เหนื่อยมั๊ย ???? กับการเป็นเกย์ TT

ผมเป็นเกย์คนหนึ่งตัวน้อยๆ ในสังคมนี้ครับ ใช้ชีวิตแต่ละวันตามปกติ ผมรู้ตัวว่าชอบผู้ชายตอน ม.4 ครับ ตอนแรกๆ ไม่ได้รู้สึกยุ่งยากอะไรมากมาย ก็ไม่ได้ลำบากหนักใจอะไร แต่พอมานั่งคิดทบทวนดีๆ ก็เอ๊ะ !!!! จะบอกพ่อแม่ยังไงดี ??? จะอยู่ในสังคมเมื่อเรียนจบไปทำงานยังไงดี ??? คิดแล้วก็หนักใจเป็นเรื่องที่ 1 ต่อมาพอนั่งๆ มองคนอื่นเค้าที่เป็นชายจริงหญิงแท้เป็นแฟนกัน กลับมามองตัวเอง เฮ้ย !!! เราก็อยากมีแบบเค้านะ โมเม้น กุ๊กกิ๊กกับแฟน แต่ความจริงเราก็แค่ได้แต่แอบชอบชาวบ้านไปเรื่อย !!! หนักกว่านั้น มองเห็นพ่อแม่ลูกอ่อน ที่พาลูกไปเดินเล่น เอาแหละ........ก็อยากมีเหมือนเค้านะ แต่ก็นะ......ผู้ชายกับผู้ชายมีได้ด้วยหรอ ??? เคยคิดว่า เฮ้ย !! กลับไปชอบผู้หญิงดีกว่ามั๊ย ??? เป็นความคิดที่ดี แต่ก็นะ......เหมือนจะทำปาบไปหลอกเค้า แล้วก็มานั่งคิดว่าทำไมต้องเกิดมาเป็นแบบนี้ ทำไมเราไม่เป็นแบบผู้ชายคนอื่นที่เค้าเป็นกันนะนู้นนี่นั้นสาระพัดมากมาย สุดก็ท้ายปลงเป็นโสดก็ไม่เห็นตายเลย 5555+ เลิกคิดแล้วใช้ใช้ชีวิตต่อไป ถึงจะไม่รู้ว่าอนาคตเป็นแบบไหนแต่ก็จะเตรียมรับมือไว้ตลอด ^^
อยากทราบว่ามีใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้างครับ ??? แชร์ๆ กันครับ จะได้มีมุมมองความคิดใหม่ๆ