ไม่รู้จะเริ่มเล่ายังไง ไม่เคยเขียนไรแบบนี้เลย 555 แต่เห็นหลายคน เอาเรื่องตัวเองมาแชร์ เลยอยากแชร์บ้าง -.- ไม่รู้ว่าฟิน หรือดราม่า 55555 (ถ้าเล่ามั่ววนไปวนมา ขอโทษล่วงหน้าค้าบบ)
ย้อนไปเมื่อ พ.ศ. 2556 ตอนนั้นเราอยู่ ม.3 จะขึ้น ม.4 สอบเข้าโรงเรียนดังระดับจังหวัดสุราษฎร์แห่งหนึ่งติด เลยได้ย้ายถิ่นจากบ้านนอก ย้ำ! บ้านนอกจริงๆ 5555 มาอยู่ในตัวเมือง ก็อยู่หอคนเดียว ผู้หญิงตัวดำๆ บ้านนอกๆ รสนิยมแย่มากกก แต่งตังนี้โคตรเชย เข้าเรื่องดีกว่าเนอะ ก่อนจะเปิดภาคเรียน ม.4 โรงเรียนมีการสอนปรับพื้นฐาน 10 วัน ก่อนเปิดเทอม เราจะสมมติคนที่เราชอบว่าชื่อ นายเอ ส่วนเราบี นะ ตอนนั้นเอ ไม่มาปรับพื้นฐานเลยทั้ง 10 วัน (เอเรียน ม.1-ม.3 ที่โรงเรียนนี้) เวลาเช็คชื่อ เพื่อนของเอก็จะบอกว่า "เอไปเรียนศิลปะที่ประเทศ สิงคโปร์" ในความคิดเด็กบ้านนอกตอนนั้น คนเห้ไรเรียนศิลปะถึงสิงคโปร์วะ 555555 ตอนนั้นก็ไม่คิดไรเว้ย
พอเปิดเทอม เห็นสมาชิกแปลกๆ เพิ่มมา ที่ไม่คุ้นหน้า ใส่แว่น ตัวสูง(สูงมาก 181 เราสูงแค่ 152) จมูกโด่ง ผิวไม่ขาวไม่ดำ (ตอนนี้ดำมาก เรียน นศท. 555) เราก็ไม่ได้สนใจอะไร จุดเริ่มต้นมันอยู่ตรงนี้....
คาบอังกฤษ...
อาจารย์ถามเอว่า "10 วันที่ผ่านมาเป็นยังไงบ้าง" ถามเป็นภาษาอังกฤษ
จำไม่ได้ว่าเอตอบว่าไง แต่เป็นภาษาอังกฤษหมดทุกประโยค ราวกับว่าเป็นภาษาพ่อภาษาแม่ ตอนนั้นในใจคิดว่า
เหยดด เท่อะ พูดภาษาอังกฤษ คล่องเฟร่อ ตอนนั้นไม่ได้เรียกว่าชอบอ่านะ เรียกว่าสนใจมากกว่า เราเลยอยากรู้ว่า เอมีแฟนรึยัง ด้วยความที่ถนัดเรื่องมารยาหญิง 100 เล่มเกวียน เลยเขียนในกระดาษหลายๆแผ่น ในแต่ละแผ่นจะถาม ชื่อ ชื่อเล่น วันเกิด ของที่อยากได้ในวันเกิด และก็ มีแฟนรึยัง (มองย้อนกลับไปละฮามาก 5555) เรายื่นให้เอ ละบอกว่า "เขียนด้วยนะ ส่งต่อให้คนอื่นด้วย" (จริงๆอยากรู้แค่ของเอ อ่านะ -.-)
ในกระดาษเขียนตอบมาว่า .."มีแฟนแล้ว" ตอนนั้นเฟลมากกกกกกกกกก ก็เฉยๆไว้ เลยทำหน้านิ่ง ละถามกลับไปว่า "แกมีแฟนละอ่อ โรงเรียนนี้ปะ" เอตอบสไตล์คนขี้เก็ก "อืมม โรงเรียนนี้ ห้อง 13 ชื่อซี (เรายุห้อง 12)" เราก็ไม่พูดไร อาการตอนนั้นแค่เฟล ไม่ได้อกหัก เฉยๆ ตอนนั้นเรามีแฟนอยู่แล้วด้วยแหละ (เเล็ดจุง 55) ชื่อพี่เจ อยู่อีกจังหวัดนึง หลังจากนั้น ก็ใช้ชีวิตปกติ มีคุยบ้างเล็กน้อย เอจะมีนิสัยประมาณว่า "สุภาพบุรุษ ขี้เก็ก เด็กศิลป์ ร้องเพลงเพราะมาก เล่าเรื่องสนุก