รีวิวการ์ตูนต่อสู้นักเลง Udauda Yatteru Hima wa Nee! แสบกว่านี้มีอีกไหม
ชื่อเรื่อง Udauda Yatteru Hima wa Nee! แสบกว่านี้มีอีกไหม
แนวเรื่อง ต่อสู้ แอคชั่น อาชญากรรม
ผู้เขียน Yonehara Hideyuki
ผลงานผู้เขียน Full Ahead! Coco ทุกภาค , Sunset Rose , Switch ,Dragon Seekers , Dämons , Kaze ga Gotoku จอมโจรโกเอม่อน ผลงานเยอะนะ มีแปลไทยด้วย
จำนวน 21 เล่มจบ มีแปลไทย
สถานะ จบ
+เรื่องนี้หลายคนบอกการ์ตูนนักเลง ผมว่าไม่ใช่นะ มันเกินคำว่านักเลงไปไกลมาก มันจริงจังกว่า โหดกว่า ใกล้เคียงกับยากูซ่ามากกว่า ไม่เหมือนนักเรียนตีกันเลย
+วิกิ ภาษาไทยเรื่องนี้เขียนข้อมูลไว้แน่นมากนะครับ วิกิบอกเนื้อเรื่องไว้แล้ว ผมเลยเขียนย่อๆเอา
https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%81%E0%B8%AA%E0%B8%9A%E0%B8%81%E0%B8%A7%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B9%89%E0%B8%A1%E0%B8%B5%E0%B8%AD%E0%B8%B5%E0%B8%81%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1
**พล็อตเรื่อง**
เรื่องราวของ ชิมาดะ อากิ และ อากากิ นาโอมิ สองคู่หูนักเลงที่ได้เข้าโรงเรียนมัธยมปลายโอกิ
คิดไว้ว่าชีวิตเด็กมัธยมปลายต้องใส สบาย เต็มไปด้วยหญิงสาว แต่เพราะความกวนบาทาแถมไม่เคยยอมใคร ทำให้เขาไปมีเรื่องกลุ่มเจ้าถิ่นประจำโรงเรียน
สปอยบอกไว้เลยว่า
ชีวิตเด็กมัธยมปลายของอากิและนาโอมิ ไม่มีคำว่าธรรมดา ต่อยตีดวลหมัดแสดงลูกผู้ชายมีนะ แต่ส่วนมากไปเกี่ยวพันกับอาชญากรรมหรือเหตุการณ์ใหญ่ ดวลหมัดอ่ะมี แต่ก็มีมีดแทง,ดาบฟัน,ปืนยิง,ระเบิดมือ,ไดนาไมท์,ดิ่งพสุธา,โดนจับย่างสด
เรื่องราวชีวิตสุดโลดโผนของทั้งคู่จะเป็นยังไง ต้องติดตาม
**เนื้อเรื่อง**
นี่เป็นการ์ตูนตอนยาว เนื้อเรื่องหลักจะเกี่ยวข้องกับสามอย่าง คือ ผู้หญิง,ชกต่อย,เงิน
การ์ตูนนักเลงแต่เนื้อเรื่องไม่ได้เน้นต่อยกันระหว่างโรงเรียนแบบอีกาหรือเทวดาหน้าโฉดนะครับ เนื้อเรื่องจะจริงจังกว่า สายมืดกว่า โหดกว่า มีแก็งมอเตอร์ไซค์ ลักพาตัว ปืนยิง เอาดาบแทง เอาท่อขัดล้อมอเตอร์ไซค์ ระเบิดก็มี ไดนาไมท์ก็มา คือ ไม่ใช่เด็กตีกัน แต่เป็นระดับอาชญากรรมกันเลย
