กราบสวัสดีค่ะ เมื่อเดือนพฤษภาคม ที่ผ่านมา เราและเพื่อน 3 สาวได้แพลนไปเที่ยวทะเลกัน เนื่องจากเรามีแพลนที่จะไปต่างประเทศนาน ทริปนี้เราก็เลยเป็นคนวางแผนเที่ยวโดยเอาความอยากของตัวเองเป็นที่ตั้งว่าอยากไปไหน ไปกันแบบแบกเป้แบกกล้องกันไปค่ะ จริงแล้วเราเคยหอบเสื้อผ้าไปอยู่เกาะพงัน ไปเที่ยวดำน้ำ ทำงานพาร์ททามที่รีสอร์ต เพื่อหลบไปพัก 1 เดือน ซึงมันทำให้เราได้ประสบการณ์ชีวิตมาก ทำงานกับคนไทย และคนพม่า สุดยอดของชีวิต
เราแพลนไว้ว่าจะไปดำน้ำที่ท้องตมใหญ่ ชุมพร 1 วัน ซึ่งเราเคยไปมาแล้ว1 ครั้ง ติดใจกับการดำน้ำมาก บอกเลยสวย และก็จะแวะไปเที่ยวเกาะพยาม ยังไม่เคยไป 4 วัน
เรากลับไปอยู่บ้านสระบุรีค่ะ ช่วงว่างงาน ถึงเวลานัดหมายเราแบกเป้ ห้อย snorkel มา 2 อัน ขึ้นรถตู้ ใช้เวลา 2 ชั่วโมง ทุลักทุเลพอดู ไปพักที่ห้องน้องชายรอเวลานัด กับ 2 ชะนี นางแรกนางรับจ้างเสิรฟบนเครื่องแถวยุโรป น่าสงสาร ลงเรื่องมาไม่รู้ได้นอนรึเปล่าก็ต้องมารวมตัวเลย ส่วนชะนีอีกนางอยู่กทม. อยู่แล้ว
ชะนีทั้ง 2 นางไม่เคยพบปะพูดคุยกันมาก่อน เรานัดกันที่เทอมินัล 21 ฟูดส์คอร์ด อาหารที่นี่อร่อยและถูก ชะนีชอบ เราจองตั๋วรถไฟเที่ยว 22.50 น. หัวลำโพง ไปสถานีสวี ชุมพร.
หลังจากแอบดูฝรั่งหล่อๆ และทานอาหารไปด้วย 3 ชะนีก็เตรียมตัวแบกเป้ไปนั่งรถไฟฟ้าใต้ดิน มุ่งหน้าสู่หัวลำโพง แต่แต่ เราน่าจะมีไวน์ติดไปนะเอาไว้ดื่มที่บ้านท้องตมใหญ่ เบาเบา ว่าแล้วก็มุ่งหน้า ไป กัวร์เม่วัน ชั้นล่างและแล้วชะนีก็เหมือนถูกถีบหน้าออกมา ด้วยราคาไวน์ที่ไม่เป็นมิตรกับกระเป๋าตังค์ และบัดเจตเลย ปลอบใจกันและกันอยู่พักนึงก็เดินทางค่ะ
3 ชะนีมาถึงหัวลำโพงโดยสวัสดิภาพ ไม่มีการตบตี จิกกัด กับใครในรถไฟฟ้า ก็ซื้อเครื่องดื่ม ขนมขมเคี้ยว รอรถไฟ
