ผมได้ไปดูหนังญี่ปุ่นเรื่องใหม่ของผู้กำกับโคเรเอดะมาครับ
ดูมาแล้วชอบมากๆ เลยอยากมาเชียร์
หนังญี่ปุ่นฟีลกู้ด คอหนังญี่ปุ่นฟีลกู้ดรมณ์อิ่มเอม ดูแล้วมีความสุข ได้ความรู้สึก ประเด็นดีๆกลับมาเพียบ

[เครื่องกรองหนัง] ขอฝากบทความเขียนถึงเรื่องนี้ครับ


.
Our Little Sister - Fantastic 4 สี่สาวที่จะทำให้คุณหลงรัก

[9.2/10]
.
.
กำกับโดย ฮิโรคาสุ โคเรเอดะ
(I Wish / Like Father, Like Son / Nobody Knows / Air Doll)
.
"น้องสาวคนละแม่...จะทำให้คุณรักเธอแบบหมดหัวใจได้มั๊ย?"
.
"10 วัน 1,000 ล้านเยนในญี่ปุ่น ...ได้เสนอชื่อเข้าชิงหนังยอดเยี่ยมเทศกาลเมืองคานส์(รางวัลปาล์มทองคำ)"
.
เกือบโดนตัวอย่างหลอกซะแล้ว ดูตัวอย่างนึกว่าหนังจะมาในอารมณ์ดรามา ในโทน Like Father,Like Son
(สารภาพเลย ดูตัวอย่างนึกว่า เอาแล้วไง ดรามาต้องมา เอาน้องต่างแม่ จากอีกบ้านมาอยู่ด้วย มีเรื่องให้กระทบกระทั่งกันแหงม)
แต่กลับกลายเป็นหนังฟีลกู้ดดูแล้วอมยิ้ม อิ่มเอม เป็นหนังมองโลกในแง่ดี ในโทน I Wish มากกว่า
.
>>> ความรู้สึกจากเรื่อง
#ไม่สปอย
.
เหมือนไม่มีบทเลย(แต่จริงๆมีเส้นเรื่องที่ดีมาก) เพราะเล่นกันเป็นธรรมชาติมากๆ เหมือนเป็นพี่น้องกันเลย
ถือเป็นอีกจุดแข็งของผู้กำกับที่เราชอบที่สุด ในการดึงความเป็นธรรมชาติ ความสดใส เสน่ห์ของตัวละครออกมาทำให้ผู้ชมติดหนึบไปกับเรื่องราว
ชอบดูเวลาคุยกัน กินข้าวด้วยกัน อยู่ด้วยกัน เล่นกันของคนในบ้านมากๆ โคตรเพลิน สีสันของเรื่องนี้เลย ดูกันด้วยใบหน้าเปื้อนอมยิ้มตลอด
ชอบบรรยากาศในโรงของเรื่องนี้มาก สามัคคีหัวเราะเป็นเสียงเดียวกันหลายจังหวะเลย ดูเป็นอารมณ์ที่พิเศษดี
แถมมีฉากสวยๆให้ดูหลายฉากเลย ถ่ายสวยมากๆ ดูแล้วมีความสุข ฟูฟ่องจากข้างใน ฉากเมือง ฉากบ้าน ฉากพลุ ยิ่งฉากอุโมงค์ซากุระสองข้างทางนี่สวยสุดๆ
.
หนังไหลไปเรื่อยๆไม่รีบร้อนตามสไตล์ญี่ปุ่น แต่ค่อยๆทำให้เราอยู่ในภวังค์ อยู่ในความคิด ดูแล้วมีความสุขหมุนวนในแบบที่หนังประเทศอื่นทำไม่ได้
ความพิเศษของเรื่องนี้คือ สามารถสร้างบรรยากาศร่วม ความรู้สึกดีต่างๆที่ลอยออกมาจากหนัง ดูแล้วหลงรักในความสดใสน่ารัก ความเป็นธรรมชาติของ 4 สาวพี่น้อง
ยกให้เป็นตัวละครกลุ่มที่ชอบที่สุดของปีนี้เลย 4 สาว 4 สไตล์ โดดเด่น และมีความน่าสนใจทุกคน ดีงามตั้งแต่ความสวย ความน่ารักแล้ว ชอบบ
.
แม้จะเป็นฟีลกู้ดแต่ไม่ใช่ฟีลกู้แฮปปี้แบบมองโลกสวยเกินจริงแต่อย่างใด กลับกันนี่เป็นหนังที่เข้าใจโลก เข้าใจความเป็นไปของชีวิตมากที่สุดเรื่องนึงด้วยซ้ำ
.
.


