เคยไหมครับ ที่อยากจะพักสายตาจากจอสี่เหลี่ยม อยากจะอยู่กับธรรมชาติโดยที่ไม่มีแสงไฟจากหลอดนีออน
อยากจะนอนดูดาวกลางขุนเขา และ สัมผัสสายลม และ สายหมอกที่โอบอุ้มเราในยามเช้า ถ้าหากว่าสิ่งเหล่านี้คุณกำลังมองหาอยู่ล่ะก็ ผมมีสถานที่แนะนำครับ ที่นั้นก็คือ ‘’บ้านป่าบงเปียง’’

สี่ล้อหมุนข้ามหุบเขาจากเมืองสู่บ้านป่า ผ่านหมู่สนและต้นหญ้าที่ขึ้นอยู่ตามไหล่เขา ของดอยอินทนนท์ จังหวัด เชียงใหม่
สองเท้าเดินสลับกัน ไปกว่าสองกิโลตามคำบอกกล่าวของ พี่ วิชัย เจ้าของบ้านพักที่เราได้จองไว้ ราวๆยี่สิบนาทีผ่านไป ภาพที่รอเราอยู่เบื้องหน้า  ทำให้ความรู้สึกของเหงื่อที่ไหลอยู่บนใบหน้ากล้ามเนื้อที่ล้าอยู่บริเวณต้นขา หายสนิท
สิ่งที่รอเราอยู่ทำให้สายตาของเราเหมือนโดนสะกดไว้ด้วย ความเขียวขจีของทุ่งนาที่กว้างและลดลั่นไปตามชั้นของพื้นดิน  มันสวยครับ สวยมากๆ แต่ก่อนอื่นเราต้องไปหาพี่วิชัยเพื่อที่จะเก็บสัมภาระและทานข้าวเย็นกันก่อน
หลังจากทานมื้อเย็นเสร็จ ก็ถึงเวลาเก็บภาพความประทับใจ  แสงของพระอาทิตย์ที่กำลังลดระดับต่ำลงไปตามเวลา ก็สร้างบรรยากาศที่แสนจะรู้สึกพิเศษร่วมกับทุ่งนาขั้นบันไดมากเลยทีเดียว เรารอจนถึงกลางคืนเพื่อที่จะเก็บภาพ ดวงดาว และทางช้างเผือกต่อ ซึ่งครั้งนี้เป็นครั้งแรกเลยที่สองตาของเราได้รับภาพที่มหัศจรรย์แบบนี้ ดาวเต็มฟ้าเบียดเสียดกันอยู่ข้างบน สร้างความประทับใจเป็นครั้งที่สองในรอบวันของการเดินทาง ในที่สุดเราก็ต้องกลับขึ้นที่พักเพราะความมืดที่ มืดสนิทจริงๆ หมู่บ้านนี้ไม่มีไฟฟ้าครับ แต่โชคยังดีที่มีน้ำประปารองรับอยู่ เรากลับขึ้นมาแล้วยังได้นอนดูดาวที่มีเพียงแสงเทียนให้ความสว่างอยู่ข้างๆ นี่เเหละ น่ะที่ผมเรียก ‘’ไม่มีไฟก็มีดาว ‘’  รุ่งเช้าของอีกวัน ภาพแรกที่ผมเดินออกมาจากประตูก็ยังคงเป็นนาขั้นบันไดที่สวยงามเช่นเดิมแต่เพียงต่างกันที่ช่วงเวลา ที่สุดของทริปนี้สำหรับผมนะครับ คือหลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางเเละถ่ายรูปมาทั้งวันคือ การได้อาบน้ำในห้องน้ำที่มืดเกือบจะสนิทถ้าไม่มีเเสงเทียน แต่นั่นไม่ใช่โมเมนต์ในห้องน้ำครับ โมเมนต์ที่ประทับใจที่สุดมันคือก้าวเเรกที่ออกจากห้องน้ำครับ เพราะภาพแรกที่ผมได้สัมผัสด้วยตาคู่นี้ของผม และมันก็แทบจะทำให้ผมลื่นหัวฟาดพื้น เนื่องจากความประทับใจ ภาพนั้นมันคือ ดาว ดาวที่ ส่องสว่างไสวเป็นประกายเต็มท้องฟ้า นั่นอาจเป็นเพราะม่านตาเราที่เปิดกว้างพร้อมรับเเสงอย่างเต็มที่ในที่ที่มืดสนิท มันทำให้เราเห็นได้มันชัดที่สุดในชีวิตเท่าที่เคยเห็นมา แต่แอบเสียดายที่ภาพถ่ายมันบอกเล่าความรู้สึกของคนถ่ายไม่ได้ทั้งหมด แต่เชื่อเถอะครับ ถ้าได้มาสัมผัสเอง ..... เเน่นอนครับ บ้านบงเปียงมีความรู้สึกดีๆรอคุณอยู่