ออกตัวก่อนเลยนะคะว่านี่เป็นกระทู้แรก แค่อยากแชร์ชีวิตรักที่เพิ่งจบไปค่ะ บอกเลยนะคะว่าม้วนเดียวจบ อิอิ
เรากับแฟนคบกันมา 10 ปี เราทั้งสองคนเป็นเพื่อนสมัยมัธยมต้นค่ะ ความจริงเค้าเป็นรักแรกของเราตั้งแต่ ม.1 เลยนะ เราแอบรักเค้ามานานตั้งแต่ ม.1-ม.6
เค้าก็รู้นะว่าเราชอบเค้า เค้าค่อนข้างเนื้อหอม ตอนนั้นมโนว่าตัวเองเป็นนาเอกการ์ตูนตาหวานได้เลย เราคบกันจริงจังหลังจากเข้ามหาวิยาลัย ซึ่งเราทั้งสองคนไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน อาศัยโทรศัพท์คุยกัน นัดเจอกันช่วงวันหยุดยาว ช่วงเรียนมหาวิทยาลัยเป็นช่วงที่หนักหนาสำหรับเค้าเพราะเค้าต้องทำงานพร้อมๆกับเรียน เราสองคนต่างก็เป็นกำลังใจให้กันแบบห่างๆมายาวนาน ช่วงไหนที่มีปัญหาก็นัดเจอกันเพื่อเติมกำลังใจ จนเราสองคนเรียนจบ ตอนนั้นเค้าอยากแต่งงานมากๆ แต่เรารู้สึกว่ายังไม่พร้อมจะมีครอบครัว เราเพิ่งทำงานและที่สำคัญเราอยากเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยเดิม แต่เราก็พูดคุยวางแผนอนาคตด้วยกันเสมอ เค้าบอกกับเราว่าหากเราเรียนจบป.โทเมื่อไหร่ก็ให้มาหางานที่กทม.นะ มาอยู่ด้วยกัน เราจะได้แต่งงานกัน ยิ่งใกล้เรียนจบ เราก็ยิ่งตื่นเต้นเพราะเราจะได้อยู่กับเค้านานๆ ในช่วงเรียนเราไปหาเค้าบ้างเนื่องจากเค้าทำงานยุ่ง ส่วนใหญ่เราจะเจอกันเกือบทุกเดือน หลังจากเรียนจบเราก็รีบขึ้นไปหาเค้า ไปอยู่กับเค้า เรามีความสุขในทุกๆเช้าที่ตื่นขึ้นมา ขับมอไซค์ไปส่งเค้าไปทำงานที่หน้าปากซอย หรือแม้แต่หอมแก้มทุกๆเช้าก่อนเค้าไปทำงาน ทำความสะอาดห้อง ตระเตรียมอาหารที่เค้าชอบ หางานในช่วงเสร็จงานบ้าน จากนั้นเราจะรอเค้ากลับมากินข้าวด้วยกัน แม้ดึกแค่ไหนเราก็รอ เรามีความสุขที่ได้ดูแลเค้าจริงๆ เราแทบจะพูดได้เลยนะว่าเราไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว วันนึงเรากลับไปทำธุระที่บ้านประมาณหนึ่งสัปดาห์ เราทำความสะอาดบ้านปกติ เราเจอตั๋วหนังสองใบ เราเอะใจมากเพราะปกติถ้าเค้าไปไหนเค้าจะบอกเราเสมอนี่เค้าไม่บอก เราเลยถามว่าเรื่องนี้เธอไปดูกะใครเหรอ ตอนแรกเค้าบอกว่าไปดูคนเดียว เราแย้งว่าแต่ตั๋วสองใบอะ เค้าเลยบอกว่าเป็นน้องที่ทำงาน เราก็พยายามไม่คิดมาก