หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
บทวิเคราะห์มั่วๆ กับเพลง ฉันเจอวัวป่าโคโรโวเก้
กระทู้สนทนา
วงดนตรี
เพลง
เมื่อผมฟังเพลงนี้เป็นครั้งแรก ผมสบถสาบานได้เลยครับว่าเพลงนี้มันอะไรของมันวะ!!! ถ้าจะให้อุทานให้ทันสมัยหน่อยก็คงต้องบอกว่า "
พังค์ว่ะ" (จากความรู้อันน้อยนิดของผมบอกว่า เพลงนี้ไม่ใช่เพลงพังค์นะฮะ) แต่เมื่อผมฟังไปหลายรอบเข้าจนเข้าใจความหมายในแก่นแล้วก็พบว่าเพลงนี้มันยิ่งใหญ่ระดับที่โนแลนด์หากต้องการสร้างหนังแนวปรัชญาคงต้องเดินตามและศึกษาเพลงนี้เป็นต้นแบบเลยเชียวล่ะคุณ ลองทัศนาเนื้อร้องและบทวิเคราะห์มั่วๆของผมดูครับ
"ฉันเดินทางมาแสนนาน ตามหาสัตว์ในตำนาน
ในป่าลึกดินแดนที่ไม่มีใครเข้าถึง ป่าที่ลึกเข้าไปในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง"
(เปรียบได้เหมือนเรากำลังเดินตามค้นหาบางสิ่งที่ยากเย็นซึ่งในที่นี้เปรียบเป็นสัตว์ในตำนานที่บางทีมันอาจจะไม่มีอยู่จริงเลย ดินแดนที่ไม่มีใครเข้าถึงคงเหมือนกับจิตใจของเราที่คนภายนอกคงยากที่จะเข้าใจว่ามันเป็นอย่างไร คงเหมือนกับที่สุนทรภู่กวีเอกกล่าวไว้ในพระอภัยมณีนั่นแหละครับว่า "แม้เถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งน้ำใจคน" ส่วนหมู่บ้านคงแทนภายในส่วนหนึ่งของจิตใจนั่นแหละครับ)
"ฉันเดินทางมาก็นานไม่ได้หยุดพัก ทั้งวันเจอแต่สัตว์พื้นๆไม่เจอสัตว์ในตำนาน
แล้วฉันก็หันไปทางขวาเจอวัวป่าที่มีสีสันตรงตามตำรา"
(ท่อนนี้ก็คงเปรียบได้กับเราพยายามค้นหาภายในจิตใจเราแบบไม่มีว่างเว้น สิ่งที่เราพบเองกลับเป็นสิ่งสามัญที่ไม่มีค่าใดเลย แต่ความพยายามมีดอกผลของตัวเองเสมอครับ แม้ว่าบางทีมันอาจะเป็นความบังเอิญ เนื้อเพลงท่อนนี้บอกไว้อย่างชัดเจน)
"โคโรโวเก้ โคโรโวเก้ ฉันเจอวัวป่า โคโรโวเก้ในป่าลึก"
(ทำไมต้องเป็นป่าลึก? เพราะนั่นหมายความว่าแก่นของตัวตนที่แท้ ของเรามันมักอยุ่เข้าไปลึกกว่า สัญชาติญาณ สภาพแวดล้อมที่คอยบงการเราเสมอไง)
"ฉันจึงถ่ายรูปไว้ เก็บเป็นหลักฐาน ว่าฉันเดินทางไปเจอกับวัววิเศษ
ฉันทำการกดชัตเตอร์ กดยังไงก็กดไม่ติดสงสัยวัวตัวนี้ต้องมีพลังอะไร"
(เราทุกคนต้องการเก็บสิ่งดีไว้กับตัวเสมอ การค้นพบตัวตนก็คงเช่นกัน แต่สุดท้ายเราเองก็ไม่อาจเก็บเอ็มแอนด์เอ็มไว้ในปากเราได้ตราบนานเท่าตามสโลแกนที่ว่า "ละลายในปากแต่ไม่ละลายในมือ" ฉันใดก็ฉันนั้น เพราะแก่นของตัวตนที่แท้สุดท้ายก็สุดที่จะเผยอหน้าออกมาเหนือ สัญชาติญาณ สภาพแวดล้อมที่คอยบงการ)
เป็นอย่างไรบ้างครับเมื่ออ่านจนจบถึงบรรทัดนี้ ไม่ว่าคุณเองจะคล้อยตามผมหรือไม่ ผมไม่แคร์อะไรเลยครับ เพราะตอนนี้ผมขอวางถุงกาวในมือสักครู่เพื่อไปรับยาที่ช่อง 3 ก่อนครับ