เนื้อเรื่องหลักคือสองพระเอกจะไปเกี่ยวข้องกับเจ้าถิ่น จะเป็นนักเลง,เจ้าพ่อโรงเรียน,ยากูซ่า,แก็งค้ายา ต่อยกันจนมีเรื่อง บานปลายไปจนถึงการล่าตัว ล่าหัวของพระเอกทั้งสอง
เมื่อพระเอกมีเรื่อง คนรอบข้างเริ่มโดนหางเลขไปด้วย คนใกล้ชิดของพระเอก มันจะโดนจับตัว,ลักพาตัว,โดนทำร้าย จับเป็นตัวประกัน , เพื่อนถูกซ้อมบ่อยมาก
หลังจากโดนบีบมากเข้า ทำร้ายมากเข้า พระเอกก็ไปเอาคืน ส่วนใหญ่ไปต่อยคือ แต่ปืนก็มี ระเบิดก็มานะ อย่างที่บอกว่าเรื่องนี้ไม่ใช่การ์ตูนนักเลงธรรมดา มันเกินกว่านั้นมาก
ตอนจบ
จบดี มีบทสรุปของทุกตัวละคร มีจบปลายเปิดเล็กๆให้คิดเล่นๆด้วยนะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
**รีวิว**
การ์ตูนสนุกมากกกกก เป็นการ์ตูนนักเลงที่ดี แต่เป็นสุดยอดการ์ตูนของการดึงอารมณ์ อยากเลือดเดือด หัวร้อน อ่านแล้วอารมณ์ขึ้น เรื่องนี้จัดอยู่ในกลุ่มต้นๆของวงการ
**เนื้อเรื่อง**
เนื้อเรื่องเรียบๆเข้าใจง่าย ส่วนใหญ่คือต้องไปเจอกับคู่ต่อสู้จากต่างเขตที่เก่งกว่า เหตุผลหลักไม่ใช่แค่หาคนที่เก่งกว่า มีทั้งเรื่องเกี่ยวกับยากูซ่าและยาเสพติด
ต้นเรื่อง 2-3 เล่มแรก ดูเป็นการ์ตูนนักเลงนะครับ ต่อยกันแย่งตำแหน่งในโรงเรียน มีขาใหญ่มาเกี่ยว ต่อสู้กันเน้นการยอมรับและมิตรภาพ แต่การ์ตูนก็ขยายสเกลรวมถึงความรุนแรงไปเรื่อยๆ
จากต่อยกัน มีมีด,มีดาบ ไม่ใช่แค่เอามาอาวุธมาประดับรอโดนพระเอกต่อยสวนแบบเรื่องอื่นๆนะ เรื่องนี้แทงกันยับ ฟันกันจริง มียิงปืนด้วย บอกเลยว่าไม่ใช่การ์ตูนนักเลงธรรมดา
จุดที่เขียนได้ดีคือการดึงอารมณ์ของเรื่อง ศัตรูทุกตัว คู่ต่อสู้ทุกคน มาแบบเลวจัดเต็มมากๆ บีบคั้นพระเอกกันแบบสุดๆ จับตัวเพื่อน,ดาบแทง,จับเผาไฟ อะไรมันจะโหดขนาดน้น
พวกพระเอกจะมากันเป็นกลุ่ม โดยสองพระเอกหลักจะสู้กับบอสใหญ่ ตัวละครอื่นๆก็จับคู่สู้กันไป
เรื่องนี้ไม่ค่อยมีสู้กับลูกกะจ๊อกนะ ส่วนใหญ่คือรองบอสกับบอสใหญ่ตลอด ทุกตัวละครที่เป็นรองบอสขึ้นไป จะมีนิสัยและวิธีการต่อสู้เอกลักษณ์ประจำตัว
จุดนึงที่ไม่ชอบและเป็นจุดที่ทุกครั้งที่อ่านจะรู้สึกเสมอเลยว่า
“ทำไมมันให้อภัยกันง่ายจังฟ่ะ”
