คิดอยู่นาน ... และตอนนี้เริ่มหาทางออกไม่ได้ แค่อยากมีพื้นที่หายใจ ของคำว่า ชีวิตคู่ที่ดี แต่มาโดนทำลาย กับคำว่า "แม่แฟน"
อาจจะยาวสักหน่อย ... แต่ ฉันขอระบาย ฉันคิดว่าฉันกำลังอยากหาทางออก อยากพูดในสิ่งที่ไม่มีใครได้ยิน ฉันไม่สามารถพูดให้กับครอบครัวฉันได้ ว่ามันทรมานแค่ไหน ฉันไม่อยากให้ครอบครัวเป็นห่วง ให้เขาเห็นว่าฉันมีความสุขดีแบบที่ฉันแสดงออกมาตั้งแต่เด็กดีกว่า
เริ่มต้นชีวิตของฉันที่ถูกเลี้ยงมาด้วยความรัก ทั้งพ่อและแม่ ฉันเป็นลูกที่พูดได้เลยว่า เชื่อฟังพ่อแม่มาก ทำทุกอย่างที่เขาหวังได้หมด
ฉันเรียนไม่เก่ง แต่ตั้งใจเรียน มีหน้าพ่อแม่อยู่ในใจเสมอ ฉันไม่ดื่มเหล้า ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ติดเพื่อน ไม่เคยนอกลู่นอกทาง เวลาว่างหางานพิเศษทำและเรียนเพิ่มเติมที่สนใจ อาทิ นวดแผนไทย ศิลปะป้องกันตัว ในช่วงนั้นฉันก็ได้มีคบกับแฟนคนปัจจุบัน เราคบกันมาได้ 3 ปี เขาเป็นผู้ชายที่ดี แม้เราจะทะเลาะกันบ่อยครั้ง เพราะอายุที่ห่างกันเกือบ 10 ปี เราคบกันมาจนฉันเรียนจบ
เรื่องราวเริ่มมีปัญหาตั้งแต่วันหมั้น
และหลังเรียนจบแฟนได้มาขอหมั้น วันนั้นเป็นวันแรกที่2ครอบครัวได้เจอกัน บรรยากาศบอกไม่ถูก ถึงเวลาคุยเรื่องสินสอด
พ่อฉันเรียกไปจำนวนหนึ่ง แม่แฟนตอบกลับมาว่า "ลดให้หน่อยไม่ได้หรอ ฉันยังมีที่ดินอีกเยอะ จะไม่เอาหรอ" พ่อฉันของขึ้น
"เรื่องนั้นไม่เกี่ยว เคยให้เป็นเรื่องอนาคต" บรรยากาศแย่เลย ฉันกับแฟนแบบ ยิ้มตลอด แต่ใจฉัน เป็นงานหมั้นที่พังมากๆ เรื่องนี้ทำให้พ่อแม่ทั้ง2ฝ่ายหมางกันมาจนทุกวันนี้ และฉันไม่รู้ว่าวันแต่งจะเป็นอย่างไร ฉันกลัว
จากนั้นเขาขอให้มาอยู่ด้วย เป็๋นครั้งแรกในชีวิตที่ฉันทำตามใจตังเอง คือ การย้ายตัวเองมาอยู่กับเขาที่บ้าน ซึ่งมีพ่อแม่เขา .................ทุกอย่างมันเหมือนไปได้ดี
แต่สิ่งที่ฉันกลัวมาตลอดชีวิตก็เกิดขึ้น สิ่งที่ฉันเห็นแม่ตัวเองโดนทำให้ทุกข์ใจมาตลอดชีวิต เมื่อเวลาเข้ามาในครอบครัวแฟนแบบไม่มีอะไรเลยเป็นอย่างไร