เดินไปรอที่ชานชะลา ก็คุยกันสนุกสนาน ถ่ายรูปเพลิน ด้วยความสลิดของเรา รถไฟมาทุกคนพากันขึ้น ชะนียังสนุกสนานในการถ่ายรูป เพราะเค้าประกาศว่ารถไฟที่เทียบชาน ไปสุราษ ไม่ใช่ขบวนเน้ จนเจ้าหน้าที่คงรำคาญชะนีพวกนี้ เดินมาถามว่าไม่ขึ้นรถหรอ ชะนีนางนึงก็เถีบงค่ะว่าไม่ใช่ ของฉันเที่ยว 10.50 ยังไม่ถึงเวลาอีกตั้ง 10 นาที และก็ไม่ใช่ขบวนนี้ด้วยค่ะ เค้าก็เลยดูตั๋วและบอกว่าขบวนนี้แหละครับ บวนนี้มันรวมกัน 39 41 ชะนีตาถลน รีบแบกเป้ขึ้นรถไฟ พร้อมกับความฮา ที่ตั้งหน้าตั้งตาเถียงเจ้าหน้าที่ ขบวนสปรินเตอร์ ไม่มีตู้นอนค่ะนั่งอย่างเดียว ยาวไป
ความมันบวกฮายังมีอีกเยอะ และมันกำลังจะเริ่ม ขึ้นไปบนรถไฟ ขุ่นป้านั่งผิดที่คร้า เราอยากบอกขุ่นป้าว่า ขุ่นป้านั่งผิดที่ แต่นังเพื่อชะนี วิญญาณหน้าที่แอร์ทำงาน พูดด้วยน้ำเสียง ไพเราะ ถามขุ่นป้าว่านั่งเลขที่เท่าไหร่ขอดูตั๋วหน่อย และก็แจ้งขุ่นป้าว่าต้องนั่งตรงไหน ตบมือรัวให้นาง ที่ไม่ทำให้ขุ่นป้าเสียน้ำใจและเสียหน้า พอจัดแจงที่นั่งกันแล้ว ชะนี 3 ตัวก็สังเกตุเห็นขุ่นป้า ก้มๆเงยๆ กับกระเป๋าถือบ่อย เราคิดว่า แกเคี้ยวหมาก คงบ้วนหมากบ่อย หลายรอบ สังเกตุเห็นแล้วว่า อุต๊ะ ขุ่นป้า ขุ่นพระช่วยกล้วยน้ำว้าลูกหย้ายใหญ่ ... ขุ่นป้าแอบกรึป กรึปโดยใช้หลอดด้วยเมาเร็วเลยค่ะ ชะนีก็ได้แต่ขำ เพราะเวลาขุ่นป้าลุกไปเข้าห้องน้ำ จะมีอาการเซ บ้าง หาที่นั่งตัวเองไม่เจอบ้าง ประปราย แล้วแต่อาการมึน ... รถไฟขบวนสปินเตอร์รถเร็วเบาะนั่ง ระหว่างการเดินทางก็จะมี พนง ใส่ชุด ชมพู๊ ชมพู เข็ญรถเข้ามา เพื่อถามว่า รับชา กาแฟ หรือน้ำส้มดีค่ะ และก็มีแจกผ้าห่ม แจกขนม
หลับยาวไป จนจะถึงสถานีชุมพร และก็จะถึงสถานีสวี จุดหมายปลายทาง แต่ แต่ รถไฟหาดใหญ่มุ่งหน้ากรุงเทพเสียอยู่ทำให้ขวางการจราจร ต้องจอดรอกันชัวโมงกว่าๆ คือ ในใจคิด เจียะ เอ้ย คือจะทันดำน้ำมั้ย ระหว่างรอก็ พยายาม ส่งข้อความไปหาพี่ไก่ เป็นคนดูแล โฮมสเตย์บ้านลุงน้อย และคนที่จะพาไปดำน้ำ ว่ารถไฟเสีย รอหน่อยนะพี่ ในที่สุดก็ได้ลง สถานีสวี การจะไปท้องตมใหญ่ เราต้องเดินข้ามไปฝั่งตลาดไปรอรถ 2 แถว หน้าธนาคารออมสิน ถ้ารอเวลารถออก ค่ารถก็คนละ 50 บาท แต่ชะนีรอไม่ไหว เลย เหมาคนละ 100 บาท ลุงขับซิ่งมาก ชะนี3 ตัวโหน2 แถว อะเมช ชิ่ง ค่ะ ไปถึงบ้างลุงน้อยโดยสวัสดิภาพ