คือการ์ตูนนักเลงปกติส่วนใหญ่คือต่อยกันไง ให้อภัยกันง่าย พอเข้าใจได้ละ แต่เรื่องนี้ ผู้เขียนดึงอารมณ์เก่งมาก ตอนเกิดเรื่องคืออ่านแล้ว เลือดเดือด หัวร้อนอ่ะ จับตัวผู้หญิง,ถอดเล็บทรมาน,คิดจะลากไปข่มขืน,ให้หมาขย้ำขาเพื่อน…สองตอนต่อมา มันให้อภัยกันละ ในเรื่องนี้แต่ละอย่างที่ตัวร้ายทำนี่ ระดับอาชญากรรมเลยนะ การ์ตูนยากูซ่าบางเรื่องยังไม่แรงขนาดนี้
แต่มันก็เป็นจุดเด่นของเรื่อง ที่เราควรปล่อยไป อย่าพยายามไปคิดเยอะ มันไม่ใช่ข้อเสียที่ขัดกับเนื้อเรื่องหรือธีมเรื่องนะครับ เพราะเนื้อเรื่องมันก็แรงตลอด แล้วก็ให้อภัยกันตลอดแบบนี้ละ
สเกลเรื่องขยายขึ้นเรื่อยๆ ชื่อเสียงของพระเอกก็เหมือนกัน พระเอกเก่งขึ้นเรื่อยๆด้วยนะ แต่ไม่มีจับฝึกแบบการ์ตูนสายหลัก ความเก่งมาจากพลังใจและประสบการณ์ล้วนๆ
+การต่อสู้
เรื่องนี้ไม่ได้เน้นที่หมัดต่อหมัดนะครับ มีต่อยดวลหมัดกันจริง แต่ก็มีใช้อาวุธตลอด รวมถึงแต่ละตัวละครจะมีความสามารถและการใช้อาวุธที่ต่างกัน อย่าง วางกับดัก,ใช้เชือก,มีด การต่อสู้ก็ต่างกัน ใช้หมัด,เตะ,มวยปล้ำ,อาวุธ แตกต่างกันไป นับเป็นการ์ตูนต่อสู้ไม่ใช่การ์ตูนนักเลง
ตัวละครจะมีเอกลักษณ์ในการใช้อาวุธที่ทำให้เรารู้ว่าเป็นใคร อย่าง ระเบิด(เรื่องนี้มีทั้งไดนาไมท์,ระเบิดมือ,จับขังย่างสด ไม่เหมือนเด็กต่อยกันเลย) ปล่อยหมาให้ขย้ำขา,ใช้กันทุกอย่างเท่าที่มี
เรื่องนี้ถึงจะไม่แฟนตาซีแต่ก็ออกเวอร์ๆนะ ไม่ได้ชกต่อยกันเพียวๆด้วย มีอาวุธและการแก้ไขสถานการณ์ตลอด แต่ไม่มีหมัดเด็ด ชื่อท่าไม้ตายหรืออะไรแนวๆนั้น
การ์ตูนจะใช้ท่าพื้นฐานต่อย เตะ ทั่วๆไป เน้นความรุนแรงจากภาพและเทคนิคการต่อสู้เรียบง่ายอย่าง ต่อยท้อง,ชกหน้า,หักข้อต่อ,ทุ่มคู่ต่อสู้ กับตัวละครอย่างบอสใหญ่ของภาค แต่พวกรองๆลงมา จะมีอาวุธประจำตัวหรือเอกลักษณ์อะไรสักอย่างกันหมด
เรื่องนี้ต่อสู้เน้นใช้ภาพมากกว่าคำบรรยายนะ มีเหตุการณ์เวอร์ตลอด จนต้องคิดว่าพวกนี้มันเป็นเด็กมัธยมจริงๆหรอ ยิงปืน,ปาระเบิด,โดดร่มรับเพื่อนจากเครื่องบิน,ต่อสู้กับยากูซ่า เป็นเด็กมัธยมปลายที่ชีวิตโลดโผนดีมาก
อย่าพยายามคิดว่าเป็นการ์ตูนศิลปะการต่อสู้ ให้อ่านเป็นการ์ตูนนักเลงต่อยกันในช่วงแรกและเป็นการ์ตูนต่อสู้ยากูซ่าในช่วงหลังแล้วจะสนุกมาก
