รักไม่ได้....ค่ะ

ตามกระทู้เลยค่ะ รักไม่ได้ค่ะ
เค้ามีแฟนแล้ว ?? หรือเพราะเราเหงา
อย่าเพิ่งด่าเรานะคะ เราเข้าใจว่า เราแย่ค่ะ แล้วก็เลวด้วยค่ะ คบกับคนที่มีแฟนแล้ว
เราสองคนอยู่ในสถานะที่ คบกันแบบไม่ผูกมัด คุยกันแบบนี้มา เกือบ 1 ปีแล้วค่ะ
เรื่องเริ่มมาจาก เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนเราค่ะ ให้เค้าชื่อว่ามิวแล้วกัน เราเจอกันที่ผับครั้งแรก
โอเคเรายอมรับคะว่าเราค่อนข้างที่จะรักสนุก เหงามาเหงาไป
คืนแรกเราวันไนท์สแตนกับเค้าค่ะ ถือว่าไม่ผูกมัด เฉยๆ ไม่คิดมาก ตอนนั้นไม่รู้หรอกค่ะว่าเค้ามีแฟนแล้ว
แล้วก็ไม่คิดอะไรเลยด้วย เพราะเค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนเรา(เพื่อนเราเป็นผู้ชายค่ะ)เราเคยคุยกันและเจอกันค่อนข้างบ่อย
แต่เพื่อนเราไม่รู้หรอกค่ะ ว่าหลังจากนั้น มิวกับเราก็เจอกันบ่อยและมาหาที่ห้องเราบ่อยๆ
ตอนนั้นเราคิดแค่ว่า โอเค เลิกรักสนุก แล้วมีมิวเป็นคู่ขาดีกว่า ไม่ผูกมัด ไม่ได้เป็นเจ้าของกันดีด้วย
แค่รักสนุกเหมือนกัน ตอนนั้นไม่คิดอะไรเลยค่ะ ดำเนินชีวิตไปเรื่อยๆ เที่ยว สนุกไปวันๆ และบางครั้งก็เจอมิวบ้าง
มารับไปกินข้าว กินขนม ไปเที่ยว มาหาเราบ้าง ทุกครั้ง เค้าจะเป้นคนเลี้ยงนะคะ เราไม่เคยต้องจ่ายอะไรเลยสักบาท
จะแพงแค่ไหน เค้าก็จะเป็นคนถามเราว่าจะกินอะไร ตามใจเราตลอด แต่เหมือนทั้งคู่ทั้งเราและมิว จะรู้สถานะกันคะ
ไม่มีใครคิดมากกว่านั้น ไม่มีความรัก ไม่มีความผูกพันธ์ ทั้งๆที่เค้ามีแฟนแล้ว แต่เค้าก็มีสาวๆเยอะนะคะ  หนึ่งในนั้นรวมเราด้วยค่ะ
ทุกๆเช้าเค้าจะทักไลน์เรามาทุกเช้าว่า มอนิ่ง เป็นแบบนี้ทุกเช้า และคุยกันบ่อยๆ แบบ ทำไรอยู่กินไรยัง ยังงี้ ทุกวัน
แต่เค้าไม่ได้ตอบบ่อยหรือพิมเยอะนะ แค่แบบ ถามมาตอบไป ตอบไปถามมาหน่อบๆบ้าง และไม่ได้อ่านแล้วตอบเลย
สักพักกว่าจะตอบ แต่ก็อย่างที่บอก ไม่ได้คิดอะไร ไม่รู้ทำไมตอนนั้นเราถึงไม่คิดอะไรด้วย ทั้งที่ เหมือนจะเป็นแฟนกันอยู่ละ
หรือเพราะเค้ามีแฟนแล้วเลยไม่อยากให้ใจไป  แต่เราก็เป็นผู้หญิงเนอะ ก็มีงอนบ้างไรงี้ ก็คนขี้เหงาอะ แบบบางทีอยากให้เค้ามาหา
แต่เค้าไม่มา แต่เค้าก็ไม่เคยง้อนะคะ ก็ปล่อยเราไว้เฉยๆแบบนั้นจนเราหายเอง อ๋อ อีกอย่างเราไม่ใช่คนสวยมากนัก หน้าตาก็พอใช้ได้