อยู่ใกล้แล้วมีความสุข" ส่วนเรา "บ้า" 555 เหตุการณ์ที่ทำให้เรามั่นใจ ว่าเราชอบเอแน่นอน คือโรงเรียนจัดค่ายไปต่างจังหวัด 3 วัน 2 คืน แล้วเรานั่งด้านหลัง ซึ่งอยู่แถวๆที่เอนั่งด้วย ตอนนั้น ใกล้ชิดกันประมาณนึง คุยกันมากขึ้น แล้วเราก็ชอบให้เอร้องเพลงให้ฟัง เพราะเสียงเพราะมากๆ บางทีเอก็ร้องขึ้นมาเอง เราก็ถามว่าร้องให้ใคร เอก็ตอบว่า "ร้องให้ซี" ตอนนั้นจี๊ดๆ แต่ไม่มาก 555 หลังจากไปเข้าค่ายก็คุยกันมากขึ้น เราแอบมองเอบ่อยขึ้น เดินไปคุยบ่อยขึ้น แต่เราก็ไม่เคยบอกว่าเราชอบเอ จนวันนึง เอทะเลาะกับซี แต่เราไม่รู้ ตอนนั้นเอเดินออกมาจากห้องเคมี พร้อมกุหลาบสีขาวในมือ เราก็เดินไปถามเชิงแซวๆ ว่า "ซื้อให้เราเหรออ" หรืออะไรสักอย่างจำไม่ได้ 555 ตอนนั้นเอไม่ได้สนใจเราเลย เค้าหันไปทางบันได ละวิ่งอย่างเร็ว เราก็งง เราก็วิ่งตามเว้ย (บ้าจริง) 5555 ปรากฏว่า เอวิ่งไปคุกเข่าขอโทษซี พร้อมชูกุหลาบในมือขึ้น ภาพตอนนั้นคือแบบช้อคปนจี้ด แต่ทำอะไรไม่ได้ นอกจากพูดว่า .."ฮันแหน่ ว่าละทำไมวิ่งเร็ว" แซวกลบเกลื่อน -"- วันนั้นเราก็เริ่มห่างๆกับเอ คือไม่ค่อยชวนคุย แต่ก็ปกติ จนวันนึง เอเลิกกับซี เราก็ไม่ได้ไปชวนคุยอะไร ตอนนั้นก็เลิกๆชอบไปแล้ว อีกอย่างยังไม่เลิกกับพี่เจ (เอไม่รู้ว่ามีแฟน) เอทักแชทมาคุย ถามนู้นนี่ จนถึงคำถามเด็ด "บี แกชอบเราใช่มะ"..
เดี๋ยวมาต่ออ จุ้บบบบบ😳
เมื่อคนที่เราแอบชอบมา 3 ปี มาขอเป็นแฟน -///-
ย้อนไปเมื่อ พ.ศ. 2556 ตอนนั้นเราอยู่ ม.3 จะขึ้น ม.4 สอบเข้าโรงเรียนดังระดับจังหวัดสุราษฎร์แห่งหนึ่งติด เลยได้ย้ายถิ่นจากบ้านนอก ย้ำ! บ้านนอกจริงๆ 5555 มาอยู่ในตัวเมือง ก็อยู่หอคนเดียว ผู้หญิงตัวดำๆ บ้านนอกๆ รสนิยมแย่มากกก แต่งตังนี้โคตรเชย เข้าเรื่องดีกว่าเนอะ ก่อนจะเปิดภาคเรียน ม.4 โรงเรียนมีการสอนปรับพื้นฐาน 10 วัน ก่อนเปิดเทอม เราจะสมมติคนที่เราชอบว่าชื่อ นายเอ ส่วนเราบี นะ ตอนนั้นเอ ไม่มาปรับพื้นฐานเลยทั้ง 10 วัน (เอเรียน ม.1-ม.3 ที่โรงเรียนนี้) เวลาเช็คชื่อ เพื่อนของเอก็จะบอกว่า "เอไปเรียนศิลปะที่ประเทศ สิงคโปร์" ในความคิดเด็กบ้านนอกตอนนั้น คนเห้ไรเรียนศิลปะถึงสิงคโปร์วะ 555555 ตอนนั้นก็ไม่คิดไรเว้ย
พอเปิดเทอม เห็นสมาชิกแปลกๆ เพิ่มมา ที่ไม่คุ้นหน้า ใส่แว่น ตัวสูง(สูงมาก 181 เราสูงแค่ 152) จมูกโด่ง ผิวไม่ขาวไม่ดำ (ตอนนี้ดำมาก เรียน นศท. 555) เราก็ไม่ได้สนใจอะไร จุดเริ่มต้นมันอยู่ตรงนี้....
คาบอังกฤษ...
