The Moon 5



The Moon 5

คริสจิบเบียร์อยู่ริมที่ริมหน้าต่าง พระจันทร์ลอยเด่นอยู่ไกล ๆ เค้ายังคงสงสัยในเหตุการณ์เมื่อคืน  แวบหนึ่งเขาจำได้ว่ามีคนมานอนอยู่ข้างๆเตียง

เหตุการณ์ดูเลือนรางและสลับไปมา “ต้องมีเบาะแส อะไรบางอย่าง “

ชายหนุ่มพรวดเดินเข้าไปในห้องนอน และไล่มองไปรอบๆเตียง เขาเดินตรงมาจุดที่จำได้ว่าน่าจะใช่ ชายหนุ่มก้มลงดูใต้เตียง แต่ไม่พบอะไร  

พลันก็มีเสียงคนกดรหัสเข้าห้อง คริสพอที่จะเดาได้ ว่าเป็นใคร ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนเดินไปที่ประตู  แน่นอนเป็นนีน่า หญิงผู้เป็นที่รัก

ทั้งสองสบตากัน หญิงสาวยิ้มหวานในชุดเดรสสั้นสีขาวน่ารัก  เขาชอบให้เธอใส่น่ารักแบบนี้ และตอนนี้ก็ปฎิเสธไม่ได้ว่ายังคงชอบอยู่

“สวัสดีค่ะ ที่รัก “ นีน่าเริ่มทักทาย ขณะที่เดินตามคริสเข้ามาในห้องรับแขก

“ไม่ต้องเกรงใจผม อะไรที่เป็นของคุณ คุณหยิบไปได้เลย “ ชายหนุ่มเดินหลบมาที่โซฟาและเปิดโน๊ตบุ๊ค เช็คงาน นู่นนี่ ดูเหมือนยุ่งทีเดียว

“อะไรกันคะคริส มันจะเลยเถิดไปกันใหญ่แล้ว นีน่าไม่ได้ต้องการไปจากคุณ คุณก็รู้ ว่าเรารักกัน กว่าเราจะมาถึงจุดนี้ มันยากลำบากแค่ไหน “

นีน่าโอบกอดคริสจากด้านหลัง และค่อยๆ จุมพิตที่ซอกคอชายหนุ่มเบาๆ  

คริสนิ่งไปซักพักเค้าสับสนกับความต้องการในตอนนี้ เค้าอยากจะพลักไสและอยากจะดึงเธอเข้ามาในขณะเดียวกัน นีน่าได้ใจพยายามลุกต่อ

เธอลูบไล้ชายหนุ่ม และกระซิบข้างหูเบา ๆ “นีน่ารักคุณคนเดียว ต้องการคุณคนเดียวนะคะ”


ขณะนั้นในห้องนอนของคริส ได้ปรากฏแสงสว่างวาบจากสร้อยพระจันทร์ ปรากฏร่างหญิงสาวนอนหลับพริ้มในชุดนอนสีขาว อลิซ นั่นเองเธอคงกำลังหลับฝันดี  …

“อลิซเธอมาได้อย่างไรกัน “ ดาวศุกร์ พึมพำ

“ หรือว่าจะเป็นแรงปรารถนา ทั้งๆที่ไม่ได้ ไขลานหรือเจ้าคะ “ ดาวพฤหัส สงสัยหันมาทางคุณยายพระจันทร์

“ใครบอกว่าไม่ได้ไขลานล่ะจ๊ะ “ พระจันทร์อมยิ้มแก้วป่อง พลางพูดเบา ๆ

***************************************************************************
ด้านนอก ตรงโซฟาตัวนั้นกำลังเร่าร้อนทีเดียว นีน่ากำลังได้โอกาส เดินอ้อมมานั่งข้างๆชายหนุ่ม เธอโน้มคอคริสให้เข้าใกล้ ตาประสานตา

เธอกำลังจะ....จูบ ชายหนุ่มได้สติ รับลุกขึ้น “คุณเก็บของไปเถอะ ผมจะไปรอข้างนอก “

“ เอ่อ .....  “   นีน่าลุกขึ้นยืนแก้เก้อ ในใจผิดหวังแต่เธอก็จะไม่ยอมลดละความพยายาม วันนี้เธอต้องกลับมาอยู่กับคริสให้ได้

ทันใดนั้นเองประตูห้องนอนได้ถูกเปิดออก ทั้งคริสและนีน่า มองตามเป็นตาเดียวกัน

อลิซ เดินออกมาจากห้องโดยที่ไม่รู้ว่าข้างนอกมีอะไรเกิดขึ้น หญิงสาวตกใจ เมื่อเห็นสายตาของบอสและผู้หญิงคนนั้นจ้องมองเธอ

“ เอ่อ บอสค่ะ คือฉันไม่ได้ตั้งใจ “ อลิซไม่รู้จะพูดยังไง  สิ่งที่เธอทำได้ตอนนี้คือรีบเดินกลับเข้าห้องไป ให้เร็วที่สุด

