ความรู้สึกเหมื่อนหมาวิ่งไล่งับมอเตอร์ไซต์ .ไม่ว่าจะไล่ยังมอเตอร์ไซต์ก็ไม่หยุดให้กัดสักที

สวัสดีครับ เชื่อว่าหลายๆท่านในนี้ต้องเคยผ่านประสบการณ์เรื่ิองความรักมาแทบทังนั้น .สำหรับตัวผมเองด้วยวัยที่ใกล้เข้าสู่เบจเพศไปทุกเวลา ก็ผ่านประสบการณ์เช่นนี้เสมือนเป็นส่วนนึงของช่วงเวลาในชีวิต ด้วยความที่เรียนมหาลัย เคยถูกรีไทล์.จึงมีอายุที่มากกว่าเพื่อนๆในชั้นเรียนเดียวกัน ทำให้ไม่ค่อยมีเพื่อน(ที่สนิทใจจนระบายได้ทุกๆอย่าง) นอนก็นอนคนเดียว กินก็กินคนเดียวเป็นเช่นนี้มานานหลายปี.จึงเกิดเป็นความเหงาเล็กๆ จากเล็กๆก็กลายเป็นใหญ่ วันๆนึงได้พูดแค่ไม่กี่ประโยค. จนมาได้พบกับเพื่อนคนนึง เธอจบจากมหาลัยเดียวกันแต่ต่างคณะน เธอทำงานอยู่ใกล้ๆกับมหาลัยที่ผมเรียนอยู่ และจุดเริ่มต้นทุกอย่างมันก็เริ่มมาจากสิ่งเล็กๆแบบนี้

ย้อนความกลับไปเมื่อสามปีก่อน ผมรู้จักเพื่อนคนนึงเป็นผู้หญิง(ผมขอเรียกเธอว่าฝ้ายละกันนะครับ) ฝ้ายเป็นผู้หญิงที่สวย มีความเป็นตัวเองสูง. ตัวเล็กน่ารักน่า.ผมรูสึกถูกชะตากับเธอมาก ประกอบกับช่วงนั้นเธอเลิกกับแฟนมาใหม่ๆ ด้วยความที่ผมเป็นคนชอบคุยชอบสร้างบรรยากาศให้สนุกด้วยมุขตลกฝืดๆของผม จึงทำให้ผมกับฝ้ายนั้นสนิทกัน จนถูกเพื่อนๆล้ออยู่บ่อยๆ มันก็เป็นความรู้สึกที่ดีช่วงเวลาหนึ่งๆ จากนั้นเราก็เริ่มห่างกัน เพราะด้วยหน้าที่และเวลาที่ต่างไม่ตรงกัน จนเธอเริ่มหายไปจากผมช้าๆโดยที่ผมไม่ทันได้รู้ตัว
.จนวันหนึ่งหลังจากที่เธอจบการศึกษา เธอได้มาทำงานอยู่ใกล้ๆกับมหาลัยที่ผมอยู่ (ผมรีไทล์แล้วสอบเข้ามาใหม่ที่มหาลัยเดิม) เธอหลังจากจบมหาลัยไปเพื่อนๆต่างก็แยกย้านไปตามเส้นทางของแต่ละคน.ทำให้เธอก็ไม่ค่อยมีเพื่อน เราจึงได้กลับมาคุยกันไหมอีกครัง . จากที่ผมได้บอกมา ตัวผมนั้นเหงามาก พอได้เจอเเธออีกครั้งมันก็ทำให้ความเหงามันหายไป เรามีโอกาสได้ไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ดูแลกันทั้งในยามปกติหรือยามเมา ผมก็มันจะเป็นคนที่อาสาทีจะดูแลเธอในทุกๆอยากตามความเหมาะสม โดยที่ผมเต็มใจ แต่ด้วยที่เธอเป็นคนสวยก็มีหนุ่มมาตามจีบเป็นปกติ. ผมก็ทำตัวเหมือนปกติอาจจะมีแซวบ้างเล่นบ้าง แต่ข้างในใจนี้สั่นไปหมดจนผมเริ่มมั่นใจว่าผมชอยเธอ มีอยู่วันหนึ่งเธอไม่สบาย ด้วยความที่ผมยังเป็นนักศึกษามีแค่มอเตอร์ไซต์เก่าๆ1คัน เธอก็ได้บอกผมมาว่าเธอไม่สบาย จะไปหาหมอแต่ไปไม่ไหว เธอเลยบอกว่าจะให้พี่เอ(พี่เอคือคนที่มาจีบเธอ และเหมือนว่าเธอก็จะชอบพี่เขาเช่นกันพี่เขา พี่เขาเป็นคนที่มีการงานมั่นคง แต่ติดอยู่ตรงที่แกมีแฟนอยู่แล้ว และแกก็เป็นเสือผู้หญิง) ไปรับจากหอพักของเธอเพื่อจะพาเธอไปโรงพยาบาล ตอนนั้นเป็นเวลาตีสองกว่าๆ.ผมก็โอเครตามที่เธอเห็นสมควร. ผมจึงไลน์คุยกับเธอเป็นระยะๆเพื่อถามอาการ  สุดท้ายเธอบอกมาว่าพี่เอไม่มารัยแล้ว เพราะพี่เอไม่ว่าง ผมจึงอาสาพาเธอไปหาหมอเอง. สรุปเธอเป็นไข้เลือดออกไข้สูง40องศา จึงได้นอนโรงพยาบาลระยะหนึ่ง.  จากนั้นความสัมพันต่างๆของเราก็เหมือนจะดีขึ้น จนวันๆนึงที่เธอเจอเพื่อนของผม เพื่อนของผมมันชื่อว่าแมน เป็นหนุ่มหน้าตาดี คารมดี จึงมีสาวๆมาติดมันเยอะ มันก็ได้รู้จักกับฝ้ายจากผม. เราสามคนได้ไปเที่ยวด้วยกันกินเหล้าด้วยกันอยู่บ่อยๆ จนผมเริ่มรู้สึกว่าแมนกับฝ้ายจะสนิทกันดี. จนผมรับรู้ได้ถึงความสัมพันที่เปลี่ยนไปของ และมันก็เกิดขึ้นจริง เนื่องจากที่แมนกับผมสนิทกันมาก มันก็รู้ว่าผมชอบฝ้าย.มีอะไรเราก็จะคุยกันหมด.มันได้มาบอกผมว่า เห่ย ฝ้ายชอบกูหวะ ในตอนนั้นอยู่ดีๆขาผมมันก็สั่น มือสั่น เหงือแตก ผมเลยถามมันไปว่าแล้วอะคิดไรกับฝ้ายมันป่ะ มันบอกไม่ได้คิดอะไร. จากวันนั้นที่แมนบอกผมมา มันทำให้ผมรู้ว่าตลอดเวลาที่ผมกับฝ้ายนั้น ฝ้ายคิดกับผมแค่เพื่อนจริงๆ ตอนนี้ผมก็พยายามตัดใจ แต่มันก็ทรมาน ความเหงาที่คุ้นเคยกลับมาอีกครั้ง ความรู้สึกเหมือนหมา ที่นอนมองมอเตอร์ไซต์แล้วอยากจะไปงับเค้าให้ได้ อยากจะกลับไปคุยกับเค้าสนิทกับเค้าแกล้งหลอกตัวเองว่ามันยังมีโอกาส. แต่ก็นะ หมาวิ่งไล่มอเตอร์ไซต์ยังไง มันก็ไล่มันไม่ทันหรอก ยังไงก็ขอขอบพระคุณพันทิปนะครับที่มีพื้นที่ให้ได้ละบายความในใจ บางทีมันก็อึดอัดอยุ่เหมือนกัน ขอขอบคุณจริงๆครับ #น้องภาค