ช่วงนี้ ว่างเมื่อไร เป็นย้อนดูเรื่องที่พี่เขาเล่น ยังดูไม่หมดทุกเรื่อง เพราะบางเรื่องก็ไม่ใช่แนว
มาถึง ไม้เมือง ที่ไม่ใช่แนว ไปเจอซีนคัท ของพ่อกับลูก น่ารัก อบอุ่น อ่อนโยน เลยตัดสินใจดู
เนื้อเรื่องอาจจะซีเรียจ มีแต่ตัวละครเครียดๆ พระนางไม่มีความหวานกันเลย แต่ประโยคสอนใจเยอะดี คิดว่าบทไม่
น่ารำคาญ ถ้าดูด้วยความเข้าใจตัวละคร
พูดถึงชรัญ
ผู้ชายแบบนี้ พูดเลย ในสังคมไทย
หายากก แต่ว่ามี อยู่ว่าใครจะได้
สุภาพ อ่อนโยน อบอุ่น คิดถึงคนอื่นก่อนตัวเอง บุคลิกแบบนี้เหมือนจะซ้ำๆกับที่
พี่เขาเคยเล่น แต่จริงๆไม่เหมือนกันหรอก
เขาเล่นได้เเตกต่าง เพียงแต่ว่าตัวละครมีนิสัยแบบนั้น
ความรักของชรัญกับเกลียวไหม
ชรัญ ชอบ เกลียวไหมมั้ย
รักหรือเปล่าไม่รู้ แต่ชอบแน่ๆ จากคำพูด เหตุการณ์หลายอย่างที่บอกความรู้สึกของชรัน แต่ชอบไปได้ไงฮ่ะ ผู้หญิงอารมณ์ร้าย นิสัยพาลแบบนั้น ทั้งที่ชรัญบอกเอง ว่า
ยัยไหมชอบทำตัวไม่น่ารัก ชอบพาล แต่ตัวเองหวั่นไหวน่ะ แถมบางครั้งมีมุมแกล้งเขากลับ
เหตุผล คือ
1. สุตราเพื่อนไหม ถามชรัญว่า ชรัญเคยชอบยัยไหมบ้างหรือเปล่า
ชรัญตอบเขินๆ >> ก็คุณไหมเธอเป็นแม่น้องแพรนี่ครับ (เหมือนจะอ้อม แต่เราว่าตรงน่ะ)
2. ชรัญ >> มีมุมคิดถึง เช่น ตอนใกล้ชิดที่ยัยไหม พลาดหอมแก้มชรัญ กับตอนช่วยจมน้ำ ทั้งที่โดนเธอตบ กับช่วงเวลาที่ยัยไหมคอยหาเรื่อง
มีมุมแอบมอง>> อันนี้หลายฉาก เช่น ฉากที่ไหมเล่นน้ำทะเล ชรัญแอบมองแล้วก็อมยิ้มกับความสดใส เดินเข้าไปหา
โดนด่าไม่มีมารยาท เราจะพูดกันดีๆสักครั้งไม่ได้เหรอครับ
มีมุมแคร์ ห่วงใย >> ตอนที่พลาดล่วงเกินยัยไหม เพราะสิ่งที่เขาทำคือการทำลายอนาคตผู้หญิงคนหนึ่ง หวังรับผิดชอบใจจะขาด เสียใจแต่ก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ รู้ว่าไหมเกลียดเเละไม่มีทางให้อภัย โกรธพ่อที่ทำเขายิ่งกลายเป็นคนเลวร้ายในสายตาไหม พยายามปิดเรื่องกลัวยัยไหมเสียหาย
ตอนท้อง>> คอยตามข่าวห่างๆ แอบซื้อของบำรุงให้กินบ่อยๆในนามสุตรา ดูผ่านๆเหมือนทำเพราะเป็นห่วงลูก จริงๆแล้วก็ทั้งแม่ทั้งลูก
หลังยัยไหมคลอด>>แอบไปหาตอนยัยไหมสลบ ชรัญ ตัดพ้อน้อยใจ ชรัญอยากสร้างครอบครัวอุ่นกับยัยไหม และต้องเป็นแม่ของน้องเเพรเท่านั้น แต่ก็คิดว่าได้แค่ฝันไป
ชื่อน้องแพร >> จริงๆไม่จำเป็นเลยน่ะที่ชื่อความหมายต้องเหมือนกับแม่ ถ้ามันจะตอกย้ำความเจ็บปวด ที่สำคัญชรัญชื่นชมและภูมิใจมากที่น้องเเพรหน้าเหมือนยัยไหม
ซีนตอนจบ >> ที่ไหม ชวนชรัญชวนอยู่ด้วยกัน บอกว่าชรัญอาจจะต้องลำบากใจ แต่ขอร้อเพื่อน้องแพร
ชรัญปฏิเสธทันทีว่าไม่ลำบากใจ ด้วยน้ำเสียงและท่าทาง กลัวไหมเข้าใจผิดว่าชรัญไม่อยากอยู่กับไหม ถึงจะมีประโยคบอกว่าเพื่อน้องแพร (ชรัญแคร์ยัยไหม) ถึงตอนแรกกลัวจะโดนแย่งลูก
ชรัญไม่เคยหวั่นไหวกับ น้าวี เลย ทั้งที่น้องแพรเคยขอคุณพ่อให้น้าวีเป็นแม่ ชรัญเคยบอกตรงๆว่า วี คือ เพื่อน
เหมือนที่แม่ของวีบอกว่า สักวัน ชรัญ ลอาจจะมองเห็นวี เว้นเสียแต่ ชรัญมีใครในใจแล้ว
