อยากได้กำลังใจ คำแนนะนำ จากแม่เลี้ยงเดี่ยว

Postนี้ต้องการแค่กำลังใจ และระบายเท่านั้นค่ะ เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ตั้งแต่ท้องจนตอนนี้ มีแฟนเป็นนักดนตรี และตอนนี้ชีวิตเค้าก็คงไปได้ดี ทำเพลง มี mv  เราเสียสละให้เค้า กำลังทำโปรแจกกับศิลปินที่เอ่ยชื่อก็ต้องมีคนรู้จัก เราไม่เคยขอเงินค่าหมอ ค่ายา ไปอยูกับเค้าก็ใช้เงินตัวเอง ทั้งๆที่ไม่ได้ทำงานประจำแค่ มีรายได้ไม่กี่บาทต่อเดือน เราไม่ได้ทำตัวเป็นภาระ เค้าคุยกับ ผญ คนอื่น เราเปิดเจอในคอมของเรา เรารู้สึกเจ็บมาก ทรมาน ร้องไห้ตลอด คิดว่าทำไมเราถึงไม่รักตัวเอง รักลูก ปล่อยให้เค้ามีความสุข
เค้าบอกว่าเค้าไม่มีความสุขเวลาอยู่กับเรา เค้าเลยหาความสุขทางอื่น เห็นแก่ตัวไหม เราไม่ได้ทำตัวเป็นภาระ เราไม่เคยขอเงิน ค่าหมอค่ายา เราจ่ายเองทุกอย่าง  จนตอนนี้เราบอกเค้าว่าเราขอคืนความสุขให้เค้า เค้ากำลังไปในหน้าที่การงาน เรายังยอมปิดบังเรื่องท้อง แต่เค้าไม่ให้เกียรติเราเลย ไม่สนเรา ทั้งๆที่เราเสียสละทุกๆอย่าง  เราไม่ได้คุยกับเค้ามา 2 วัน เหมือนเรากำลังจะตาย แต่มันเหมือน ใจเรามันพังมาก เราเคยคิดว่าเค้านิสัยไม่ดี แต่เราไม่คิดว่าเค้าจะไม่ดีขนาดนี้ เค้ามีชีวิตมีความสุข เราเหมือนตายทั้งเป็น ไม่สน ไม่เหลียวแล ทั้งๆที่เรื่องทุกอย่างเค้าเป็นคนทำ เค้าพร้อมที่จะไปเราต้องใจแข็งไม่ทักไปหาเค้าใช่ไหม เราร้องไห้ตลอด จนเผลอทำร้ายความรู้สึกลูกของเรา พยายาม แต่ใจมันก็ยังตั้งคำถามว่าเค้า สามรถทิ้งคนที่มีเลือดเนื้อเดียวกับเค้าได้ไง มันต้องใช้เวลานานแค่ไหน ถึงเราจะทำใจได้
เราเสียสละเยอะจริงๆ ความรู้สึก อะไรตั้งหลายอย่าง ผญ อย่างเรา กรือเราคนเดียวที่ต้องโง่ขนาดนี้ เค้า คนอื่นที่มองว่า ดี ดูน่ารัก เป็นนักดนตรี กำลังมีผลงาน แต่ ไม่สนใจใยดีเรากับลูก เรารักเค้า เราต้องปล่อยให้เค้ามีความสุขใช่ไหม