"แต่งงาน" จดจำไปจนวันตาย..

สืบเนื่องจาก ปีที่แล้ว ฉันมีอะไรกับสามีแล้วท้อง สามีก็เหมือนจะไม่รับ คือ เราก็ติดต่อเค้า โดยการชุมสายระหว่าง แม่เรากับสามี แม่เราถามว่าจะเอาไง สามีบอกครับ ตอบได้แต่ครับ แม่เราเลยบอกให้ไปบอกพ่อแม่สามีซะว่าต้องยังไงต่อ พอจากนั้น ความก็ไม่คืบหน้า เราเครียส ทำงานก็ไม่ได้มีอาการเลือดออก ต้องฉีดยากันแท้ง จนที่ทำงานให้หยุด 1เดือนนับจากวันที่คุยกันระหว่าง แม่เรากับสามี จากนั้นเรารู้แล้วว่าเราคงต้องเป็นชิงเกิลมัม คือสามี เงียบหายไป จนอีก 3วันเราโทรบอกแม่พ่อว่าจะกลับ เชียงราย บินกลับตอนค่ำ ในวันพรุ้งนี้ ปรากฏว่า เช้าวันที่จะบิน พ่อแม่ เราแอบลงมาหาเรา แล้วไม่ให้เราบอก สามีเราว่าพ่อแม่เรามา เพราะเราขอร้องให้เค้ามารับเราไปส่งสนามบิน พอสามีมาหาที่ห้องต้องเจอพ่อแม่เรา พ่อแม่เราให้พาไปหาพ่อแม่สามี  พอไปถึงสิ่งที่ เราได้รับคือ แม่เค้าพูดว่า จะมาทำไรจะมาเรียกร้องไร แม่ไม่มีเงินให้นะ ก็อยู่ๆ กันไปคลอดแล้วค่อยว่ากัน ทั้งๆ ที่บ้านเราไม่ได้เรียกร้องเงินสักบาท จะบอกว่าบ้านเราไม่ได้จนแล้วก็ไม่ได้รวยล้นฟ้า แค่ก็ไม่มีหนี้สิน พ่อแม่เราไม่ต้องการไรเลยแค่อยากให้ ครอบครัวอบอุ่น แต่เจอสิ่งที่พ่อแม่เค้าพูดว่าไม่เอาเรา ไม่ว่าแต่ดูถูกเรา ไม่ให้เกียรติ์ฝั่งเราเลย แม่เราก็บอกกลับเถอะ เราก็กลับเลย เช้ามาพ่อบอกจองตั๋วเครื่องบินกลับเลย ก็กลับเชียงรายไป จน อาทิกว่าๆ ป้าน้องสาวของพ่อสามีโทรมาเจรจา  บอกจะให้ที่บ้านสามีขึ้นไปเชียงรายไปขอขมา แล้วตกลงไว้ว่าจะให้มาแต่งที่ กทม โรงแรมป้าจะไปจองให้ พอแม่สามี สามี พี่สาวสามี มาถึงเชียงราย ด้วยที่เค้าทำกับบ้านเราไว้ พ่อแม่เรายังเป็นผู้ใหญ่กว่า ยังให้การต้อนรับดีกว่า ไม่โกรธไม่ว่าไร ตอนขอขมา ก็ไม่ได้หวังจะเรียกร้องสิ่งของไรอยู่แล้วที่บ้านเราถามว่ามีไรมาใส่ในขันขอขมา แม่สามีบอกไม่มี คือทำแบบไม่ได้เต็มใจมา โดนป้าบังคับให้มา พอเสร็จ ป้าแกโทรมาบอกให้กลับลงมาเลยเพราะจองโรงแรมไว้มีเวลาเตรียมตัว 4 วัน นับจากวันที่ขอขมา ก็รีบบินกลับ ค่าเครื่องเราออกให้สามี  ส่วนแม่สามีกะพี่สาว นั่งรถกลับ พอมาถึง กทม ดึกแล้วก็แยกกะสามีต่างคนต่างกลับบ้านใครบ้านมัน ตอนเช้ามา ป้าสามีโทรมาบอกให้ไปหาที่บ้านป้า เพื่อเตรียมตัวหาชุดและเตรียมพิธี เราก็ไป ไปถึงกลับอึ้ง คือป้าบอกค่าใช้จ่ายงานแต่ง เราต้องจ่าย ตอนที่ป้าโทรไปที่บ้านนึกว่า ป้าสามีจะจ่ายให้ ก็เลยบอกป้าว่า ขออย่าบอกพ่อแม่เรา ขอให้ผ่านไปก่อนเดี๋ยวเราจะจ่ายให้เองจากราคา 