เมื่อมาถึงโฮมสเตย์บ้านลุงน้อย พี่ไก่ก็ให้เอากระเป๋าไปเก็บ และทานอาหารเช้า เป็นข้าวต้มปลา อร่อยมากครั้งที่แล้วอร่อยยังไง ครั้งนี้ก็อร่อยไม่เปลี่ยน เครื่องปรุ่ง กระเทียม พริกขี้หนู ส้มลูกเล็ก ฟินเฟ่อ ทานเสร็จกัดตรียมตัวเตรียมใจ ไปดำน้ำ ไฮไลต์เลยพี่น้อง
ก่อนขึ้นเรือ ได้รับการอบรมจากพี่ไก่เรื่อง กติกา มารยาต ในการดำน้ำ
เราจะไปดำน้ำกันที่เกาะมัดหวายใหญ่ ซึ่งเป็นเกาะสัมปทานรังนก ฉะนั้นถ้าเราลอยอยู่ในน้ำแล้วมีจุดเลเซอร์แดงตามตัวก็ไม่ต้องตกใจ เค้าแค่แป้องกัน อย่าขึ้นไปเหยียบเกาะเป็นพอ ใช้เวลาเดินทางประมาณ 20 นาที
[/img]
เกาะมัดหวายใหญ่ เหมือนปลาวาลมาก
เราไม่มีกล้องถ่ายใต้น้ำ เราก็เลยขอยืมภาพ จากเพจ โฮมสเตย์ท้องตมใหญ่มานะค่ะ เราได้เห็น หอยมือเสือขนาดเล็กใหญ่ สวยมากก น้ำตาจิไหล
รูปจากอินเตอร์เน็ตค่ะ
ทากทะเล น่ารักมากกกก เราได้เห็นสองตัวนี้จริงๆนะ
และได้เห็น ปลานกแก้วตัวใหญ่ ปลาผีเสื้อเหลืองชุมพร ทริกในการดำน้ำ อยากเห็นของดีต้องไหว้ตามติดพี่ไก่
หลังจากดำน้ำเสร็จ พี่ไก่ก็พาไปเล่นน้ำอีกหาดนึง หาดสวย สงบมาก ไม่มีผู้คน (ลืมว่าชื่อหาดอะไร) คนอื่นเค้าก็เล่นน้ำกับปกติ มีชะนีนี่แหละค่ะ ทั้งโดดจากเรือ วิ่งบนหาด กระโดดน้ำ ช่วงนั้นลืมนึกถึงสังขาร
หลังจากเหนื่อยแล้วก็เดินทางกลับไปโฮมสเตย์ ทานอาหารเที่ยงพักผ่อนตามอัธยาศัย ใครชอบเสาไหนก็สิงเสานั้น โฮสสเตย์เป็นแบบ ปลูกยื่นลงไปในน้ำ บรรยากาศ สบายมาก ลมพัดเย็น
หลังจากพักผ่อนที่บ้านแล้ว เราเลือกเดินออกไปหาดข้างบ้าน หาดกว้างพอสมควร สงบ และฟินมาก
จบทริป 1 วันที่โฮมสเตย์ท้องตมใหญ่ ค่าใช้จ่ายมไม่แพงค่ะ กำไรชีวิตคุ้มมาก ที่ได้ไป
เรื่องอาหารการกินที่นี่ บอกเลย แซบมากกกกก นั่งทานกับพื้น เป็นกลุ่มเป็นก้อนฟินดี
มื้อกลางวัน
มื้อเย็น
เช้าวันที่ 2 เดินทางไปเกาะพยาม
พากันตื่นแต่เช้า กะว่าจะนั่งรถรถไปตัวเมืองชุมพร เพื่อขึ้นเรือเที่ยวเช้าไปเกาะพยาม ระนอง
