ความรักของเราเริ่มต้นที่คำว่า ไ ม่ มี ส ถ า น ะ แต่นั่นก็เรียก ค ว า ม ร ั ก
ผมกับเธอเรารู้จักกันในช่วงหน้าฝนกลางปี...
แรกๆที่เรียกว่า อะไรๆ ก็ดีไปหมด โลกนี้เป็นสีชมพู มีแค่เราสองคน อะไรๆก็น่าสนุกไปหมด
เราสองคนเริ่มคบกัน ใช้เวลาเกือบตลอดเวลาอยู่ด้วยกัน ไม่ว่าจะเข้านอน ตื่น ทำกับข้าว ไปรับไปส่ง
จ า ก นั้นพอเข้าเดือนที่ 6 เราสองคนเริ่มมีเรื่องทะเลาะ มีปากเสียง เราเริ่มแสดงความเป็นตัวตนของตัวเองออกมา
เริ่มมีเรื่องมือที่สามเข้ามาทั้งทางเธอและผม เราประคับประคองกันมาเรื่อยๆครับ มีสุขบ้างทุกข์บ้างปนกันไป แต่อย่างน้อย
ผมยังอุ่นใจที่มีเธออยู่...
จนวันนี้เราไม่มีกันแล้ว ไม่มีแล้วจริงๆ
เ ร า คบกันมาได้ 2 ปี ช่วงใกล้ จะครบ 2 ปี เรามีปัญหากันบ่อยมากโดยเฉพาะเรื่องมือที่สาม ทะเลาะถึงขั้นตบตี แต่ก็นั่นแหละครับ
เธอยังอยู่ เธอยังไม่ไปไหน...
วันนั้นเวลาประมาณ ห้าทุ่ม ผมนั่งรถมาถึงขนส่งในจังหวัดหนึ่ง ผมมาเพื่อจะบอกเลิกกับเธอ เอาของทุกๆอย่างมาคืนเธอ
เพราะผมนั่งคิดทบทวนว่า "ถ้าเธอเลือกที่จะมีใคร คุยกับใครอีกคน รักใครอีกคน ในขณะที่เรายังคบกันอยู่ นั่นคือเธอได้ทิ้งเราไปแล้ว
ทิ้งแม้กระทั่งความรู้สึกผม"
"อ ย่ า ลื ม ค ว า ม จ ริ ง ที่ เ ธ อ เ ค ย ทิ้ ง เ ร า ไ ป"
ผมบอกเลิกทั้งๆที่รู้ว่าคนที่เจ็บมากๆ ต้องเป็นผมอยู่แล้ว
เธอเป็นคนน่ารักครับ พูดเก่ง ขี้เล่น อยู่ด้วยแล้วมีความสุข รั้นหน่อยๆ แต่ตอนนี้เธอตั้งใจเรียน เรียนเก่ง เก่งหลายๆอย่าง ทั้งเก็บความรู้สึก
เพราะเธอเคยเจอความรักมามากพอสมควร ต่างกับผมครับ เธอเป็นคนแรก...
นั่นแหละครับ "อย่าลืมความจริงที่ เธอเคยทิ้งเราไป"
ผมกับเธอเรารู้จักกันในช่วงหน้าฝนกลางปี...
แรกๆที่เรียกว่า อะไรๆ ก็ดีไปหมด โลกนี้เป็นสีชมพู มีแค่เราสองคน อะไรๆก็น่าสนุกไปหมด
เราสองคนเริ่มคบกัน ใช้เวลาเกือบตลอดเวลาอยู่ด้วยกัน ไม่ว่าจะเข้านอน ตื่น ทำกับข้าว ไปรับไปส่ง
จ า ก นั้นพอเข้าเดือนที่ 6 เราสองคนเริ่มมีเรื่องทะเลาะ มีปากเสียง เราเริ่มแสดงความเป็นตัวตนของตัวเองออกมา
เริ่มมีเรื่องมือที่สามเข้ามาทั้งทางเธอและผม เราประคับประคองกันมาเรื่อยๆครับ มีสุขบ้างทุกข์บ้างปนกันไป แต่อย่างน้อย
ผมยังอุ่นใจที่มีเธออยู่...
จนวันนี้เราไม่มีกันแล้ว ไม่มีแล้วจริงๆ
เ ร า คบกันมาได้ 2 ปี ช่วงใกล้ จะครบ 2 ปี เรามีปัญหากันบ่อยมากโดยเฉพาะเรื่องมือที่สาม ทะเลาะถึงขั้นตบตี แต่ก็นั่นแหละครับ
เธอยังอยู่ เธอยังไม่ไปไหน...
วันนั้นเวลาประมาณ ห้าทุ่ม ผมนั่งรถมาถึงขนส่งในจังหวัดหนึ่ง ผมมาเพื่อจะบอกเลิกกับเธอ เอาของทุกๆอย่างมาคืนเธอ
เพราะผมนั่งคิดทบทวนว่า "ถ้าเธอเลือกที่จะมีใคร คุยกับใครอีกคน รักใครอีกคน ในขณะที่เรายังคบกันอยู่ นั่นคือเธอได้ทิ้งเราไปแล้ว
ทิ้งแม้กระทั่งความรู้สึกผม"
"อ ย่ า ลื ม ค ว า ม จ ริ ง ที่ เ ธ อ เ ค ย ทิ้ ง เ ร า ไ ป"
ผมบอกเลิกทั้งๆที่รู้ว่าคนที่เจ็บมากๆ ต้องเป็นผมอยู่แล้ว
เธอเป็นคนน่ารักครับ พูดเก่ง ขี้เล่น อยู่ด้วยแล้วมีความสุข รั้นหน่อยๆ แต่ตอนนี้เธอตั้งใจเรียน เรียนเก่ง เก่งหลายๆอย่าง ทั้งเก็บความรู้สึก
เพราะเธอเคยเจอความรักมามากพอสมควร ต่างกับผมครับ เธอเป็นคนแรก...