เกลียดครอบครัวจนเคยพยายามฆ่าตัวตาย

มีพ่อที่เห็นแก่ตัวมากค่ะ รักเมียใหม่เขามาก ไม่เคยสนใจใยดีเราเลย เคยทะเลาะกับแม่เลี้ยงแรงๆทั้งๆที่เราไม่ผิด เราก็ต้องย้ายออกไปเช่าบ้านอยู่คนเดียว รถเรายางแตกกลับบ้านช้า พ่อก็หาว่าเราโกหก ทั้งๆที่เรามีรูปมายืนยัน มีดีเทลภาพว่าเราถ่ายตอนไหน ก็ยังไม่เชื่อกล่าวหาเราสารพัด เราทำอะไรผิดนิดๆหน่อยๆก็ด่า คบเพื่อนเก่าก็ไม่ได้ เขาบอกว่าเรียนจบจากทีเดิมไปแล้ว จะคบกันอีกทำไม เราไปเข้าค่ายก็บอกว่าเข้าค่ายบ่อยแบบนี้เดี๋ยวก็ท้อง เราออกไปเช่าบ้านอยู่คนเดียว ไม่เคยโผล่ไปหาเราเลย นอกจากโทรมาแค่ 4 สายตลอดเวลาครึ่งปีที่เราไปอยู่คนเดียว แล้วพูดกับเราว่า " ทำตัวให้ดีๆนะ อย่าทำให้ต้องอาย " ก่อนจะวางสายไป วันๆแทบไม่เคยคุยกันนอกจากเรื่องงาน เราเกลียดพ่อมากจนไม่อยากแม้แต่จะสบตา ไม่ร่วมโต๊ะอาหารกัน เพราะทุกครั้งที่ร่วมพ่อจะหาเรื่องทะเลาะกับเรา เคยกรีดแขนตัวเองเป็นสิบๆแผลเพราะอยากตาย หรือกินยานอนหลับ 30 เม็ด ผลที่ได้ก็คือ หลับค่ะ แต่ตื่นมาอาเจียนอย่างรุนแรง รู้สึกง่วงมากกก แต่ก็หายใจไม่ออก ทรมาณทุรนทุราย จนทุกวันนี้ก็ยังคิดจะทำ อยากจะหนีออกจากบ้านทุกวัน ทำกรรมอะไรมามากมายเหลือเกินค่ะ ชีวิตถึงเปนแบบนี้ บ้านมีฐานะ แต่เราอดๆอยากๆ เงินไม่เคยพอใช้ ทั้งๆที่ประหยัดสุดๆ ใช้โทสับธรรมดาเครื่องแค่ 2000 พ่อยังบอกว่าแพง บอกว่าเราหัวสูง แต่ทั้งพ่อและแม่เลี้ยงกินแต่ของดีๆ ใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนม ใส่แหวนวงล่ะเปนแสน  ลงไม้ลงมือตบตีเราตั้งแต่เล็กๆ ทิ้งแม่เราไปมีลูกเมียใหม่ทั้งๆที่ยังอยู่กับแม่เรา แค่นี้มันยังทำให้เราเกลียดพ่อไม่พออีกหรอ