95000 บาทค่าโรงแรม จากนั้นป้าแกพาไปร้านเพื่อซื้อชุดเจ้าสาว ก็เลือกจนได้ชุด ราคาอยู่ 16500 บาทได้ชุดเดียว  ป้าถามว่าเรามีเงินไหม เราบอกไม่มีเงินสด มีแต่บัตร งั้นป้าจ่ายให้ก่อน ด้วยความที่เราตัวเล็ก ต้องแก้ชุดเอาเข้า ป้าสามีพาเรามาแถวบ้านสามี มาหาป้าแก่ๆ ตรงข้ามบ้านสามี กลับเจอ ป้าช่างเย็บผ้ากำลังเย็บผ้าให้ชุดหนึ่งอยู่คือ ชุดแม่สามีเราเอง  ป้าสามีถึงกลับอึ้ง  จากนั้นก็กลับมาบ้านป้า แม่สามีโทรทาหาเราบอกว่าขนมที่สั่งมาเพิ่มในงานตอนพักเบรกจะเอาเท่าไร สั่งให้แต่เราต้องไปจ่าย ป้าสามีไม่ยอมบอกให้แม่สามีจ่ายสิ จากนั้นก็โทรหาสามี ที่ทำงาน สามีทำงานรับราชการทหารอากาศ คือยังไม่มีชุดใส่ ป้าสามีบอกให้ แม่สามีไปส่งเช่าชุด แต่แม่สามีก็ไม่พาสามีไป จนต้องเป็นหน้าที่ป้าของสามีเป็นคนพาไปเช่า ใจเราไม่อยากแต่งแล้วตั้งแต่รู้ว่าจะต้องจ่ายเองหมด พอกลับจากบัานป้าสามี เราเก็บตัวอยู่แต่ในห้องไม่ไปไหน จนแม่สามีโทรมาตามให้มาลองชุด เราก็ไม่ไป ไม่สนใจ โรงแรมโทรมาให้เราไปซ้อมพิธี เราก็ไม่ไป พอถึง 5 ทุ่ม สามีขับรถมาตาม เราเครียสมาก อยากล้มงานแต่ง แต่พอคิดว่าให้มันผ่านไปก่อน พ่อแม่ญาติพี่น้องเรากำลังนั่งรถตู้กันมา น้ำตาเราก็ไหล เป็นเจ้าสาวที่ทุกข์ทรมานใจมาก ก็ยอมนั่งรถไปกับสามีไปบ้านป้าสามีเพราะอยู่ติดโรงแรม พอ 5 ทุ่มพ่อแม่ญาติพี่น้องมาถึง ก็นอนกันบ้านป้าสามี พอเช้ามาตี 3 ซึ้งไม่ได้นอนเลย ต้องมาแต่งหน้าทำผม สามีกับแม่เรามาร้านด้วย พอเสร็จ แม่ของเราเป็นคนจ่ายเงินให้ อยู่ 7500 บาท แต่งหน้าทำผม ตอนพิธี เราไม่อยากจะแต่งเลย อยากล้มงานแต่ง เพราะรู้ว่า เราต้องจ่ายค่าโรงแรม ค่าชุด แถมพ่อเราด้วยความที่ไม่รู้ซื้อสร้อยคอทองคำหนัก 1  บาทพร้อมพระเลี่ยมทองให้สวมรับลูกเขย เรากำกลืนฝืนทนให้งานผ่านไป น้ำตาไหลตลอด ยิ้มไม่ออก ไม่อยากทำไร อยากเดินออกไปนอกโรงแรม แล้วนั่งแท๊กซี่หายไปเลยแต่ทำไม่ได้พ่อแม่เราจะเสียหน้าเอา แค่ได้ยินเสียงคนพูด ดีเนาะลูกสาวบ้านนี้ขอผู้ชายแต่ง  แค่นี้ก็อับอายมากพอแล้ว เรื่องยังไม่จบ พอหมดงาน ป้าสามีชวนไปบ้านสวนที่ปลูกไว้ อ่างทอง ก็ไปกันหมดทั้งญาติฝั่งเราไปพักที่นั้น แต่แล้ว เงินสด 100000 ใส่ในสินสอดล่วงโลก กับชุดเครื่องเพชร ก็เอาคืนป้าสามี ที่ใส่ลวงโลก พร้อมกันนี้แกะซอง งานแต่งทั้งหมด นับต่อหน้า พ่อแม่เรา  ป้าสามี เพื่อ คืนเงิน 95000 ค่าโรงแรม ที่แกสำรองจ่ายหลังเสร็จงาน แกะซองออกมาส่วนมากจะเป็นซองบ้านเรา เยอะ อยู่ที่ 90000 กว่า เราเลยเอาเงินที่เรามีอยู่เสริมให้ ป้าสามีขอเอาเงินแค่ 45000 แล้วที่เหลือราวๆจะ 50000 ให้เราพร้อมแหวนเพชร แต่ส้อยเพชรเครื่องเพชรอื่นแกขอคืนเพราะไม่ได้ให้แค่ใส่ไม่ให้เสียหน้า คือเราไม่ได้เรียกร้องอะไรอยู่แล้ว หลังจากนั้น พอเช้าของอีกวัน เป็นวันที่ต้องกลับเข้ามา กทม เรานั่งรถ สามีเป็นคนขับและพ่อสามีที่นั่งข้างหน้า แล้วเรานั่งด้านหลัง ลืมบอกไป แม่สามีกับพี่สาวสามีไม่มาที่บ้านสวนด้วย ถึง กทม ก็แยก ส่งพ่อสามีเข้าบ้าน ส่วนเราก็กลับมาบ้านเราซึ่งเป็นห้องเป็นคอนโด จากนั้นมาก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แยกกันอยู่ไม่ได้มาใช้ชีวิตคู่ แถม มีเรื่องหลังจาก 2 วันแต่งงาน แม่สามีเข้าไปหาป้า ร้องไหกับป้า บอกให้มาบอกเราให้เลิกกับลูกเค้าแล้วเอาเด็กออกซะ บอกว่าไม่เอาไม่รับเราเป็นลูกสะใภ้ คือ  เราก็ไม่เคยทำไรให้ มีแค่ช่วยเหลือ หาว่าเราเอาเงินลูกเค้า เราทำงานบริษัทเอกชน เงินเราก็ได้เยอะกว่า สามีเราที่เป็นราชการ แน่นอน ทุกวันนี้ เรากะสามีไม่ได้อยู่ด้วยกัน แยกกันอยู่ เราก็ยอม เด็กก็มาหลุดออก สมดังใจแม่สามี ที่ไม่เอาเราอยู่แล้ว เราช่วยเหลือเงินทองสามีมาตลอดคอยดูแล แต่สิ่งที่ได้คือ สามีนอกใจมีคนอื่นอีก เราต้องมานั่งแก้ปัญหาผู้ญ อีกคนของเค้า  แถมเราก็เจ็บแต่ทนพ่อแม่สามีอีก  มีแต่ปวดร้าว มาฟังจากปากป้าสามีที่คอยประคับประครองครอบครัวเรา แต่ต้องมารับปัญหาโลกแตก ไม่รู้จะทำไง รักก็รักสามี แต่มันก็ไม่ได้รักเราเลย ไม่รู้คบกับเราเพราะ เพราะ เงิน หรือเปล่า ที่เราช่วยเหลือเค้าได้ มันพูดอยากไม่เคยดูถูกสามีเรื่องเงิน เค้าอยากได้อะไรหาให้หมด คือว่า เราคิดว่า วันนี้เรามีเราก็ให้เค้าถ้าวันไหนเราไม่มีเค้าคงช่วยเหลือเรา แต่งงานกันแล้วกระเป๋าเดียวกัน เราไม่เคยคิดว่านี้เงินเธอ นี้เงินฉัน ไปไหนมาไหน กินไรเราออกให้สามีหมดเลย พยายามจะไม่ให้เค้าจ่ายเพราะสงสารเค้ากลัวเค้าไม่มีพอใช้ แต่เรากับโดนแม่เค้าว่า เราเอาเงินเค้ามาใช้จนเค้าไม่มี ให้สามีพาไปกินแต่ของแพงๆ เราสองคนไปกินจริง แต่เราจ่าย ไม่เคยให้สามีจ่ายเลยตั้งแต่คบกันมา นี้ 5 ปีกว่าแล้ว ที่เป็นแบบนี้ แต่แต่งงานเมื่อ 16/11/2014 ถึงแต่งงานกันมาไม่ถึงปี เครียสค่ะพูดให้คนฟังไม่ได้ ต้องมาระบายทางนี้ สงสารพ่อแม่เรา สงสารตัวเรา ทุกวันนี้ทนเพราะรักเค้า  แต่ก็รู้ว่าไม่ได้อะไร แต่ก็อยากประคับประครองให้ไปถึงที่สุด พยายามเงียบ แล้วนิ่งให้มากที่สุดเก็บแล้วไม่พูด ไม่รู้จะทำไงทุกวันนี้สวดมนต์ไหว้พระ เคยคิดสั้นแต่ก็สงสารพ่อแม่เรา