เวลาผ่านไปเรากลับบ้านเพื่อไปงานแต่งงานเพื่อน ไม่รู้อะไรดลใจเราให้ล๊อกอินเข้าเฟสเค้าเพื่อเล่นเกม ซึ่งตอนนั้นเวลาประมาณสี่ทุ่มเค้าบอกว่าทำงานอยู่ เราส่งข้อความหาเค้าก่อนหน้าที่เข้าไปในเฟสเค้า เราพบว่าขณะที่เราส่งข้อความไปและเค้าไม่อ่านนั้น เค้ากำลังแชทกะผู้หญิงอีกคน เราจะไม่คิดมากหากน้องคนนี้อยู่ในรายชื่อผู้หญิงที่เค้าพูดถึง ด้วยความสงสัยเลยเข้าไปอ่าน ช็อคไปสิบวิ คือ คุยกันกระหนุงกระหนิง แบบเฮ้ยเหมือนจีบกันเลยอะ จากนั้นเค้าก็ลบแชทของน้องออกไป ความสงสัยยิ่งเพิ่มขึ้น
เราตัดสินใจคุยกะแฟนหลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไปสามวัน ซึ่งเราคุยผ่านสไกป์ ถามขำๆว่าเนี่ยเข้าไปเล่นเกมในเฟสเทอ แหมคุยกะสาวๆเยอะเชียว เค้าบอกว่าคุยงั้นๆแหละ น้องที่ทำงานทั้งนั้น เราก็เบาใจไปหน่อย หายระแวง ผ่านไปสี่วัน เราพบว่าในโน๊ตบุคเค้าที่เราเอามาใช้มีโปรแกรมไลน์ มันออโต้ล๊อคอิน พอเห็นไลน์อันนึง เราเป็นลมเลย คือ แข้งขาอ่อน เราเห็นแฟนเราคุยกันกับน้องคนนั้นจี๋จ๋า แบบไงดีล่ะ อย่างกะเป็นแฟนกัน เรารอจนแฟนเราโทรมา คือเราสองคนจะต้องโทรหากันตอนสี่ทุ่ม แต่วันนั้นเราโทรไปตอนสี่ทุ่มเค้ายังอยู่บนรถ เค้าเลยบอกว่าหากเค้าถึงบ้านแล้วจะโทรกลับ เรารอเค้าด้วยมือเย็นเฉียบ พอเค้าโทรมาเราถามคำถามเดิมว่ามีคนคุยด้วยเหรอ เค้าก็บอกเราว่าคุยขำๆ ไม่มีอะไร แต่พอเราบอกว่าคุยกะน้องเป้อยู่เหรอ เค้าเงียบไปพักใหญ่และตอบมาว่าคุยแต่ไม่มีอะไร เราตัดสินใจบอกว่าเราเห็นสิ่งที่เค้าสองคนคุยกันในไลน์แล้วนะ เค้าเงียบไป เราเลยถามต่อว่าเธอคิดยังไงกะน้องเค้า คำตอบของเค้าทำให้เราสะอื้นแรงมาก ไม่มีน้ำตา จุก ชา เค้าบอกว่าเค้าชอบน้องเป้ เราตัดสินใจวางสายแล้วโทรหาเพื่อนเพื่อให้เค้ามาอยู่กะเรา เราไม่อยากอยู่คนเดียว จากนั้นเค้าโทรมาหาเราอีกรอบ เราตัดสินใจถามว่าแล้วเราสองคนจะทำยังไงกันดี เค้าบอกว่าเราต้องเลิกกัน คือโลกเราถล่มตรงนั้น เค้าบอกกับเราว่าเค้าคิดจะเลิกกับเราตั้งนานแล้วและเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับน้องเป้เลย เค้าตั้งใจจะบอกเราเมื่อเราหางานทำที่กทม.ได้ และที่เค้าเลิกกับเราเพราะระยะทาง เราสะอึก เราคบกันมาสิบกว่าปี แต่พอวันนึงที่เราได้ใช้ชีวิตร่วมกัน เค้ากลับบอกว่าปัญหาคือระยะทาง เราคุยกับครอบครัวเราว่าหากเราไปทำงานที่กทม.