>>> ไม้เมือง ตัดสินใจดู เพราะ ผู้ชายที่ชื่อ แอนดริว <<<
มาถึง ไม้เมือง ที่ไม่ใช่แนว ไปเจอซีนคัท ของพ่อกับลูก น่ารัก อบอุ่น อ่อนโยน เลยตัดสินใจดู
เนื้อเรื่องอาจจะซีเรียจ มีแต่ตัวละครเครียดๆ พระนางไม่มีความหวานกันเลย แต่ประโยคสอนใจเยอะดี คิดว่าบทไม่
น่ารำคาญ ถ้าดูด้วยความเข้าใจตัวละคร
พูดถึงชรัญ
ผู้ชายแบบนี้ พูดเลย ในสังคมไทย
หายากก แต่ว่ามี อยู่ว่าใครจะได้
สุภาพ อ่อนโยน อบอุ่น คิดถึงคนอื่นก่อนตัวเอง บุคลิกแบบนี้เหมือนจะซ้ำๆกับที่
พี่เขาเคยเล่น แต่จริงๆไม่เหมือนกันหรอก
เขาเล่นได้เเตกต่าง เพียงแต่ว่าตัวละครมีนิสัยแบบนั้น
ความรักของชรัญกับเกลียวไหม
ชรัญ ชอบ เกลียวไหมมั้ย
รักหรือเปล่าไม่รู้ แต่ชอบแน่ๆ จากคำพูด เหตุการณ์หลายอย่างที่บอกความรู้สึกของชรัน แต่ชอบไปได้ไงฮ่ะ ผู้หญิงอารมณ์ร้าย นิสัยพาลแบบนั้น ทั้งที่ชรัญบอกเอง ว่า
ยัยไหมชอบทำตัวไม่น่ารัก ชอบพาล แต่ตัวเองหวั่นไหวน่ะ แถมบางครั้งมีมุมแกล้งเขากลับ
เหตุผล คือ
1. สุตราเพื่อนไหม ถามชรัญว่า ชรัญเคยชอบยัยไหมบ้างหรือเปล่า
ชรัญตอบเขินๆ >> ก็คุณไหมเธอเป็นแม่น้องแพรนี่ครับ (เหมือนจะอ้อม แต่เราว่าตรงน่ะ)
2. ชรัญ >> มีมุมคิดถึง เช่น ตอนใกล้ชิดที่ยัยไหม พลาดหอมแก้มชรัญ กับตอนช่วยจมน้ำ ทั้งที่โดนเธอตบ กับช่วงเวลาที่ยัยไหมคอยหาเรื่อง
มีมุมแอบมอง>> อันนี้หลายฉาก เช่น ฉากที่ไหมเล่นน้ำทะเล ชรัญแอบมองแล้วก็อมยิ้มกับความสดใส เดินเข้าไปหา
โดนด่าไม่มีมารยาท เราจะพูดกันดีๆสักครั้งไม่ได้เหรอครับ
มีมุมแคร์ ห่วงใย >> ตอนที่พลาดล่วงเกินยัยไหม เพราะสิ่งที่เขาทำคือการทำลายอนาคตผู้หญิงคนหนึ่ง หวังรับผิดชอบใจจะขาด เสียใจแต่ก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ รู้ว่าไหมเกลียดเเละไม่มีทางให้อภัย โกรธพ่อที่ทำเขายิ่งกลายเป็นคนเลวร้ายในสายตาไหม พยายามปิดเรื่องกลัวยัยไหมเสียหาย
ตอนท้อง>> คอยตามข่าวห่างๆ แอบซื้อของบำรุงให้กินบ่อยๆในนามสุตรา ดูผ่านๆเหมือนทำเพราะเป็นห่วงลูก จริงๆแล้วก็ทั้งแม่ทั้งลูก
หลังยัยไหมคลอด>>แอบไปหาตอนยัยไหมสลบ ชรัญ ตัดพ้อน้อยใจ ชรัญอยากสร้างครอบครัวอุ่นกับยัยไหม และต้องเป็นแม่ของน้องเเพรเท่านั้น แต่ก็คิดว่าได้แค่ฝันไป
ชื่อน้องแพร >> จริงๆไม่จำเป็นเลยน่ะที่ชื่อความหมายต้องเหมือนกับแม่ ถ้ามันจะตอกย้ำความเจ็บปวด ที่สำคัญชรัญชื่นชมและภูมิใจมากที่น้องเเพรหน้าเหมือนยัยไหม
ซีนตอนจบ >> ที่ไหม ชวนชรัญชวนอยู่ด้วยกัน บอกว่าชรัญอาจจะต้องลำบากใจ แต่ขอร้อเพื่อน้องแพร
ชรัญปฏิเสธทันทีว่าไม่ลำบากใจ ด้วยน้ำเสียงและท่าทาง กลัวไหมเข้าใจผิดว่าชรัญไม่อยากอยู่กับไหม ถึงจะมีประโยคบอกว่าเพื่อน้องแพร (ชรัญแคร์ยัยไหม) ถึงตอนแรกกลัวจะโดนแย่งลูก
ชรัญไม่เคยหวั่นไหวกับ น้าวี เลย ทั้งที่น้องแพรเคยขอคุณพ่อให้น้าวีเป็นแม่ ชรัญเคยบอกตรงๆว่า วี คือ เพื่อน
เหมือนที่แม่ของวีบอกว่า สักวัน ชรัญ ลอาจจะมองเห็นวี เว้นเสียแต่ ชรัญมีใครในใจแล้ว