ช่วงแรกในการเข้ามา ทุกอย่างโอเค แม่เขาเป็นคนทำอาหารเก่งมาก และอร่อยทุกอย่าง ซึ่งฉันที่ทำกับข้าวเป็นชิดซ้าย ทุกอย่างเหมือนจะเรียบง่าย และเข้ากันด้วยดี แต่เปล่าเลย 1 ปี ที่ฉันเข้ามาอยู่ที่นี่ ฉันเจอกับแม่แฟนที่ ....มือถือสากปากถือศีล คือสวดมนต์ไหว้พระ ทำบุญทุกวัน แต่ทุกวันฉันจะได้ยินคำด่าหมาแมวที่บ้าน ที่สรรหามาจากไหนไม่รู้ และบ้านฉันไม่เคยมีคำพูดพวกนี้เลย พูดกระแนะกระแหน่ระดับลูกโลกทองคำ ลูกชายซื้ออะไรให้ฉันนี่ตาลุกวาว ลูกต้องรีบไปซื้อมาให้แม่ด้วย
เรื่องทำกับข้าว ถามฉันสั้นๆ แต่โคตรเจ็บ"แม่ไม่ได้สอนหรอ" แม่เก่งเรื่องเปรียบเทียบ เปรียบเทียบทุกเรื่องที่ฉันทำ กับลูกสาวตัวเองที่ตอนนี้เป็นสะใภ้นายพล เวลาว่างของแม่พอเจอกับคณาญาติตัวเอง กระแนะกระแหน่ กระทบฉันรวมหัวกันสนุก แถม ก็นินทาบ้านอื่น เสียๆหายๆ คำพูดที่ติดปากแม่คือ "พวกมันโง่" แม้แต่พี่น้องแม่กันเองยังด่า ยังนินทาให้ฉันฟัง แล้วฉันจะเหลืออะไร ยังไม่รวมลูกสาวแม่ที่ปากนี่ก็ไม่ทิ้งลายกัน แม่ไม่ชอบลูกสาวก็สมทบ เวลามาตัวเองมีลูก 3 คน กินเสร็จ ไม่เก็บที่ล้างไม่พอ ฉันต่องมานั่งล้างทั้งหมด ซึ่งพักหลังฉันไม่ร่วมโต๊ะ ฉันไม่ไหวจริงๆ พ่อแม่ฉันยังไม่เคยดูถูกฉันมากมายขนาดนี้
เรื่องสุขภาพที่เป็นเรื่องสำคัญฉันเป็นภูมิแพ้ทุกอย่าง มาอยู่ที่นี่เจอแหล่ง ฉันก็ป่วยง่ายมาก ก็อีกตามเคยแม่ชอบถาม "เป็นอีกแล้วหรอ แพ้อะไรอีกละ ก็กินน้ำอัดลม น้ำแข็งเอง จะหายได้ไง" ส่วนแฟนได้แต่พาฉันไปหาหมอ และดูแลฉันดีนะ แต่อย่าถามว่าแฟน ปกป้องฉันมั้ยจากแม่ ... แฟนรู้ดีว่าแม่ตัวเองเป็นไง แฟนบอกฉันว่า"แม่กลัวลูกรักเมียมากกว่า เลยแสดงอาการออกมาแบบนั้น" แฟนได้แต่พูดว่าอย่าไปสนใจปล่อยแม่แกพูดไป
เวลาอยู่ต่อหน้าแฟนแม่ก็ไม่กล้าทำอะไรหรอก บ้านนี้พ่อแม่แฟน ค่อนข้างเกรงลูกชาย ทำอะไรลูกชายไม่ได้ ลับหลังลูกชายก็มาลงที่ฉัน ทุกอย่างที่ฉันทำดูไม่ได้เรื่องในสายตาคนในครอบครัวเขา ของใช้ใบ้านแม่พูดพร้อมยิ้มว่า "ฉันอิเดียดที่จะใช้ของร่วมกับคนอื่น" ฉันจำขุ้นใจ เลยซื้อของใช้แยกและไม่แตะอะไรที่เป็นของแม่เลย หรือในเรื่องร้านแฟนกลัวฉันเบื่อก็เลยเปิดร้านให้ สุดท้ายเงินลงทุนไปให้ฉันเปิดร้าน ของได้สักพักแม่อยากได้ พอเห็นเม็ดเงินที่เข้าทุกวัน ฉันกับแฟนก็ โอเค เดี๋ยวเปิดอีกร้าน คือ อะไรที่แม่สบายใจ ฉันกับแฟน ทำได้นะ แต่ติดที่ว่า เราอยู่กทม ทำงานดึก ตื่นสาย กินอาหารถุง และไม่อึดเท่าชาวไร่ชาวสวนที่พ่อแม่เป็น และฉันเองก็ไม่ได้เก่งไม่ได้ฉลาด ออกจะช้าๆ งงๆ ทำไรเลยขัดหูขัดตาแม่ที่ทำอะไรเร็ว และฉลาด
เราทะเลาะกันเรื่องแม่เขาบ่อย ฉันอยากออกไปอยู่บ้านเดี่ยว แต่แฟนพูดว่า "ผมหวังว่าจะไม่ได้ยินว่าคุณอยากออกไปอยู่บ้านเดี่ยวอีกนะ" ฉันก็พูดอะไรไม่ได้ ถ้าไม่ได้รักก็คงปล่อยมือไปกับคนที่เขามีพร้อมให้ฉันทุกอย่าง ที่เขาอยากให้ฉันเปลี่ยนใจ แต่ฉันทำไม่ได้จริงๆ
แม้กระทั้งสมบัติแม่เล่าว่าคนตายในหมู่บ้านหวงสมบัติ ถ้านางตายคนเป็นรายต่อไป คือ ...
ฉันทน ทน ตอบโต้บ้างพอให้เขารู้ แกล้งแม่กลับบ้าง แต่มันไม่เพียงพอให้บ้านสงบสุขหรอก
คือแม่ไม่ชอบฉันก็พูดตรงๆว่าไม่ชอบตรงไหน ฉันปรับปรุงได้ไหม เพราะฉันกล้าพูดได้ว่า ฉันรักลูกชายเขามากพอ ที่จะทำทุกอย่างให้มันดีขึ้น ฉันเข้ามาตัวเปล่าก็จริง แต่ลูกเขาเป็นคนอยากให่ฉันเข้ามา หนีกลับบ้านก็ไปรับกลับมาทุกครั้ง ฉันไม่ได้สนใจสมบัติที่ดินมากมายของแม่ และฉันรู้จักแฟนดีพอ ว่ารักฉันแค่ไหนก็ไม่ลืมพ่อแม่ ทุกวันนี้ทุกอย่างในบ้านแฟนเป็นคนดูแล ...............................................................................ตอนนี้ฉันเป็นเหมือนส่วนเกิน
ไม่รู้จะทนอยู่ทำไม ทั้งๆที่ครอบครัวฉันเองมีความสุขกว่านี้ มีอ้อมกอด มีคำพูดดีๆ ไร้คำดูถูก ไร้คำด่า ครอบครัวฉันก็มีน้องสะใภ้ แต่แม่ฉันดูแลและให้ความรักแบบลูกคนหนึ่งฉันเห็นแบบนั้น..........................ฉันควรอยู่ต่อไปมั้ย เพราะรักแฟนหรือควรกลับไปบ้านไปเริ่มต้นใหม่
เฮ้ยย มันยาวมาก เครียดจนนอนร้องไห้ ชีวิตคู่ที่ดูจะมีความสุขมันกำลังจะพังพินาศ ......................................................... เล่าสู่กันฟังได้
ลูกสะใภ้ที่ดี ..........สวย รวย เก่ง เรียบร้อย ยอมให้โขลกสับ หรอ ?? ถ้าแม่เจอแบบนั้นแม่จะรู้ว่า ความสำคัญถูกลดลง เพราะใครๆก็จะสนใจแต่ลูกสะใภ้
