ว่างเปล่า
"ว่างเปล่า" เป็นคำถาม ที่เพือนคอยถามว่า ว่างเปล่า เราไปนู้นไปนี้กัน อะไรประมาณนั้น
"ว่างเปล่า" มันไม่มีอะไรเลย
"ว่างเปล่า" ในความรู้สึก และความคิดของเรา แบ่งเป็นอย่างๆ
อย่างแรก "ว่างเปล่า" ของเราคือ น่ากลัว ทำไม ถึงน่ากลัว เมื่อก่อนตอนทำงานบนเรื่อ เป็นคนชอบยืนดู ทะเล ดาว ท้องฟ้า ตอนกลางคืน พอได้ยื่นมอง แบบเงียบๆ นิ่งๆ แล้วรู้สึก ว่าน่ากลัว จนต้อง ถ่อยหลังยื่นติดผนัง และต้องรีบเดินเข้าไปในเรื่อ นี้คือ ความกลัว ในความ "ว่างเปล่า" ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงกลัว
อย่างที่สอง "ว่างเปล่า" มันไม่มีอะไรเหลื่อเลย อย่างที่สองนี้ ได้มาจากการฟังและอ่านธรรมะ เราได้มองว่า ความ "ว่างเปล่า" คือไม่มีอะไรเหลือ แม้แต่ชื่อ ร่างกาย ฯลฯ สมมุติว่า มีคนเอากระดาษ มาเขียน ตัวหนังสื่อ หนึ่งตัว กลางแผ่นกระดาษ แล้วเขา ไม่ชอบ ไม่พอใจ ก็เลยลบ เพื่อจะเขียนใหม่ ในกระดาษแผ่นนั้น ก็จะมีแต่ความ ว่างเปล่า หรือ ถ้าเราเสียชีวิต แล้วเราโดนนำไปเผา เอาเถ่าถ่านไปลอยน้ำ เราก็จะไม่หลงเหลืออะไรเลย มันก็จะไม่มีตัวเรา พอผ่านไปสักระยะ คนก็จะลืมเราไป เราก็จะ ค่อยๆ หายไปจากความทรงจำ จนหมดไป แล้วก็จะเหลือแต่ความ ว่างเปล่า
อย่างที่สาม "ว่างเปล่า" ถ้ามีใครถามว่า ว่างเปล่า เราจะตอบไปว่า "ว่าง"
ความ "ว่างเปล่า" ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เคยคิด เพราะเราได้คิดดูแล้วว่า เราไม่มีตัว ไม่มีตน ที่ใคร จะมองเห็น เพราะว่าเราเอาตัว กับตน ไปฝากไว้ กับกความ "ว่างเปล่า" แล้ว มีคนทัก กับคนคุย เราก็คือ ตัวหนังสือตัวนั้น พอจบ เราก็ลบ เขาก็ลบ แล้วเราก็จะ อยู่อย่าง "ว่างเปล่า" อยุ่ให้เหมือนมนุษย์โปร่งแสง
ยาวหน่อยน่ะ อ่านกันจบ แล้วก็ ลบมันออกไป
ว่างเปล่า
"ว่างเปล่า" เป็นคำถาม ที่เพือนคอยถามว่า ว่างเปล่า เราไปนู้นไปนี้กัน อะไรประมาณนั้น
"ว่างเปล่า" มันไม่มีอะไรเลย
"ว่างเปล่า" ในความรู้สึก และความคิดของเรา แบ่งเป็นอย่างๆ
อย่างแรก "ว่างเปล่า" ของเราคือ น่ากลัว ทำไม ถึงน่ากลัว เมื่อก่อนตอนทำงานบนเรื่อ เป็นคนชอบยืนดู ทะเล ดาว ท้องฟ้า ตอนกลางคืน พอได้ยื่นมอง แบบเงียบๆ นิ่งๆ แล้วรู้สึก ว่าน่ากลัว จนต้อง ถ่อยหลังยื่นติดผนัง และต้องรีบเดินเข้าไปในเรื่อ นี้คือ ความกลัว ในความ "ว่างเปล่า" ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงกลัว
อย่างที่สอง "ว่างเปล่า" มันไม่มีอะไรเหลื่อเลย อย่างที่สองนี้ ได้มาจากการฟังและอ่านธรรมะ เราได้มองว่า ความ "ว่างเปล่า" คือไม่มีอะไรเหลือ แม้แต่ชื่อ ร่างกาย ฯลฯ สมมุติว่า มีคนเอากระดาษ มาเขียน ตัวหนังสื่อ หนึ่งตัว กลางแผ่นกระดาษ แล้วเขา ไม่ชอบ ไม่พอใจ ก็เลยลบ เพื่อจะเขียนใหม่ ในกระดาษแผ่นนั้น ก็จะมีแต่ความ ว่างเปล่า หรือ ถ้าเราเสียชีวิต แล้วเราโดนนำไปเผา เอาเถ่าถ่านไปลอยน้ำ เราก็จะไม่หลงเหลืออะไรเลย มันก็จะไม่มีตัวเรา พอผ่านไปสักระยะ คนก็จะลืมเราไป เราก็จะ ค่อยๆ หายไปจากความทรงจำ จนหมดไป แล้วก็จะเหลือแต่ความ ว่างเปล่า
อย่างที่สาม "ว่างเปล่า" ถ้ามีใครถามว่า ว่างเปล่า เราจะตอบไปว่า "ว่าง"
ความ "ว่างเปล่า" ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เคยคิด เพราะเราได้คิดดูแล้วว่า เราไม่มีตัว ไม่มีตน ที่ใคร จะมองเห็น เพราะว่าเราเอาตัว กับตน ไปฝากไว้ กับกความ "ว่างเปล่า" แล้ว มีคนทัก กับคนคุย เราก็คือ ตัวหนังสือตัวนั้น พอจบ เราก็ลบ เขาก็ลบ แล้วเราก็จะ อยู่อย่าง "ว่างเปล่า" อยุ่ให้เหมือนมนุษย์โปร่งแสง
ยาวหน่อยน่ะ อ่านกันจบ แล้วก็ ลบมันออกไป