ท่านจะอนุญาตมั๊ย เราต้องการสร้างครอบครัวแล้วนะ แล้วเราจะพาท่านมาอยู่ด้วย ท่านก็อนุญาตและเข้าใจเรา เราช็อคเพราะเราไม่เคยรู้เลยว่าคนที่นอนอยู่ข้างๆกัน คนที่บอกรักกันทุกวันเค้าไม่รักเราตอนไหน ยิ่งช่วงหลังเราได้อยู่ด้วยกันมากขึ้นเรานึกว่าชีวิตรักเรามันจะดีแต่มันกลับออกมาในอีกรูปแบบนึง เราบอกเค้าว่าเราให้อภัยเธอนะ เรารักเธอนะ เราถือว่าเธอไม่ได้พูด แต่เค้ายังย้ำคำเดิม เราวางสาย ขับมอไซค์ไปเรื่อยๆ ชาจนร้องไห้ไม่ออก คือทุกอย่างที่เราคิดผิดแผนหมดเลย ยิ่งเค้าย้ำว่าห้ามยุ่งกับน้องเป้เรายิ่งเสียใจ และน้องเป้ไม่ผิด เราไม่เคยคิดโทษน้องเลย มิหนำซ้ำน้องเป้เองก็ไม่รู้ว่าเค้ามีเรา ทุกๆวันที่แฟนเราคุยกะน้องเป้ เราก็อยู่ข้างๆ ยังรักกัน ยังปฎิบัติตัวเป็นปกติ เราตัดสินใจส่งข้อความหาน้องเป้ เราแค่บอกให้น้องเป้รักแฟนเรา เพราะเรารู้ว่าตอนนี้แฟนเราชอบน้อง ด้านล่างคือข้อความที่เราส่งหาน้องเป้
รักเค้าให้มากๆ
ถึงเค้าดูแข็งๆ แต่เค้าก็อ่อนโยน
ถึงเค้าจะดูเครียดแต่เค้าก็มีความตลก
เค้าชอบให้เกาหลังก่อนนอน
เค้าเหงื่อเยอะ ต้องหาผ้าเช็ดหน้าให้เค้าติดตัวด้วยนะ
เค้าเป็นภูมิแพ้ แพ้ฝุ่น ห้องต้องสะอาดเอื่ยม ไม่อย่างนั้นเค้าจะคันตา คัดจมูก
ห้ามให้เค้าอาบน้ำร้อนจัดๆเพราะผิวเค้าจะแห้ง อักเสบและคัน
พยายามหาสบู่เหลวล้างหน้าให้เค้านะเพราะถ้าเป็นโฟมล้างหน้าของผู้ชายจะทำให้หน้าดึง แล้วเค้าจะคัน
สบู่ทาตัวก็เหมือนกัน ถ้าใช้สบู่มาดามเฮงจะดีมากๆเลย
เค้าปวดหัวบ่อย ต้องหมั่นนวดขมับและต้นคอนะ
เค้ากินของเผ็ดมากๆไม่ได้ จะท้องเสีย
เค้าชอบดูหนังแอ็กชั่น
เค้ารักเด็ก
เค้าเป็นคนที่ทำอะไรก็ทำจริงจัง
สุดท้ายเราฝากให้น้องเป้ช่วยดูแลเค้าแทนเราเพราะวันนี้เค้าไม่ต้องการสิ่งเหล่านั้นจากเราอีกแล้ว ความเป็นจริงก็คือเราห่างกัน เค้าเหงา เราเหงา มันไม่แปลกเลยที่เค้าจะมีคนอื่นเข้ามา ยิ่งวันที่เค้าพร้อมทุกอย่าง งาน เงิน เค้าคงต้องการคนที่พร้อมเหมือนๆกัน ต่างจากเราแม้แต่งานก็ยังไม่มี อีกอย่างเราสองคนก็ทำงานคนละสายกัน น้องเป้คงตอบโจทย์เค้าได้มากกว่า คือใจเค้าเปลี่ยนไปแล้ว ถึงเราจะคบกันมาสิบปี