การ์ตูนเขียนการต่อสู้ได้ดี การเคลื่อนไหวและท่วงท่าอ่านง่าน มีการแก้ไขสถานการณ์อย่างอีกคนมีปืน ตึกพัง ดาบแทง แรงเยอะ ซุ่มโจมตี มีทุกรูปแบบ
+ตัวละคร
เรื่องนี้ตัวละครเอกลักษณ์ดีมาก มีจำนวนไม่เยอะด้วย
เอกลักษณ์ตัวละครมาจากทั้งสามอย่างคือ รูปลักษณ์ที่แตกต่าง นิสัยที่แตกต่าง วิธีการต่อสู้ที่แตกต่าง มีระดับการต่อสู้ที่ค่อนข้างชัดเจน
ตัวละครกล้ามแน่นกันทุกคน แต่ขนาดตัวกับรูปร่าง จะไม่เหมือนกัน บางคนตัวใหญ่ แขนใหญ่ กำปั้นยักษ์ แตกต่างกัน
จุดที่ไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่ไม่ชอบคือ สัดส่วนตัวละครบางตัว โดยเฉพาะช่วงแขน เข้าใจว่าผู้เขียนต้องการให้มันเด่น มันชัด ให้คนอ่านเห็นชัดเจนไปเลย สัดส่วนแขนกับกำปั้น หลายตัวละครจะออกมาประหลาดๆ แขนยาวสลัดหรือกำปั้นอภิมหาใหญ่ มันไม่ได้ผิดอะไรนะ แต่อ่านแล้วรู้สึกประหลาด
แต่ละคนจะมีนิสัยประจำตัวประหลาดๆหรือจุดเด่นชัด ให้เราเห็นอย่าง ใส่ผ้าปิดปาก,ใช้หมาเป็นอาวุธ,ใช้ไม้สุ่มโจมตี และอื่นๆ
ตัวละครส่วนใหญ่ในเรื่อง จะมาเป็นตัวร้ายสุดโฉด โคตรเลว อ่านแล้วเลือดเดือด หัวร้อนจัด ค่อยเคลียร์ใจกันเสร็จ ก็มาดีกันต่อ มาเป็นตัวรองเสริมเรื่องในตอนหลัง นี่คือสุดที่ไม่ชอบ ให้อภัยกันง่ายจัง ที่เคยบ่นไป
ตัวร้ายเรื่องนี้ มีปมประเด็นค่อนข้างหลากหลายนะ จุดมุ่งหมายต่างกันละ ส่วนใหญ่ก็เน้นต้องการจะแข็งแกร่งกว่าคนอื่น แต่หลายตัวก็แตกต่างกัน โดยเฉพาะบอสใหญ่ ชอบจุดหักมุมรวมถึงแรงจูงใจนะ โอเคเลย
+ลายเส้น
ลายเส้นสวยดี มีพลัง ต่อยกันสะใจ ผู้ชายกล้ามแน่นตัวใหญ่ ผู้หญิงหลายคนดูเด็กไปหน่อยนะ การเคลื่อนไหว ความรุนแรงเขียนออกมาได้ชัดเจน หมัดสวนเข้าท้อง ใช้บ่อย เขียนออกมาได้ชัดเจนดี สีหน้าตัวละครคือดีงาม มีกำหมัดตอนอ่านเพราะความเลือดเดือดรวมถึงลุ้นไปกับสถานการณ์
สำหรับเรื่องนี้ใครที่ชอบการ์ตูนนักเลงแบบที่เนื้อเรื่องจริงจังหน่อย โหดหน่อย ดึงอารมณ์ดีมากถือว่าไม่ควรพลาด จุดที่ไม่ชอบก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ไม่ถือว่าเป็นข้อเสียสำคัญ การให้อภัย เป็นอะไรที่ผมเข้าไม่ถึง
คะแนน 8.6/10 การ์ตูนดึงอารมณ์ดีมาก 21 เล่มจบเองนะ
