ก่อนอื่นขอเล่าก่อน ผมกับแฟนผมเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยกันทั้งคู่ คบกันมาได้เดือนหน้าก็จะสองปีแล้ว ตอนช่วงแรกๆที่คบถึงปีครึ่ง เราหวานกันประมาณพอดี ให้พื้นที่ส่วนตัวกันตลอด แต่พอเจอหน้ากันพออยู่ด้วยกันก็มีความสุขกันมากๆ จับมือ หอมแก้ม สารพัด แต่ช่วงปิดเทอม เธอได้ไปต่างประเทศ พออยู่ที่นั่น เธอก็ติดต่อผมน้อยลง ซึ่งตอนแรกก็เข้าใจว่าแบบ ได้ไปต่างประเทศควรให้เวลาเขาในการไปเที่ยว ไปเจอประสบการณ์ใหม่ๆ แต่พอเธอกลับมา เธอกลับเป็นเหมือนเดิม ไม่ค่อยสนใจ บางวันพิมพ์คุยกันไม่กี่ประโยค เจอกันน้อยลง ชวนไปไหนก็ไม่ค่อยอยากไป จับมือยังไม่อยากจับเลย
จนในที่สุดผมทนไม่ไหวแล้วคุยกับเขา ว่าเขาเป็นอะไร เขาก็บอกผมว่าเขาไม่รู้เป็นอะไร เขารู้สึกเบื่อทุกอย่าง ตั้งแต่กลับมาจากต่างประเทศ เขาเบื่อทุกอย่างรวมถึงผมด้วย รวมไปถึงเรื่องการเรียนอีก ตอนแรกผมก็พยายามจะทำความเข้าใจ พยายามช่วยเหลือเขา ในเดือนนี้ผมได้ใช้เวลาอยู่กับเขาแค่ครั้งเดียวเท่านั้น
ตอนไปกินข้าวด้วยกันก็เกิดการทะเลาะกัน เขาก็บอกว่าเขาเปลี่ยนตัวเองไม่ได้แล้ว เขาเป็นอย่างนี้ไปแล้ว เขาก็ถามว่าผมอยากเลิกหรือไม่ ผมก็บอกไม่อยากเพราะผมยังรักเขาอยู่ เขาก็ไม่ได้บอกเลิกผม ผมก็พยายามที่จะรับเขาได้ แต่ผมก็เสียความรู้สึก
บางครั้งตอนที่ผมไม่พิมพ์ไปหาเขาเลย เขาก็ยังพิมพ์มาถามไถ่เรื่อยๆอยู่ดี ทำให้ผมสับสน
ตอนนี้ผมอยากรู้ว่าผมควรทำอย่างไรดีครับ ควรเลิกกับเขาเลยมั้ย? หรือควรห่างกับเขาก่อน? หรือตัวผมเองควรจะทำอะไรบ้าง?
ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นนะครับ
เหมือนแฟนจะอิ่มตัว ทำไงดีครับ
จนในที่สุดผมทนไม่ไหวแล้วคุยกับเขา ว่าเขาเป็นอะไร เขาก็บอกผมว่าเขาไม่รู้เป็นอะไร เขารู้สึกเบื่อทุกอย่าง ตั้งแต่กลับมาจากต่างประเทศ เขาเบื่อทุกอย่างรวมถึงผมด้วย รวมไปถึงเรื่องการเรียนอีก ตอนแรกผมก็พยายามจะทำความเข้าใจ พยายามช่วยเหลือเขา ในเดือนนี้ผมได้ใช้เวลาอยู่กับเขาแค่ครั้งเดียวเท่านั้น
ตอนไปกินข้าวด้วยกันก็เกิดการทะเลาะกัน เขาก็บอกว่าเขาเปลี่ยนตัวเองไม่ได้แล้ว เขาเป็นอย่างนี้ไปแล้ว เขาก็ถามว่าผมอยากเลิกหรือไม่ ผมก็บอกไม่อยากเพราะผมยังรักเขาอยู่ เขาก็ไม่ได้บอกเลิกผม ผมก็พยายามที่จะรับเขาได้ แต่ผมก็เสียความรู้สึก
บางครั้งตอนที่ผมไม่พิมพ์ไปหาเขาเลย เขาก็ยังพิมพ์มาถามไถ่เรื่อยๆอยู่ดี ทำให้ผมสับสน
ตอนนี้ผมอยากรู้ว่าผมควรทำอย่างไรดีครับ ควรเลิกกับเขาเลยมั้ย? หรือควรห่างกับเขาก่อน? หรือตัวผมเองควรจะทำอะไรบ้าง?
ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นนะครับ