เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อประมาณปีที่เเล้ว เจอเรื่องผีที่คิดว่าประหลาดพอสมควร
ผมเป็นคนที่เห็นผีอยู่เรื่อยๆครับ คนเห็นจะบอกว่าไม่เห็น ผีไม่มีจริงก็คงไม่ใช่นะครับ ที่จะคิดเเบบนั้น
ผมเป็นคนจ. นครราชสีมาครับ เขตอำเถอโนนไทย หมู่บ้านห่างไกลตัวอำเภอก็หลายสิบกิโล เรื่องที่จะเล่านี้เกิดขึ้นในวงเหล้าของเพื่อน มีคนเห็นเเละยืนยันได้2คน คือผมเเละเพื่อนอีกคน เมื่อก่อนผมจะติดเพื่อนมากครับ ชอบไปนั่งเล่นที่กระท่อมหน้าบ้านเพื่อน ในกลุ่มจะมีประมาณ5คน จับกลุ่มชนเเก้วกัน ทั้งกลุ่มจะมีผมคนเดียวที่ไม่กินเหล้าครับ เเต่ชอบอยู่กับเพื่อน พวกมันกินเหล้าคุยกัน ผมก็นอนเปลเล่นเกมโทรศัพ
จนเวลาผ่านไปน่าจะประมาณเที่ยงคืนกว่าๆ พวกนั้นก็เริ่มเมากันพอสมควร วงเหล้าเริ่มเงียบ เนื่องจากเเถวนี้เป็นหมู่บ้านเล็กๆรอบเต็มไปด้วยที่นาทำมาหากิน ดึกๆจะเงียบมาก จะได้ยินเสียงสัตว์เล็กๆร้องชัดเจนไปหมด เสียงนกเเสกร้อง เสียงหมากัดกันอยู่ไกลๆ เสียงจิ้งหรีดเรไร
เนื่องจากเพื่อนๆเริ่มเมากันมาก สามคนนั่งหงอยคอตก อีกคนคอเเข็งนั่งกดโทรศัพเล่น ผมก็เริ่มเบาเสียงเกมที่เล่นอยู่ เเล้วนอนฟังเสียงต่างๆอยู่เพลินๆ ในวงไม่ทีใครคุยกันเลย จู่ผมก็มองออกไปทางปลายเท้า (ผมนอนเปล เเค่เงยหน้าจากโทรศัพ) มองออกไปผ่านความมืดข้างหน้า (จะมีไฟก็เเต่ในกระท่อมพวกเรา เเละไฟทางเเค่นั้น) สังเกตุเห็นไฟสีส้มขุ่น ไม่มีรัศมี ไม่มีประกาย เป็นเเสงสีส้มขุ่นอ่อนๆสีเสมอกัน ลอยอยู่นิ่งๆข้างตั้นไม้ต้นหนึ่ง (ไม่ทราบว่าคือต้นอะไร สูงมาก ใบไม่ค่อยมี ยายผมเล่าว่า เเกเกิดมาจำความได้ก็เห็นมันสูงเท่านี้อยู่นานเเล้ว) ดวงไฟที่เห็นอยู่ไกลจากกระท่อมเราประมาณเกือบ500เมตร เเต่ลอยอยู่ข้างต้นไม้ต้นนี้ ผมไม่รู้ว่ามันอยู่ตรงนั้นมานานเเค่ไหนก่อนที่ผมจะมองเห็นมัน ด้วยความสงสัย ผมก็พูดกับเพื่อนผมที่นั่งข้างๆว่า "ไฟอะไรวะ" เเต่ตอนที่ถามนั้นมันก็มองอยู่เหมือนกัน มันเลยบอกกับผมเบาๆว่า อย่าไปทัก (เดี๋ยวมันได้ยิน) เเค่เพื่อนผมพูดจบ ไฟดวงนั้นก็ค่อยๆวูบหรี่เล็กลงจนหายไป เพื่อนผมก็เลยบอกว่า เป็นไฟผีขมก!!! ผมก็เคยได้ยินเเต่ไม่รู้จัก คำว่าขมก เเถวบ้านผมเเปลว่า ตะกละ
ผมเลยถามต่อว่า มันเป็นเเค่เเสงไฟหรอ มันเลยเล่าต่อว่า ดูเเบบนี้บางทีเป็นเเค่ไฟ บางทีเลยอยู่ต่ำมาก มีคนเคยเห็นว่าเป็นหน้าคน!!
โดยความที่ผมโตอยู่ในสลัมกรุงเทพ เลยนึกถึงผีชนิดนึง เลยถามมันต่อว่า ผีกระสือหรือเปล่า เเค่เรียกไม่เหมือนกัน เพื่อนผมก็บอกว่ามันก็ไม่เเน่ใน เพราะมันก็เพิ่งเคยเห็นไฟเเบบนี้ไม่กี่ครั้ง คุยกันจบ ก็อยากกลับบ้านเลยครับ พวกที่เหลือก็น๊อคกันเเล้ว เลยพากันเเยกย้าย ผมกับเพื่อนที่คุยกันกลับทางเดียวกันครับ ตอนนั้นน่าจะประมาณใกล้ตีหนึ่งเเล้ว ผมเข้าบ้านได้ก็นอนหลับยาว
เกริ่นก่อนว่า บ้านผมฐานะไม่ดีครับ ตัวบ้านเป็นห้องโล่งไม่กั้นห้องเลย ผมก็เพิ่งกลับมาอยู่กับเเม่เเละยายที่นี่ รู้ว่าบ้านไม่มีห้องเลยเเก้ปัญหาโดยการซื้อเต้นมากางไว้ในบ้าน เป็นห้อนนอนส่วนตัว555+
ผมจะนอนอยู่ในมุ่งข้างเต้นผม เเละยายจะนอนถัดจากเเม่ผมไป
เรื่องมันทำให้ผมขนลุกก็ตอนเช้าครับ หลังจากผมตื่น เเม่ก็เล่าให้ฟังว่า
ตอนผมกลับไปนอนในเต้น เเกก็เลยตื่น เเต่นอนหลับๆตื่นอยู่ เพราะผมเข้าบ้านปิดประตูเสียงดัง
สักพักใหญ่ๆเเม่ก็เล่าว่า คืนนั้นมันร้อนมากพยายามจะนอนให้หลับ เเกก็สังเกตุเห็นสิ่งเเปลกปลอมที่มันไม่ควรจะเข้ามาในบ้าน!!!
ในบ้านปิดไฟทุกดวง จะมีเเต่เเสงไฟทางเท่านั้นที่ลอดเข้ามาให้เห็นสิ่งต่างๆในบ้าน จากเเม่ผมนอนลืมตาในความมืดอยู่นาน เเกก็เห็นอะไรบางอย่างลอยมาทางขวามือเเก มันลอยอยู่สูงจรดหลังคา เหมือนก้อนอะซักอย่างดำๆ ลอยผ่านข้ามมุ้งเเก ลอยมาหาเต้นผม เเม่ผมตกใจมากเเต่มรสติ เพื่อให้เเน่ใจ เเกเลยนอนดูอยู่นิ่งๆว่ามันคืออะไร เเกบอกว่าภาพที่เห็นติดตามาก มันเป็นหน้าผู้หญิงเเก่คนนึงเเก่ไม่มาก อายุประมาน60 ผมยาวหงิกรก เห็นเเค่ใบหน้ากับผมยาวๆ ไม่มีตัว ไม่มีใส้ ไม่มีเเสงไฟ!!! ไม่เห็นคอเพราะผมยาวลงมาปิดคอ เห็นเเต่หน้ากับผมยาวๆ มันลอยอยู่บนเต้นผม ทำท่าชะโงกเพื่อจะมองหาผมที่นอนอยู่ในเต้น ตอนที่เเม่เล่าถึงตอนนี้ผมนึกภาพตามถึงกับขนลุก เพราะเต้นมันจะมีช่องลมเป็นข่ายกันยุงเหมือนมุ้งเป็นช่องๆอยู่รอบเต้น มันชะโงกอยู่นาน จนเเม่ผมเริ่มรวบรวมความกล้าตะคอกใส่มันประมาณว่า "ฮึ๊ย!!!! อีหานี่ " จากที่มันกำลังชะโงกมองผม มันรีบพุ่งขึ้นจรดเพดานหันหน้าหนีไม่ให้เเม่เห็นเเล้วลอยพุ่งข้ามมุ้งเเม่ออกไปทางประตูบ้าน (บ้านผมเป็นประตู2ชั้น) วันนั้นประตูชั้นที่สองเปิดอยู่ มันน่าจะออกไปทางประดู เเต่ไม่น่าออกเเละเข้ามาได้เพราะชั้นเเรกมันล๊อคอยู่ เเม่บอกว่าพอตะคอกไป ก็ไม่ได้ตามไปดู ถึงตอนเช้าก็คิดว่ามันคงออกไปเเล้ว จะด้วยวิธีไหนก็เถอะ!!!