แต่ค่าเหมารถเข้าเมืองแพงเหลือเกิน นีจนจน ก็เลยหงอย แต่พระโปรด พี่ไก่จะเข้าเมืองชุมพรพอดี ก็เลยได้ติดสอยห้อยตามอาศัยไปลงท่ารถชุมพร และแล้วเรื่องดราม่าก็บังเกิด
สองชะนี พากันไปนั่งแคปหลัง ถีบให้ชะนีอย่างฉันนั่งหน้าคู่กับพี่ไก่ พี่เค้าถามว่าไปลงที่ไหน ก็ตอบไปว่า บขส ชุมพรค่ะ ทำไมไม่ไปรถตู้ คือชะนีคิดว่ารถทัวร์น่าจะเร็วกว่าค่ะ พี่เค้าสวนมาว่า รถตู้วิ่งยาว กับ รถเมล์จอดทุกป้าย คิดว่าอะไรเร็วกว่ากัน ค่ะชะนีโง่ไปแล้ว รถตู้เร็วกว่าค่ะ แล้วโทรถามรถตู้รึยัง ว่าเที่ยวต่อไปกี่โมง ชะนีถึง กดมือถือสั่นระริก รอบต่อไปเที่ยงค่ะ แล้วเรือเที่ยวสุดท้ายกี่โมง บ่ายสองครึ่งค่ะ คิดว่าจะะทันมั้ย ไม่รู้ค่ะ ชะนีเริ่มน้ำตาปริ่ม โดนดุว่าไปเที่ยวทำไมไม่เตรียมข้อมูล โทรไปหาโรงแรม ถามเค้าว่ามีเรืออื่นอีกมั้ยหลังจากบ่ายสอง ชะนีกดรัวจร้า ทางโรงแรมบอกว่าเรือสปีดโบท มีถึง ห้าโมงครึ่ง ชะนีโล่งอก ซึ่งระหว่างนั้นพี่ไก่ก็ช่วยโทรติดต่อกับทางรถตู้
นะหว่างนั่งรถพี่แกก็บอกว่าไปเกาะพยามเช็คน้ำขึ้นน้ำลงรึยัง ไปเที่ยวจะสวยต้องระหว่างน้ำขึ้นซึ่งมีไม่กี่วันหรอก ไปช่วงนี้ก็เห็นแต่ชี้เลน ชะนีก็พากันรีบบอกว่า ไม่ได้ไปพักที่บลูสกายจร้า แพงไป เลยไม่ต้องกังวลเรื่องน้ำขึ้นน้ำลง
นั่งรถจากชุมพรไป บขส ระนองใช้เวลา 2 ชั่วโมงครึ่ง ลงรถก็อเมชชิ่งระนอง
รถสองแถวโครงไม้ ไม่มีประตู คลาสสิคมาก นั่งไปท่าเรือ คำเตือนระหว่างนั่งไป คุณจะเป็นต่างชาติทันที เพราะมีแต่ เบอม่าร์ทั้งรถ
นั่งรถประมาณ 10 นาที ถึงท่าเรือ เข้าไปจัดแจงซื้อตั๋วเรือเร็ว พอขึ้นเรือ เกิดเหตุการณ์ คนเกิน2 คน พนง. ก็เลยลงเรือมา เพื่อบอกให้ฝรั่งไฮโซ 2 คน ลงเรือเพื่อไปรอบถัดไป น้องเค้าก็พูดปะกิดไม่ค่อยเก่ง เราก็เลยบอกให้ ฝรั่งไม่ยอมเพราะตั๋วเรือบอกรอบ บ่าย2 ครึ่ง ชะนีก็เลยขอดูตั๋ว ถูกของฝรั่งมัน ชะนีก็เลยช่วยกันเถียงให้ฝรั่งว่ามันไม่ใช้ความผิดของเค้า จนคนเรือต้องยอม ชะนีจึงหันไปบอกฝรั่งไฮโซว่า ทุกอย่างโอเคละ แต่ไม่มีคำว่าขอบคุณ ออกจากปาก ของฝรั่งไฮโซเลย ก็โอเคร ชะนีนั่งเรียงตามลำดับความแรด ให้น้ำสาดหน้าจนถึงเกาะ และปฏิญาณว่าขากลับชะนีจะนั่งเรือประมงกลับดีกว่า น้ำทะเลตีหน้าชาหมดขามา
