คืองี้แก เราอยากผอมอ่ะ แต่เราไม่อยากหยุดกินน คือการกินมันคือความสุขอ่ะ
การที่ได้กินของที่ชอบ ของอร่อย มันคือความสุข สุขมากกกกก
บางคนอาจจะอกว่า ก้กินไปสิของชอบอ่ะ กินนิดเดียวไง ไม่ต้องเยอะ กินพอให้รู้รสชาติก้พอ
แต่ประเด็นคือ ของชอบเราเยอะมากไงงงง ซูชิ ข้าวเกรียบปากหม้อ กระ ห รี่ ปั้บ ขนมเบื้อง ขนมปังสังขยา ขนมไทย
ข้าวเหนียวปิ้ง หมูย่าง ไก่ทอด ซาลาเปาลาวา ข้าวเกรียบคอนเน่ และยังมีอีกเยอะแยะ คือส่วนมากเราชอบอาหารไทย ถ้าไห้กินอย่างละนิด
มันก้ยังเยอะอยู่ดี พอจะหยุดกินนะ สมองมันก้จะสั่งงานว่า เห้ยยยย นี่แกจะทำลายความสุขของตัวเองลงหรอว้ะ?
ตอนนี้หลายคนคงบอกว่า อ้วนแล้วมีความสุขหรอ? คิดถึงผลหลังจากการกินสิ ก้ทุกข์ เพราะฉะนั้นหยุด-กกก
ใช่ค่ะ มันทุกข์ เราเลยคิดว่า งั้นเรากินก่อนนน เอาความสุขก่อน แล้วค่อยมาลด เพราะเราไปเรียน เราก้ไม่ได้ใส่ชุดสวยๆอยู่แล้ว
ใส่แต่ชุดมหาลัย เสาอาทิตก้ทำการบ้าน อ่านหนังสือ ไม่ได้ไปไหน เอาความสุขก่อนละกัน
พอกินมาเรื่อยๆ มันชักจะไม่ไหวล้ะดิแก มันอึกอัดอ่ะ จะอ้วก แต่มันก้ยังกินอยู่ คือก่อนจะมาตั้งกระทู้เนี้ย ก้พึ่งกินมา
เรากินลองกอง ขนมห่อ น้ำเต้าหู้ มันดูน้อยใช่ป่ะ แต่มันคือเวลา ห้าทุ่ม แล้วตอนกลางวันเรากินเยอะมาก
เรากินก๋วยเตี๋ยว ซูชิ เครป ก๋วยเตี๋ยวที่เหลือของเพื่อน(คือเพื่อนเราเป้นคนกินน้อย เรากินของเหลือจากมันตลอด)
พอเจอเพื่อนตอนบ่ายสอง ก้ไปกินเฟรนฟราย สเต้กปลา อีกกก กาแฟปั่นอีกแก้ว
พอกลับถึงบ้าน ห้าโมง เราก้กินข้าวกะแม่ต่อ ปลาราดพริก ผักต้ม น้ำพริกปลา ทุเรียน ลองกอง นมดีน่า
คือเอาง่ายๆ เรากินทั้งวันเว่ยยยย เวลาจะลดนะ ก้ยากมากอ่ะ เพราะบ้านเราจะกินข้าวด้วยกันทุกเย็น
พอกลับบ้าน แม่ป๊าก้จะชวนไปกินนอกบ้าน ทุกวันอ่ะ ไห้เราทำไงดี ช่วยบอกที
เพราะเวลาอยู่ที่เรียน ก้กินเยอะอยู่แล้ว กลับบ้านมาก้ต้องกินอีก ไม่กินก้ไม่ได้นะ เค้าบอกทุกคนมากิน มีเราไม่กินคนเดียว มันก้แปลกๆอ่ะ
คือ เพื่อนที่ไม่รู้จักทุกคนค้ะะะะะ ช่วยด้วยยยยยย คือจะแนะนำอะไรก้ได้ ขออย่างเดียว อย่าทับถทกันนะ นะจุดๆนี้ ไม่ไหวจริง
การที่เรามาตั้งกระทู้ เพราะเราต้องการคนช่วยเหลือ ช่วยรับฟัง ไม่ว่ากันนะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
อยากผอม แต่ไม่อยากหยุด- อย่าพึ่งด่า กรุณาอ่านก่อน***
การที่ได้กินของที่ชอบ ของอร่อย มันคือความสุข สุขมากกกกก
บางคนอาจจะอกว่า ก้กินไปสิของชอบอ่ะ กินนิดเดียวไง ไม่ต้องเยอะ กินพอให้รู้รสชาติก้พอ
แต่ประเด็นคือ ของชอบเราเยอะมากไงงงง ซูชิ ข้าวเกรียบปากหม้อ กระ ห รี่ ปั้บ ขนมเบื้อง ขนมปังสังขยา ขนมไทย
ข้าวเหนียวปิ้ง หมูย่าง ไก่ทอด ซาลาเปาลาวา ข้าวเกรียบคอนเน่ และยังมีอีกเยอะแยะ คือส่วนมากเราชอบอาหารไทย ถ้าไห้กินอย่างละนิด
มันก้ยังเยอะอยู่ดี พอจะหยุดกินนะ สมองมันก้จะสั่งงานว่า เห้ยยยย นี่แกจะทำลายความสุขของตัวเองลงหรอว้ะ?