>>> มาๆ มาขบกัน
#มีสปอยเนื้อเรื่องครับ #แต่อ่านก่อนดูได้นะ
.
เนื้อเรื่องคร่าวๆคือ สามสาวพี่น้อง ซาจิ โยจจัง จิกะ ได้รับ ซึสึ น้องสาวคนเล็กต่างแม่มาอยู่ด้วยกัน หนังใช้วิธีการเล่าเหมือนกับเรากำลังนั่งดูบันทึกชีวิตของครอบครัวนึง ในช่วงเวลานึง ให้เราได้รู้ถึงเรื่องราวเบื้องหลัง บุคลิก นิสัยของแต่ละคน และสอดแทรกมุมมอง ประเด็นต่างๆของเรื่องผ่านเรื่องราวประจำวันเหล่านั้น
.
มันเพลินมากที่เราได้เห็นการใช้ชีวิตร่วมกันของสี่พี่น้อง ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงต่างๆในความสัมพันธ์ที่ก่อตัวขึ้น ชอบมากที่เขาทำให้เห็นถึงนิสัยแต่ละคน และความเหมือนกันระหว่างคนในครอบครัว มันจริง มันใช่เลยนะ ที่คนในบ้านจะเหมือนกับอีกคนในบ้านในทางใดทางหนึ่ง ด้วยหลายๆสาเหตุ
.
พี่คนโต ซาจิ นิสัยเจ้าระเบียบ ดูจริงจัง ดูเป็นผู้นำในบ้าน ก็ดูเงียบ ดูเป็นคนเก็บอะไรมาคิดหลายเรื่อง เหมือนกับน้องคนเล็ก ซึสึ
ส่วนหนึ่งน่าจะมาจากทั้งสองคนผ่านวัยเด็กที่ต้องเจอเรื่องหนักๆของครอบครัวมาเหมือนกัน ก็เลยมีอะไรให้คิด และต้องรับผิดชอบเหมือนกัน
ซาจิกับแม่ ก็มีนิสัยไม่ยอมใครเหมือนๆกันเลย ตอนมีปากเสียงกัน
โยจจัง ก็น่าจะได้นิสัยขี้เมามาจากแม่
จิกะ น้องคนที่สาม ลุคโก๊ะๆ ดูเป็นญี่ปุ่นอินดี้ ดูมีความสุข น่าจะเหมือนพ่อ(เชื่อมโยงกันด้วยการอยากไปตกปลา)
คนในบ้านไม่ค่อยเข้าใจรสนิยมการคบผู้ชายของจิกะ(หัวเราะกันโดยพร้อมเพรียงมากตอนเห็นหน้าแฟนจิกะครั้งแรก คนอะไรนิ้วเท้าขาดหกนิ้ว 555)
ซึสึ แม้จะเป็นน้องสาวต่างแม่ แต่ก็ไปเหมือนกับพี่ซาจิ
.
ชอบมากอีกอย่างคือ สี่สาวพี่น้อง...แต่ละคนคือชิ้นส่วนที่เว้าแหว่ง อย่างคนเรา อย่างชีวิตเรานี่ล่ะ ก็มีปัญหาของตัวเองแตกต่างกันไป แต่ก็พร้อมเติมเต็มซึ่งกันและกัน
.
ซาจิ...แม้ภายนอกจะดูเข้มแข็งที่สุด ดูแลจัดการเรื่องภายในบ้าน แต่กับเรื่องของหัวใจ ก็มีโยจจังผู้เชี่ยวชาญด้านนี้(เพราะเจ็บมาเยอะ)มาเป็นที่ปรึกษา
ซึ่งโยจจังก็มาปรึกษาพี่ซาจิ ในเรื่องของความรู้สึกที่ต้องการช่วยเหลือคน
.
ซึสึ คือคนที่จะมาเยียวยาความรู้สึกที่สามสาวมีต่อพ่อ จิกะ แทบจำพ่อไม่ได้เลย เพราะตอนนั้นยังเด็กมาก ก็ได้ซึสึเป็นคนแชร์เรื่องราวของพ่อให้ฟัง
หากมองกันโดยความรู้สึกแรกของคนทั่วไป ในแบบราบๆ ซึสึ คือลูกของคนที่ทำให้ครอบครัวของสามสาวแตกแยกนะ อย่างที่คุณยายบอกและเตือน  