เป็นลูกครึ่งค่ะ ผิวสีแทน แต่หุ่นนี่สิไม่ได้สูงเพรียวเหมือนที่หุ่นผู้หญิงแบบที่ชายไทยนิยม แบบเกาหลีที่ผิวขาวๆขาเรียวๆ
แต่เค้าก็ยังคุยกัลเรานะ ทั้งที่เค้าชอบพวกผู้หญิงสไตนั้นมากกว่า เราก็งง เออช่างมันเถอะ
ชอบค่ะที่ยังคุยกันได้นานเพราะเค้าแมนพอที่ไม่ต้องให้เราจ่ายค่าอะไรเลยค่ะ ดูแลเราดีค่ะ ถ้าเราไม่สบาย ปวดท้องก็จะไปหาซื้อยามาให้ค่ะ
(ทั้งหมดนี้ เค้ามีแฟนแล้วค่ะ แต่อยู่ไกลกัน)
เค้าไม่เคยรักเกียจเราเลยค่ะ ตอนไปอยู่ห้องเค้าอย่างที่บอก ดูแลดีมากค่ะ หามาให้ทุกอย่าง นอนกอดเรา นั่งกอด ทั้งคืน
บางทีเค้านั่งดูหนังอยู่ เราเผลอหลับไป ตื่นมาก็เค้าก็นั่งจ้องหน้าเราค่ะ แล้วบางทีเราหลับไม่สนิทก็พอรู้สึกตัว
ว่าเค้ามาเขี่ยปอยผมออกจากหน้าให้เราค่ะ โอเครู้สึกดี แต่ไม่ได้ชอบขนาดนั้น หรือรัก
(อ่อจะบอกว่าตั้งแต่ที่คุยกันไม่เคยโทรหากันเลยค่ะ คุยทางแชทไลน์กันมาตลอด)
คบกันแบบนี้ ประมาณ 2เดือนกว่าๆมั้ง เราไป ต่างประเทศค่ะ ตามประสาเราค่ะ เราก็เจ้าชู้พอตัว
พอไปอยู่ต่างกระเทศ เราก็ลืมๆเค้าค่ะ ไม่ค่อยทัก 2-3 วันตอบ บางทีก็อ่านไม่ตอบ เค้าก็ทักมาแบบปกตินะ
ก็เหมือนไม่ซีเรียสอะไร มั้ง ตลอดเวลาที่คุยกันมาเค้าไม่เคยหวาน หรือพูดอะไรรักใคร่เลยค่ะ บางทีเราก็เผลอพูดบ้าง
น่ารักจัง คิดถึงนะ ไงงี้ เราก็จะเหมือนเปลี่ยนเรื่องคุย แต่ตอนเราไปต่างประเทศ ไม่ค่อยตอยบเค้า เค้าก็จะแบบ
อยุ่ๆก้ทักมา คิดถึง กลับเมื่อไหร่  นี่ก็งง ค่ะ แต่ก็เออๆออตอบๆไปไรงี้ ตอนนั้น ไม่คิดอะไรเลยคะ ไม่มีความรู้สึกอะไรในใจเลยสักนิด
เราไปต่างประเทศ 4 เดือนค่ะ ก็กลับมาไทย ก็กลับมาคุยกันปกตินะ (อกหักมาจากต่างประเทศด้วย เฟลสุดๆ)
ช่วงแรกๆที่กลับมา เรายังทำใจที่ต่างประเทศไม่ได้ค่ะ ก็มีเฟล ไม่อยากยุ่งกับใคร แต่ก็คุยกับเค้าเรื่อยๆนะ มีเจอกันบ้าง
เหมือนทำตามหน้าที่เพราะทำแบบนี้มาตลอด แต่ในความรู้สึกเรา เหมือนเค้าแคร์เรามาขึ้นยังไงไม่รู้ ก็เหมือนเดิม เราอยากกินอะไร อยากไปไหน
เค้าก็จะพาไปหมด ตามใจเหมือนเดิม แต่คราวนี้เวลาที่ไปข้างนอก ก็จะจับมือเรา เล่นหัว โอบไหล่ เดินหมือนคู่รัก
ทั้งที่เมือก่อน ไม่เคยทำแบบนี้เลย เราเคยลองจะจับมือกับเค้า ก็เหมือนไม่อยากจับ ไปเที่ยวกันบ่อยขึ้น
ไม่ได้เจอกันแค่อยากทำเรื่องอย่างว่าอย่างเดียว ไปเจอเพื่อนๆ ไปกินข้าวกับเพื่อนๆ ไม่ได้เจอกันแค่สองคนเหมือนเมื่อก่อน เจอกันที่มอ