รีวิวการ์ตูนต่อสู้นักเลง Udauda Yatteru Hima wa Nee! แสบกว่านี้มีอีกไหม
ชื่อเรื่อง Udauda Yatteru Hima wa Nee! แสบกว่านี้มีอีกไหม
แนวเรื่อง ต่อสู้ แอคชั่น อาชญากรรม
ผู้เขียน Yonehara Hideyuki
ผลงานผู้เขียน Full Ahead! Coco ทุกภาค , Sunset Rose , Switch ,Dragon Seekers , Dämons , Kaze ga Gotoku จอมโจรโกเอม่อน ผลงานเยอะนะ มีแปลไทยด้วย
จำนวน 21 เล่มจบ มีแปลไทย
สถานะ จบ
+เรื่องนี้หลายคนบอกการ์ตูนนักเลง ผมว่าไม่ใช่นะ มันเกินคำว่านักเลงไปไกลมาก มันจริงจังกว่า โหดกว่า ใกล้เคียงกับยากูซ่ามากกว่า ไม่เหมือนนักเรียนตีกันเลย
+วิกิ ภาษาไทยเรื่องนี้เขียนข้อมูลไว้แน่นมากนะครับ วิกิบอกเนื้อเรื่องไว้แล้ว ผมเลยเขียนย่อๆเอา
https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%81%E0%B8%AA%E0%B8%9A%E0%B8%81%E0%B8%A7%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B9%89%E0%B8%A1%E0%B8%B5%E0%B8%AD%E0%B8%B5%E0%B8%81%E0%B9%84%E0%B8%AB%E0%B8%A1
**พล็อตเรื่อง**
เรื่องราวของ ชิมาดะ อากิ และ อากากิ นาโอมิ สองคู่หูนักเลงที่ได้เข้าโรงเรียนมัธยมปลายโอกิ
คิดไว้ว่าชีวิตเด็กมัธยมปลายต้องใส สบาย เต็มไปด้วยหญิงสาว แต่เพราะความกวนบาทาแถมไม่เคยยอมใคร ทำให้เขาไปมีเรื่องกลุ่มเจ้าถิ่นประจำโรงเรียน
สปอยบอกไว้เลยว่า
ชีวิตเด็กมัธยมปลายของอากิและนาโอมิ ไม่มีคำว่าธรรมดา ต่อยตีดวลหมัดแสดงลูกผู้ชายมีนะ แต่ส่วนมากไปเกี่ยวพันกับอาชญากรรมหรือเหตุการณ์ใหญ่ ดวลหมัดอ่ะมี แต่ก็มีมีดแทง,ดาบฟัน,ปืนยิง,ระเบิดมือ,ไดนาไมท์,ดิ่งพสุธา,โดนจับย่างสด
เรื่องราวชีวิตสุดโลดโผนของทั้งคู่จะเป็นยังไง ต้องติดตาม
**เนื้อเรื่อง**
นี่เป็นการ์ตูนตอนยาว เนื้อเรื่องหลักจะเกี่ยวข้องกับสามอย่าง คือ ผู้หญิง,ชกต่อย,เงิน
การ์ตูนนักเลงแต่เนื้อเรื่องไม่ได้เน้นต่อยกันระหว่างโรงเรียนแบบอีกาหรือเทวดาหน้าโฉดนะครับ เนื้อเรื่องจะจริงจังกว่า สายมืดกว่า โหดกว่า มีแก็งมอเตอร์ไซค์ ลักพาตัว ปืนยิง เอาดาบแทง เอาท่อขัดล้อมอเตอร์ไซค์ ระเบิดก็มี ไดนาไมท์ก็มา คือ ไม่ใช่เด็กตีกัน แต่เป็นระดับอาชญากรรมกันเลย
