เรากำลังตัดสินใจจะลาออกจากคณะแพทย์ค่ะ (ตอนนี้อยู่ปี 4) ที่ผ่านมา ไม่ชอบเลย  ... หลอกตัวเองมาตลอดว่าที่เรียนมา 3 ปีนั้น ตัวเองเรียนได้ เพราะสอบผ่านหมดทุกวิชา งั้นอีก 3 ปีที่เหลือก็น่าจะจบละมั้ง แต่ตลอด 3 ปีแรกเราไม่มีความสุขกับการเรียนเลย ความสุขที่ทำให้เราใช้ชีวิตผ่านไปแต่ละวันได้คือสิ่งที่อยู่นอกห้องเรียนค่ะ เราชอบวาดรูป ออกแบบ แต่ที่มาเรียนหมอเพราะว่าโดนปลูกฝังมาว่าคนที่ได้คะแนนท็อปตอนมอปลายต้องเรียนหมอ + สังคมทางบ้านเชิดหน้าชูตาอาชีพนี้มาก มีคนเคยบอกเราว่าอาชีพหมอมีเกียรติมากที่สุดแล้ว ตอนนั้นเลยตัดสินใจเรียนไปแบบไม่คิดอะไร และคิดว่ามันคงไม่หนักหนาถึงขนาดที่เราจะผ่านมันไปไม่ได้

แต่จริงแล้วมันไม่ใช่ เราขึ้นปี 4 รู้เลยว่า ... ตัวเองไม่อยากต้องทำงานในลักษณะแบบนี้ต่อไปอีก 1 ปี 3 ปี 5 ปี แต่ละวัน ไม่มีความสุข เราตื่นขึ้นมานั่งร้องไห้ทุกเช้าเพราะไม่อยากไปราวน์วอร์ด เราอ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง ไม่ชอบดูคนไข้ ขึ้นโรงพยาบาลแล้วจิตใจห่อเหี่ยว ไม่มีใครรู้หรอกว่า ใจเรามันไม่อยากไปต่อแล้ว เราอยากทำตามฝันของเรา ถ้าเรียนต่อไป เราอาจจะต้องเสียเวลาอีก 4-5 ปี เพื่อทำตามความฝันของเรา แต่ถ้าเราออกตอนนี้มันอาจจะดีกว่าแน่ๆ

ตอนนี้ใจเราตัดสินใจอยากจะออกแน่ๆแล้ว เราคิดว่าถ้าเราเฝือถึงจนจบปี 6 เราจะไปหาเงินจ่ายค่าปรับแล้วไปทำในสิ่งที่ตัวเองรักอยู่ดี ไม่มีทางที่จะทำงานในสิ่งที่เราไม่ได้รักต่อไปแน่ๆ แต่ถ้าเราออกตั้งแต่ตอนนี้ เราจะเข้าใกล้ความฝันของเราเร็วมากขึ้น ดีกว่าต้องทนเสียสุขภาพจิตไปอีกอย่างน้อย 3 ปี

แต่มีสิ่งหนึ่งที่เราห่วง ถ้าเราออกตอนนี้แล้วไปเรียนปี 1 ใหม่ กว่าจะจบก็คงอายุ 25-26 มันจะแก่ไปสำหรับการสมัครงานหรือโอกาสทางอาชีพอื่นๆหรือเปล่าคะ ตอนนี้อยากจะซิ่วเต็มทนแล้วค่ะ คิดเรื่องนี้ไม่ตกมาตั้งแต่ปี 3 ช่วงแรกๆ จนถึงตอนนี้ ความรู้สึกอยากลาออกมันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ปรึกษาอ.ก็แล้ว ใจมันก็ยังอยากออกอยู่ดี เราสมัครสอบ gat pat เรียบร้อยแล้วค่ะ ที่เหลืออยู่ตอนนี้คือทำเรื่องลาออกอย่างเดียว

มีหลายคนบอกว่าให้ทนๆจบปี 4 ไปเพื่อเอาวท.บ. แต่เราไม่ไหวแล้วจริงๆ คิดว่าให้ทนไปอีก 7-8 เดือนเราไม่ไหวแน่ๆค่ะ สังคมเพื่อนที่นี่ดีมากนะคะ แต่เรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนนอก ถึงเพื่อนจะดีกับเรามากขนาดไหน แต่เราก็รู้มาตลอด 4ปีว่า ที่ที่ยื่นอยู่มันไม่ใช่ที่ของเราค่ะ