มันก็ไม่ได้หมาความว่ารักเราจะอยู่ยั้งยืนยง เมื่อเราโตขึ้น มีเหตุผลให้กับความรัก บวกความเหมาะสม เราบอกได้เลยว่าเราไม่เหมาะกับเค้าสักนิด แต่เรากล้าพูดว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเราทำดีที่สุดแล้ว ซื่อสัตย์ จริงใจ ไว้ใจ เราทำสิ่งที่เราพึงทำในฐานะแฟนหมดแล้ว เหลือเพียงแค่หางานให้ได้แค่นั้นเอง เราไม่โทษใครกับเหตุการณ์นี้ ที่จริงวันนี้เป็นวันที่สองที่เราเลิกกับเค้า เราขอบคุณครอบครัวที่ทำให้เราดีขึ้นอย่างรวดเร็ว การได้กลับไปร้องไห้กอดแม่เป็นอะไรที่อุ่นสุดๆ ถึงไม่มีใครรักเราแต่แม่ก็ยังรักเราอยู่ดี ขอบคุณเพื่อนทุกคนที่คอยให้กำลังใจ ตอนนี้เรานึกย้อนกลับไปที่แฟน เราคิดว่าเค้าคงเสียใจกับเหตุการณ์นี้ไม่น้อยไปกว่าเรา เราเป็นห่วงเค้าจับใจ เค้าไม่มีใคร เค้าจะอยู่ยังไง ถามว่าเราอยากกลับไปหาเค้าอีกมั๊ย คำตอบคือ ไม่ เพราะท้ายที่สุด เค้าไม่เหลือใจให้เราแล้ว เค้ารักคนอื่นไปแล้ว และเค้าย้ำหนักหนาว่าภาพอนาคตของเค้าไม่มีเรา สุดท้ายสิ่งที่เหลืออยู่คือความห่วงใยจริงๆ
เราขอให้ทุกๆคู่มีความสุขนะ รักกันนานๆ อย่ามีประสบการณ์เสียใจแบบเดียวกับเรา
ประสบการณ์ รักทางไกล 10 ปี
เรากับแฟนคบกันมา 10 ปี เราทั้งสองคนเป็นเพื่อนสมัยมัธยมต้นค่ะ ความจริงเค้าเป็นรักแรกของเราตั้งแต่ ม.1 เลยนะ เราแอบรักเค้ามานานตั้งแต่ ม.1-ม.6
เค้าก็รู้นะว่าเราชอบเค้า เค้าค่อนข้างเนื้อหอม ตอนนั้นมโนว่าตัวเองเป็นนาเอกการ์ตูนตาหวานได้เลย เราคบกันจริงจังหลังจากเข้ามหาวิยาลัย ซึ่งเราทั้งสองคนไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน อาศัยโทรศัพท์คุยกัน นัดเจอกันช่วงวันหยุดยาว ช่วงเรียนมหาวิทยาลัยเป็นช่วงที่หนักหนาสำหรับเค้าเพราะเค้าต้องทำงานพร้อมๆกับเรียน เราสองคนต่างก็เป็นกำลังใจให้กันแบบห่างๆมายาวนาน ช่วงไหนที่มีปัญหาก็นัดเจอกันเพื่อเติมกำลังใจ จนเราสองคนเรียนจบ ตอนนั้นเค้าอยากแต่งงานมากๆ แต่เรารู้สึกว่ายังไม่พร้อมจะมีครอบครัว เราเพิ่งทำงานและที่สำคัญเราอยากเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยเดิม แต่เราก็พูดคุยวางแผนอนาคตด้วยกันเสมอ เค้าบอกกับเราว่าหากเราเรียนจบป.โทเมื่อไหร่ก็ให้มาหางานที่กทม.