค์
ความทรงจำ คือ สิ่งต่างๆที่เคยผ่านมา
ความทรงจำ คือ ความสุขที่แสนมีค่า
ความทรงจำ คือ ความเศร้าที่ไม่อยากจดจำ
ความทรงจำ คือ อดีตที่ไม่มีวันหวนกลับ
ความทรงจำ คือ อุปสรรคที่เคยพบพาน
ความทรงจำ คือ วันวานที่แสนโหดร้าย
ความทรงจำ คือ ความสนุกที่ไม่มีวันจางหาย
ความทรงจำ คือ มิตรภาพจะคงอยู่ตลอดไป
และอื่นๆอีกมากมายแล้วแต่ความคิดของคุณจะเป็นคนสร้างสรรค์คำออกมา
ซึ่งทั้งหมดนั้น ก็ต่างรวมกันเป็น
"ความทรงจำ คือ หนึ่งในบทเรียนของชีวิต"
ที่มา : ชุมนุมนักเขียน เทพศิรินทร์
สำหรับความจำนั้น หาอ่านเพิ่มเติมได้ที่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%88%E0%B8%B3 เว็บไซต์ของวิกิพีเดียครับ
สำหรับ จขกท. นั้นความจำที่จะเล่านี้ก็จะคล้ายๆการเล่าประวัติทบทวนความจำตัวเองไปในตัวจะบอกว่ากำลังเล่าประวัติตัวเองก็ไม่เถียงแต่ไม่บอกทั้งหมด จะเล่าทบทวนความทรงจำเองแค่ไม่กี่เรื่องราวของตัวเองที่ยังจำความได้ตอนเด็กๆ และ (อาจ)จะไม่มีวันลืม
ความทางจำครั้งแรก น่าจะ
ตอนอายุ 2 ขวบ นอกจากในใบเกิดจะระบุว่าเกิดที่ จ.เชียงราย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้บ้านดงมะตื๋น ต.ผางาม อ.เวียงชัย จ.เชียงราย แล้ว แต่ความทรงจำเล็กๆนั้นกลับกลายเป็นบรรยากาศตอนน้ำท่วมหมู่บ้าน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แล้วผมก็ได้เล่นน้ำหน้าบ้านกับเพื่อนผู้หญิงชื่อกุ้ง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้น่าจะเป็นเพื่อนผู้หญิงคนแรกที่ยังจำชื่อได้ อยากรู้จังว่าป่านนี้เธอคนนั้นจะมีชีวิตความเป็นอยู่ยังไงบ้างแล้วหนอ จำบ้านได้คร่าวๆตามอุดมคติคงจะมีหน้าตาแบบในรูปครับ เป็นบ้านยกพื้นสูง แต่ฐานะยากจนจึงมีสภาพแบบอย่างในภาพ บางทีก็อาจจะแย่กว่า แต่จะให้ดีกว่าเป็นไปไม่ได้แน่นอน
ความทรงจำครั้งที่สอง
ตอนอายุ 3 ขวบ ยังอาศัยอยู่ที่บ้านหลังเดิมเป็นความทรงจำที่เศร้า และหดหู่ที่สุด เพราะเป็นความทรงจำตอนพ่อเสียชีวิต สภาพตอนนั้นผมจำคร่าวๆว่าดึกมาก ประมาณตี 2 - 3 ผมตื่นมาพร้อมกับแม่ที่กำลังพยายามปลุกพ่อให้ตื่น ส่วนตัวผมยังอยู่ในอ้อมแขนของพ่อ แล้วผมก็ลุกขึ้นนั่งจากนั้นแม่ก็พยายามเขย่าตัวพ่อให้ตื่น พ่อไม่ตื่น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พ่อตายแล้ว [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ไหลตาย...ภัยร้ายที่ควรรระวัง