ระบาย "อยู่บ้านเดียวกับแม่แฟน"...หาความสุขไม่ได้
อาจจะยาวสักหน่อย ... แต่ ฉันขอระบาย ฉันคิดว่าฉันกำลังอยากหาทางออก อยากพูดในสิ่งที่ไม่มีใครได้ยิน ฉันไม่สามารถพูดให้กับครอบครัวฉันได้ ว่ามันทรมานแค่ไหน ฉันไม่อยากให้ครอบครัวเป็นห่วง ให้เขาเห็นว่าฉันมีความสุขดีแบบที่ฉันแสดงออกมาตั้งแต่เด็กดีกว่า
เริ่มต้นชีวิตของฉันที่ถูกเลี้ยงมาด้วยความรัก ทั้งพ่อและแม่ ฉันเป็นลูกที่พูดได้เลยว่า เชื่อฟังพ่อแม่มาก ทำทุกอย่างที่เขาหวังได้หมด
ฉันเรียนไม่เก่ง แต่ตั้งใจเรียน มีหน้าพ่อแม่อยู่ในใจเสมอ ฉันไม่ดื่มเหล้า ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ติดเพื่อน ไม่เคยนอกลู่นอกทาง เวลาว่างหางานพิเศษทำและเรียนเพิ่มเติมที่สนใจ อาทิ นวดแผนไทย ศิลปะป้องกันตัว ในช่วงนั้นฉันก็ได้มีคบกับแฟนคนปัจจุบัน เราคบกันมาได้ 3 ปี เขาเป็นผู้ชายที่ดี แม้เราจะทะเลาะกันบ่อยครั้ง เพราะอายุที่ห่างกันเกือบ 10 ปี เราคบกันมาจนฉันเรียนจบ
เรื่องราวเริ่มมีปัญหาตั้งแต่วันหมั้น
และหลังเรียนจบแฟนได้มาขอหมั้น วันนั้นเป็นวันแรกที่2ครอบครัวได้เจอกัน บรรยากาศบอกไม่ถูก ถึงเวลาคุยเรื่องสินสอด
พ่อฉันเรียกไปจำนวนหนึ่ง แม่แฟนตอบกลับมาว่า "ลดให้หน่อยไม่ได้หรอ ฉันยังมีที่ดินอีกเยอะ จะไม่เอาหรอ" พ่อฉันของขึ้น
"เรื่องนั้นไม่เกี่ยว เคยให้เป็นเรื่องอนาคต" บรรยากาศแย่เลย ฉันกับแฟนแบบ ยิ้มตลอด แต่ใจฉัน เป็นงานหมั้นที่พังมากๆ เรื่องนี้ทำให้พ่อแม่ทั้ง2ฝ่ายหมางกันมาจนทุกวันนี้ และฉันไม่รู้ว่าวันแต่งจะเป็นอย่างไร ฉันกลัว
จากนั้นเขาขอให้มาอยู่ด้วย เป็๋นครั้งแรกในชีวิตที่ฉันทำตามใจตังเอง คือ การย้ายตัวเองมาอยู่กับเขาที่บ้าน ซึ่งมีพ่อแม่เขา .................ทุกอย่างมันเหมือนไปได้ดี
แต่สิ่งที่ฉันกลัวมาตลอดชีวิตก็เกิดขึ้น สิ่งที่ฉันเห็นแม่ตัวเองโดนทำให้ทุกข์ใจมาตลอดชีวิต เมื่อเวลาเข้ามาในครอบครัวแฟนแบบไม่มีอะไรเลยเป็นอย่างไร