นะ มาอยู่ด้วยกัน เราจะได้แต่งงานกัน ยิ่งใกล้เรียนจบ เราก็ยิ่งตื่นเต้นเพราะเราจะได้อยู่กับเค้านานๆ ในช่วงเรียนเราไปหาเค้าบ้างเนื่องจากเค้าทำงานยุ่ง ส่วนใหญ่เราจะเจอกันเกือบทุกเดือน หลังจากเรียนจบเราก็รีบขึ้นไปหาเค้า ไปอยู่กับเค้า เรามีความสุขในทุกๆเช้าที่ตื่นขึ้นมา ขับมอไซค์ไปส่งเค้าไปทำงานที่หน้าปากซอย หรือแม้แต่หอมแก้มทุกๆเช้าก่อนเค้าไปทำงาน ทำความสะอาดห้อง ตระเตรียมอาหารที่เค้าชอบ หางานในช่วงเสร็จงานบ้าน จากนั้นเราจะรอเค้ากลับมากินข้าวด้วยกัน แม้ดึกแค่ไหนเราก็รอ เรามีความสุขที่ได้ดูแลเค้าจริงๆ เราแทบจะพูดได้เลยนะว่าเราไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว วันนึงเรากลับไปทำธุระที่บ้านประมาณหนึ่งสัปดาห์ เราทำความสะอาดบ้านปกติ เราเจอตั๋วหนังสองใบ เราเอะใจมากเพราะปกติถ้าเค้าไปไหนเค้าจะบอกเราเสมอนี่เค้าไม่บอก เราเลยถามว่าเรื่องนี้เธอไปดูกะใครเหรอ ตอนแรกเค้าบอกว่าไปดูคนเดียว เราแย้งว่าแต่ตั๋วสองใบอะ เค้าเลยบอกว่าเป็นน้องที่ทำงาน เราก็พยายามไม่คิดมาก เวลาผ่านไปเรากลับบ้านเพื่อไปงานแต่งงานเพื่อน ไม่รู้อะไรดลใจเราให้ล๊อกอินเข้าเฟสเค้าเพื่อเล่นเกม ซึ่งตอนนั้นเวลาประมาณสี่ทุ่มเค้าบอกว่าทำงานอยู่ เราส่งข้อความหาเค้าก่อนหน้าที่เข้าไปในเฟสเค้า เราพบว่าขณะที่เราส่งข้อความไปและเค้าไม่อ่านนั้น เค้ากำลังแชทกะผู้หญิงอีกคน เราจะไม่คิดมากหากน้องคนนี้อยู่ในรายชื่อผู้หญิงที่เค้าพูดถึง ด้วยความสงสัยเลยเข้าไปอ่าน ช็อคไปสิบวิ คือ คุยกันกระหนุงกระหนิง แบบเฮ้ยเหมือนจีบกันเลยอะ จากนั้นเค้าก็ลบแชทของน้องออกไป ความสงสัยยิ่งเพิ่มขึ้น
เราตัดสินใจคุยกะแฟนหลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไปสามวัน ซึ่งเราคุยผ่านสไกป์ ถามขำๆว่าเนี่ยเข้าไปเล่นเกมในเฟสเทอ แหมคุยกะสาวๆเยอะเชียว เค้าบอกว่าคุยงั้นๆแหละ น้องที่ทำงานทั้งนั้น เราก็เบาใจไปหน่อย หายระแวง ผ่านไปสี่วัน เราพบว่าในโน๊ตบุคเค้าที่เราเอามาใช้มีโปรแกรมไลน์ มันออโต้ล๊อคอิน พอเห็นไลน์อันนึง เราเป็นลมเลย คือ แข้งขาอ่อน เราเห็นแฟนเราคุยกันกับน้องคนนั้นจี๋จ๋า แบบไงดีล่ะ อย่างกะเป็นแฟนกัน เรารอจนแฟนเราโทรมา คือเราสองคนจะต้องโทรหากันตอนสี่ทุ่ม