เรื่องมันมีอยู่ว่า หลายวันก่อนเราเดินออกมาซื้อของเข้าห้องอะ แต่อยู่ๆก็ขี้เกียจ เลยเลือกที่จะเดินกลับห้องเพราะว่าเดินออกมาไม่ไกลเท่าไหร่ คิดว่าพรุ่งนี้ค่อยซื้อก็ได้ แต่พอวันถัดมามันก็เป็นเหมือนเดิม และก็เป็นแบบนั้นอีกสามวัน แต่เรายังปกตินะ ไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าหรืออะไร ตอนแรกก็คิดว่าตัวเองนิสัยเสียอะเเหละ ที่ชอบผลัดวันประกันพรุ่ง แต่ว่าเมื่อวานพ่อ แม่ น้องชายเรามาที่ห้องเรา เราเลยให้มันไปซื้อของให้หน่อย แต่ว่ามันบอกเดี๋ยวค่อยออกไป เราก็ว่ามันคงไม่ได้ออกไปซื้อชัวร์เลยถามพ่อกับแม่ว่า วันนี้จะออกไปไหนหรือป่าว พ่อกับแม่เราก็เราก็บอกว่า ไม่ได้ออกไปไหน ขี้เกียจ
แล้วเรามันเป็นพวกขี้สงสัยไง..
พอได้ยินคำว่าขี้เกียจก็จะเริ่มนึกละว่าทำไมถึงเกิดอาการขี้เกียจ
แต่เราก็นึกไม่ออกอยู่ดี
ใครเป็นแบบเรามั้งไหม เราอยากรู้ว่ะ
อาการขี้เกียจนี่มันเกิดจากอะไร มีอาการขี้เกียจทีไรเรารู้สึกว่าอาการนี่มันน่ารำคาญทุกทีเลยอะ


อยากรู้ว่าทำไมคนถึงขี้เกียจกันอะ
แล้วเรามันเป็นพวกขี้สงสัยไง..
พอได้ยินคำว่าขี้เกียจก็จะเริ่มนึกละว่าทำไมถึงเกิดอาการขี้เกียจ
แต่เราก็นึกไม่ออกอยู่ดี
ใครเป็นแบบเรามั้งไหม เราอยากรู้ว่ะ
อาการขี้เกียจนี่มันเกิดจากอะไร มีอาการขี้เกียจทีไรเรารู้สึกว่าอาการนี่มันน่ารำคาญทุกทีเลยอะ