ตอนนี้หลายคนคงบอกว่า อ้วนแล้วมีความสุขหรอ? คิดถึงผลหลังจากการกินสิ ก้ทุกข์ เพราะฉะนั้นหยุด-กกก
ใช่ค่ะ มันทุกข์ เราเลยคิดว่า งั้นเรากินก่อนนน เอาความสุขก่อน แล้วค่อยมาลด เพราะเราไปเรียน เราก้ไม่ได้ใส่ชุดสวยๆอยู่แล้ว
ใส่แต่ชุดมหาลัย เสาอาทิตก้ทำการบ้าน อ่านหนังสือ ไม่ได้ไปไหน เอาความสุขก่อนละกัน
พอกินมาเรื่อยๆ มันชักจะไม่ไหวล้ะดิแก มันอึกอัดอ่ะ จะอ้วก แต่มันก้ยังกินอยู่ คือก่อนจะมาตั้งกระทู้เนี้ย ก้พึ่งกินมา
เรากินลองกอง ขนมห่อ น้ำเต้าหู้ มันดูน้อยใช่ป่ะ แต่มันคือเวลา ห้าทุ่ม แล้วตอนกลางวันเรากินเยอะมาก
เรากินก๋วยเตี๋ยว ซูชิ เครป ก๋วยเตี๋ยวที่เหลือของเพื่อน(คือเพื่อนเราเป้นคนกินน้อย เรากินของเหลือจากมันตลอด)
พอเจอเพื่อนตอนบ่ายสอง ก้ไปกินเฟรนฟราย สเต้กปลา อีกกก กาแฟปั่นอีกแก้ว
พอกลับถึงบ้าน ห้าโมง เราก้กินข้าวกะแม่ต่อ ปลาราดพริก ผักต้ม น้ำพริกปลา ทุเรียน ลองกอง นมดีน่า
คือเอาง่ายๆ เรากินทั้งวันเว่ยยยย เวลาจะลดนะ ก้ยากมากอ่ะ เพราะบ้านเราจะกินข้าวด้วยกันทุกเย็น
พอกลับบ้าน แม่ป๊าก้จะชวนไปกินนอกบ้าน ทุกวันอ่ะ ไห้เราทำไงดี ช่วยบอกที
เพราะเวลาอยู่ที่เรียน ก้กินเยอะอยู่แล้ว กลับบ้านมาก้ต้องกินอีก ไม่กินก้ไม่ได้นะ เค้าบอกทุกคนมากิน มีเราไม่กินคนเดียว มันก้แปลกๆอ่ะ
คือ เพื่อนที่ไม่รู้จักทุกคนค้ะะะะะ ช่วยด้วยยยยยย คือจะแนะนำอะไรก้ได้ ขออย่างเดียว อย่าทับถทกันนะ นะจุดๆนี้ ไม่ไหวจริง
การที่เรามาตั้งกระทู้ เพราะเราต้องการคนช่วยเหลือ ช่วยรับฟัง ไม่ว่ากันนะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