ช่วงแรกในการเข้ามา ทุกอย่างโอเค แม่เขาเป็นคนทำอาหารเก่งมาก และอร่อยทุกอย่าง ซึ่งฉันที่ทำกับข้าวเป็นชิดซ้าย ทุกอย่างเหมือนจะเรียบง่าย และเข้ากันด้วยดี แต่เปล่าเลย 1 ปี ที่ฉันเข้ามาอยู่ที่นี่ ฉันเจอกับแม่แฟนที่ ....มือถือสากปากถือศีล คือสวดมนต์ไหว้พระ ทำบุญทุกวัน แต่ทุกวันฉันจะได้ยินคำด่าหมาแมวที่บ้าน ที่สรรหามาจากไหนไม่รู้ และบ้านฉันไม่เคยมีคำพูดพวกนี้เลย พูดกระแนะกระแหน่ระดับลูกโลกทองคำ ลูกชายซื้ออะไรให้ฉันนี่ตาลุกวาว ลูกต้องรีบไปซื้อมาให้แม่ด้วย
เรื่องทำกับข้าว ถามฉันสั้นๆ แต่โคตรเจ็บ"แม่ไม่ได้สอนหรอ" แม่เก่งเรื่องเปรียบเทียบ เปรียบเทียบทุกเรื่องที่ฉันทำ กับลูกสาวตัวเองที่ตอนนี้เป็นสะใภ้นายพล เวลาว่างของแม่พอเจอกับคณาญาติตัวเอง กระแนะกระแหน่ กระทบฉันรวมหัวกันสนุก แถม ก็นินทาบ้านอื่น เสียๆหายๆ คำพูดที่ติดปากแม่คือ "พวกมันโง่" แม้แต่พี่น้องแม่กันเองยังด่า ยังนินทาให้ฉันฟัง แล้วฉันจะเหลืออะไร ยังไม่รวมลูกสาวแม่ที่ปากนี่ก็ไม่ทิ้งลายกัน แม่ไม่ชอบลูกสาวก็สมทบ เวลามาตัวเองมีลูก 3 คน กินเสร็จ ไม่เก็บที่ล้างไม่พอ ฉันต่องมานั่งล้างทั้งหมด ซึ่งพักหลังฉันไม่ร่วมโต๊ะ ฉันไม่ไหวจริงๆ พ่อแม่ฉันยังไม่เคยดูถูกฉันมากมายขนาดนี้
เรื่องสุขภาพที่เป็นเรื่องสำคัญฉันเป็นภูมิแพ้ทุกอย่าง มาอยู่ที่นี่เจอแหล่ง ฉันก็ป่วยง่ายมาก ก็อีกตามเคยแม่ชอบถาม "เป็นอีกแล้วหรอ แพ้อะไรอีกละ ก็กินน้ำอัดลม น้ำแข็งเอง จะหายได้ไง" ส่วนแฟนได้แต่พาฉันไปหาหมอ และดูแลฉันดีนะ แต่อย่าถามว่าแฟน ปกป้องฉันมั้ยจากแม่ ... แฟนรู้ดีว่าแม่ตัวเองเป็นไง แฟนบอกฉันว่า"แม่กลัวลูกรักเมียมากกว่า เลยแสดงอาการออกมาแบบนั้น" แฟนได้แต่พูดว่าอย่าไปสนใจปล่อยแม่แกพูดไป
เวลาอยู่ต่อหน้าแฟนแม่ก็ไม่กล้าทำอะไรหรอก บ้านนี้พ่อแม่แฟน ค่อนข้างเกรงลูกชาย ทำอะไรลูกชายไม่ได้ ลับหลังลูกชายก็มาลงที่ฉัน ทุกอย่างที่ฉันทำดูไม่ได้เรื่องในสายตาคนในครอบครัวเขา ของใช้ใบ้านแม่พูดพร้อมยิ้มว่า "ฉันอิเดียดที่จะใช้ของร่วมกับคนอื่น" ฉันจำขุ้นใจ เลยซื้อของใช้แยกและไม่แตะอะไรที่เป็นของแม่เลย หรือในเรื่องร้านแฟนกลัวฉันเบื่อก็เลยเปิดร้านให้ สุดท้ายเงินลงทุนไปให้ฉันเปิดร้าน ของได้สักพักแม่อยากได้ พอเห็นเม็ดเงินที่เข้าทุกวัน ฉันกับแฟนก็ โอเค เดี๋ยวเปิดอีกร้าน คือ อะไรที่แม่สบายใจ ฉันกับแฟน ทำได้นะ แต่ติดที่ว่า เราอยู่กทม ทำงานดึก ตื่นสาย กินอาหารถุง และไม่อึดเท่าชาวไร่ชาวสวนที่พ่อแม่เป็น และฉันเองก็ไม่ได้เก่งไม่ได้ฉลาด ออกจะช้าๆ งงๆ ทำไรเลยขัดหูขัดตาแม่ที่ทำอะไรเร็ว และฉลาด
เราทะเลาะกันเรื่องแม่เขาบ่อย ฉันอยากออกไปอยู่บ้านเดี่ยว แต่แฟนพูดว่า "ผมหวังว่าจะไม่ได้ยินว่าคุณอยากออกไปอยู่บ้านเดี่ยวอีกนะ" ฉันก็พูดอะไรไม่ได้ ถ้าไม่ได้รักก็คงปล่อยมือไปกับคนที่เขามีพร้อมให้ฉันทุกอย่าง ที่เขาอยากให้ฉันเปลี่ยนใจ แต่ฉันทำไม่ได้จริงๆ
แม้กระทั้งสมบัติแม่เล่าว่าคนตายในหมู่บ้านหวงสมบัติ ถ้านางตายคนเป็นรายต่อไป คือ ...
ฉันทน ทน ตอบโต้บ้างพอให้เขารู้ แกล้งแม่กลับบ้าง แต่มันไม่เพียงพอให้บ้านสงบสุขหรอก
คือแม่ไม่ชอบฉันก็พูดตรงๆว่าไม่ชอบตรงไหน ฉันปรับปรุงได้ไหม เพราะฉันกล้าพูดได้ว่า ฉันรักลูกชายเขามากพอ ที่จะทำทุกอย่างให้มันดีขึ้น ฉันเข้ามาตัวเปล่าก็จริง แต่ลูกเขาเป็นคนอยากให่ฉันเข้ามา หนีกลับบ้านก็ไปรับกลับมาทุกครั้ง ฉันไม่ได้สนใจสมบัติที่ดินมากมายของแม่ และฉันรู้จักแฟนดีพอ ว่ารักฉันแค่ไหนก็ไม่ลืมพ่อแม่ ทุกวันนี้ทุกอย่างในบ้านแฟนเป็นคนดูแล ...............................................................................ตอนนี้ฉันเป็นเหมือนส่วนเกิน
ไม่รู้จะทนอยู่ทำไม ทั้งๆที่ครอบครัวฉันเองมีความสุขกว่านี้ มีอ้อมกอด มีคำพูดดีๆ ไร้คำดูถูก ไร้คำด่า ครอบครัวฉันก็มีน้องสะใภ้ แต่แม่ฉันดูแลและให้ความรักแบบลูกคนหนึ่งฉันเห็นแบบนั้น..........................ฉันควรอยู่ต่อไปมั้ย เพราะรักแฟนหรือควรกลับไปบ้านไปเริ่มต้นใหม่
เฮ้ยย มันยาวมาก เครียดจนนอนร้องไห้ ชีวิตคู่ที่ดูจะมีความสุขมันกำลังจะพังพินาศ ......................................................... เล่าสู่กันฟังได้
ลูกสะใภ้ที่ดี ..........สวย รวย เก่ง เรียบร้อย ยอมให้โขลกสับ หรอ ?? ถ้าแม่เจอแบบนั้นแม่จะรู้ว่า ความสำคัญถูกลดลง เพราะใครๆก็จะสนใจแต่ลูกสะใภ้