คือเพื่อนๆในพันทิพเคยเป็นไมที่แบบว่า เพื่อนทิ้ง เพื่อนนินทา เพื่อนหักหลัง โดนเพื่อนล้อ ฯลฯ
คือเราเคยเป็นแบบนี้ตั้งแต่ประถมแล้ว คือโดนเพื่อนผู้ชายล้อว่าเป็นนกสองหัว เพราะเปลี่ยนกลุ่มเพื่อนบ่อย แต่ที่จริงเราโดนเพื่อนทิ้งเพื่อนก็เลยให้เราไปอยู่ด้วย บางครั้งนั่งกินข้าวคนเดียวด้วยซ้ำ บางครั้งไม่มีกลุ่มเพื่อนให้ทำงานก็ต้องทำคนเดียว บอกเลยว่าช่วงนั้นเป็นอะไรที่แย่ที่สุด จากที่คนรอบข้างรักเรากลับกลายเป็นคนไม่มีเพื่อนและที่เจ็บใจที่สุดคือเพื่อนผู้ชายล้อว่าเป็นนกสองหัว เชื่อเลยว่าผู้หญิงร้อยทั้งร้อยถ้าโดนผู้ชายด่าแบบนี้เสียใจแน่
พอเราจบ ป.6 เราฏ้เปลี่ยน รร. ตอนแรกที่เข้ามาเรียนก็คิดว่า รร. นี้คงจะหาเพื่อนดีๆได้ไม่นานก็โดนเพื่อนผู้ชายด่าว่า "แช่งเพื่อน"
เพราะตอนนั้นเพื่อนเราในห้องโดนรถชนแล้วเราได้ข่าวจากเพื่อนในห้องบอกว่าเพื่อนตาย เราก็แค่ถามเพื่อนในกลุ่มว่าเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าแค่นั้นแล้วก็ไม่รู้ว่าเพื่อนในกลุ่มที่เราคุยด้วยไปบอกใครบ้าง ตอนนั้นเรายังไม่เล่นเฟส เราเลยไม่รู้เรื่องว่าเราโดนคนทั้งห้องด่าเรา พอไปเห็นโพสที่เพื่อนด่าเราเท่านั้นแหละ โคตรเสียใจเลยเราแค่ถามว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าที่เราได้ข่าวมาแต่โดนทุกคนประนาม ตอนเกิดเรื่องแรกๆ เพื่อนในกลุ่มแถบจะไม่คุยด้วยเลยตอนนั้นคือเหมือนชีวิตแย่ที่สุดที่เคยมีมาเลย
หลังจากนั้นเราเรียน ม.4 ที่ รร. เดืมแต่เพื่อนเก่าๆ เพื่อนในกลุ่มส่วนใหญ่ย้ายไปเรียนอาชีวะ เทคนิกกัน แต่ก็ยังมีเพื่อนเก่าอยู่บ้างแต่อยู่คนละห้อง คือเรามาอยู่ ม. 4 ไม่มีเพื่อนผู้หญิงด้วยเลย แต่ก็พอมีเพื่อนขอเพื่อนเก่าที่เรารู้จักด้วยเหมือนกัน โชคดีที่ห้องเรามีคนน้อยเลยสนิทกันเร็วเลยมีเพื่อนเป็นกลุ่มใหญ่แต่ฏ้ค่อยๆ แตกแยกกันเป็นกลุ่มๆ ย่อยๆ เรามีเพื่อนหลายคนถามว่าเคยแบนเพื่อนไหมเคยนะ แต่มันก็มีบ้างที่เป็นความคิดเรา คือเราคิดว่าการที่มีเยอะเกินไปมันไม่ค่อยแฟร์เท่าไหร่ไม่รู้สิเราไม่คุ้นเคยมากกว่ามั้ง แต่ก็มีเพื่อนคนนึงสนิทมากเพื่อนคนนี้เคยบอกว่าห้ามทิ้งมันให้อยู่ด้วยกัน
แต่เมื่อไม่นานมานี้คนที่บอกให้เราอย่าทิ้งมัน มันมาทิ้งเราแทน เสียใจมากคือเราไปคุยไปบอกความในใจกับเพื่อนคนนี้ทุกอย่าง แต่เพื่อนก็ทิ้ง เราถามทุกคนเลยนะว่าเพราะอะไร ขอแค่เหตุผลแค่นั้นแหละเราแค่อยากได้เหตุผลที่ต้องทิ้ง ที่ไม่คุย บางครั้งเคยนั่งอยู่ข้างๆ กันยังย้ายที่หนีคือเป็นอะไรที่แย่มากเลย
คิดนะว่าเทอมหน้าเราจะย้าย รร. แต่แม่บอกว่าถ้าเราทำดีที่สุดแล้วแต่ทุกคนไม่เห็นค่าก็ไม่เป็นไร ทนอยู่กันไปให้จบแล้วเดี๋ยวก็จะไม่เจอกันอีกตอนนี้เราก็อยู่กับเพื่อนอีกกลุ่มนึงเพื่อนคนนี้อาจจะอารมณ์ร้อน แต่ก็ดีเป็นเพื่อนที่น่ารัก
เราก็แค่อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ ถ้าใครเจอแบบเรา เป็นแบบเราก็ไม่ต้องเสียใจเราเชื่อว่า สักวันเราจะได้เจอเพื่อนแท้ที่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดจริงๆ
เพื่อนที่เรารักมากที่สุดหักหลัง
คือเราเคยเป็นแบบนี้ตั้งแต่ประถมแล้ว คือโดนเพื่อนผู้ชายล้อว่าเป็นนกสองหัว เพราะเปลี่ยนกลุ่มเพื่อนบ่อย แต่ที่จริงเราโดนเพื่อนทิ้งเพื่อนก็เลยให้เราไปอยู่ด้วย บางครั้งนั่งกินข้าวคนเดียวด้วยซ้ำ บางครั้งไม่มีกลุ่มเพื่อนให้ทำงานก็ต้องทำคนเดียว บอกเลยว่าช่วงนั้นเป็นอะไรที่แย่ที่สุด จากที่คนรอบข้างรักเรากลับกลายเป็นคนไม่มีเพื่อนและที่เจ็บใจที่สุดคือเพื่อนผู้ชายล้อว่าเป็นนกสองหัว เชื่อเลยว่าผู้หญิงร้อยทั้งร้อยถ้าโดนผู้ชายด่าแบบนี้เสียใจแน่
พอเราจบ ป.6 เราฏ้เปลี่ยน รร. ตอนแรกที่เข้ามาเรียนก็คิดว่า รร. นี้คงจะหาเพื่อนดีๆได้ไม่นานก็โดนเพื่อนผู้ชายด่าว่า "แช่งเพื่อน"
เพราะตอนนั้นเพื่อนเราในห้องโดนรถชนแล้วเราได้ข่าวจากเพื่อนในห้องบอกว่าเพื่อนตาย เราก็แค่ถามเพื่อนในกลุ่มว่าเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าแค่นั้นแล้วก็ไม่รู้ว่าเพื่อนในกลุ่มที่เราคุยด้วยไปบอกใครบ้าง ตอนนั้นเรายังไม่เล่นเฟส เราเลยไม่รู้เรื่องว่าเราโดนคนทั้งห้องด่าเรา พอไปเห็นโพสที่เพื่อนด่าเราเท่านั้นแหละ โคตรเสียใจเลยเราแค่ถามว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าที่เราได้ข่าวมาแต่โดนทุกคนประนาม ตอนเกิดเรื่องแรกๆ เพื่อนในกลุ่มแถบจะไม่คุยด้วยเลยตอนนั้นคือเหมือนชีวิตแย่ที่สุดที่เคยมีมาเลย
หลังจากนั้นเราเรียน ม.4 ที่ รร. เดืมแต่เพื่อนเก่าๆ เพื่อนในกลุ่มส่วนใหญ่ย้ายไปเรียนอาชีวะ เทคนิกกัน แต่ก็ยังมีเพื่อนเก่าอยู่บ้างแต่อยู่คนละห้อง คือเรามาอยู่ ม. 4 ไม่มีเพื่อนผู้หญิงด้วยเลย แต่ก็พอมีเพื่อนขอเพื่อนเก่าที่เรารู้จักด้วยเหมือนกัน โชคดีที่ห้องเรามีคนน้อยเลยสนิทกันเร็วเลยมีเพื่อนเป็นกลุ่มใหญ่แต่ฏ้ค่อยๆ แตกแยกกันเป็นกลุ่มๆ ย่อยๆ เรามีเพื่อนหลายคนถามว่าเคยแบนเพื่อนไหมเคยนะ แต่มันก็มีบ้างที่เป็นความคิดเรา คือเราคิดว่าการที่มีเยอะเกินไปมันไม่ค่อยแฟร์เท่าไหร่ไม่รู้สิเราไม่คุ้นเคยมากกว่ามั้ง แต่ก็มีเพื่อนคนนึงสนิทมากเพื่อนคนนี้เคยบอกว่าห้ามทิ้งมันให้อยู่ด้วยกัน
แต่เมื่อไม่นานมานี้คนที่บอกให้เราอย่าทิ้งมัน มันมาทิ้งเราแทน เสียใจมากคือเราไปคุยไปบอกความในใจกับเพื่อนคนนี้ทุกอย่าง แต่เพื่อนก็ทิ้ง เราถามทุกคนเลยนะว่าเพราะอะไร ขอแค่เหตุผลแค่นั้นแหละเราแค่อยากได้เหตุผลที่ต้องทิ้ง ที่ไม่คุย บางครั้งเคยนั่งอยู่ข้างๆ กันยังย้ายที่หนีคือเป็นอะไรที่แย่มากเลย
คิดนะว่าเทอมหน้าเราจะย้าย รร. แต่แม่บอกว่าถ้าเราทำดีที่สุดแล้วแต่ทุกคนไม่เห็นค่าก็ไม่เป็นไร ทนอยู่กันไปให้จบแล้วเดี๋ยวก็จะไม่เจอกันอีกตอนนี้เราก็อยู่กับเพื่อนอีกกลุ่มนึงเพื่อนคนนี้อาจจะอารมณ์ร้อน แต่ก็ดีเป็นเพื่อนที่น่ารัก
เราก็แค่อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ ถ้าใครเจอแบบเรา เป็นแบบเราก็ไม่ต้องเสียใจเราเชื่อว่า สักวันเราจะได้เจอเพื่อนแท้ที่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดจริงๆ