อยากให้อากงตายๆไปให้มันจบ

สวัสดีครับผมขอใช้นามเเฝงว่าเด่นนะครับตอนนี้ผมอายุ 15 ปีเรียนอยู่ฉันม.4คือเรื่องมันมีอยู่ว่าอากงผมเป็นคนที่ชอบกินเหล้าอยู่เเล้วตั้งเเต่ผมเด็กๆเเต่ไม่ได้กินเยอะมากเท่าไหร่ผมรักอากงผมมากไปไหนมาไหนกับอากงตลอดเเต่เเม่ผมจะไม่ค่อยอยากให้ไปเพราะอากงชอบเมาเเเม่กลัวว่าขับรถจะเป็นอันตรายไรงี้เป็นเเบบนั้นมาเรื่อยๆจนผมอยู่ ป.3 อาม่าผมเลิกกับอากงเเละไปมีคนใหม่อากงย้ายจากบ้านของอากงไปอยู่กับพี่ชายที่อยู่อีกอำเภอนึงหลังจากนั้นนั่นเเหละอากงติดเหล้าหนักมากกินเหล้าทุกวันพ่อผมให้เงินไปทุกครั้งเเกก็เอาไปกินเหล้าจนหลังพ่อผมเริ่มเอาเงินให้พี่ชายอากงเเทนเเละให้เป็นเนื้อสัตว์เป็นอะไรเเบบนี้เพิ่มไปเพราะไม่อยากให้อากงเอาไปกินเหล้าจนหมด พ่อมักพาผมกับน้องสาวไปเยี่ยมอากงทุกๆวันศุกร์ภาพที่ผมเห็นคือเเกเมาตลอดเเต่ผมก็ยังรักอากง พอหลังๆมาพออากงไม่มีเงินกินเหล้าอากงก็จะไปไล่ขอเงินคนอื่นที่ตลาดเหมือนขอทานเเถมไปขอเงินญาติผมที่ขายของอยู่ตลาดด้วยเเละบอกตรงๆว่าที่บ้านเขาอายคนกันมากทุกคนคิดดูว่าคนอื่นเขาจะมองเข้ามาว่ายังไงคงมองว่าลูกชายไม่รักพ่อปล่อยให้พ่อตัวเองขอเงินชาวบ้านไปทั่วเเละใช่ว่าบ้านผมไม่มีเงินนะครับบ้านผมมีเงินที่ไม่อดมื้อกินมื้อเเต่ที่บ้านไม่อยากให้เงินอากงไปซื้อเหล้า มันก็เป็นเเบบนี้มาเรื่อยๆตั้งเเต่ ป.3 ผมก็โตขึ้นทุกๆวันอากงกทำเหมือนเดิมหลังๆยิ่งหนักขึ้นประมาณช่วงผม ม.1 อากงเดินไปไหนไม่รู้ตอนดึกๆมีตำรวจมาเจอเลยถามว่าอากงจะไปไหนเเกบอกว่าจะมาบ้านผมตำรวจเลยมาส่ง คือดูก็รู้ว่าเเกเมาที่บ้านผมเหนื่อยใจกับเเกมากถ้าให้เทียบเเกคงเป็นเหมือนเนื้อร้ายของครอบครัวเลยก็ว่าได้ จนอยู่มาวันนึงเเกเดินเมาของเเกอยู่ที่ตลาดนั่นเเหละสรุปรถเฉี่ยวตอนนั้นผม ม.2 พ่อเลยเอาเเกมารักษาที่บ้านละระหว่างที่เเกอยู่ที่บ้านนะ (ขอวงเล็บไว้นิดนึงนะคืออากงไม่ได้เเก่เลยครับอายุ 50 ปลายๆ) ต่อนะครับหลังจากที่เเกมาอยู่บ้านห้องที่บ้านไม่พอเลยให้เเกอยู่ที่ห้องรับเเขกผมบอก้ลยนะครับว่าเเกฉี่เเละอึเรี่ยราดเต็มบ้านตอนเเรกที่บ้านผมยังเข้าใจเเกเพราะเเกเจ็บเเผลเดินไม่ได้มันก็เป็นเเบบนั้นอยู่เป็นเดือนพอเเกเดินได้เวลาเเกเข้าห้องน้ำบ้านอุจาระเรี่ยราดเต็มพื้นห้องส้วม ห้องอาบน้ำก็เต็มไปด้วยฉี่เเก บ้านผมตอนนั้นเหมือนคอกวัตว?หรืออะไรสักอย่างตอนนั้นเเหละที่ผมเปลี่ยนจากรักกลายเป็นเกลียด บรรยากาศครอบครัวผมเริ่มเเย่ลงเรื่อยๆพ่อก็เหนื่อยจากงานต้องมาทำธุระเรื่องอากงอีก จนที่บ้านทนไม่ไหวพ่อผมเลยทำบ้านให้เเกอยู่เป็นบ้านที่ต่อออกมาจากบ้านผมอยู่ด้านหลังบ้านทีนี้บรรยากาศบ้านดีขึ้นไม่มีอุจาระหรือปัสสาวะเต็มบ้านเเล้ว เเต่นั่นเเหละอากางก็ยังคงกินเหล้าเหมือนเดิมถ้าไม่ให้เหล้าเเกก็จะลงเเดงชักตัวสั่น คือเเกทำตัวเป็นภาระมากทั้งๆที่ไม่ใช่ผู้ป่วยติดเตียงหรือคนชราคือผมมีทวดอายุ 80 เเกยังเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำเองได้เลยเเล้วนี่คืออะไรคน 50 ปลายๆต้องมาให้ลูกหลานเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้ส่วนตัวเองนอนกินเหล้าสบายใจโดยไม่ต้องทำอะไร ก็เป็นเเบบนี้มาเรื่อยๆพอหลังๆมานี้ช่วง ม.3ที่บ้านเริ่มหมุนเงินไม่ทัน พ่อก็มีชู้ ( ตอนนี้เคลียเเล้ว ) เอาตรงๆจากตอนเเรกที่ครอบครัวผมมีความสุขมากหลังจากที่อากงมาอยู่บ้านผมครอบครัวผมก็ยิ่งมีเเต่ปัญหามารุมเร้า อากงก็ไม่ยอมทำอะได้วยตัวเองจนพ่อผมต้องตลาดต้องลากไปทำเช่นอาบน้ำกินข้าวหรือเเม้กระทั่งเข้าห้องน้ำ คนเเถวบ้านพอได้ยินก็เอาไปนินทาว่าพ่อผมทำร้ายอากงทีนี้ที่บ้านผมก็เริ่มถูกมองว่าเเย่ลงไปเรื่อยๆจากทีเเรกทีพ่อขยันทำงานมากหลังๆก็เริ่มตื่นสายไม่ไปทำงานบ้างจนญาติผมที่เป็นเจ้าของโรงเชือดต้องดุ (บ้านผมขายเนื้อหมูครับ) จนตอนนี้ปัจจุบันพ่อเริ่มดีขึ้นเเล้วนะครับ เเต่ปัจจุบันตอนนี้อากงร้อนครางโอดโอยทั้งวันทั้งคืนร้องเเบบเจ็บพ่อถามว่าเป็นอะไรเจ็บตรงไหนเเกก็ไม่พูด ที่บ้านก็ยิ่งเสียสุขภาพจิต ตอนนี้นี่เเหละอยู่ๆเสียงก็เงียบไม่รู้จะตายไปรึยัง ถ้าตายก็ดีอยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ ผมขอให้เเกตายอยู่ทุกวัน ครอบครัวผมจะได้ดีขึ้น ผมเกลียดเขาเข้าใส้ มันทำให้ผมมีอคติกับคนจียไปอีกเห้อเหนื่อยใจจริงๆสงสารพ่อสงสารเเม่สงสารตัวเองด้วยทำไมครอบครัวผมต้องมาเจออะไรเเบบนี้ นี่สินะพ่อเเม่รังเเกฉัน (หมายถึงอากงอาม่ากับลูกตัวเอง ) เเค่นี้เเหละครับมาบ่นเฉยๆอยากระบายทุกคนคิดเห็นยังไงกันก็คอมเม้นมานะครับ