เนื้อเรื่องหลักคือสองพระเอกจะไปเกี่ยวข้องกับเจ้าถิ่น จะเป็นนักเลง,เจ้าพ่อโรงเรียน,ยากูซ่า,แก็งค้ายา ต่อยกันจนมีเรื่อง บานปลายไปจนถึงการล่าตัว ล่าหัวของพระเอกทั้งสอง
เมื่อพระเอกมีเรื่อง คนรอบข้างเริ่มโดนหางเลขไปด้วย คนใกล้ชิดของพระเอก มันจะโดนจับตัว,ลักพาตัว,โดนทำร้าย จับเป็นตัวประกัน , เพื่อนถูกซ้อมบ่อยมาก
หลังจากโดนบีบมากเข้า ทำร้ายมากเข้า พระเอกก็ไปเอาคืน ส่วนใหญ่ไปต่อยคือ แต่ปืนก็มี ระเบิดก็มานะ อย่างที่บอกว่าเรื่องนี้ไม่ใช่การ์ตูนนักเลงธรรมดา มันเกินกว่านั้นมาก
ตอนจบ
จบดี มีบทสรุปของทุกตัวละคร มีจบปลายเปิดเล็กๆให้คิดเล่นๆด้วยนะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
**รีวิว**
การ์ตูนสนุกมากกกกก เป็นการ์ตูนนักเลงที่ดี แต่เป็นสุดยอดการ์ตูนของการดึงอารมณ์ อยากเลือดเดือด หัวร้อน อ่านแล้วอารมณ์ขึ้น เรื่องนี้จัดอยู่ในกลุ่มต้นๆของวงการ
**เนื้อเรื่อง**
เนื้อเรื่องเรียบๆเข้าใจง่าย ส่วนใหญ่คือต้องไปเจอกับคู่ต่อสู้จากต่างเขตที่เก่งกว่า เหตุผลหลักไม่ใช่แค่หาคนที่เก่งกว่า มีทั้งเรื่องเกี่ยวกับยากูซ่าและยาเสพติด
ต้นเรื่อง 2-3 เล่มแรก ดูเป็นการ์ตูนนักเลงนะครับ ต่อยกันแย่งตำแหน่งในโรงเรียน มีขาใหญ่มาเกี่ยว ต่อสู้กันเน้นการยอมรับและมิตรภาพ แต่การ์ตูนก็ขยายสเกลรวมถึงความรุนแรงไปเรื่อยๆ
จากต่อยกัน มีมีด,มีดาบ ไม่ใช่แค่เอามาอาวุธมาประดับรอโดนพระเอกต่อยสวนแบบเรื่องอื่นๆนะ เรื่องนี้แทงกันยับ ฟันกันจริง มียิงปืนด้วย บอกเลยว่าไม่ใช่การ์ตูนนักเลงธรรมดา
จุดที่เขียนได้ดีคือการดึงอารมณ์ของเรื่อง ศัตรูทุกตัว คู่ต่อสู้ทุกคน มาแบบเลวจัดเต็มมากๆ บีบคั้นพระเอกกันแบบสุดๆ จับตัวเพื่อน,ดาบแทง,จับเผาไฟ อะไรมันจะโหดขนาดน้น
พวกพระเอกจะมากันเป็นกลุ่ม โดยสองพระเอกหลักจะสู้กับบอสใหญ่ ตัวละครอื่นๆก็จับคู่สู้กันไป
เรื่องนี้ไม่ค่อยมีสู้กับลูกกะจ๊อกนะ ส่วนใหญ่คือรองบอสกับบอสใหญ่ตลอด ทุกตัวละครที่เป็นรองบอสขึ้นไป จะมีนิสัยและวิธีการต่อสู้เอกลักษณ์ประจำตัว
จุดนึงที่ไม่ชอบและเป็นจุดที่ทุกครั้งที่อ่านจะรู้สึกเสมอเลยว่า
“ทำไมมันให้อภัยกันง่ายจังฟ่ะ”