“เดี๋ยว...อย่าเพิ่งไป  “ เสียงนีน่า ตะโกนสั่งอารมณ์เสีย และหันมาทางคริส สายตาจ้องที่คริสอย่างตัดพ้อ คริสเองก็งง ว่าอลิซ มาได้ยังไง

แต่เขาพอจะปะติดปะต่อเรื่องราวเมื่อคืนนั้นได้ ว่าเป็นอลิซ แต่ที่ไม่เข้าใจคือเธอเข้าออกห้องเค้าได้อย่างไร

“เธอเป็นใคร มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”  ”อะไรกันคะคริส นีน่าไม่อยู่ไม่กี่วัน คุณพาผู้หญิงที่ไหนมาแทนนีน่า “

นีน่ายิงคำตามรัว ๆ หญิงสาว ผิดแผนอย่างแรง ไม่รู้จะเล่นไม้ไหนดี เธอคิดว่าเรื่องมันจะง่ายกว่านี้ แต่มันยากตรงมีมือที่สามอย่างอลิซ เข้ามาซะได้

“เอ่อ “ อลิซอ้ำอึ้ง สับสน หันรีหันขวาง มองหน้านีน่าที คริสที

“เธอเป็นคนของผมเอง “ คริสรีบพูดขึ้นมาก่อนที่ อลิซจะพูดอะไร ทั้งอลิซและนีน่าหันมามองคริส

นีน่าหันมามองหน้าอลิซอย่างคาดคั้น อะไรบางอย่าง  อลิซหันมองหน้าคริส คริสพยักเพยิดและเดินมาโอบไหล่อลิซให้เข้ามาใกล้ ๆ

“ใช่มั้ยจ๊ะ “ คริสทำเสียงเข้มโอบอลิซ แน่น  อลิซยิ้มแหย ๆ ทำหน้าลำบากใจ แต่พอรู้สถานการณ์

นีน่าดูเชิง ยังไม่ปักใจเชื่อ

“ใช่มั้ย... จ๊ะ “ คริสถามอีกครั้ง คราวนี้เสียงกระซิบเบาๆ ข้างหู แต่หนักหน่วง

“ เอ่อ...คร้า“ อลิซตอบเสียงสูง แต่ยังแอบพูดกับตัวเองเงียบๆว่า “ อะไรวะ  “

คริสเดินตามบท ที่ตัวเองเขียนแบบสายฟ้าแลบ หันมาทางอลิซและหอมแก้มไปหนึ่งที  

“คุณ เอ้ย บอส “ อลิสตกใจจับแก้ม อาย ๆ และมองหน้าคริส   นีน่าทนไม่ไหว สะบัดหน้าอย่างแรงและเดินออกไปทันที

เหลือเพียงคริสกับอลิซที่โอบคอค้างกันอยู่แปปหนึ่ง  อลิซได้สติรีบสะบัดตัวเองหลุดออกมาจากอ้อมกอดชายหนุ่มและรีบวิ่งเข้าห้องไป

ชายหนุ่มรีบเดินตาม ยิงคำถามรัว ๆ ใส่หญิงสาว

“นี่เธอ เปิดประตู” คริสเคาะประตูห้อง แต่อลิซไม่เปิด

“ยายเลขา เปิดประตูเดี๋ยว เธอเข้ามาห้องฉันได้ยังไง ใครส่งเธอมา  “ คริสเริ่ม อารมณ์เสียเมื่อทุกอย่างกลับมาเพียงความเงียบ

อลิซ ล็อคห้องเงียบ นั่งอยู่บนเตียง นี่เป็นเหตุการณ์ที่เจอกับแบบจังๆ ที่ อลิสไม่ทันได้คิดไว้ เธอตั้งใจจะพิสูจน์ว่าเมื่อคืนเธอมาหาคริสจริง และมันก็เป็น

ความจริงเธอไม่ได้ฝันไปแน่ๆ การหมุนนาฬิกา พระจันทร์ของคุณยาย ทำให้เธอได้กลับมาที่ห้องนี้ ตามที่เธอปรารถนา .... ใช่เธอต้องหลับอีกรอบ

เพื่อที่จะกลับไปที่ห้องของเธอ อลิซนอนหลับตาปี๊ ... แต่มันน่าหลับลงหรอหัวใจเต้นรัวเกินหนึ่งร้อยครั้งกว่านาทีขนาดนี้ แต่อลิซยังคงพยายามต่อไป

ทันใดนั้นเสียงประตูห้องก็เปิดออก

“ แกร้ก .. “ คริสเปิดประตู ก็แน่หล่ะ เจ้าของบ้านไม่มีกุญแจห้องตัวเองก็แปลกหล่ะ

อลิซหรี่ตาขึ้นมา คริสยืนจ้องอลิซอยู่ปลายเตียง พร้อมชูกุญแจห้องให้อลิซดูอย่างผู้ชนะ

******************************************************************************
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่