I WANT TO BE A TEACHER : ฝันเล็กๆของเด็กมอปลาย

สวัสดีค่ะ  ^____^นานาขอบคุณ

                          ก่อนอื่นเลยต้องขอขอบคุณที่จิ้มมาอ่านกระทู้นี้นะคะ
                                         ขอแทนตัวเองว่าเราแล้วกัน  

          เราเชื่อว่า ถ้าถามเด็กๆว่าโตขึ้นอยากจะเป็นอะไร  คำตอบที่ได้รับกลับมาต้องมีคุณครูเป็นหนึ่งในคำตอบเหล่านั้นแน่นอน

เริ่มแรกตัวเราเองสนใจด้านจิตวิทยา


           ชอบนั่งมองนกมองไม้มองผู้คนรอบกายที่ผ่านไปผ่านมา (มองแล้วก็คิดไปเรื่อยแต่ไม่ได้จับผิดนะคะ5555 )


แต่แล้วมีเหตุการณ์ที่ได้ปรับเปลี่ยนความคิดของเรา



          เริ่มจากคุณครูท่านหนึ่งที่เป็นแรงบันดาลใจทำให้เราสนใจคำว่า”ครู”มากขึ้น

          เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้เราคิดว่าถ้าเราเป็นครู เราจะไม่ทำเช่นเดียวกับที่ท่านทำ

เราอยากเป็นครูที่มีความเข้าใจเด็ก รับฟังเหตุผล และไม่ใช้ความเป็นผู้ใหญ่กีดกันความคิดของเด็ก


          เราจึงมีความฝันที่อยากจะเป็น ผู้ให้ที่มีประสิทธภาพและ เรียกตัวเองได้เต็มปากว่าเป็นครู

          แต่เราก็ไม่ได้ละทิ้งจิตวิทยาที่เราสนใจ เพราะคิดว่ามีสาขาหนึ่งของการเป็นครูที่รวมสิ่งที่เราชอบสองสิ่งไว้ด้วยกันอย่างลงตัว

                      
นั่นก็คือ คุณครูการศึกษาพิเศษ(การสอนเด็กพิเศษนั่นเอง)


เคยได้ยินคำว่าเด็กพิเศษมาหลายหนอยู่ ซึ่งยังไม่เคยได้สัมผัส แต่รู้สึกได้ว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ธรรมดา


(เพราะเป็นคนธรรมดานั้นง่ายไป  cr. ภาพยนตร์ the down ที่ใกล้จะฉาย 15 ตุลาคมนี้แล้ว)


          เราอยากเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยให้เขามีจุดยืนในสังคม ในโลกที่ไม่มีคำว่ายุติธรรมบัญญัติอยู่   (อย่าเพิ่งมาม่า เอ้ยดราม่า)

          ตอนนี้มีเป้าหมายแน่วแน่แล้วหลังจากที่โลเลโต๋เต๋ไปมา

          (แต่แอบมีฝันว่าจะหาประสบการณ์เป็นคุณครูบนดอย เด็กดอยน่ารัดเอ้ยน่ารัก 55555)
    
                                              
ช่วงค้นหาตัวเองนี่มันสนุกนะคะ

           มันเหมือนเราเพิ่งรู้ตัวว่าเราเองก็มีเพื่อนสนิทที่อยู่กับเราตลอดมาจากที่ไม่เคยสังเกต  (พูดกับตัวเองนี่แค่อินดี้ไม่ได้ประหลาดน้า)


                                            
สรุปรวบตึงเอ้ย !!! รวบยอดเลยล่ะกัน


          กระทู้นี้เป็นหลักฐานในการตั้งใจจะทำตามเป้าหมายของตัวเราเอง

          และมีพยานหลักฐานไปโดยปริยาย นั่นก็คือเพื่อนๆพี่ๆลุงป้าน้าอาอาม่าอากงที่เผลอจิ้มมาอ่านเรื่องราวเหล่านี้

          (อยากสร้างแรงกดดันให้ตัวเอง เพราะบางทีเจ้าตัวขี้เกียจก็แวะมาเยี่ยมเยียนบ่อยนะคะ)

          ทุกๆคอมเมนท์จะเป็นสิ่งคอยเตือนใจไม่ว่าจะเจออุปสรรคอะไรก็จะไม่ย่อท้อ

          จะทำให้ความฝันเล็กๆของเด็กมัธยมปลายคนหนึ่งให้สำเร็จผลจงได้


          สู้ๆไปด้วยกันนะเหล่าเด็กแอด ไม่ว่าจะแอดรุ่นไหน ก็ขอเป็นกำลังใจค่ะ
                
นานาเรียน

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่