สวัสดีค่ะ^^ เริ่มเลยน้ะค้ะ
คือเรื่องมันเกิดเมื่อวันเอดส์โลกก ที่โรงเรียนมีงานเเสดงค่ะ (ว้าวววว หวานหมูสิค้ะ การเเสดงเเจ่มๆทั้งนั้น555)
เราก็นั่งดูธรรมดา เเล้วเราก็ไปสะดุดพี่ผช.คนนึง โหยยพี่เค้าหล่อมากกกกกกก เราก็กรี้ดสิค้ะ (กุลสตรีเฟอร์5555555)
เเทนชื่อพี่ โอน้ะค้ะ หลังจากกนั้นเราก็ ประกาศตัวเป็นเอฟซีพี่เค้าค่ะ (เอคโค่5555555) คือจะเรียกว่าพรหมลิขิตหรือ เราเสร่อไปเจอพี่เค้าน้ะ คือวันนั้นเราขึ้นคาบเรียน เราก็เลทไงค้ะเลยวิ่งๆๆๆๆๆ ไปสะดุดล้มเงยขึ้นมา เห่ย พี่เค้ายืนมองค่ะ !!!! เเหม่ อายสิค้ะเเหะๆ พอได้สติวิ่งสิวิ่ง55555 เเล้วพอเข้าห้อง อาจารย์ใช้ให้ไปยืมไมค์อาจารย์ห้องข้างๆ เราก็เดินไป บร้ะเจ้า!!!!เจอพี่โอนั่งเรียนค่ะโหยยย เขินค่ะ รับไมค์เสร็จวิ่งจ้าาา เขามองกันทั้งห้อง ทั้งอายทั้งเขินเหอะๆ เราก็เลยปิ๊ง!!(ความคิดอันชั่วร้ายโผ่ ห้ะะ!!!) ไปสืบหาตารางสอนพี่เค้าค่ะ(เเลดูพยายาม) จนได้มา เราก็จะวิ่งไปหาบางคาบ ถ้าเราว่างน่ะ555 เดินผ่านบ้าง ถ้ากระจบห้องพี่เค้าทึบก็ส่องอะ 5555เเต่หารู้มั้ยข้างในห้องมองเห็นเราชัดเจนเพื่อนพี่เค้าเดิมาเคาะประตูใส่หน้าเรา เราตกใจเลยวิ่งสิค้ะ555 เราก็ทำยังงี้ประมาน3อาทิตย์ (โหความอดทนสูงงอะ5555) คือเราก็มีเฟสพี่เค้ามาตั้งเเต่วันเอดส์โลกล้ะค้ะ ไม่ยากๆ55555 เราก็เล่นเฟสทำดาเลื่อนไปเจอ มีผญรุ่นเราลงรูปคู่พี่เค้าเรานี่ปรี้ดเลยค่ะ(มีสิทธิ์หรอ!?!ถถถ) พอวันต่อมาเราก็เลยคิดว่า วันนี้เเหละจะต้องขอพี่เขาถ่ายรูปให้ได้!!!! เราก็เดินหาห้องพี่เค้า จนเจอเราก็อายน้ะ ดิ้นอยู่นาน จนเพื่อนมันเเกล้งง มันตะโกนเรียกพี่เค้าเเล้วผลักเราเเล้วมันวิ่ง(เพื่อนรัก กัดฟัน!?!) ยังไงก็เอาว้ะะะะ พี่เค้าก็งงๆมืง555 เเล้วพี่เค้าก็ชู2นิ้วเพื่อนพี่เค้าถ่ายให้ เพื่อนเราสาบสูญ 5555 เเล้วพี่เค้าก็เดินจากไป5555 คือเราว่าพี่เค้าก็คงจำหน้าเราได้อะ เพราะเวลาเราเจอพี่เค้าเราจะอายวิ่งไปใกลมากเเล้วไปยืนกรี้ด5555 พี่เค้าก็คงรู้เพราะเพื่อนพี่เค้าชอบชี้เราอะ ถามอายมั้ยอายมากเเต่เพื่อพี่เราทำได้!!!!(เเลดูมั่น555) จนวันนึง เราก้เล่นไอจีตามปกติ ไอจีพี่เค้าเราก็มีน้ะถามว่าได้มาไงไม่ยากไม่ยาก55555 เราก็ไปเจอพี่เค้าอัพรูปกับผญคนนึง เราก็สืบไงสืบไปสืบมาพี่เค้าเป็นเเฟนกัน เราก็เเพล้ง!!! เศร้ามากเวลเจอพี่เค้าเราก็จะนิ่งมากทั้งๆในใจนี่ยังตื่นเต้นเขินเเต่เก็บอาการ จนเพื่อนทัก555 เเล้วเราก็ไม่ได้สานสัมพันธ์ต่อห้ะ5555 เจ็บนี้อีกนานนน เจ็บนี้ไม่ลืมมม เราเเค่อยากบอกพี่เค้าว่าเราขอบคุณมากที่ทำให้เรารู้ว่าการชอบใครเนี่ยทำให้ใจพองโตขนาดไหน ขอให้พี่กับเเฟนรักกันนานๆ(นางเอ้กนางเอก555)
ปล.เรื่องจริงเจ็บจริง
ปล1.ใครที่หลงเข้ามาจะรู้ว่าหาสาระจากกระทู้นี่ไม่ได้เลย5555
ปล2.ขอบคุณน้ะค้ะที่เข้ามา555555
