เรามีแฟนคบกันมาตั้งแต่มัธยมจนถึงปีนี้คบกันมา 12 ปี ก็มีทะเลาะก็บ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ เราอยู่ด้วยกันมา 12 ปีคะตั้งแต่เรียนมหาลัย เราทั้งคู่รักกันดีไม่มีปัญหาอะไรมาก แต่ที่บ้านของฉันไม่ปลื้มเค้าเท่าไหร่ แต่เค้าก็กังวลจะทำทุกอย่างให้บ้านเรายอมรับ เราก็แอบคบกันเรื่อยมา จนทำงานแล้วดิฉันต้องย้ายกลับบ้าน เขาก็ไม่อยากให้ย้ายมาเพราะเราไม่เคยจะห่างกันเลยเขาร้องไห้ เศร้าแต่เราต้องไปเพราะพ่อแม่ขอ ตอนแรก ๆ ดิฉันก็ไปมา ๆ หากลับตลอดเราก็ยังรักกันดีตลอดระยะทางไม่ได้มีผลอะไรคุยกันโทรหากันตลอด เขาอยากมีบ้านก็ซื้อบ้านที่จังหวัดเชียงใหม่เพื่อบอกว่าจะได้มีอะไรให้พ่อแม่เราเห็นอย่างน้อยก็มีบ้าน เราหาบ้านหาสีหาของแต่งบ้านด้วยกันเตียงนอนทุกอย่าง แม่เค้าก็มาพูดคุยกับแม่เราเรื่องแต่งงานบ้างแล้วปีหน้าถ้าไม่มีไรคงได้แต่ง จนมาเดือนสิงหาคมที่ผ่านมาเขาเร่ิมรับสายบ้างไม่รับบ้างแต่โทรหาโทรง้อตลอด แล้วก็มาถึงคืนที่เราต้องเสียใจสุด ๆ เราโทรหาเค้าไม่รับสายทุกทีเวลานี้เขาจะโทรหาเราแล้วเปิดเฟสไทม์ โทรไปเกือบ 20 สายก็ไม่รับเลยโทรหาเพื่อนไปดูให้หน่อยกลัวเป็นอะไรในใจก็คิดสังหรณ์ใจ ปรากฎว่ามีรองเท้าผู้หญิงอยู่หน้าห้องเขาแล้วมีเสียงคนคุยกัน เพื่อนเปิดกล้องให้เราดูเราแทบช๊อคคะพูดไม่ออก ซึ่งห้องนั้นเราก็นอนประจำเราเพ่ิงกลับจากเขาแค่วันเดียวอีกวันเอาผู้หญิงมานอนในที่ของเรา เราทนไม่ได้รีบขับรถขึ้นไปเคลียเลยคะ แต่เขาไม่ยอมโทรไม่ยอมเคลียอะไรใด ๆ เลย ขนาดหลักฐานคาตาเราแล้วเขายังบอกของห้องอื่นรึเปล่า ไม่ยอมรับเพื่ออะไรคะ หลังจากนั้นเราก็คุยกันปรับความเข้าใจเขาบอกไม่เลิกไม่เลือกร้องไห้หนักมากทั้งคู่ ผ่านไป 1 คืนเขาก็เปลี่ยนเป็นคนละคนไม่สุภาพบอกอยากอยู่คนเดียว เขียนแล้วเศร้าเดี๋ยวจะมาเขียนต่อ ตอนนี้เรารู้สึกดีขึ้นมากคะที่ตัดเขาออกไปได้ถือว่าโชคดีมาก
จะแต่งงานอยู่แล้ว บอกรักมาตลอด เวลาแค่ 1 อาทิตย์เกิดอะไรขึ้น