ข้อความเต็ม เดี๋ยวมาต่อค่ะ
3 ชะนี แบกเป้เที่ยว ยังสาวอยู่ใช้ชีวิตซะ
เราแพลนไว้ว่าจะไปดำน้ำที่ท้องตมใหญ่ ชุมพร 1 วัน ซึ่งเราเคยไปมาแล้ว1 ครั้ง ติดใจกับการดำน้ำมาก บอกเลยสวย และก็จะแวะไปเที่ยวเกาะพยาม ยังไม่เคยไป 4 วัน
เรากลับไปอยู่บ้านสระบุรีค่ะ ช่วงว่างงาน ถึงเวลานัดหมายเราแบกเป้ ห้อย snorkel มา 2 อัน ขึ้นรถตู้ ใช้เวลา 2 ชั่วโมง ทุลักทุเลพอดู ไปพักที่ห้องน้องชายรอเวลานัด กับ 2 ชะนี นางแรกนางรับจ้างเสิรฟบนเครื่องแถวยุโรป น่าสงสาร ลงเรื่องมาไม่รู้ได้นอนรึเปล่าก็ต้องมารวมตัวเลย ส่วนชะนีอีกนางอยู่กทม. อยู่แล้ว
ชะนีทั้ง 2 นางไม่เคยพบปะพูดคุยกันมาก่อน เรานัดกันที่เทอมินัล 21 ฟูดส์คอร์ด อาหารที่นี่อร่อยและถูก ชะนีชอบ เราจองตั๋วรถไฟเที่ยว 22.50 น. หัวลำโพง ไปสถานีสวี ชุมพร.
หลังจากแอบดูฝรั่งหล่อๆ และทานอาหารไปด้วย 3 ชะนีก็เตรียมตัวแบกเป้ไปนั่งรถไฟฟ้าใต้ดิน มุ่งหน้าสู่หัวลำโพง แต่แต่ เราน่าจะมีไวน์ติดไปนะเอาไว้ดื่มที่บ้านท้องตมใหญ่ เบาเบา ว่าแล้วก็มุ่งหน้า ไป กัวร์เม่วัน ชั้นล่างและแล้วชะนีก็เหมือนถูกถีบหน้าออกมา ด้วยราคาไวน์ที่ไม่เป็นมิตรกับกระเป๋าตังค์ และบัดเจตเลย ปลอบใจกันและกันอยู่พักนึงก็เดินทางค่ะ
3 ชะนีมาถึงหัวลำโพงโดยสวัสดิภาพ ไม่มีการตบตี จิกกัด กับใครในรถไฟฟ้า ก็ซื้อเครื่องดื่ม ขนมขมเคี้ยว รอรถไฟ
เดินไปรอที่ชานชะลา ก็คุยกันสนุกสนาน ถ่ายรูปเพลิน ด้วยความสลิดของเรา รถไฟมาทุกคนพากันขึ้น ชะนียังสนุกสนานในการถ่ายรูป เพราะเค้าประกาศว่ารถไฟที่เทียบชาน ไปสุราษ ไม่ใช่ขบวนเน้ จนเจ้าหน้าที่คงรำคาญชะนีพวกนี้ เดินมาถามว่าไม่ขึ้นรถหรอ ชะนีนางนึงก็เถีบงค่ะว่าไม่ใช่ ของฉันเที่ยว 10.50 ยังไม่ถึงเวลาอีกตั้ง 10 นาที และก็ไม่ใช่ขบวนนี้ด้วยค่ะ เค้าก็เลยดูตั๋วและบอกว่าขบวนนี้แหละครับ บวนนี้มันรวมกัน 39 41 ชะนีตาถลน รีบแบกเป้ขึ้นรถไฟ พร้อมกับความฮา ที่ตั้งหน้าตั้งตาเถียงเจ้าหน้าที่ ขบวนสปรินเตอร์ ไม่มีตู้นอนค่ะนั่งอย่างเดียว ยาวไป
