ความรักที่ไม่มีคำอธิบายเเละหาคำตอบไม่ได้

เคยไหมครับเวลาอยู่ไกล้ๆใครสักคนละมีความสูข
....คือจะมาเล่าประสบการณ์นะครับอยากระบายคือตัวผมเอง มีความสูขมากที่ได้ไกล้ผู้หญิงคนๆ1เราพึ่งรู้จักกันไม่นานหรอกครับผมได้เจอเขาเพราะผมมาฝึกงาน เเรกๆก็ไม่ได้อะไรหรอกครับเเค่เห็นว่าเขาน่ารักดีพอได้เจอเฟรชเขาก็ดีใจมากก็เลยเเอดไป เขาก็รักนะครับ เเต่ด้วยความที่เราอยากรู้ไงว่าเอ๋....เขาจะมีเเฟนไหมน่า มีคงเเห๋วน่าดู เเต่ดูจากการที่ส่องเฟรชเขามาก็คงจะมีนั่นละครับเเต่มันคลุมเคลือตรงที่ว่าเขาไม่ได้โพสฉวีดหวานอะไรกันเลยไม่มีเลยเเม้เเต่น้อยมีเเค่เพื่อนในเฟรชเม้นบอกว่าอิจาฉาคนมีความนักจังอะไรทำนองนั่น ก็เลยทำให้คอตกไปเหมือนกัน เเต่พอเราได้ไกล้ชิดกันมากขึ้นเราเริ่มรู้สึกว่าเรามีความสูขอะที่ได้อยู่ไกล้ๆได้กวนเวลาที่เราเคลียดกับการฝึกงานพอเห็นเขาก็อารมณ์ดีขึ้นมาดือๆชะงัน 555 เเปลกนะ เเต่ที่ผมทุกข์ใจก่าวนั่นคือเราคงชอบเขามากๆเเน่เลยละเเต่ปัญหาคือเขาจะคิดเหมือนกันไหมถ้าเราถามไปกลัวเขาอาจจะไม่คุยกับเราเหมือนเดิมอีก มันเลยกลัว ง่ายๆทั้งสูขที่อยู่ไกล้เขาเเละทุกข์เวลาที่คิดเรื่องความสัมพันธุ์มันอึดอัดใจมากเหมือนจะบ้าตาย เราชอบเรียกเขาว่า ลิงกัง เพราะดูน่ารักดี ในใจก็คิดนะว่าเราควรจะถอยออกมากหรือถามเขาดี หรือจะอยู่อย่างงี้ทุกข์ๆเเต่มีความสูขดี บางครั่งก็ก่าวว่าเราจะคิดไปเองหรือเปล่าหรือเขามีใจให้เรานะ บางที่ตอนทำงานเห็นเขาเหนื่อยก็อยากช่วยบางครั่งเราเหนื่อยก็ดูเหมือนเขาจะอยากช่วยเราเหมือนกัน ความสัมพันที่ไม่มีคำนิยามนิ มันทรมานจริงๆ