ผมเป็นเจ้าหน้าที่ใหม่ขององค์กรหนึ่งครับ ซึ่งในองค์กรก็เล็ก ๆ มีบุคลากรแค่ ไม่ถึง 25 คน แต่องค์กรมีอายุ 55 ปี เจ้าหน้าที่อยู่จนเกษียณมาก็หลายคนแล้วครับ อบอุ่น ๆ คนที่นี่น่ารักเกือบทุกคนครับ เน้น "เกือบทุกคน"
...ก็ตามภาษาคนมาใหม่แหละครับ เราก็อ่อนน้อมถ่อมตน ช่วยเหลืองานพี่ ๆ เขา ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่งานของเรา ก็เป็นแบบนี้มาเรื่อย ๆ จนตอนนี้ก็เข้ามาทำงานที่องค์กรณ์นี้ได้ 7 เดือนกว่า ๆ แล้วครับ ก็บรรจุเป็นเจ้าหน้าที่เรียบร้อย ผมโชคดีกว่าคนอื่นตรงที่ทำงานได้แค่ 3 เดือน ก็ได้รับการบรรจุเลย ทั้งที่ๆมีคนอื่นทำงานก่อน ก็ยังไม่ได้รับการบรรจุครับ แต่มันแย่นิดนึงตรงที่ พี่คนที่สอนงานผมเนี่ย แกเป็นคนขี้บ่นครับ แต่ผมไม่อะไรนะ เพราะแกเป็นคนปากร้ายใจดี แกเป็นลูกน้องของหัวหน้าฝ่ายอีกคนที่เป็นคนแบบว่า "ปากปราศรัย น้ำใจเชือดคอ" ครับ ปัญหามันอยู่ตรงนี้แหละครับ ตรงที่พี่ที่สอนงานเป็นลูกน้องหัวหน้าคนนี้
"ท่านหัวหน้า"คนนี้ แกก็คงเหมาว่าผมเป็นเบ๊แกไปด้วย อาจเป็นเพราะผมก็จบจากสถาบันเดียวกับแกด้วยมั้งแกเหมาคิดว่า จะทำไงกับผมก็ได้ (ทั้ง ๆ ที่คนละงาน คนละฝ่ายกัน)
เข้าเรื่องเลยครับ ประเด็นคือ
1. ผมช่วยงานทุกคน ทุกครั้งที่มีพี่ๆ ขอความร่วมมือ แต่กับหัวหน้าคนนี้ แรก ๆ แกจะใช้คำว่า ช่วยงานพี่หน่อย หลัง ๆ มานี่ ประโยคคำสั่งออกเลยครับ ไปทำนู่นดิ๊ นี่ดิ๊ ผมก็ต้องเรียนตามตรงถึงตรงนี้ก็เริ่มอคติแล้วครับ งานเราก็ไม่ใช่ พอทำไม่ถูกด่าเราอีก...โห
2.เวลาทำวาระประชุม ให้แฟนผมทำ (ผมกับแฟนสอบติดได้ทำงานที่เดียวกันครับ แต่แฟนสอบได้ก่อนและยังไม่ได้บรรจุ ) พอแฟนผมทำเสร็จ แกจะมาดักว่า เรียบร้อยนะ พี่ไม่ตรวจวาระการประชุมแล้วนะ (แกแทนตัวว่าพี่ อาจเป็นเพราะเป็นรุ่นพี่สถาบันเดียวกันกับผมและแฟน ไม่กี่ปี มั้ง) แล้วพอในที่ประชุมมีข้อผิดพลาดในวาระการประชุม โยนความผิดแฟนผมเฉยว่า น้อง....เป็นคนพิมวาระค่ะ (เอ้า แฟนผมก้อคนละงานกับแกอีกต่างหาก คนละแผนกกันเลย ใช้ข้ามหัวหัวหน้าแฟนผมเลย )
3.ทุกวันๆ เวลาออกไปพักกลางวัน ผมกับแฟนก็จะไล่ถามทุกคนในที่ทำงานว่า ไปกินข้าวตรงนี้มีใครจะเอาอะไรไม๊ ก็มีพี่ ๆ ฝากซื้อบ้าง ไม่ฝากบ้างทุกวันครับ แต่กับ"ท่านหัวหน้า" ท่านนี้ แกฝากทุกวันครับ แต่
!! ฝากซื้อที่มันอยู่นอกเส้นทางไปประมาณ 2 - 3 กิโลเมตรบ้าง บ่อย ๆ แล้วกำชับว่า ต้องได้นะ ซื้อฝากผู้จัดการ ผู้จัดการชอบ พอผมกลับมาสาย (เพราะซื้อของให้แกแหละ ) ก็ชอบพูดต่อหน้าคนอื่น ว่า โหยพี่รอแกตั้งแต่ เที่ยงครึ่งแล้วนะเนี่ย หิวจะตายละ ประมาณนี้....(เฮ้อ กว่าจะได้ออกไปก็เที่ยง 5 -10 นาทีแล้วครับ กลับมาบ่ายก็ตรงเวลานี่นา ) นี่ซื้อให้นะเนี่ย ไม่เคยคิดค่าน้ำมันที่ไปด้วย รถผมโซ๊ยน้ำมันนะครับ ไม่ใช่หญ้าข้างทาง
