ที่สุดของการเดินทาง

ที่สุดของการเดินทาง

๑ เกษียณแล้วกะว่า จะขอเงิน สวัสดิการของรัฐบาล ถ้าขอตอนนี้ จะได้เดือนละ สองพันหนึ่งร้อยเหรียญ ภาษาอังกฤษเขาเรียกว่า Passive Income มีมาเรื่อยๆ ใช้ไปจนตาย แต่ถ้ารอถึงหกสิบหก จะได้ถึง สองพันสี่ร้อย คงจะรอไปถึงหกสิบหก

๒ ส่งลูกเรียนมหาวิทยาลัย ออกเงินให้ทุกคน แต่ให้ลูกยืมจากรัฐบาลปีละสองพันเหรียญ จะได้รู้ว่าเงินไม่ได้มาฟรี จบมาต้องเป็นหนี้เขาเหมือนกัน

๓ ก่อนจบมหาวิทยาลัยหนึ่งปี ลูกต้องฝึกงาน ซื้อรถใหม่ให้ทุกคน เพราะเคยรู้ถึงความลำบากสมัยเรียนหนังสือ แสดงว่าลูกๆเรา เธอเป็นผู้ทำบุญในชาติปางก่อน อันเป็นมงคลที่ ๕ ของพระพุทธศาสนา ถึงได้ลำบากน้อยมาก

๔ บอกลูกๆทุกๆคนว่า พอทำงานแล้วต้องต้องส่งเงินให้พ่อแม่ใช้ เดือนละ ห้าร้อยเหรียญลูกตอบตกลง แต่ในความเป็นจริง นอกจากจะไม่ได้เงินแล้ว เวลาเติมน้ำมันรถ เธอยังต้องเอาบัตรเครดิคคาร์ดของพ่อแม่ไปใช้ เสื้อผ้าก็เอากลับมาซักที่บ้าน เพราะมันสะดวกและไม่ต้องเสียเงิน

๕ โชคดีที่มีภรรยาดี ภรรยาลากตัวไปที่ยิมไปออกกำลังกาย มาสิบห้าปีแล้ว อาทิตย์ละสามสีวัน อย่างน้อยหัวใจได้สูบฉีด

๖ สิ่งดีที่สุดที่เงินซื้อได้คือ ที่ฉีดฟันด้วยน้ำ แปรงฟันเสร็จแล้ว ใช้เอ็นขัดฟันแล้ว ต้องใช้น้ำฉีด จะรู้สึกถึงความสอาดในปากทันที เสียดายที่เมืองไทย ไม่ค่อยจะมีไฟให้เสียบในห้องน้ำ ไปเมืองไทยทีไร กลับมาอเมริกา ต้องมาหมอฟันทุกที

๗ อย่าลืมพื่อนเก่า โดยเฉพาะคนที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน ถามตัวเองว่าเจอกันครั้งสุดท้านเมื่อไร

๘ เขียนจดหมายหรือโทรหาพ่อแม่ อย่างน้อยเดือนหนึ่งครั้ง โดยเฉพาะคนไทยที่อยู่ต่างแดน บางทีสิ่งที่พ่อแม่อยากได้ยิน อาจจะเป็นแค่เสียงของเราก็ได้

๙ อย่าโกรธข้ามคืน อย่าเสียเวลากับการโต้แย้ง ไม่มีใครที่ถูกต้องหรือผิดทั้งหมด เขาอาจจะทำดีที่สุดแล้วก็ได้

๑๐ เวลาแก่ตัวลง เรื่องราวต่างๆในความคิดมันมากขึ้น เหมือน memory in the hard drive หัวเข็มที่จะวางใน hard drive มันจะไปอยู่ในอดีตเสียทุกที มันไม่ยอมอยู่นิ่งๆในปัจจุบัน พอเข็มไปอยู่ที่อดีต ทุกข์ก็มาทันที จะให้เข็มอยู่ที่ปัจจุบัน นิ่งๆอยู่ได้มีอยู่ทางเดียวคือต้องปฏิบัติภาวนา ให้สติรู้ตัว อยู่กับพุทโธตลอดเวลา จะให้อยู่นิ่งๆ เป็นไปเกือบไม่ได้ ลองยกมือกางแขนแล้วอยู่นิ่งๆ จะอยู่ได้ไหมฉันใด จิตต้องมีที่เกาะ และต้องเกาะกับการภาวนาฉันนั้น

๑๑ เกษียณแล้วเวลาเหลือน้อย ถึงเวลาต้องปฏิบัติภาวนา อย่างที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสดท่านบอกว่า เกิดมาเพื่อที่จะมาหาแก้ว พบแล้วไม่กำจะเกิดมาทำไม จะกลับไปปฏิบัตที่เมืองไทย ก็ยังมีลูกผูกคอ มีเงินผูกขา มีภรรยาผูกแขน ตรึงไว้ไม่ให้ไปไหน คงจะปฏิบัติที่อเมริกา เพราะว่าอากาศที่นี้เย็นสบายดี ไปปฏิบัติที่เมืองไทยหลายปีหลายหนแล้ว พูดได้คำเดียว เมืองไทยร้อนมากๆ

๑๒ การงานคั่งค้าง ไปที่วัดไทย ไปเจอหนังสือธรรมเก่าๆ ซีดี เทปเก่าๆ บางเล่มเก่าถึงยี่สิปปี เจ้าของไม่ใช้แล้วเอามาให้วัด หรือลูกหลานเอามาบริจาคเป็นธรรมทาน สักวันหนึ่งเราต้องจากไป ลูกหลานคงจะเอาหนังสือธรรมเหล่านี้มาบริจาคให้วัดเช่นด้วยกัน เราปฏิบัติธรรมถึงที่สุดของความสามารถของเราหรือยัง อย่าให้การงานคั่งค้างเหมือนกับคนอื่นเขา ท่านกล่าวเอาไว้ว่า การเกิดมาเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก ไหนๆได้เกิดมาแล้ว ภาวนาให้เต็มที่เลย จะไม่เสียชาติเกิด