แต่เรื่องนี้คือตัวอย่างที่ดีเลย ที่จะบอกกับเราว่า ความแตกต่างทางสายเลือดมันไม่สำคัญเลย พี่น้องก็คือพี่น้องกัน ไม่สำคัญจะมีแม่เหมือนหรือไม่เหมือนกัน เรื่องนั้นมันก็แค่อคติของความแตกต่างเท่านั้นเอง เพราะรับซึสึเข้ามาในชีวิต เป็นข้อพิสูจน์อย่างชัดเจน ว่าเธอคือส่วนเติมเต็มของพวกเขา เธอไม่ใช่คนที่ทำลายครอบครัว แต่เธอคือของขวัญจากผู้เป็นพ่อ ที่ส่งน้องสาวแสนน่ารักมาอยู่ด้วยกัน เหมือนกับที่สามสาวกล่าวถึงซึสึในตอนท้าย ว่าเธอคือของขวัญจากพ่อ
.
อีกสิ่งหนึ่งที่ชอบคือการที่ 4 สาวมีส่วนเติมเต็มให้กับชีวิตของคุณป้าที่ร้านอาหารแห่งนั้น มันคือภาพสะท้อนที่ชัดเจนว่า การช่วยเหลือผู้คน ไม่ว่าโดยตรงหรือโดยอ้อม คือการเยียวยาชีวิตเราที่ดีอย่างหนึ่ง ดังคำพูดที่เราได้ยินบ่อยๆว่า "หากรู้สึกแย่กับชีวิต จงออกไปช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์" นี่ล่ะวิธีง่ายๆ ที่ทำให้ชีวิตเรามีคุณค่า อย่างน้อยก็มีคุณค่าต่อคนๆนึงที่เราเคยช่วย มันโคตรเชยนะ แต่มันก็จริงและงดงามอยู่อย่างนั้นเสมอมา...
.
ชีวิตครอบครัวที่ผิดพลาด ที่มีปัญหา ที่มันไม่สวยงาม
มันอาจจะไม่ใช่ความผิดของใครก็ได้ อดีตก็คืออดีต ผ่านมาแล้วก็ให้ผ่านไป เราเลือกได้นี่นาว่าจะใช้ชีวิต ทำอย่างไรกับชีวิตที่เหลือ
ความแตกต่างทางสายเลือดไม่ใช่ตัวชี้วัดคุณค่าใดๆ จะไม่ดี จะแย่อยู่ที่เราคิด อยู่ที่เราเลือก อยู่ที่เราทำ อยู่ที่เราใช้ชีวิตอย่างไรต่างหาก
อดีตที่ไม่ดีของคนที่เรารัก ผ่านแล้วก็ผ่านไป จดจำแต่เรื่องราวดีๆระหว่างกันดีกว่า
.
.
>>> ทิ้งทายด้วยฉากที่ชอบ โมเม้นที่ชอบ
- ฉากนั่งจักรยานชมอุโมงค์ดอกซากุระ นี่ล่ะความเจ๋งของหนังญี่ปุ่นครับ มันคือสุนทรียภาพทางอารมณ์เลย รู้สึกสุดยอดตามซึสึจริงๆ
- ฉากดูพลุ ฉากเล่นพลุ นี่ก็เช่นกัน แค่มาจุดดอกไม้ไฟเล่นกัน ทำไมถึงทำให้เราอมยิ้มได้ขนาดนั้น
- ฉากเหล้าบ๊วย ระหว่างซาจิกับแม่ เรียบง่ายแต่งดงามครับ ทะเลาะกันมาตลอด ท้ายที่สุดคนเราก็แม่ลูกกัน ทำดีกันไว้เถิด แม่คงเก็บบ๊วยขวดนั้นไว้อย่างทีเชียวล่ะ
- "หากพระเจ้าไม่รู้จะหาทางช่วยอย่างไร เราคงต้องลงมือช่วยเอง" จำประโยคไม่ได้แบบเป๊ะๆ แต่ชอบมากๆ บางครั้งพระเจ้าก็มองไม่เห็นคนดีๆที่เดือดร้อน เราก็ต้องลงมือทำอะไรสักอย่างกันเองแล้วล่ะ
- ฉากตะโกนบนยอดเขา ซาจิ ตะโกนว่า "เกลียดพ่อที่สุด" แต่ซึสึ ตะโกนว่า "เกลียดแม่ที่สุด"
...คนนึงรู้สึกแย่กับพ่อมากๆ ด้วยเรื่องที่ซาจิเจอ เพราะพ่อเป็นคนทิ้งไป ทำให้ครอบครัวแตกแยก แต่กับซึสึ คือพ่อเวอร์ชันที่เขารัก พ่อคงเป็นพ่อที่ดีตอนอยู่กับบ้านนี้ ซึสึไม่ได้เกลียดพ่อแบบที่ซาจิรู้สึก แต่เกลียดแม่ที่ตายจากเธอเร็วเกินไป
.
.
.
.
.