ปล.อ่านให้ตลก อย่าซีเรียสนะครับ
ปล.แปะเฟสบุ๊คของวงไว้ให้ด้วยครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
https://www.facebook.com/PaiSongKooBorKorSorDoo
แก้ไขข้อความเมื่อ
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
วงดนตรี
เพลง
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ : 125
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
บทวิเคราะห์มั่วๆ กับเพลง ฉันเจอวัวป่าโคโรโวเก้
"ฉันเดินทางมาแสนนาน ตามหาสัตว์ในตำนาน
ในป่าลึกดินแดนที่ไม่มีใครเข้าถึง ป่าที่ลึกเข้าไปในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง"
(เปรียบได้เหมือนเรากำลังเดินตามค้นหาบางสิ่งที่ยากเย็นซึ่งในที่นี้เปรียบเป็นสัตว์ในตำนานที่บางทีมันอาจจะไม่มีอยู่จริงเลย ดินแดนที่ไม่มีใครเข้าถึงคงเหมือนกับจิตใจของเราที่คนภายนอกคงยากที่จะเข้าใจว่ามันเป็นอย่างไร คงเหมือนกับที่สุนทรภู่กวีเอกกล่าวไว้ในพระอภัยมณีนั่นแหละครับว่า "แม้เถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งน้ำใจคน" ส่วนหมู่บ้านคงแทนภายในส่วนหนึ่งของจิตใจนั่นแหละครับ)
"ฉันเดินทางมาก็นานไม่ได้หยุดพัก ทั้งวันเจอแต่สัตว์พื้นๆไม่เจอสัตว์ในตำนาน
แล้วฉันก็หันไปทางขวาเจอวัวป่าที่มีสีสันตรงตามตำรา"
(ท่อนนี้ก็คงเปรียบได้กับเราพยายามค้นหาภายในจิตใจเราแบบไม่มีว่างเว้น สิ่งที่เราพบเองกลับเป็นสิ่งสามัญที่ไม่มีค่าใดเลย แต่ความพยายามมีดอกผลของตัวเองเสมอครับ แม้ว่าบางทีมันอาจะเป็นความบังเอิญ เนื้อเพลงท่อนนี้บอกไว้อย่างชัดเจน)
"โคโรโวเก้ โคโรโวเก้ ฉันเจอวัวป่า โคโรโวเก้ในป่าลึก"
(ทำไมต้องเป็นป่าลึก? เพราะนั่นหมายความว่าแก่นของตัวตนที่แท้ ของเรามันมักอยุ่เข้าไปลึกกว่า สัญชาติญาณ สภาพแวดล้อมที่คอยบงการเราเสมอไง)
"ฉันจึงถ่ายรูปไว้ เก็บเป็นหลักฐาน ว่าฉันเดินทางไปเจอกับวัววิเศษ
ฉันทำการกดชัตเตอร์ กดยังไงก็กดไม่ติดสงสัยวัวตัวนี้ต้องมีพลังอะไร"
(เราทุกคนต้องการเก็บสิ่งดีไว้กับตัวเสมอ การค้นพบตัวตนก็คงเช่นกัน แต่สุดท้ายเราเองก็ไม่อาจเก็บเอ็มแอนด์เอ็มไว้ในปากเราได้ตราบนานเท่าตามสโลแกนที่ว่า "ละลายในปากแต่ไม่ละลายในมือ" ฉันใดก็ฉันนั้น เพราะแก่นของตัวตนที่แท้สุดท้ายก็สุดที่จะเผยอหน้าออกมาเหนือ สัญชาติญาณ สภาพแวดล้อมที่คอยบงการ)
เป็นอย่างไรบ้างครับเมื่ออ่านจนจบถึงบรรทัดนี้ ไม่ว่าคุณเองจะคล้อยตามผมหรือไม่ ผมไม่แคร์อะไรเลยครับ เพราะตอนนี้ผมขอวางถุงกาวในมือสักครู่เพื่อไปรับยาที่ช่อง 3 ก่อนครับ
ปล.อ่านให้ตลก อย่าซีเรียสนะครับ
ปล.แปะเฟสบุ๊คของวงไว้ให้ด้วยครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้