ความมันบวกฮายังมีอีกเยอะ และมันกำลังจะเริ่ม ขึ้นไปบนรถไฟ ขุ่นป้านั่งผิดที่คร้า เราอยากบอกขุ่นป้าว่า ขุ่นป้านั่งผิดที่ แต่นังเพื่อชะนี วิญญาณหน้าที่แอร์ทำงาน พูดด้วยน้ำเสียง ไพเราะ ถามขุ่นป้าว่านั่งเลขที่เท่าไหร่ขอดูตั๋วหน่อย และก็แจ้งขุ่นป้าว่าต้องนั่งตรงไหน ตบมือรัวให้นาง ที่ไม่ทำให้ขุ่นป้าเสียน้ำใจและเสียหน้า พอจัดแจงที่นั่งกันแล้ว ชะนี 3 ตัวก็สังเกตุเห็นขุ่นป้า ก้มๆเงยๆ กับกระเป๋าถือบ่อย เราคิดว่า แกเคี้ยวหมาก คงบ้วนหมากบ่อย หลายรอบ สังเกตุเห็นแล้วว่า อุต๊ะ ขุ่นป้า ขุ่นพระช่วยกล้วยน้ำว้าลูกหย้ายใหญ่ ... ขุ่นป้าแอบกรึป กรึปโดยใช้หลอดด้วยเมาเร็วเลยค่ะ ชะนีก็ได้แต่ขำ เพราะเวลาขุ่นป้าลุกไปเข้าห้องน้ำ จะมีอาการเซ บ้าง หาที่นั่งตัวเองไม่เจอบ้าง ประปราย แล้วแต่อาการมึน ... รถไฟขบวนสปินเตอร์รถเร็วเบาะนั่ง ระหว่างการเดินทางก็จะมี พนง ใส่ชุด ชมพู๊ ชมพู เข็ญรถเข้ามา เพื่อถามว่า รับชา กาแฟ หรือน้ำส้มดีค่ะ และก็มีแจกผ้าห่ม แจกขนม
หลับยาวไป จนจะถึงสถานีชุมพร และก็จะถึงสถานีสวี จุดหมายปลายทาง แต่ แต่ รถไฟหาดใหญ่มุ่งหน้ากรุงเทพเสียอยู่ทำให้ขวางการจราจร ต้องจอดรอกันชัวโมงกว่าๆ คือ ในใจคิด เจียะ เอ้ย คือจะทันดำน้ำมั้ย ระหว่างรอก็ พยายาม ส่งข้อความไปหาพี่ไก่ เป็นคนดูแล โฮมสเตย์บ้านลุงน้อย และคนที่จะพาไปดำน้ำ ว่ารถไฟเสีย รอหน่อยนะพี่ ในที่สุดก็ได้ลง สถานีสวี การจะไปท้องตมใหญ่ เราต้องเดินข้ามไปฝั่งตลาดไปรอรถ 2 แถว หน้าธนาคารออมสิน ถ้ารอเวลารถออก ค่ารถก็คนละ 50 บาท แต่ชะนีรอไม่ไหว เลย เหมาคนละ 100 บาท ลุงขับซิ่งมาก ชะนี3 ตัวโหน2 แถว อะเมช ชิ่ง ค่ะ ไปถึงบ้างลุงน้อยโดยสวัสดิภาพ