อาจารย์ถามเอว่า "10 วันที่ผ่านมาเป็นยังไงบ้าง" ถามเป็นภาษาอังกฤษ
จำไม่ได้ว่าเอตอบว่าไง แต่เป็นภาษาอังกฤษหมดทุกประโยค ราวกับว่าเป็นภาษาพ่อภาษาแม่ ตอนนั้นในใจคิดว่า
เหยดด เท่อะ พูดภาษาอังกฤษ คล่องเฟร่อ ตอนนั้นไม่ได้เรียกว่าชอบอ่านะ เรียกว่าสนใจมากกว่า เราเลยอยากรู้ว่า เอมีแฟนรึยัง ด้วยความที่ถนัดเรื่องมารยาหญิง 100 เล่มเกวียน เลยเขียนในกระดาษหลายๆแผ่น ในแต่ละแผ่นจะถาม ชื่อ ชื่อเล่น วันเกิด ของที่อยากได้ในวันเกิด และก็ มีแฟนรึยัง (มองย้อนกลับไปละฮามาก 5555) เรายื่นให้เอ ละบอกว่า "เขียนด้วยนะ ส่งต่อให้คนอื่นด้วย" (จริงๆอยากรู้แค่ของเอ อ่านะ -.-)
ในกระดาษเขียนตอบมาว่า .."มีแฟนแล้ว" ตอนนั้นเฟลมากกกกกกกกกก ก็เฉยๆไว้ เลยทำหน้านิ่ง ละถามกลับไปว่า "แกมีแฟนละอ่อ โรงเรียนนี้ปะ" เอตอบสไตล์คนขี้เก็ก "อืมม โรงเรียนนี้ ห้อง 13 ชื่อซี (เรายุห้อง 12)" เราก็ไม่พูดไร อาการตอนนั้นแค่เฟล ไม่ได้อกหัก เฉยๆ ตอนนั้นเรามีแฟนอยู่แล้วด้วยแหละ (เเล็ดจุง 55) ชื่อพี่เจ อยู่อีกจังหวัดนึง หลังจากนั้น ก็ใช้ชีวิตปกติ มีคุยบ้างเล็กน้อย เอจะมีนิสัยประมาณว่า "สุภาพบุรุษ ขี้เก็ก เด็กศิลป์ ร้องเพลงเพราะมาก เล่าเรื่องสนุก อยู่ใกล้แล้วมีความสุข" ส่วนเรา "บ้า" 555 เหตุการณ์ที่ทำให้เรามั่นใจ ว่าเราชอบเอแน่นอน คือโรงเรียนจัดค่ายไปต่างจังหวัด 3 วัน 2 คืน แล้วเรานั่งด้านหลัง ซึ่งอยู่แถวๆที่เอนั่งด้วย ตอนนั้น ใกล้ชิดกันประมาณนึง คุยกันมากขึ้น แล้วเราก็ชอบให้เอร้องเพลงให้ฟัง เพราะเสียงเพราะมากๆ บางทีเอก็ร้องขึ้นมาเอง เราก็ถามว่าร้องให้ใคร เอก็ตอบว่า "ร้องให้ซี" ตอนนั้นจี๊ดๆ แต่ไม่มาก 555 หลังจากไปเข้าค่ายก็คุยกันมากขึ้น เราแอบมองเอบ่อยขึ้น เดินไปคุยบ่อยขึ้น แต่เราก็ไม่เคยบอกว่าเราชอบเอ จนวันนึง เอทะเลาะกับซี แต่เราไม่รู้ ตอนนั้นเอเดินออกมาจากห้องเคมี พร้อมกุหลาบสีขาวในมือ เราก็เดินไปถามเชิงแซวๆ ว่า "ซื้อให้เราเหรออ" หรืออะไรสักอย่างจำไม่ได้ 555 ตอนนั้นเอไม่ได้สนใจเราเลย เค้าหันไปทางบันได ละวิ่งอย่างเร็ว เราก็งง เราก็วิ่งตามเว้ย (บ้าจริง) 5555 ปรากฏว่า เอวิ่งไปคุกเข่าขอโทษซี พร้อมชูกุหลาบในมือขึ้น ภาพตอนนั้นคือแบบช้อคปนจี้ด แต่ทำอะไรไม่ได้ นอกจากพูดว่า .."ฮันแหน่ ว่าละทำไมวิ่งเร็ว" แซวกลบเกลื่อน -"- วันนั้นเราก็เริ่มห่างๆกับเอ คือไม่ค่อยชวนคุย แต่ก็ปกติ จนวันนึง เอเลิกกับซี เราก็ไม่ได้ไปชวนคุยอะไร ตอนนั้นก็เลิกๆชอบไปแล้ว อีกอย่างยังไม่เลิกกับพี่เจ (เอไม่รู้ว่ามีแฟน) เอทักแชทมาคุย ถามนู้นนี่ จนถึงคำถามเด็ด "บี แกชอบเราใช่มะ"..
เดี๋ยวมาต่ออ จุ้บบบบบ😳