Our Little Sister คือไดอารี่บันทึกช่วงชีวิตหนึ่งของสี่สาวพี่น้อง ที่จะทำให้เราเห็นคุณค่าของสิ่งเล็กๆแต่งดงามหลายๆสิ่ง มันไม่ใช่ความสมบูรณ์แบบ
แต่มันคือการเรียนรู้และเข้าใจในบางสิ่งบางอย่าง เป็นหนังที่ดูแล้วอาจจะไม่ได้ชอบมากในครั้งแรก แต่ให้ความรู้สึกดีๆหลายอย่างให้ชวนนึกถึงอยู่เรื่อยๆ และหมุนวนอยู่อย่างนั้น ชนิดที่ยิ่งดู ยิ่งคิดถึง ยิ่งชอบครับ

#เลอกรอง

> > >  หากถูกใจบทความ สามารถกด like [เครื่องกรองหนัง] เพื่อติดตามได้ที่นี่ครับ
www.facebook.com/filmfilter
ถือเป็นสมาชิกยุคแรกผู้บุกเบิกเลยนะ 55
ขอบคุณที่ติดตามอ่านครับ จุ๊บๆ

เป็นคนชอบดูหนังทุกแนว ชอบดูหนังตามความรู้สึกของหนังแต่ละเรื่อง หนังดังหนังผีกาตูนหนังรักหนังเศร้าหนังเหงาหนังตลก ฯลฯ  ชอบได้หมด
จะทยอยเขียนถึงหนังตามความรู้สึก ตามอารมณ์ของแต่ละเรื่อง เก่าใหม่มาเรื่อยๆครับ เย่ๆ


>> ขอขอบคุณภาพประกอบจาก เฟสบุ๊ค Mongkol Cinema