เหมือนจะแคร์มากขึ้น แต่ก็เหมือน ก็ยังถามคำตอบคำเหมือนเคย ไม่ค่อยจะง้อ จนเชื่อมั้ย
ว่าตอนนี้ กลายเป็นเราที่เริ่มมีความรู้สึกให้เค้า เราเริ่มรู้สึกว่าเยอะกับเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ เริ่มจู้จี้ เริ่มห้าม
เริ่มรู้สึกอยากเป็นส่วนหนึ่งของเค้า อยากเป็นอะไรที่สำคัญสำหรับเค้า อยากเป็นมากกว่านี้
จากเมื่อก่อนที่แค่แชทหากันทำอะไรอยู่ อยุ่ไหนเหรอ ถามแบบไม่ต้องการคำตอบเท่าไหร่ ตอนนี้ทุกคำตอบของเค้าสำคัญสำหรับเรา
เรากำลังก้าวข้ามเส้นสถานะของเราสองคน เค้าก็คงเหมือนเดิมค่ะ เหงาก็อยากเจอ ไม่เหงาก็บอกไม่ว่าง ผู้หญิงเค้าก็มีเยอะแยะ แฟนเค้าก็มี
เชื่อมั้ย ว่าเป็นเมื่อก่อนเราไม่รู้สึกผิดเลยค่ะที่คุยกับคนมแีฟนแล้ว เพราะเราคิดว่าเราไม่เคยให้ใจไป แต่ตอนนี้ เรารู้สึกไม่ดีและแย่ค่ะ
เพราะเราให้ความรู้สึกเค้าไปแล้ว มันหลายๆความรู้สึก ทั้งผิดต่อคนอื่น และเหมือนผิดต่อตัวเอง และเหมือนเรากำลังแพ้ ที่มีความรู้กมากกว่า
มีความรู้สึกรักเค้าก่อน เรารู้สึกว่าตัวเองกำลังแพ้ในเกมนี้ค่ะ เราเคยอยากบอกเค้าว่าเราเผลอรักเค้าไปแล้ว แต่เราไม่กล้าพูดค่ะ
เค้าเป้นคนขี้เหงาคนหนึ่งที่แฟนอยู่ไกล อาจจะอยากหาคนแก้เหงา แล้วถ้าเค้ารู้ว่าคนคนนั้น รักเค้า เค้าคงจะตีตัวออกห่าง
แบบนั้นเราคงทนไม่ได้ค่ะ เราสับสนค่ะ เราควรทำยังไงต่อดี เจ็บค่ะ พูดออกไปไม่ได้ บอกใครไม่ได้
อีกอย่างก็รู้สึกผิดกับแฟนเค้าค่ะ ถ้าเรารู้สึกกับเค้ามากกว่านี้ รักเค้ามากกว่านี้ เราจะอยากเป็นเจ้าของเค้ามากกว่านี้
และที่แย่คือ แฟนเค้าที่ไม่รู้เรื่องเลยค่ะ สิ่งที่เราควรทำคือควรจะจบเรื่องของเราสองคนไว้ตรงที่ กว่าความรู้สึกของเราจะมีมากไปกว่านี้
ใช่มั้ย เค้าเป็นคนที่ดีค่ะ ดีมากในฐานะผู้ชายคนนึงที่เราเจอค่ะ แต่เรารักเค้าไม่ได้จริงๆค่ะ ถึงใจรัก แต่มันรักไม่ได้จริงๆ
ความรักที่เป็นไปไม่ได้ มันเจ็บจริงๆค่ะ ที่เจ็บกว่าคือ เราปล่อยให้มันเลยเถิดขนาดนี้ค่ะ
เราควรบอกความรู้สึกกับเค้าตรงๆเลยมั้ย ในเรื่องที่เรารักเค้าไปแล้ว ควรจบสถานะเราสองคน
หรือปล่อยให้มันเป็นไป เก็บควาามรู้สึกไว้ ให้มันเป็นไปแบบนี้เรื่อย

แล้วคนอย่างเค้า จะมีความรู้สึกแบบนี้ให้เราบ้างมั้ย ??

ขอบคุณนะคะ
แค่อย่างแบ่งปัน ระบายความรู้สึก
อย่าด่าเลยกันนะ คิดว่าก็คงมีสักคนที่เป็นแบบนี้อยู่