เรื่องที่เล่านี้ ผ่านมาได้ปีกว่าๆ เเต่ผมยังคิดถึงมันอยู่ จนวันนึงทำให้ผมคิดมากขึ้นไปอีก เมือเดินมาส่วนหลังบ้านป็นห้องน้ำ เเละจุดวางตู้เย็น เหนือจุดวางตู้เย็นจะเป็นช่องลมเเทนหน้าต่าง ผมสังเกตุเห็นเส้นผมผู้หญิงยาวๆ ขยุกเป็นก้อนๆ ยัดอยู่ตรงซี่หนึ่งของช่องลม ยัดอยู่จุดเดียวเป็นขยุกๆ ผมเห็นก็เลยนึกถึงเรื่องนี้ครับ อาจจะเกี่ยวข้องกัน
ทำให้ผมคิดว่า ผีสองชนิดนี่น่าจะผีชนิดเดียวกัน เเต่ผมว่ากระสือไม่น่าจะมีตัวตนเป็นเนื้อหนัง เเต่เป็นรูปเเบบของวิญญาณ (เป็นจำพวกปีศาจมากกว่าผี เพราะสามารถทำอันตรายคนหรือสัตว์ได้) เรื่องนี้ก็จบเพียงเท่านี้ครับ เเต่วันหลังจะมาเล่าถึงกระสือที่อยู่ในเขตคลองเตย กรุงเทพที่พ่อผมเจอ เเละวงเหล้าในห้องเช่าครับ
เพราะทัก จึงตาม เข้าบ้าน
ผมเป็นคนที่เห็นผีอยู่เรื่อยๆครับ คนเห็นจะบอกว่าไม่เห็น ผีไม่มีจริงก็คงไม่ใช่นะครับ ที่จะคิดเเบบนั้น
ผมเป็นคนจ. นครราชสีมาครับ เขตอำเถอโนนไทย หมู่บ้านห่างไกลตัวอำเภอก็หลายสิบกิโล เรื่องที่จะเล่านี้เกิดขึ้นในวงเหล้าของเพื่อน มีคนเห็นเเละยืนยันได้2คน คือผมเเละเพื่อนอีกคน เมื่อก่อนผมจะติดเพื่อนมากครับ ชอบไปนั่งเล่นที่กระท่อมหน้าบ้านเพื่อน ในกลุ่มจะมีประมาณ5คน จับกลุ่มชนเเก้วกัน ทั้งกลุ่มจะมีผมคนเดียวที่ไม่กินเหล้าครับ เเต่ชอบอยู่กับเพื่อน พวกมันกินเหล้าคุยกัน ผมก็นอนเปลเล่นเกมโทรศัพ
จนเวลาผ่านไปน่าจะประมาณเที่ยงคืนกว่าๆ พวกนั้นก็เริ่มเมากันพอสมควร วงเหล้าเริ่มเงียบ เนื่องจากเเถวนี้เป็นหมู่บ้านเล็กๆรอบเต็มไปด้วยที่นาทำมาหากิน ดึกๆจะเงียบมาก จะได้ยินเสียงสัตว์เล็กๆร้องชัดเจนไปหมด เสียงนกเเสกร้อง เสียงหมากัดกันอยู่ไกลๆ เสียงจิ้งหรีดเรไร
เนื่องจากเพื่อนๆเริ่มเมากันมาก สามคนนั่งหงอยคอตก อีกคนคอเเข็งนั่งกดโทรศัพเล่น ผมก็เริ่มเบาเสียงเกมที่เล่นอยู่ เเล้วนอนฟังเสียงต่างๆอยู่เพลินๆ ในวงไม่ทีใครคุยกันเลย จู่ผมก็มองออกไปทางปลายเท้า (ผมนอนเปล เเค่เงยหน้าจากโทรศัพ) มองออกไปผ่านความมืดข้างหน้า (จะมีไฟก็เเต่ในกระท่อมพวกเรา เเละไฟทางเเค่นั้น) สังเกตุเห็นไฟสีส้มขุ่น ไม่มีรัศมี ไม่มีประกาย เป็นเเสงสีส้มขุ่นอ่อนๆสีเสมอกัน ลอยอยู่นิ่งๆข้างตั้นไม้ต้นหนึ่ง (ไม่ทราบว่าคือต้นอะไร สูงมาก ใบไม่ค่อยมี ยายผมเล่าว่า เเกเกิดมาจำความได้ก็เห็นมันสูงเท่านี้อยู่นานเเล้ว) ดวงไฟที่เห็นอยู่ไกลจากกระท่อมเราประมาณเกือบ500เมตร เเต่ลอยอยู่ข้างต้นไม้ต้นนี้ ผมไม่รู้ว่ามันอยู่ตรงนั้นมานานเเค่ไหนก่อนที่ผมจะมองเห็นมัน ด้วยความสงสัย ผมก็พูดกับเพื่อนผมที่นั่งข้างๆว่า "ไฟอะไรวะ" เเต่ตอนที่ถามนั้นมันก็มองอยู่เหมือนกัน มันเลยบอกกับผมเบาๆว่า อย่าไปทัก (เดี๋ยวมันได้ยิน) เเค่เพื่อนผมพูดจบ ไฟดวงนั้นก็ค่อยๆวูบหรี่เล็กลงจนหายไป เพื่อนผมก็เลยบอกว่า เป็นไฟผีขมก!!! ผมก็เคยได้ยินเเต่ไม่รู้จัก คำว่าขมก เเถวบ้านผมเเปลว่า ตะกละ
ผมเลยถามต่อว่า มันเป็นเเค่เเสงไฟหรอ มันเลยเล่าต่อว่า ดูเเบบนี้บางทีเป็นเเค่ไฟ บางทีเลยอยู่ต่ำมาก มีคนเคยเห็นว่าเป็นหน้าคน!!
โดยความที่ผมโตอยู่ในสลัมกรุงเทพ เลยนึกถึงผีชนิดนึง เลยถามมันต่อว่า ผีกระสือหรือเปล่า เเค่เรียกไม่เหมือนกัน เพื่อนผมก็บอกว่ามันก็ไม่เเน่ใน เพราะมันก็เพิ่งเคยเห็นไฟเเบบนี้ไม่กี่ครั้ง คุยกันจบ ก็อยากกลับบ้านเลยครับ พวกที่เหลือก็น๊อคกันเเล้ว เลยพากันเเยกย้าย ผมกับเพื่อนที่คุยกันกลับทางเดียวกันครับ ตอนนั้นน่าจะประมาณใกล้ตีหนึ่งเเล้ว ผมเข้าบ้านได้ก็นอนหลับยาว
เกริ่นก่อนว่า บ้านผมฐานะไม่ดีครับ ตัวบ้านเป็นห้องโล่งไม่กั้นห้องเลย ผมก็เพิ่งกลับมาอยู่กับเเม่เเละยายที่นี่ รู้ว่าบ้านไม่มีห้องเลยเเก้ปัญหาโดยการซื้อเต้นมากางไว้ในบ้าน เป็นห้อนนอนส่วนตัว555+
เรื่องมันทำให้ผมขนลุกก็ตอนเช้าครับ หลังจากผมตื่น เเม่ก็เล่าให้ฟังว่า
ตอนผมกลับไปนอนในเต้น เเกก็เลยตื่น เเต่นอนหลับๆตื่นอยู่ เพราะผมเข้าบ้านปิดประตูเสียงดัง
สักพักใหญ่ๆเเม่ก็เล่าว่า คืนนั้นมันร้อนมากพยายามจะนอนให้หลับ เเกก็สังเกตุเห็นสิ่งเเปลกปลอมที่มันไม่ควรจะเข้ามาในบ้าน!!!