คือการ์ตูนนักเลงปกติส่วนใหญ่คือต่อยกันไง ให้อภัยกันง่าย พอเข้าใจได้ละ แต่เรื่องนี้ ผู้เขียนดึงอารมณ์เก่งมาก ตอนเกิดเรื่องคืออ่านแล้ว เลือดเดือด หัวร้อนอ่ะ จับตัวผู้หญิง,ถอดเล็บทรมาน,คิดจะลากไปข่มขืน,ให้หมาขย้ำขาเพื่อน…สองตอนต่อมา มันให้อภัยกันละ ในเรื่องนี้แต่ละอย่างที่ตัวร้ายทำนี่ ระดับอาชญากรรมเลยนะ การ์ตูนยากูซ่าบางเรื่องยังไม่แรงขนาดนี้
แต่มันก็เป็นจุดเด่นของเรื่อง ที่เราควรปล่อยไป อย่าพยายามไปคิดเยอะ มันไม่ใช่ข้อเสียที่ขัดกับเนื้อเรื่องหรือธีมเรื่องนะครับ เพราะเนื้อเรื่องมันก็แรงตลอด แล้วก็ให้อภัยกันตลอดแบบนี้ละ
สเกลเรื่องขยายขึ้นเรื่อยๆ ชื่อเสียงของพระเอกก็เหมือนกัน พระเอกเก่งขึ้นเรื่อยๆด้วยนะ แต่ไม่มีจับฝึกแบบการ์ตูนสายหลัก ความเก่งมาจากพลังใจและประสบการณ์ล้วนๆ
+การต่อสู้
เรื่องนี้ไม่ได้เน้นที่หมัดต่อหมัดนะครับ มีต่อยดวลหมัดกันจริง แต่ก็มีใช้อาวุธตลอด รวมถึงแต่ละตัวละครจะมีความสามารถและการใช้อาวุธที่ต่างกัน อย่าง วางกับดัก,ใช้เชือก,มีด การต่อสู้ก็ต่างกัน ใช้หมัด,เตะ,มวยปล้ำ,อาวุธ แตกต่างกันไป นับเป็นการ์ตูนต่อสู้ไม่ใช่การ์ตูนนักเลง
ตัวละครจะมีเอกลักษณ์ในการใช้อาวุธที่ทำให้เรารู้ว่าเป็นใคร อย่าง ระเบิด(เรื่องนี้มีทั้งไดนาไมท์,ระเบิดมือ,จับขังย่างสด ไม่เหมือนเด็กต่อยกันเลย) ปล่อยหมาให้ขย้ำขา,ใช้กันทุกอย่างเท่าที่มี
เรื่องนี้ถึงจะไม่แฟนตาซีแต่ก็ออกเวอร์ๆนะ ไม่ได้ชกต่อยกันเพียวๆด้วย มีอาวุธและการแก้ไขสถานการณ์ตลอด แต่ไม่มีหมัดเด็ด ชื่อท่าไม้ตายหรืออะไรแนวๆนั้น
การ์ตูนจะใช้ท่าพื้นฐานต่อย เตะ ทั่วๆไป เน้นความรุนแรงจากภาพและเทคนิคการต่อสู้เรียบง่ายอย่าง ต่อยท้อง,ชกหน้า,หักข้อต่อ,ทุ่มคู่ต่อสู้ กับตัวละครอย่างบอสใหญ่ของภาค แต่พวกรองๆลงมา จะมีอาวุธประจำตัวหรือเอกลักษณ์อะไรสักอย่างกันหมด
เรื่องนี้ต่อสู้เน้นใช้ภาพมากกว่าคำบรรยายนะ มีเหตุการณ์เวอร์ตลอด จนต้องคิดว่าพวกนี้มันเป็นเด็กมัธยมจริงๆหรอ ยิงปืน,ปาระเบิด,โดดร่มรับเพื่อนจากเครื่องบิน,ต่อสู้กับยากูซ่า เป็นเด็กมัธยมปลายที่ชีวิตโลดโผนดีมาก
อย่าพยายามคิดว่าเป็นการ์ตูนศิลปะการต่อสู้ ให้อ่านเป็นการ์ตูนนักเลงต่อยกันในช่วงแรกและเป็นการ์ตูนต่อสู้ยากูซ่าในช่วงหลังแล้วจะสนุกมาก