เเอบชอบพี่ม.4 งืออออ
คือเรื่องมันเกิดเมื่อวันเอดส์โลกก ที่โรงเรียนมีงานเเสดงค่ะ (ว้าวววว หวานหมูสิค้ะ การเเสดงเเจ่มๆทั้งนั้น555)
เราก็นั่งดูธรรมดา เเล้วเราก็ไปสะดุดพี่ผช.คนนึง โหยยพี่เค้าหล่อมากกกกกกก เราก็กรี้ดสิค้ะ (กุลสตรีเฟอร์5555555)
เเทนชื่อพี่ โอน้ะค้ะ หลังจากกนั้นเราก็ ประกาศตัวเป็นเอฟซีพี่เค้าค่ะ (เอคโค่5555555) คือจะเรียกว่าพรหมลิขิตหรือ เราเสร่อไปเจอพี่เค้าน้ะ คือวันนั้นเราขึ้นคาบเรียน เราก็เลทไงค้ะเลยวิ่งๆๆๆๆๆ ไปสะดุดล้มเงยขึ้นมา เห่ย พี่เค้ายืนมองค่ะ !!!! เเหม่ อายสิค้ะเเหะๆ พอได้สติวิ่งสิวิ่ง55555 เเล้วพอเข้าห้อง อาจารย์ใช้ให้ไปยืมไมค์อาจารย์ห้องข้างๆ เราก็เดินไป บร้ะเจ้า!!!!เจอพี่โอนั่งเรียนค่ะโหยยย เขินค่ะ รับไมค์เสร็จวิ่งจ้าาา เขามองกันทั้งห้อง ทั้งอายทั้งเขินเหอะๆ เราก็เลยปิ๊ง!!(ความคิดอันชั่วร้ายโผ่ ห้ะะ!!!) ไปสืบหาตารางสอนพี่เค้าค่ะ(เเลดูพยายาม) จนได้มา เราก็จะวิ่งไปหาบางคาบ ถ้าเราว่างน่ะ555 เดินผ่านบ้าง ถ้ากระจบห้องพี่เค้าทึบก็ส่องอะ 5555เเต่หารู้มั้ยข้างในห้องมองเห็นเราชัดเจนเพื่อนพี่เค้าเดิมาเคาะประตูใส่หน้าเรา เราตกใจเลยวิ่งสิค้ะ555 เราก็ทำยังงี้ประมาน3อาทิตย์ (โหความอดทนสูงงอะ5555) คือเราก็มีเฟสพี่เค้ามาตั้งเเต่วันเอดส์โลกล้ะค้ะ ไม่ยากๆ55555 เราก็เล่นเฟสทำดาเลื่อนไปเจอ มีผญรุ่นเราลงรูปคู่พี่เค้าเรานี่ปรี้ดเลยค่ะ(มีสิทธิ์หรอ!?!ถถถ) พอวันต่อมาเราก็เลยคิดว่า วันนี้เเหละจะต้องขอพี่เขาถ่ายรูปให้ได้!!!! เราก็เดินหาห้องพี่เค้า จนเจอเราก็อายน้ะ ดิ้นอยู่นาน จนเพื่อนมันเเกล้งง มันตะโกนเรียกพี่เค้าเเล้วผลักเราเเล้วมันวิ่ง(เพื่อนรัก กัดฟัน!?!) ยังไงก็เอาว้ะะะะ พี่เค้าก็งงๆมืง555 เเล้วพี่เค้าก็ชู2นิ้วเพื่อนพี่เค้าถ่ายให้ เพื่อนเราสาบสูญ 5555 เเล้วพี่เค้าก็เดินจากไป5555 คือเราว่าพี่เค้าก็คงจำหน้าเราได้อะ เพราะเวลาเราเจอพี่เค้าเราจะอายวิ่งไปใกลมากเเล้วไปยืนกรี้ด5555 พี่เค้าก็คงรู้เพราะเพื่อนพี่เค้าชอบชี้เราอะ ถามอายมั้ยอายมากเเต่เพื่อพี่เราทำได้!!!!(เเลดูมั่น555) จนวันนึง เราก้เล่นไอจีตามปกติ ไอจีพี่เค้าเราก็มีน้ะถามว่าได้มาไงไม่ยากไม่ยาก55555 เราก็ไปเจอพี่เค้าอัพรูปกับผญคนนึง เราก็สืบไงสืบไปสืบมาพี่เค้าเป็นเเฟนกัน เราก็เเพล้ง!!! เศร้ามากเวลเจอพี่เค้าเราก็จะนิ่งมากทั้งๆในใจนี่ยังตื่นเต้นเขินเเต่เก็บอาการ จนเพื่อนทัก555 เเล้วเราก็ไม่ได้สานสัมพันธ์ต่อห้ะ5555 เจ็บนี้อีกนานนน เจ็บนี้ไม่ลืมมม เราเเค่อยากบอกพี่เค้าว่าเราขอบคุณมากที่ทำให้เรารู้ว่าการชอบใครเนี่ยทำให้ใจพองโตขนาดไหน ขอให้พี่กับเเฟนรักกันนานๆ(นางเอ้กนางเอก555)
ปล.เรื่องจริงเจ็บจริง
ปล1.ใครที่หลงเข้ามาจะรู้ว่าหาสาระจากกระทู้นี่ไม่ได้เลย5555
ปล2.ขอบคุณน้ะค้ะที่เข้ามา555555