ตอนนี้อายุ 23 ครับ ตอนเด็กๆก็มีปัญหาคือ มักจะลืมโน่นลืมนี่แล้วก็ซุ่มซ่าม ซึ่งตอนนั้นแม่ก็บอกว่าเป็นเพราะชอบเหม่อลอยสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
แต่พอหลังจากเริ่มเรียนจบ อาการก็หนักขึ้นเรื่อยๆ คือลืมทุกวัน พวกกุญแจ หรือมือถือที่เพิ่งวางกลับจำไม่ได้ว่าวางไว้ที่ไหน บางทีก็หาของทั้งๆที่ถืออยู่ในมือ เป็นอย่างนี้ทุกวัน ทั้งๆ ที่บอกกับตัวเองว่าต้องเตือนตัวเอง และล่าสุด ผมกินข้าวไปแล้วแต่จำไม่ได้ว่ากิน เพราะผมกำลังจะไปทำกับข้าวแล้วน้องสาวทักว่ากินข้าวแล้วไม่ใช่หรือ และก็เริ่มจำคำพูดที่คุยกับคนรอบข้างไปไม่ได้จนคนรอบข้างเริ่มทัก และตอนนี้มันเริ่มมีปัญหากับชีวิตผมคือถ้าทำงานอะไรค้างเอาไว้แล้วมีใครขอให้ช่วยงานใหม่ก็จะลืมของเก่าไปเลย บางทีก็นึกอะไรขึ้นมาได้จะพูดแต่ก็ลืม ต้องใช้เวลานึก ซึ่งก็คิดออกบ้างไม่ออกบ้าง นี่เป็นอาการเริ่มต้นของโรคสมองเสื่อมหรือเปล่าครับ (แต่ความทรงจำในอดีตจะจำได้แม่นนะครับ แบบเรื่องสมัยเรียนอะไรแบบนี้ แต่ความจำในชีวิตประจำวันแทบไม่เหลือ บางทีไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่านั่งมอไซมาทำงานหรือนั่งรถเมล์มา)
นี่ผมคิดไปเองหรือว่ามันคืออาการของโรคสมองเสื่อม?
แต่พอหลังจากเริ่มเรียนจบ อาการก็หนักขึ้นเรื่อยๆ คือลืมทุกวัน พวกกุญแจ หรือมือถือที่เพิ่งวางกลับจำไม่ได้ว่าวางไว้ที่ไหน บางทีก็หาของทั้งๆที่ถืออยู่ในมือ เป็นอย่างนี้ทุกวัน ทั้งๆ ที่บอกกับตัวเองว่าต้องเตือนตัวเอง และล่าสุด ผมกินข้าวไปแล้วแต่จำไม่ได้ว่ากิน เพราะผมกำลังจะไปทำกับข้าวแล้วน้องสาวทักว่ากินข้าวแล้วไม่ใช่หรือ และก็เริ่มจำคำพูดที่คุยกับคนรอบข้างไปไม่ได้จนคนรอบข้างเริ่มทัก และตอนนี้มันเริ่มมีปัญหากับชีวิตผมคือถ้าทำงานอะไรค้างเอาไว้แล้วมีใครขอให้ช่วยงานใหม่ก็จะลืมของเก่าไปเลย บางทีก็นึกอะไรขึ้นมาได้จะพูดแต่ก็ลืม ต้องใช้เวลานึก ซึ่งก็คิดออกบ้างไม่ออกบ้าง นี่เป็นอาการเริ่มต้นของโรคสมองเสื่อมหรือเปล่าครับ (แต่ความทรงจำในอดีตจะจำได้แม่นนะครับ แบบเรื่องสมัยเรียนอะไรแบบนี้ แต่ความจำในชีวิตประจำวันแทบไม่เหลือ บางทีไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่านั่งมอไซมาทำงานหรือนั่งรถเมล์มา)