มีคนจำนวนมากเสียชีวิตจากโรคไหลตาย หรือผีแม่ม่ายโดยไม่ทราบสาเหตุ หรือบางที่ก็เรียกว่าโรคหัวใจวายเฉียบพลัน ความจริงแล้ว มีสาเหตุที่สำคัญคือเกิดจากภาวะที่ร่างกายขาดแร่ธาตุโปแตสเซียม ทำให้กล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดไปเลี้ยง ส่งผลให้หัวใจเต้นแรงขึ้น แรงขึ้น จนเสียชีวิตจากหัวใจวายได้ โดยเฉพาะพวกที่กินข้าวเหนียวพร้อมเหล้า-เบียร์ มีโอกาสหัวใจวายสูง อย่างไรก็ตามต้องคอยหมั่นสังเกตอาการเหล่านี้
อาการทางจิต ใจหวิวบ่อย ๆ, เครียดง่าย, ไม่เข้าสังคม, ตื่นเต้นสูง, นอนไม่หลับ, เปลี่ยนใจง่าย, เปลี่ยนอารมณ์ง่าย, คิดอะไรไม่ค่อยออก, เก็บกดอารมณ์
อาการทางกาย ตึงทั่วร่างกาย, คอบวม, อกแฟบ, แขนตึง, ตาหลือง, เหงื่อออกที่อุ้งมือ, หัวใจเต้นผิดปกติ, เวลายกไหล่ ปวดสันไหล่, โคนลิ้นขาว, ไวต่ออุณหภูมิ, ระบบไหลเวียนเลือดทำงานไม่ดี, หน้าแดง, คอแห้ง, ปวดบริเวณหัวใจและลิ้นปี่, กระหายน้ำ, ดีซ่าน, ฝ่ามือร้อน
อาหารบำรุงกล้ามเนื้อหัวใจ
ผลไม้ทุกชนิด เช่น ส้ม, กล้วย, สับปะรด รวมถึงมะเขือเทศ, ใบโหระพา, กระชาย, โสมเกาหลี, เนื้อหมู, เกสรดอกไม้, รากบัว, ไหลบัว, หัวใจหมู, ข้าวโพด, ข้าวสาลี, ผักกวางตุ้ง, ผักชี, ดอกเก๊กฮวย, ใบเตย, ไม้กฤษณา ฯลฯ
ส้มกล้วยสับปะรดมะเขือเทศข้าวโพดเก๊กฮวย
อาหารที่ควรงด คือข้าวเหนียว, ถั่วทุกชนิด, ของหมักดอง, เหล้า-เบียร์ รวมถึงเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ทุกชนิด
การใช้โลหะบำบัด - ใส่แหวนเงินนิ้วกลาง
การใช้ภูษิตบำบัด - ใส่เสื้อผ้าสีเทา, สีดำ
การใช้อัญมณีบำบัด - ทับทิม (Ruby), บลัดสโตน (Blood Stone), โรสควอตซ์ (Rose Quartz), มรกต (Emerald), คุนไซต์ (Kunsite), อะเวนจูรีน (Aventurine)
เครดิต : http://www.pendulumthai.com/article_fridgechaptor6.html หลังจากนั้นความทรงจำก็ ขึ้นจอดำมืดมิดไปพักใหญ่นึกอะไรไม่ออกคิดว่าน่าจะผ่านไปเป็นปีเลยว่าได้ จนกว่าจะมานึกขึ้นได้อีกครั้งเมื่อตอนแม่พาย้ายไปอยู่บ้านญาติติดภูเขา หลังบ้านเป็นหน้าผา หน้าบ้านเป็นถนนเนินลาดชัน ลึกลงไปในป่ามีบ่อน้ำ ซึ่งเป็นที่ไหนสักแห่งใน จังหวัดของภาคเหนือ จำไม่ค่อยได้ ขอโทรหาแม่เพื่อถามท่านก่อนว่าที่นั่นคือหมู่บ้านอะไร ...