ในบ้านปิดไฟทุกดวง จะมีเเต่เเสงไฟทางเท่านั้นที่ลอดเข้ามาให้เห็นสิ่งต่างๆในบ้าน จากเเม่ผมนอนลืมตาในความมืดอยู่นาน เเกก็เห็นอะไรบางอย่างลอยมาทางขวามือเเก มันลอยอยู่สูงจรดหลังคา เหมือนก้อนอะซักอย่างดำๆ ลอยผ่านข้ามมุ้งเเก ลอยมาหาเต้นผม เเม่ผมตกใจมากเเต่มรสติ เพื่อให้เเน่ใจ เเกเลยนอนดูอยู่นิ่งๆว่ามันคืออะไร เเกบอกว่าภาพที่เห็นติดตามาก มันเป็นหน้าผู้หญิงเเก่คนนึงเเก่ไม่มาก อายุประมาน60 ผมยาวหงิกรก เห็นเเค่ใบหน้ากับผมยาวๆ ไม่มีตัว ไม่มีใส้ ไม่มีเเสงไฟ!!! ไม่เห็นคอเพราะผมยาวลงมาปิดคอ เห็นเเต่หน้ากับผมยาวๆ มันลอยอยู่บนเต้นผม ทำท่าชะโงกเพื่อจะมองหาผมที่นอนอยู่ในเต้น ตอนที่เเม่เล่าถึงตอนนี้ผมนึกภาพตามถึงกับขนลุก เพราะเต้นมันจะมีช่องลมเป็นข่ายกันยุงเหมือนมุ้งเป็นช่องๆอยู่รอบเต้น มันชะโงกอยู่นาน จนเเม่ผมเริ่มรวบรวมความกล้าตะคอกใส่มันประมาณว่า "ฮึ๊ย!!!! อีหานี่ " จากที่มันกำลังชะโงกมองผม มันรีบพุ่งขึ้นจรดเพดานหันหน้าหนีไม่ให้เเม่เห็นเเล้วลอยพุ่งข้ามมุ้งเเม่ออกไปทางประตูบ้าน (บ้านผมเป็นประตู2ชั้น) วันนั้นประตูชั้นที่สองเปิดอยู่ มันน่าจะออกไปทางประดู เเต่ไม่น่าออกเเละเข้ามาได้เพราะชั้นเเรกมันล๊อคอยู่ เเม่บอกว่าพอตะคอกไป ก็ไม่ได้ตามไปดู ถึงตอนเช้าก็คิดว่ามันคงออกไปเเล้ว จะด้วยวิธีไหนก็เถอะ!!!
เรื่องที่เล่านี้ ผ่านมาได้ปีกว่าๆ เเต่ผมยังคิดถึงมันอยู่ จนวันนึงทำให้ผมคิดมากขึ้นไปอีก เมือเดินมาส่วนหลังบ้านป็นห้องน้ำ เเละจุดวางตู้เย็น เหนือจุดวางตู้เย็นจะเป็นช่องลมเเทนหน้าต่าง ผมสังเกตุเห็นเส้นผมผู้หญิงยาวๆ ขยุกเป็นก้อนๆ ยัดอยู่ตรงซี่หนึ่งของช่องลม ยัดอยู่จุดเดียวเป็นขยุกๆ ผมเห็นก็เลยนึกถึงเรื่องนี้ครับ อาจจะเกี่ยวข้องกัน
ทำให้ผมคิดว่า ผีสองชนิดนี่น่าจะผีชนิดเดียวกัน เเต่ผมว่ากระสือไม่น่าจะมีตัวตนเป็นเนื้อหนัง เเต่เป็นรูปเเบบของวิญญาณ (เป็นจำพวกปีศาจมากกว่าผี เพราะสามารถทำอันตรายคนหรือสัตว์ได้) เรื่องนี้ก็จบเพียงเท่านี้ครับ เเต่วันหลังจะมาเล่าถึงกระสือที่อยู่ในเขตคลองเตย กรุงเทพที่พ่อผมเจอ เเละวงเหล้าในห้องเช่าครับ