เมื่อมาถึงโฮมสเตย์บ้านลุงน้อย พี่ไก่ก็ให้เอากระเป๋าไปเก็บ และทานอาหารเช้า เป็นข้าวต้มปลา อร่อยมากครั้งที่แล้วอร่อยยังไง ครั้งนี้ก็อร่อยไม่เปลี่ยน เครื่องปรุ่ง กระเทียม พริกขี้หนู ส้มลูกเล็ก ฟินเฟ่อ ทานเสร็จกัดตรียมตัวเตรียมใจ ไปดำน้ำ ไฮไลต์เลยพี่น้อง
ก่อนขึ้นเรือ ได้รับการอบรมจากพี่ไก่เรื่อง กติกา มารยาต ในการดำน้ำ
เราจะไปดำน้ำกันที่เกาะมัดหวายใหญ่ ซึ่งเป็นเกาะสัมปทานรังนก ฉะนั้นถ้าเราลอยอยู่ในน้ำแล้วมีจุดเลเซอร์แดงตามตัวก็ไม่ต้องตกใจ เค้าแค่แป้องกัน อย่าขึ้นไปเหยียบเกาะเป็นพอ ใช้เวลาเดินทางประมาณ 20 นาที
เกาะมัดหวายใหญ่ เหมือนปลาวาลมาก
เราไม่มีกล้องถ่ายใต้น้ำ เราก็เลยขอยืมภาพ จากเพจ โฮมสเตย์ท้องตมใหญ่มานะค่ะ เราได้เห็น หอยมือเสือขนาดเล็กใหญ่ สวยมากก น้ำตาจิไหล
ทากทะเล น่ารักมากกกก เราได้เห็นสองตัวนี้จริงๆนะ
และได้เห็น ปลานกแก้วตัวใหญ่ ปลาผีเสื้อเหลืองชุมพร ทริกในการดำน้ำ อยากเห็นของดีต้องไหว้ตามติดพี่ไก่
หลังจากดำน้ำเสร็จ พี่ไก่ก็พาไปเล่นน้ำอีกหาดนึง หาดสวย สงบมาก ไม่มีผู้คน (ลืมว่าชื่อหาดอะไร) คนอื่นเค้าก็เล่นน้ำกับปกติ มีชะนีนี่แหละค่ะ ทั้งโดดจากเรือ วิ่งบนหาด กระโดดน้ำ ช่วงนั้นลืมนึกถึงสังขาร
หลังจากเหนื่อยแล้วก็เดินทางกลับไปโฮมสเตย์ ทานอาหารเที่ยงพักผ่อนตามอัธยาศัย ใครชอบเสาไหนก็สิงเสานั้น โฮสสเตย์เป็นแบบ ปลูกยื่นลงไปในน้ำ บรรยากาศ สบายมาก ลมพัดเย็น
หลังจากพักผ่อนที่บ้านแล้ว เราเลือกเดินออกไปหาดข้างบ้าน หาดกว้างพอสมควร สงบ และฟินมาก
จบทริป 1 วันที่โฮมสเตย์ท้องตมใหญ่ ค่าใช้จ่ายมไม่แพงค่ะ กำไรชีวิตคุ้มมาก ที่ได้ไป
เรื่องอาหารการกินที่นี่ บอกเลย แซบมากกกกก นั่งทานกับพื้น เป็นกลุ่มเป็นก้อนฟินดี
มื้อกลางวัน
มื้อเย็น
เช้าวันที่ 2 เดินทางไปเกาะพยาม
พากันตื่นแต่เช้า กะว่าจะนั่งรถรถไปตัวเมืองชุมพร เพื่อขึ้นเรือเที่ยวเช้าไปเกาะพยาม ระนอง
แต่ค่าเหมารถเข้าเมืองแพงเหลือเกิน นีจนจน ก็เลยหงอย แต่พระโปรด พี่ไก่จะเข้าเมืองชุมพรพอดี ก็เลยได้ติดสอยห้อยตามอาศัยไปลงท่ารถชุมพร และแล้วเรื่องดราม่าก็บังเกิด