การ์ตูนเขียนการต่อสู้ได้ดี การเคลื่อนไหวและท่วงท่าอ่านง่าน มีการแก้ไขสถานการณ์อย่างอีกคนมีปืน ตึกพัง ดาบแทง แรงเยอะ ซุ่มโจมตี มีทุกรูปแบบ
+ตัวละคร
เรื่องนี้ตัวละครเอกลักษณ์ดีมาก มีจำนวนไม่เยอะด้วย
เอกลักษณ์ตัวละครมาจากทั้งสามอย่างคือ รูปลักษณ์ที่แตกต่าง นิสัยที่แตกต่าง วิธีการต่อสู้ที่แตกต่าง มีระดับการต่อสู้ที่ค่อนข้างชัดเจน
ตัวละครกล้ามแน่นกันทุกคน แต่ขนาดตัวกับรูปร่าง จะไม่เหมือนกัน บางคนตัวใหญ่ แขนใหญ่ กำปั้นยักษ์ แตกต่างกัน
จุดที่ไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่ไม่ชอบคือ สัดส่วนตัวละครบางตัว โดยเฉพาะช่วงแขน เข้าใจว่าผู้เขียนต้องการให้มันเด่น มันชัด ให้คนอ่านเห็นชัดเจนไปเลย สัดส่วนแขนกับกำปั้น หลายตัวละครจะออกมาประหลาดๆ แขนยาวสลัดหรือกำปั้นอภิมหาใหญ่ มันไม่ได้ผิดอะไรนะ แต่อ่านแล้วรู้สึกประหลาด
แต่ละคนจะมีนิสัยประจำตัวประหลาดๆหรือจุดเด่นชัด ให้เราเห็นอย่าง ใส่ผ้าปิดปาก,ใช้หมาเป็นอาวุธ,ใช้ไม้สุ่มโจมตี และอื่นๆ
ตัวละครส่วนใหญ่ในเรื่อง จะมาเป็นตัวร้ายสุดโฉด โคตรเลว อ่านแล้วเลือดเดือด หัวร้อนจัด ค่อยเคลียร์ใจกันเสร็จ ก็มาดีกันต่อ มาเป็นตัวรองเสริมเรื่องในตอนหลัง นี่คือสุดที่ไม่ชอบ ให้อภัยกันง่ายจัง ที่เคยบ่นไป
ตัวร้ายเรื่องนี้ มีปมประเด็นค่อนข้างหลากหลายนะ จุดมุ่งหมายต่างกันละ ส่วนใหญ่ก็เน้นต้องการจะแข็งแกร่งกว่าคนอื่น แต่หลายตัวก็แตกต่างกัน โดยเฉพาะบอสใหญ่ ชอบจุดหักมุมรวมถึงแรงจูงใจนะ โอเคเลย
+ลายเส้น
ลายเส้นสวยดี มีพลัง ต่อยกันสะใจ ผู้ชายกล้ามแน่นตัวใหญ่ ผู้หญิงหลายคนดูเด็กไปหน่อยนะ การเคลื่อนไหว ความรุนแรงเขียนออกมาได้ชัดเจน หมัดสวนเข้าท้อง ใช้บ่อย เขียนออกมาได้ชัดเจนดี สีหน้าตัวละครคือดีงาม มีกำหมัดตอนอ่านเพราะความเลือดเดือดรวมถึงลุ้นไปกับสถานการณ์
สำหรับเรื่องนี้ใครที่ชอบการ์ตูนนักเลงแบบที่เนื้อเรื่องจริงจังหน่อย โหดหน่อย ดึงอารมณ์ดีมากถือว่าไม่ควรพลาด จุดที่ไม่ชอบก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ไม่ถือว่าเป็นข้อเสียสำคัญ การให้อภัย เป็นอะไรที่ผมเข้าไม่ถึง
คะแนน 8.6/10 การ์ตูนดึงอารมณ์ดีมาก 21 เล่มจบเองนะ