"ผ่านไปแล้วกับ 2 เรื่องราวที่ จขกท. ได้จดจำและพยายามนึกหาแล้วเรียบเรียงออกมาเป็นตัวสือให้ชม ให้อ่านกันส่วนความทรงจำอื่นจะกลับมาเขียนต่ออีกครั้งครับ"
>> ความทรงจำวัยเด็ก ยังจำกันได้ไหม ครั้งแรกอายุเท่าไหร่ <<
ความทรงจำ คืออะไร
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สำหรับความจำนั้น หาอ่านเพิ่มเติมได้ที่ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ เว็บไซต์ของวิกิพีเดียครับ
สำหรับ จขกท. นั้นความจำที่จะเล่านี้ก็จะคล้ายๆการเล่าประวัติทบทวนความจำตัวเองไปในตัวจะบอกว่ากำลังเล่าประวัติตัวเองก็ไม่เถียงแต่ไม่บอกทั้งหมด จะเล่าทบทวนความทรงจำเองแค่ไม่กี่เรื่องราวของตัวเองที่ยังจำความได้ตอนเด็กๆ และ (อาจ)จะไม่มีวันลืม
ความทางจำครั้งแรก น่าจะตอนอายุ 2 ขวบ นอกจากในใบเกิดจะระบุว่าเกิดที่ จ.เชียงราย[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ แล้ว แต่ความทรงจำเล็กๆนั้นกลับกลายเป็นบรรยากาศตอนน้ำท่วมหมู่บ้าน [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ แล้วผมก็ได้เล่นน้ำหน้าบ้านกับเพื่อนผู้หญิงชื่อกุ้ง [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ จำบ้านได้คร่าวๆตามอุดมคติคงจะมีหน้าตาแบบในรูปครับ เป็นบ้านยกพื้นสูง แต่ฐานะยากจนจึงมีสภาพแบบอย่างในภาพ บางทีก็อาจจะแย่กว่า แต่จะให้ดีกว่าเป็นไปไม่ได้แน่นอน
ความทรงจำครั้งที่สอง ตอนอายุ 3 ขวบ ยังอาศัยอยู่ที่บ้านหลังเดิมเป็นความทรงจำที่เศร้า และหดหู่ที่สุด เพราะเป็นความทรงจำตอนพ่อเสียชีวิต สภาพตอนนั้นผมจำคร่าวๆว่าดึกมาก ประมาณตี 2 - 3 ผมตื่นมาพร้อมกับแม่ที่กำลังพยายามปลุกพ่อให้ตื่น ส่วนตัวผมยังอยู่ในอ้อมแขนของพ่อ แล้วผมก็ลุกขึ้นนั่งจากนั้นแม่ก็พยายามเขย่าตัวพ่อให้ตื่น พ่อไม่ตื่น [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ หลังจากนั้นความทรงจำก็ ขึ้นจอดำมืดมิดไปพักใหญ่นึกอะไรไม่ออกคิดว่าน่าจะผ่านไปเป็นปีเลยว่าได้ จนกว่าจะมานึกขึ้นได้อีกครั้งเมื่อตอนแม่พาย้ายไปอยู่บ้านญาติติดภูเขา หลังบ้านเป็นหน้าผา หน้าบ้านเป็นถนนเนินลาดชัน ลึกลงไปในป่ามีบ่อน้ำ ซึ่งเป็นที่ไหนสักแห่งใน จังหวัดของภาคเหนือ จำไม่ค่อยได้ ขอโทรหาแม่เพื่อถามท่านก่อนว่าที่นั่นคือหมู่บ้านอะไร ...
"ผ่านไปแล้วกับ 2 เรื่องราวที่ จขกท. ได้จดจำและพยายามนึกหาแล้วเรียบเรียงออกมาเป็นตัวสือให้ชม ให้อ่านกันส่วนความทรงจำอื่นจะกลับมาเขียนต่ออีกครั้งครับ"