"ด้วยรักและจริงใจ" บทที่ ๒ โดย พันธิตรา

หลังจากนั้นสองวันวรัชยาต้องไปทำงาน ที่มหาวิทยาลัยไม่มีใครพูดถึงเรื่องที่วรรธน์ก่อขึ้น อาจเป็นเพราะส่วนมากเป็นคนนอกพื้นที่จึงไม่ได้สนใจเรื่องราวอะไรมากนัก เมื่อเป็นเช่นนั้นหญิงสาวจึงไม่รู้สึกอึดอัดเท่า

วรัชยาสูดหายใจเข้าปอดด้วยความโล่งอก .....

เช้าวันเสาร์วรัชยามีโอกาสพักอยู่กับบ้านหลังจากอาทิตย์ที่ผ่านมาเธอต้องทุ่มเทเวลาทำงานในตอนกลางวันและอาศัยเวลาในช่วงเย็นเพื่อเตรียมการสอนสำหรับวันถัดไป เป็นการรับน้องที่โหดจริงๆ แต่ก็สนุกและสบายใจ ที่บ้

แต่ก่อน มีญาติพี่น้อง ยังไปมาหาสู่กัน  เรื่องราวในชีวิตของเรา เอ๊ะอะ ยังไม่ได้บอกญาติเลยสักคำ ก็รู้กันหมดแล้ว แถมชอบเอาเราไปนินทา ริษยาใส่ ปัจจุบันหลังจากปู่ย่าเราเสีย ก็ไม่ได้ติดต่อญาติคนอื่

“จะกลับแล้วเหรอครับพี่ปี” ภัทรไม่ได้มีท่าทีสนใจหญิงสาวที่กำลังมองเขาด้วยสายตาฉงนฉงาย ชายหนุ่มมองตรงไปที่วรรธน์ แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้รู้จักมักจี่ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆ นายจ้างของเขาเลย

วรรธน์เลี้ยวรถเข้ามาจอดในร้านอาหารตามสั่งหลังจากออกมาจากมหาวิทยาลัยไม่กี่กิโลเมตร ชายหนุ่มหิวจนไส้จะขาดหลังจากต้องไปคุมคนงานตัดปาล์มมาทั้งวัน และเขาเดาว่าผู้โดยสารข้างๆ เขาก็คงหิวเหมือนกัน เพราะตอนนี้