4.การเปลี่ยนเวรยามวันหยุด ที่มาบังคับผมกับแฟนขอเปลี่ยนแบบเอาเปรียบตลอด เช่น เวลาหยุดยาว ผมกับแฟนไม่มีเวร มีแผนไปเที่ยวกันครับ แกมาขอเชิงบังคับเปลี่ยนเวร วันที่มันอยู่ตรงกลางวันหยุดยาว 2 - 3 ครั้งแล้วครับ จนแผนที่วางไว้กับแฟนต้องล้มตลอด
....แล้วยังมีอีกหลายเรื่องครับ จนวันที่ผมปรี๊ดที่สุดคือ มีการประชุม งานผมว่าง ผมก็ขึ้นไปช่วยเสิร์ฟของว่างตามปกติ เหมือนที่เคยทำมา ผมก็พูดกับแกว่า " พี่เดี๋ยวของว่างบ่าย 2 ค่อยเสิร์ฟเนอะ เขาเพิ่งกินข้าวกันเสร็จเอง " แกโพร่งมาว่า "ก่อนแกจะเสิร์ฟ แกไปเก็บจานที่เขากินเสร็จมาล้างก่อนดีไม๊?" ผมนี่ เฮ้ย กูทำงานเอกสารนะเว้ย พนักงานบริการก็มีป๊ะ? ลูกน้องของตัวเองอ่ะ จริงๆ ผมก็ล้างให้บ่อยๆนะ แค่ว่า หงุดหงิดใจกับประโยคคำสั่งกับน้ำเสียง here ๆ อย่างงี้ ผมเลยหันหลังเดินลงจากห้องประชุมเลยครับ ไม่ทงไม่ทำ -่า อะไรมันแล้ว มานั่งทำงานของตัวเอง วันนั้นเสียความรู้สึกมาก หัวหน้าคนนี้มาวานช่วยอะไร ผมบอกวันนี้ไม่ว่างพี่ งานเยอะ พอคนอื่นวานผมทำให้หมดครับ ( จริงๆคือแกคงรู้สึกว่าผมไม่พอใจ ) อีกวันมาพูดดี ขอเปลี่ยนเวร ซึ่งก็...เอาเปรียบเหมือนเดิม ผมเลยบอกแกไปว่า " ผมขอดูความจำเป็นก่อนแล้วกันครับพี่ บางทีผมก็อยากพักผ่อน " ปรากฏว่า หลายคนฮือฮามากครับประโยคนี้ พี่หลายคนคุยกับผมว่า ชอบหว่ะ แกตอบสะใจหว่ะ มันใจดำจะได้รู้สึกบ้าง อะไรแบบนี้
ทั้งหมดที่เล่ามานี้ ผมแค่อยากถามว่าผมทำถูกต้องไหม ถ้าผมผิดตรงไหนก็น้อมรับครับ ผมแค่รู้สึกว่าเขาเยอะเกินไปแล้ว ท่านใดมีวิธีรับมีคนประเภทอย่างนี้อย่างไรแนะนำให้ผมหน่อยครับ หลายๆครั้งอึดอัดเหลือเกิน
เมื่อท่านเจอเพื่อนร่วมงานอย่างนี้ ท่านรับมืออย่างไร
...ก็ตามภาษาคนมาใหม่แหละครับ เราก็อ่อนน้อมถ่อมตน ช่วยเหลืองานพี่ ๆ เขา ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่งานของเรา ก็เป็นแบบนี้มาเรื่อย ๆ จนตอนนี้ก็เข้ามาทำงานที่องค์กรณ์นี้ได้ 7 เดือนกว่า ๆ แล้วครับ ก็บรรจุเป็นเจ้าหน้าที่เรียบร้อย ผมโชคดีกว่าคนอื่นตรงที่ทำงานได้แค่ 3 เดือน ก็ได้รับการบรรจุเลย ทั้งที่ๆมีคนอื่นทำงานก่อน ก็ยังไม่ได้รับการบรรจุครับ แต่มันแย่นิดนึงตรงที่ พี่คนที่สอนงานผมเนี่ย แกเป็นคนขี้บ่นครับ แต่ผมไม่อะไรนะ เพราะแกเป็นคนปากร้ายใจดี แกเป็นลูกน้องของหัวหน้าฝ่ายอีกคนที่เป็นคนแบบว่า "ปากปราศรัย น้ำใจเชือดคอ" ครับ ปัญหามันอยู่ตรงนี้แหละครับ ตรงที่พี่ที่สอนงานเป็นลูกน้องหัวหน้าคนนี้
"ท่านหัวหน้า"คนนี้ แกก็คงเหมาว่าผมเป็นเบ๊แกไปด้วย อาจเป็นเพราะผมก็จบจากสถาบันเดียวกับแกด้วยมั้งแกเหมาคิดว่า จะทำไงกับผมก็ได้ (ทั้ง ๆ ที่คนละงาน คนละฝ่ายกัน)
เข้าเรื่องเลยครับ ประเด็นคือ
1. ผมช่วยงานทุกคน ทุกครั้งที่มีพี่ๆ ขอความร่วมมือ แต่กับหัวหน้าคนนี้ แรก ๆ แกจะใช้คำว่า ช่วยงานพี่หน่อย หลัง ๆ มานี่ ประโยคคำสั่งออกเลยครับ ไปทำนู่นดิ๊ นี่ดิ๊ ผมก็ต้องเรียนตามตรงถึงตรงนี้ก็เริ่มอคติแล้วครับ งานเราก็ไม่ใช่ พอทำไม่ถูกด่าเราอีก...โห
2.เวลาทำวาระประชุม ให้แฟนผมทำ (ผมกับแฟนสอบติดได้ทำงานที่เดียวกันครับ แต่แฟนสอบได้ก่อนและยังไม่ได้บรรจุ ) พอแฟนผมทำเสร็จ แกจะมาดักว่า เรียบร้อยนะ พี่ไม่ตรวจวาระการประชุมแล้วนะ (แกแทนตัวว่าพี่ อาจเป็นเพราะเป็นรุ่นพี่สถาบันเดียวกันกับผมและแฟน ไม่กี่ปี มั้ง) แล้วพอในที่ประชุมมีข้อผิดพลาดในวาระการประชุม โยนความผิดแฟนผมเฉยว่า น้อง....เป็นคนพิมวาระค่ะ (เอ้า แฟนผมก้อคนละงานกับแกอีกต่างหาก คนละแผนกกันเลย ใช้ข้ามหัวหัวหน้าแฟนผมเลย )
3.ทุกวันๆ เวลาออกไปพักกลางวัน ผมกับแฟนก็จะไล่ถามทุกคนในที่ทำงานว่า ไปกินข้าวตรงนี้มีใครจะเอาอะไรไม๊ ก็มีพี่ ๆ ฝากซื้อบ้าง ไม่ฝากบ้างทุกวันครับ แต่กับ"ท่านหัวหน้า" ท่านนี้ แกฝากทุกวันครับ แต่
4.การเปลี่ยนเวรยามวันหยุด ที่มาบังคับผมกับแฟนขอเปลี่ยนแบบเอาเปรียบตลอด เช่น เวลาหยุดยาว ผมกับแฟนไม่มีเวร มีแผนไปเที่ยวกันครับ แกมาขอเชิงบังคับเปลี่ยนเวร วันที่มันอยู่ตรงกลางวันหยุดยาว 2 - 3 ครั้งแล้วครับ จนแผนที่วางไว้กับแฟนต้องล้มตลอด
....แล้วยังมีอีกหลายเรื่องครับ จนวันที่ผมปรี๊ดที่สุดคือ มีการประชุม งานผมว่าง ผมก็ขึ้นไปช่วยเสิร์ฟของว่างตามปกติ เหมือนที่เคยทำมา ผมก็พูดกับแกว่า " พี่เดี๋ยวของว่างบ่าย 2 ค่อยเสิร์ฟเนอะ เขาเพิ่งกินข้าวกันเสร็จเอง " แกโพร่งมาว่า "ก่อนแกจะเสิร์ฟ แกไปเก็บจานที่เขากินเสร็จมาล้างก่อนดีไม๊?" ผมนี่ เฮ้ย กูทำงานเอกสารนะเว้ย พนักงานบริการก็มีป๊ะ? ลูกน้องของตัวเองอ่ะ จริงๆ ผมก็ล้างให้บ่อยๆนะ แค่ว่า หงุดหงิดใจกับประโยคคำสั่งกับน้ำเสียง here ๆ อย่างงี้ ผมเลยหันหลังเดินลงจากห้องประชุมเลยครับ ไม่ทงไม่ทำ -่า อะไรมันแล้ว มานั่งทำงานของตัวเอง วันนั้นเสียความรู้สึกมาก หัวหน้าคนนี้มาวานช่วยอะไร ผมบอกวันนี้ไม่ว่างพี่ งานเยอะ พอคนอื่นวานผมทำให้หมดครับ ( จริงๆคือแกคงรู้สึกว่าผมไม่พอใจ ) อีกวันมาพูดดี ขอเปลี่ยนเวร ซึ่งก็...เอาเปรียบเหมือนเดิม ผมเลยบอกแกไปว่า " ผมขอดูความจำเป็นก่อนแล้วกันครับพี่ บางทีผมก็อยากพักผ่อน " ปรากฏว่า หลายคนฮือฮามากครับประโยคนี้ พี่หลายคนคุยกับผมว่า ชอบหว่ะ แกตอบสะใจหว่ะ มันใจดำจะได้รู้สึกบ้าง อะไรแบบนี้
ทั้งหมดที่เล่ามานี้ ผมแค่อยากถามว่าผมทำถูกต้องไหม ถ้าผมผิดตรงไหนก็น้อมรับครับ ผมแค่รู้สึกว่าเขาเยอะเกินไปแล้ว ท่านใดมีวิธีรับมีคนประเภทอย่างนี้อย่างไรแนะนำให้ผมหน่อยครับ หลายๆครั้งอึดอัดเหลือเกิน