ท่านว่าบิดา มารดา  เป็นพรหมของบุตร  ผู้ใหญ่เป็นพรหมของผู้น้อย  มนุษย์ เป็นพรหมของสัตว์
แต่ว่าบางครั้ง พรหมยังไม่ลงมาเกิด จึงจำเป็นต้องตั้งศาลขึ้นมาเพื่อไว้เป็นที่สัการะบูชา

พรหม ๔ หน้า คือ
เมตตา  =  ความรักใคร่  เอนดู   สงสาร
กรุณา  =   ความช่วยเหลือ เอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่
มุทิตา  =  ความพลอยยินดี ปลาบปื้ม เมื่อผู้อื่นได้ดี
อุเบกขา  =  ความวางตัวเป็นกลาง  ไม่ลำเอียง  (ความยุติธรรม)

หากว่าท่านผู้ใดประพฤติปฏิบัติได้อย่างนี้ นัยยะทางพุทธศาสนาท่านว่า
ผู้นั้นเป็นพรหมแล้วโดยปริยาย  สมควรได้รับการยกย่อง ควรแก่การ
สักการะบูชา เป็นอย่างยิ่ง


อิ อิ อิ