พากันเหนื่อยกันบ้างไหมคะ? ที่ต้องทำตัวเข้มแข็งทั้งที่ข้างในใจมันอ่อนแอ

รู้ว่าสังคมในโรงเรียนมันต้องอดทนเพื่ออยู่กับคนในสังคมให้ได้แต่มันก็เครียดส่วนตัวคือเป็นคนที่ทำตัวเป็นกันเองกับคนอื่นมากเช่นคำพูดก็ไม่ชอบการขึ้นเสียงหรือใช้คำรุนแรงโดยไม่มีเหตุผลเราไม่เคยทำกับใครแบบนั้

ไม่รู้ยังหลงเหลือบ้างไหมกับคนที่ยังเชียร์เพื่อไทยและดร ทักษิณ ชินวัตร ไม่ใช่แค่ในนี้แต่ทุกที่เลยแต่อดีตคนเคยเชียร์แบบผมคงจะมีเยอะน่าจะเกือบทั้งประเทศแหละนะ ก็รู้สึกใจหายอยู่เหมือนกันที่อดีตไอคอนและพรร

ของเรา ส่วนใหญ่จะฮึบ แล้วบอกตัวเองว่า วันนี้ต้องดีกว่ามะวานแน่นอน พลังใจในตอนนี้คือ ดูแลผู้ป่วยโรคไต เท่าที่พลังใจจะสู้ไหว ประคับประคองจิตใจ ให้สงบ ทำงานให้ราบรื่น พยายาม ยิ้มกับตัวเองหน้ากระจกบ้างแ

ช่วงมรสุมชีวิตนี่มันเหนื่อยและทรมานใจดีนะคับ จะอ่อนแอให้คนรอบข้างเห็นก็กลัวโดนหาว่าเรียกร้องความสนใจ ต้องพยายามไปเข้มแข็งในห้องมึดๆคนเดียว เอาจริงๆแน่ใจแล้วเหรอว่าการมีอยู่ จะไม่ทรมานกว่าการใจไป ท้อเห

การที่ต้องเจอเรื่องทุกข์เรื่องเดิมๆเช่น อกหักแล้ว อกหักเล่า ไม่สมหวังในความรักซะที หรือ ว่าทำธุรกิจก็โดนโกงอยู่เรื่อยๆ ทั้งที่พยายามทำตัวเองให้ดีขึ้น ตั้งใจทำความดี ให้อภัย อโหสิกรรม สู้ เริ่มต้นใหม่

ทำยังไงดี เหนื่อย ท้อ เหงา รู้สึกว่าตัวเองพร้อมจะล้มลงไปทุกเมื่อ แต่ต้องแสดงว่าเข้มแข็ง ต่อหน้าคนอื่นต้องยิ้ม ต้องหัวเราะ ทั้งที่จริงๆอยากจะร้องไห้ อึดอัด อยากหายจากอาการเหล่านี้ สาเหตุคงมาจากความเครี

ไม่รู้ว่าเป็นแค่เราคนเดียวหรือเปล่า แต่ช่วงนี้รู้สึกเหมือนโตมาเพื่อแบกภาระชีวิตคนอื่นไปซะหมดเลย ทั้งที่บางอย่างมันไม่ใช่หน้าที่เราด้วยซ้ำ เป็นพี่ก็ต้องเก่ง ต้องช่วยทุกคน เป็นลูกก็ต้องอดทน พอเป็นเพื่อน