แต่วันนั้นเราโทรไปตอนสี่ทุ่มเค้ายังอยู่บนรถ เค้าเลยบอกว่าหากเค้าถึงบ้านแล้วจะโทรกลับ เรารอเค้าด้วยมือเย็นเฉียบ พอเค้าโทรมาเราถามคำถามเดิมว่ามีคนคุยด้วยเหรอ เค้าก็บอกเราว่าคุยขำๆ ไม่มีอะไร แต่พอเราบอกว่าคุยกะน้องเป้อยู่เหรอ เค้าเงียบไปพักใหญ่และตอบมาว่าคุยแต่ไม่มีอะไร เราตัดสินใจบอกว่าเราเห็นสิ่งที่เค้าสองคนคุยกันในไลน์แล้วนะ เค้าเงียบไป เราเลยถามต่อว่าเธอคิดยังไงกะน้องเค้า คำตอบของเค้าทำให้เราสะอื้นแรงมาก ไม่มีน้ำตา จุก ชา เค้าบอกว่าเค้าชอบน้องเป้ เราตัดสินใจวางสายแล้วโทรหาเพื่อนเพื่อให้เค้ามาอยู่กะเรา เราไม่อยากอยู่คนเดียว จากนั้นเค้าโทรมาหาเราอีกรอบ เราตัดสินใจถามว่าแล้วเราสองคนจะทำยังไงกันดี เค้าบอกว่าเราต้องเลิกกัน คือโลกเราถล่มตรงนั้น เค้าบอกกับเราว่าเค้าคิดจะเลิกกับเราตั้งนานแล้วและเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับน้องเป้เลย เค้าตั้งใจจะบอกเราเมื่อเราหางานทำที่กทม.ได้ และที่เค้าเลิกกับเราเพราะระยะทาง เราสะอึก เราคบกันมาสิบกว่าปี แต่พอวันนึงที่เราได้ใช้ชีวิตร่วมกัน เค้ากลับบอกว่าปัญหาคือระยะทาง เราคุยกับครอบครัวเราว่าหากเราไปทำงานที่กทม.ท่านจะอนุญาตมั๊ย เราต้องการสร้างครอบครัวแล้วนะ แล้วเราจะพาท่านมาอยู่ด้วย ท่านก็อนุญาตและเข้าใจเรา เราช็อคเพราะเราไม่เคยรู้เลยว่าคนที่นอนอยู่ข้างๆกัน คนที่บอกรักกันทุกวันเค้าไม่รักเราตอนไหน ยิ่งช่วงหลังเราได้อยู่ด้วยกันมากขึ้นเรานึกว่าชีวิตรักเรามันจะดีแต่มันกลับออกมาในอีกรูปแบบนึง เราบอกเค้าว่าเราให้อภัยเธอนะ เรารักเธอนะ เราถือว่าเธอไม่ได้พูด แต่เค้ายังย้ำคำเดิม เราวางสาย ขับมอไซค์ไปเรื่อยๆ ชาจนร้องไห้ไม่ออก คือทุกอย่างที่เราคิดผิดแผนหมดเลย ยิ่งเค้าย้ำว่าห้ามยุ่งกับน้องเป้เรายิ่งเสียใจ และน้องเป้ไม่ผิด เราไม่เคยคิดโทษน้องเลย มิหนำซ้ำน้องเป้เองก็ไม่รู้ว่าเค้ามีเรา ทุกๆวันที่แฟนเราคุยกะน้องเป้ เราก็อยู่ข้างๆ ยังรักกัน ยังปฎิบัติตัวเป็นปกติ เราตัดสินใจส่งข้อความหาน้องเป้ เราแค่บอกให้น้องเป้รักแฟนเรา เพราะเรารู้ว่าตอนนี้แฟนเราชอบน้อง ด้านล่างคือข้อความที่เราส่งหาน้องเป้
รักเค้าให้มากๆ
ถึงเค้าดูแข็งๆ แต่เค้าก็อ่อนโยน
ถึงเค้าจะดูเครียดแต่เค้าก็มีความตลก