สองชะนี พากันไปนั่งแคปหลัง ถีบให้ชะนีอย่างฉันนั่งหน้าคู่กับพี่ไก่ พี่เค้าถามว่าไปลงที่ไหน ก็ตอบไปว่า บขส ชุมพรค่ะ ทำไมไม่ไปรถตู้ คือชะนีคิดว่ารถทัวร์น่าจะเร็วกว่าค่ะ พี่เค้าสวนมาว่า รถตู้วิ่งยาว กับ รถเมล์จอดทุกป้าย คิดว่าอะไรเร็วกว่ากัน ค่ะชะนีโง่ไปแล้ว รถตู้เร็วกว่าค่ะ แล้วโทรถามรถตู้รึยัง ว่าเที่ยวต่อไปกี่โมง ชะนีถึง กดมือถือสั่นระริก รอบต่อไปเที่ยงค่ะ แล้วเรือเที่ยวสุดท้ายกี่โมง บ่ายสองครึ่งค่ะ คิดว่าจะะทันมั้ย ไม่รู้ค่ะ ชะนีเริ่มน้ำตาปริ่ม โดนดุว่าไปเที่ยวทำไมไม่เตรียมข้อมูล โทรไปหาโรงแรม ถามเค้าว่ามีเรืออื่นอีกมั้ยหลังจากบ่ายสอง ชะนีกดรัวจร้า ทางโรงแรมบอกว่าเรือสปีดโบท มีถึง ห้าโมงครึ่ง ชะนีโล่งอก ซึ่งระหว่างนั้นพี่ไก่ก็ช่วยโทรติดต่อกับทางรถตู้
นะหว่างนั่งรถพี่แกก็บอกว่าไปเกาะพยามเช็คน้ำขึ้นน้ำลงรึยัง ไปเที่ยวจะสวยต้องระหว่างน้ำขึ้นซึ่งมีไม่กี่วันหรอก ไปช่วงนี้ก็เห็นแต่ชี้เลน ชะนีก็พากันรีบบอกว่า ไม่ได้ไปพักที่บลูสกายจร้า แพงไป เลยไม่ต้องกังวลเรื่องน้ำขึ้นน้ำลง
นั่งรถจากชุมพรไป บขส ระนองใช้เวลา 2 ชั่วโมงครึ่ง ลงรถก็อเมชชิ่งระนอง
รถสองแถวโครงไม้ ไม่มีประตู คลาสสิคมาก นั่งไปท่าเรือ คำเตือนระหว่างนั่งไป คุณจะเป็นต่างชาติทันที เพราะมีแต่ เบอม่าร์ทั้งรถ
นั่งรถประมาณ 10 นาที ถึงท่าเรือ เข้าไปจัดแจงซื้อตั๋วเรือเร็ว พอขึ้นเรือ เกิดเหตุการณ์ คนเกิน2 คน พนง. ก็เลยลงเรือมา เพื่อบอกให้ฝรั่งไฮโซ 2 คน ลงเรือเพื่อไปรอบถัดไป น้องเค้าก็พูดปะกิดไม่ค่อยเก่ง เราก็เลยบอกให้ ฝรั่งไม่ยอมเพราะตั๋วเรือบอกรอบ บ่าย2 ครึ่ง ชะนีก็เลยขอดูตั๋ว ถูกของฝรั่งมัน ชะนีก็เลยช่วยกันเถียงให้ฝรั่งว่ามันไม่ใช้ความผิดของเค้า จนคนเรือต้องยอม ชะนีจึงหันไปบอกฝรั่งไฮโซว่า ทุกอย่างโอเคละ แต่ไม่มีคำว่าขอบคุณ ออกจากปาก ของฝรั่งไฮโซเลย ก็โอเคร ชะนีนั่งเรียงตามลำดับความแรด ให้น้ำสาดหน้าจนถึงเกาะ และปฏิญาณว่าขากลับชะนีจะนั่งเรือประมงกลับดีกว่า น้ำทะเลตีหน้าชาหมดขามา
ข้อความเต็ม เดี๋ยวมาต่อค่ะ