เค้าชอบให้เกาหลังก่อนนอน
เค้าเหงื่อเยอะ ต้องหาผ้าเช็ดหน้าให้เค้าติดตัวด้วยนะ
เค้าเป็นภูมิแพ้ แพ้ฝุ่น ห้องต้องสะอาดเอื่ยม ไม่อย่างนั้นเค้าจะคันตา คัดจมูก
ห้ามให้เค้าอาบน้ำร้อนจัดๆเพราะผิวเค้าจะแห้ง อักเสบและคัน
พยายามหาสบู่เหลวล้างหน้าให้เค้านะเพราะถ้าเป็นโฟมล้างหน้าของผู้ชายจะทำให้หน้าดึง แล้วเค้าจะคัน
สบู่ทาตัวก็เหมือนกัน ถ้าใช้สบู่มาดามเฮงจะดีมากๆเลย
เค้าปวดหัวบ่อย ต้องหมั่นนวดขมับและต้นคอนะ
เค้ากินของเผ็ดมากๆไม่ได้ จะท้องเสีย
เค้าชอบดูหนังแอ็กชั่น
เค้ารักเด็ก
เค้าเป็นคนที่ทำอะไรก็ทำจริงจัง
สุดท้ายเราฝากให้น้องเป้ช่วยดูแลเค้าแทนเราเพราะวันนี้เค้าไม่ต้องการสิ่งเหล่านั้นจากเราอีกแล้ว ความเป็นจริงก็คือเราห่างกัน เค้าเหงา เราเหงา มันไม่แปลกเลยที่เค้าจะมีคนอื่นเข้ามา ยิ่งวันที่เค้าพร้อมทุกอย่าง งาน เงิน เค้าคงต้องการคนที่พร้อมเหมือนๆกัน ต่างจากเราแม้แต่งานก็ยังไม่มี อีกอย่างเราสองคนก็ทำงานคนละสายกัน น้องเป้คงตอบโจทย์เค้าได้มากกว่า คือใจเค้าเปลี่ยนไปแล้ว ถึงเราจะคบกันมาสิบปี มันก็ไม่ได้หมาความว่ารักเราจะอยู่ยั้งยืนยง เมื่อเราโตขึ้น มีเหตุผลให้กับความรัก บวกความเหมาะสม เราบอกได้เลยว่าเราไม่เหมาะกับเค้าสักนิด แต่เรากล้าพูดว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเราทำดีที่สุดแล้ว ซื่อสัตย์ จริงใจ ไว้ใจ เราทำสิ่งที่เราพึงทำในฐานะแฟนหมดแล้ว เหลือเพียงแค่หางานให้ได้แค่นั้นเอง เราไม่โทษใครกับเหตุการณ์นี้ ที่จริงวันนี้เป็นวันที่สองที่เราเลิกกับเค้า เราขอบคุณครอบครัวที่ทำให้เราดีขึ้นอย่างรวดเร็ว การได้กลับไปร้องไห้กอดแม่เป็นอะไรที่อุ่นสุดๆ ถึงไม่มีใครรักเราแต่แม่ก็ยังรักเราอยู่ดี ขอบคุณเพื่อนทุกคนที่คอยให้กำลังใจ ตอนนี้เรานึกย้อนกลับไปที่แฟน เราคิดว่าเค้าคงเสียใจกับเหตุการณ์นี้ไม่น้อยไปกว่าเรา เราเป็นห่วงเค้าจับใจ เค้าไม่มีใคร เค้าจะอยู่ยังไง ถามว่าเราอยากกลับไปหาเค้าอีกมั๊ย คำตอบคือ ไม่ เพราะท้ายที่สุด เค้าไม่เหลือใจให้เราแล้ว เค้ารักคนอื่นไปแล้ว และเค้าย้ำหนักหนาว่าภาพอนาคตของเค้าไม่มีเรา สุดท้ายสิ่งที่เหลืออยู่คือความห่วงใยจริงๆ
เราขอให้ทุกๆคู่มีความสุขนะ รักกันนานๆ อย่ามีประสบการณ์เสียใจแบบเดียวกับเรา